- 27 Temmuz 2011
- 3.454
- 5
canım stres yapmaman bebeğine iyilik olur.bir de pompa kullansan.humana çay-hurma bunları denedin mi?bir de dereotu bol bol.
Bebegimizin sagligi simdilik cok iyi. Allahima sukurler olsun. 1 aylik olunca kontrol edilicek tekrar. İnsallah tekrar yadamayiz bu sıkıntıyı. Mamayla besliyorum bi onu asamadik. Stresten gelmedi sutum hala diyuracak kadar gelmiyor.Bunu da atlatiriz insallah. Artsin die bisiler bulup yapmakla ugradiyorum bu aralar.
kızım 6 günlük ve sarılık oldu.doktor mama vermemi söyledi ama kızım mama içmiyor.ne yapcam:44:
canım süt az mı?süt artırma konusunda duyduklarımı söyleyim humana still tea-dereotu-bol su-göğüs pompası bunları dene bir de
canım stres yapmaman bebeğine iyilik olur.bir de pompa kullansan.humana çay-hurma bunları denedin mi?bir de dereotu bol bol.
canım sütüm çok iyi geliyor şükür iyide emiyor ama yinede sarılık işte.
Hurma ve cay devamli aliyorum. Pompa arada kullaniyorum bebek emiyo olani die erteliyorum. Aslinda az stres ve uyuyunca biraz oluyor ama gun icinde iyice azaliyor. Hic doyuramazken sadece sabahlari doyularabilir oldum. İnsallah hep doyurabilirim
bu da benim doğum hikayem kızlar.... :):):)
ben salı gecesinden korkmaya ağamaya başladım... epidural olacak sezeryan olacak ay dikişler nasıl olacak aman çok acıyacak mı aman sonda mı nasıl takacaklar çekerlerken acıyacak mı diye düşünürken sızıp kalmışım... sabah 7 de kalktım dua ettim abdestimi aldım 8 gibi yola düştük :):)
hastaneye geldik girişimiz yapıldı odaya çıktık annem babam kardeşim eşim iki teyzem ve kuzenim var yanımda... odaya çıkar çıkmaz hemşire geldi hadi hazırlayalım sizi diye ama ben br anda atıldım hemen mi aalacaksınız diye yok dedi epiduraliniz yapılacak... neyse hastane önlüğünü giydim yattım yatağa.. eşim elinde kamera başladı röportaja herkesle... ama ben bi ağlıyom iki gülüyom :):)
sonra anestezi uzmanı geldi allahım nasıl şeker adam tık diye iki sn de takıverdi epiduralimi hiç birşey hissetmedim :) ayaklarımda bir uyuşma oldu ama hala oynatabiliyorum dedim öyle olacak zaten sakın korkma dedi... neyse vakit iilerledi saat 10:05 de doktorum geldi.. hazırmısın dedi sanırırm dedim ... sonra tekrar anestezi uzmanı geldi bi ilaç daha verdi o zaman birazcık bulandım ve çıkardım... 5 dk. sonrada ameliyathaneye doğru yola çıktık... annem babam kareşim iki teyzem kuzenim eşim herkes başımda herkesin gözleri buğulu....:):) ayy o anlar acayip duygusallaşıyor insan :):)
sonra ameliyathaneye girdik... bana sonda taktılar hissediyorum ama acı yok :) sonra göbeğimi baticonla temizlediler...anestezi uzmanı başımda sonra eşim geeldi :):) onu görünce rahatladım.... sonra doktorumu gördüm naber dedi rahat mısın dedi :):) sonra daha başlamıyorum sadece yeri işariyorum merak etme başlarken söylücem dedi.. bu arada beni hazırlarlarken ben o yeşil örtüyü iyice başıma doğru çekin o tepedeki ışıktan hiçbir yansımayı görmek istemiyorum dedim...neyse başlarken haber vericem dedi doktorum ve 5 sn sonra kızımın o güzel sesi yankılandı.......inanamadım ama doğmuştu... hemen aldılar yan tarafıma koydular ilk muayenesine başladılar... gözüm hep onda.. eşim elinde kamera bi yandan kızımızı çekiyor bir yandan da benim saçlarımı öpüyor... elamı temizlediler getirdiler bana da koklattılar sonrada babası ile gönderdiler yavrumu... bende ondan 15-20dk sonra çıktım zaten...
kolaydı herşey... panik olacak korkacak hiçbirşey yokmuş.. hele şimdi kızımın kokusu bütün odayı doldurdu o herşeye değer... ben sağlıkla aldım evladımı kucağıma darısı sizlerin başına canlar sağlıkla sııhhatle inşalllaahhh :):)
canim once hayirli olsun ve sariligi kesinlikle kafana takma. benim ufakliklar da sarilikti hatta oyle bir dr a denk geldik ki bebelerimi 4. gunde hastaneye yatiricakti tekrar efendim fototerapi almasi gerekirmis de yoksa kan degisimine kadar gidermis yok beyinde hasar birakirmis vs vs (bir de hatun bunu 4 gunluk lohusaya dover gibi soyluyor). bir de telefonda konustugumuzda saat 5.30 hemen 6 ya kadar hastaneye getirin o kadar acil diyor. benim iki gozum iki cesme evin ici cumbur cemaat her kafadan bir ses cikar. sonrasinda sordum sorusturdum hepimiz ufakken sarilik geciriyormusuz ve en buyuk cozumu bol boooll emzirmek. simdi sariliklari yok gibi (erken dogduklari icin anca geciyor) ve masallahlari varsen de bol bool emzir tatlim. hatta ben emmedigi zamanlarda sagip uykuda agzina kasikla iteliyordum :)) insallah senin ufaklik da en kisa zamanda atlatir
selam guzel anneler ve melekleri, bizim dogum hikayemizi yazmak icin sabirsizlanirken birseyler plan program dahilinde gitmedigi zaman buralarada yazamaz oldukneyse baslayalim yazmaya biz 20-07-2012 de saat 17:30 spinal sezeryanla oglum dunyaya gozlarini acti. iki gun once kontrole gittigimizde amniyon sivisi azalmis dedi dr ve hastanede yattim serum verildi ertesi gun duruma gore degerlendirecekti dr ve suyun idare edecek kadar olmus dedi cikabilirsin ama iki gun sonra tekrar kontrol dedi bundan sonra siki takip yapcaz dedi ve ciktik. iki gun sonra yani ramazanin ilk gunu gece sahura esimi ve cocuklari uyandirdim onlar sofraya oturdular ama neyseki ben bitmek bilmeyen bir enerjiyle etrafi toparlayip temizlik yapiyorum zaten sahura kadarda uyku tutmamisti farkli bir heyecan vardi (ertesi gun doguracagimi bilmedigim halde henuz 37. haftami yeni doldurmustum) neyse sabah oldu hastaneye kontrole gittik yine dr bakti ve suyun tekrar azalmis dedi ben bundan sonra riske atmak istemem yatisini yapalim suni sanci verip dogumu baslatalim dedi, bana tabi kal geldi biranda:18:agliyimmi seviniyimmi boyle karisik duygular icindeyim cunku hamileligin 6. haftasinda baslayan kanamamla hep kaybetme tehlikesini yasadigim yavrum artik aksama kollarimda olacakti zor bir hamilelik yasamistim ama sonlarinda alismistik oglumda bende rahattik hamileligin rutin sikintilari devam etmesine ragmen neyse tekrar doguma donelim odama ciktim suni sanci bagladilar bu arada dr geldi ben dedimki eger suni sanci verip sonunu sezeryanda bitirecekseniz bastan soylim ben sezeryana girmeye raziyim iki aciyida cekmek istemiyorum cunku benim barsaklarimdada ciddi bir rahatsizlik oldugu icin tibbi mudahaleleri ne kadar az alsam o kadar iyi dedim oda sagolsun iki saat deneyelim acilma olursa devam ederiz olmazsa sezeryana aliriz dedi lakin o suni sanci damardan bir damla bile gitmedi seruma bakiyolar normal benim damar yoluma bakiyolar acik ama serum gitmiyo damardan eee vardir dedim bundada bir hayir yinede iki saat beklettiler sonra hemsireler geldi sedye falan ben tabi tam donmusum sondayi taktilar sedyeye aldilar ben aglarim derken duygulaim bile iptal sadece okuyorum icimden oda heyecan ve korkudan bazen tikaniyorum iki normal dogum ardindan sezeryan ustelik 12 yil aradan sonra neyse ameliyathanenin onune geldim esimin elini sikica sarip hakkini helal et dedim girdim hep merak ederdim o kapinin arkasini ve simdi icerde sedyeyle ilerleyen bendim ameliyat masasina aldilar spinal anestezi yapti dr ve ayaklarimi kaldirmami soyledi kaldiriyodum ikisinide yani tam uyusmamisti bu arada ameliyata basladi dr anestezizt eger aci hissedersem soylememi istedi ve bir iki ucuncu kati keserken ben sizliyo dedigimi hatirliyorum damardan artik ne verdilerse uyandigimda beni neden uyuttunuz dedigimi ve bebegim nerde diye sordugumu hatirliyorum yani benim spinal oyle mukemmel uyusturmamisti yatagima yatisimi yapana kadar sanki yeni kesiyolardi karnimi odama getirdiklerinde bebegim nerde diye sordum oda usumus minisim kuveze koymuslar isinsin diye az sonra getirdiler yanima iste dunyanin en guzel meyvesi oglum tabi kucagima alabilmem icin biraz daha gecmesi lazim kipirdayamiyorumki agridan gece saat 2 gibi yurumeye kaldirdilar tabi biraz zorlaniyosun ilk kalkarken ama yurudukce aciliyo agrilar gaz sikintisida yasamadik ertesi gun taburcu olduk evde ucuncu gun acayip sancilarla kivrandim yani dogum sancisinida cektim sayilir yataktan kalkarken ilk 3 gun yardimsiz kalkamadim bunlar sezeryanin dezavantajari ve henuz tam toparlayabilmis degilim ama ben kendimden gectim yavrumu 5. gun kontrole goturdugumuzde sarilik 19.5 cikti hastaneye yatirdilar fototerapy aldi ve ayni kontrolde kalbimizde biraz ciddi bir delik orldugu ortaya cikti tabi ben 5 gunluk lohusa halimle bu haberleri kolay kolay karsilayamadim 4. gun gelen sutum 5. gun geri gitti eee bunun ustune iki gun oncede yavrumun ayak basparmaklarinin tirnaklari dogustan batmis onlari dr cikarmak zorunda kaldi yuregim parcalandi benim ameliyat agrilarim neki o acinin yaninda bunlari burda yazmayacaktim ama okuyan olursa belki bir hayir dua eder ve Rabbim sifasini yetistirir diye yaziyorum iste bizim hikayemizde boyle umarim sonu guzel olacak ve herkese guzel dogumlar diliyorum Allah kimseyi evladinin sihhatiyle imtihan etmesin
canim gunde 6 lt ye yakin su icmeye calis cok farkediyor..
6 lt. ! 3 iciyorum ben. Su icmeye firsat zor buluyorum. Ama sadece su ise benim bebisimi doyurcak olan elimden geleni yaparim insallah. Gerisi rabbime kalmis.
insan endişe ediyor işte.mamada vermeye başladıım.bakalım inşallah en kısa sürede geçer.
Sirada bizim dogum hikayemiz var..
5 agustos saat 6.30da cok feci vuran sancilarla uyandim, her bes dakikada vuran ve nefesimi kesen sancilar saat 9.30 à kadar
surdu.kalkip evin icinde turlamaya basladim sicak bir dus aldim ve agrilarim hafifledi.
Oglen saat 3 siralarinda 20 dakada bir gelen sancilarla esimin ve gorumcemin israriyla hastaneye gittik, ve doktor 2 santim acilman var dedi...Ister yatisini yapalim istersen gît yuruyus yap rahimin dahada cabuk acilir dedi.
Neyse gittik bir parka tabi cumbur cemat,Annem gorumcem esim yengem 2 saate yakin yurudum yurudukce sancilar cogaliyo yeter artik hastaneye gidelim dedim tekrar, muayenede 3 santim acilmis dedi ebe ve biz yine parkin yolunu tutuk tabi buarada sancilar geldigi zaman bas bas bagiriyorum gece 12 ye kadar 5 santim oldu ama ben bitmistim dayanacak gucum kalmadi dedim esime ve epidural igné yapilsin dedim zaten bu arada tansiyonum cok dustu apar topar dogumhaneye alindim épidural takildi o nasil bir seydi Allahim bir anda butun sancilarim bitti..saat 3 ten sonra degisik agrilar basladi altan oyle bir vuruyoki bagirmalarim ta disardan duyulmus dr bir muayene etti 9 santim dediIki tane ebe geldi esim yanimda tabi ebe ikinmami istiyor bense bas bas bagiriyorum:)neyse ebe tarif ediyo ne yapmam gerektigini soyluyo yapiyorum ama nefesim kesiliyo ikinmalarim kisa oldugu icin bebek zorlaniyodu buarada esime dedim artik ben dayanamiyorum birseyler yap dememle esim aglamaya basladi cunku resmen yalvariyodum cok yorgundum ikinmakta gucluk cekmiyodum.Taki ebe donup bana eger Boyle devam edersen bebegin Hayati tehlikeye girer diyene kadar,o anda kizlar bana oyle bir cesaret ve guc geldiki 2 ikinmayla Ebenin cikip iki koluyla karnima basmasiyla bebegi gogsume verdiler
Esim ordaki sandelyeye oturup aglamaya basladi cok korkmus bebek tehlikede diyince..
Ben agliyorum esim agliyo kizim agliyo:)hemsirede ahh siz nakadar aglamayi Seven bir ailesiniz dedi:)
Cok sanci cektim cok yoruldum tansiyonum dustu gucsuz kaldim ama o dunyalar guzeli bebegimi gogsume koydularya hersey yalan oldu birde bizim minak kiz hemen kaydi gogsumun ortasinda emeye basladi.
Normal dogum yapicak anneler sakin korkmayin herkezin dayanma gucu ve dogumu ayni olmuyo
Rabim herkeze tatirsin Boyle bir duyguyu annelik cok guzel gece aglamasada gozum hep ustunde acaba nefes aliyomu ustumu acildi diye...
Bizimde bebegimle 06/08/ saat 4.15te kavusmamiz Boyle oldu
19 temmuzdaki forumdaki son mesajımın ardından 20 temmuzda yani ramazanın ilk günü, hem de evlilik yıldönümümde öğlen 14:30'da yahu bu bebek en son ne zaman kıpırdamıştı diye geçti içimden; anımsayamadım.. önce çıkolata yedim, tık yok.. sonra doktor yöntemi 1 avuç kesme şeker yedim 20-25 dk bekledim hala tık yok.. apar topar hastahane tabi... ne yapayım doktor 3 saat oynamazsa gel demişti :)) (bu arada akşama da romantik bir yemek rezervasyonu var-biliyordum bebeğin o gün geleceğini...)
önce acil bir USG; kalbimiz atıyor; bebek yaşıyor!!! (lakin benim sinirler laçka olmuş, ağlayıp duruyorum....) sonra NST, arada benimle ilgilenmeyen NST hemşiresine sağlam bir fırça!!!... bebek başta kıpırdamıyor; kalp atışı düzgün, sancı var her zamanki gibi.. sonra bebişin kalp atışları hızlandı 180-190 aralığında dolaşıyor; doktora NST sonucunu götürdüm; bebeği bekletmem, yatışını veriyorum, aç mısın, 1 saat sonra sezeryana alıyorum dedi...
yediğim şekerleri söyledim; ondan ziyade açım, öğlen yemeğini epey geçti dedim... sonra fotoğrafçıya telefon, yakınlara acele yollu bir toplu mesaj... Metin de şöyle "beni acil doğuma alıyorlar, dua edin. Central Hospital"
Evden çantam yetişti; ailem yetişti. Ben gittim yatış işlemlerimi yaptım; haber vermek istediklerimi arayamadığımdan facebook'a "vakit tamam, beren geliyor, evlilik yıldönümümüz kutlu olsun" yazdım bu arada.. Sonra odama çıktım, lacivert önlüğü giydim beni de bastı bir korku; çişim geldi, doktorum doğumhaneye aldı, son bir çatı muayenesi yaptı normal doğar mı acaba diye; yok hala inmemiş.....
Damar yolu açıldı, tekerlekli sandalye geldi, son anda kocam yetişti (köprü tadilatının en beter zamanında kemerburgazdan kozyatağına!!!)... Planda sezeryan olmadığı için ben nasıl anestezi olacağıma ilişkin bir karara varmamıştım, sadece epidural mi dedim, yok o kadar beklemeyelim genel anestezi dedi... Doğumhaneye koca giriyor ama ameliyathaneye giremiyor!! oldu mu ya biz el ele falan tutuşacaktık, halbuki fotoğrafçıyla ben bir de hastabakıcılar asansöre bindik -1'e iniyoruz; koca kaldı dışarıda... tepede bir saat; 16:55...
Ben planlı kadınım ayol; ama herşey plan dışında!!!! Yatağa yattım, kollarımı bağladılar, kafaları sayıyorum 7 kişiler, daha doktorum gelmemiş (iyi,vakit var daha..) Biri anestezist, kalanların ellerinde ayrı ayrı hortumlar var-kesin bana bişey yapacaklar diye geçiyor içimden. Konuşmalarından, birinin sondamı takacağını (iyi olur çünkü çok fena sıkıştım, tuvalete gidecek vakit olmadı), diğerinin bebeği aspire edeceğini, birinin serumları ayarladığını anladım... fotoğrafçı da kapıda kaldı (cem yılmaz'ın genelkurmay ziyareti gibi, her kapıda biri kalıyor), foto. makinesini içeri verdi, biri de resimlerimi çekiyor... E ama gözüm kaşınıyor!! Kollarım bağlı, çene yapmaktan kimse beni duymuyor! beni bağladıkları ekrana bakıp vakit geçireyim dedim; ana!! Büyük tansiyon bu kadar stresle fırlamış!! E kanamayı artırır biliyorum, hadi şimdi kendime telkin yapıyorum, her şey iyi olacak, bebişin sağlıkla doğması için tansiyonunun düşmesi lazım, sakin ol diyorum.. Arada bir fatiha (artık ruhuma mı okudum bilmem)okudum... Doktorum geldi; uyutalım dedi; anestezist anlatıyor sol kolundan veriyorum, genzin yanacak vs. vs. "Tamam, ilaç genzime geldi, ben şimdi uyuyorum; size kolay gelsin, bebeğime iyi bakın uyanana kadar dedim" tüm ekibe... o halde bile direktif veriyorum gene de :))
Sonrasını kocamdan dinliyorum tabi; dayanamamış, fotoğrafçımı bıraktığım kapıya kadar inmiş, 20 dakika sonra kızım gelmiş onunla yukarı çıkmış; aile efradı gözetiminde bebek odasına ilk bakımı için teslim etmiş, sonra geri dönmüş; kızımdan 25 dakika sonra ben çıkmışım.. yarı baygın vaziyette... benimle odama gelmiş, o arada kızımı getirmişler.. Kimseye elletmemiş, "kızına ilk kez dokunmayı annesinden daha çok kim haketti diye", kendi de ellememiş beklemiş.. Uyandım, ilk soru kızım iyi mi, nerede oldu.. Kalkamayacak kadar baygındım; yatağında görmek için doğrulamadığımdan resmini çekip gösterdiler... Sonra hemşire tuttu ben emzirdim... arada tam ayılana kadar çok şey kayıp, tek tük görüntüler var :))
20 Temmuz 2012 17:22 50cm 3410gr Beren Bebek hoş geldin :)) Allah diğer isteyenlere de tattırsın, bekleyenleri de tez zamanda kurtarsın
Ağrım-sancım olmadı desem yeridir; 2 gün hastahanede yatıp doğrulurken eşim yardım etti ama tuvalete kendim gittim; hatta odada daralıp gecelikle bahçeye bile çıktım yürüyerek, 2 gün gaz için koridorda yürüyüş de yaptım... Ondan sonrası ise evdeyiz, alışıyoruz hala... Kanamam 5.gün bitti, 2-3 gün lekelenme oldu; sezeryanda rahim içini doktor elle boşalttığı için normal doğuma göre daha az kanama oluyor dedi, doğruymuş...
Toplam 13 kilo almıştım 10. gün sonunda 10 kilo gitmişti, karnım biraz gevşek ama toparlanıyor yavaş yavaş... Eski kotlarımı giymeye başladım bile!!