- 27 Mart 2008
- 6.992
- 0
buda benim hikayem,
37+2 de geldi kuzumm 12 ağustosun ilk saatleriydi
11 ağustos cumartesi günü sahura kalktım eşimle sahur yaptık karnımdada adet sancısı gibi hafif bir ağrı vardı.Hatta dr.a gitsek mi gitmesek mi konuştuk eşimle.geçer nasılsa dedim bebeğimin hareketlerini hissediyordum.o gün eve alışveriş için markete çıktık bayada gezdim, akşamda iftara kayınvaldeme geçicektik akşam saat 18.30 gibi ağrım arttı eşime beni yakınımızdaki kadın doğum hastanesine götürmesini söyledim.kendi dr.uma ulaşamamıştık ve gittiğim hastanede biraz uzaktı.hastaneye gittiğimizde alttan muayne yapacaklarını söylediler başta kabul etmedim ama dr.doğumun yaklaşmış doğumda yapıyo olabilirsin diyince muayne oldum.3 cm açılmam varmış hemen nst ye bağladılar.çantanı hazırladınmı diyede sordular.2-3 saat bekledim acil kısmında en son 5 cm dediler açılma ama ben hala rahatım sadece hafif bir ağrım var.yatış işlemlerim yapıldı.ben hala dr.a bir eve gidip duş alıp gelebilirmiyim diye dil döküyorum.yollamadlar tabi.doğumhaneye çıkardılar beni, suyumu patlattılar,mesaneyi boşalttılar ve nst ye bağladılar.sancıların sıklaşacak dediler.koca doğumhanede ben vardım,aslında bir bakımada şanslıydım devlet hastanesi olmasına rağmen çok ilgilendiler.ilk başlarda sancım çok olmamıştı ama zaman geçtikç dayanılmaz bir hal almaya başladı yatğın başındaki kalorifer borularını sıkmakdan ertesi gün avuçlarım acıyodu. gece 1 i geçiyodu doğum odasına aldılar beni baya bi zorlandım ıkınmada en son yeter sezaryana akın dediğimi biliyorum ve o bağırmayla ıkınmışım ve bebeğimi gördümüzeri bembeyaz kaplıydı erkek dediler,biliyodum zaten oğlum olacağını bütün acım dindi ilk ağlayışını duydum ne ağlayabildim ne gülebildim bebeğim doğmuştu yıkadılar giydirdiler ona bakıyodum kuş gibi hafiftim anne olmuştum kuzumu benim dikişim bitene kadar orda yatırdılar.en sonunda beni sedyeye aldılar kuzumu kollarıma verdiler emzirmemi söylediler annelik içgüdüsylemi bilmem bi çaba emzirmeye uğraştım yaklaşık 45 dakka sonra odaya aldılar.eşimde benden ayrı dokuz doğurmuş dışarda o da çok yoruldu evimiz yakındı ama bizi bırakmadı hastanenin bahçesindeydi hep arabanın içinde
çok güzel çok muhteşem ve hergün yeni birşeyler öğrenerek geçiyo günlerim reabbime binlerce kez şükürler olsun bu duyguyu yaşattığı için isteyen herkesede naip etain inşallah...
37+2 de geldi kuzumm 12 ağustosun ilk saatleriydi
11 ağustos cumartesi günü sahura kalktım eşimle sahur yaptık karnımdada adet sancısı gibi hafif bir ağrı vardı.Hatta dr.a gitsek mi gitmesek mi konuştuk eşimle.geçer nasılsa dedim bebeğimin hareketlerini hissediyordum.o gün eve alışveriş için markete çıktık bayada gezdim, akşamda iftara kayınvaldeme geçicektik akşam saat 18.30 gibi ağrım arttı eşime beni yakınımızdaki kadın doğum hastanesine götürmesini söyledim.kendi dr.uma ulaşamamıştık ve gittiğim hastanede biraz uzaktı.hastaneye gittiğimizde alttan muayne yapacaklarını söylediler başta kabul etmedim ama dr.doğumun yaklaşmış doğumda yapıyo olabilirsin diyince muayne oldum.3 cm açılmam varmış hemen nst ye bağladılar.çantanı hazırladınmı diyede sordular.2-3 saat bekledim acil kısmında en son 5 cm dediler açılma ama ben hala rahatım sadece hafif bir ağrım var.yatış işlemlerim yapıldı.ben hala dr.a bir eve gidip duş alıp gelebilirmiyim diye dil döküyorum.yollamadlar tabi.doğumhaneye çıkardılar beni, suyumu patlattılar,mesaneyi boşalttılar ve nst ye bağladılar.sancıların sıklaşacak dediler.koca doğumhanede ben vardım,aslında bir bakımada şanslıydım devlet hastanesi olmasına rağmen çok ilgilendiler.ilk başlarda sancım çok olmamıştı ama zaman geçtikç dayanılmaz bir hal almaya başladı yatğın başındaki kalorifer borularını sıkmakdan ertesi gün avuçlarım acıyodu. gece 1 i geçiyodu doğum odasına aldılar beni baya bi zorlandım ıkınmada en son yeter sezaryana akın dediğimi biliyorum ve o bağırmayla ıkınmışım ve bebeğimi gördümüzeri bembeyaz kaplıydı erkek dediler,biliyodum zaten oğlum olacağını bütün acım dindi ilk ağlayışını duydum ne ağlayabildim ne gülebildim bebeğim doğmuştu yıkadılar giydirdiler ona bakıyodum kuş gibi hafiftim anne olmuştum kuzumu benim dikişim bitene kadar orda yatırdılar.en sonunda beni sedyeye aldılar kuzumu kollarıma verdiler emzirmemi söylediler annelik içgüdüsylemi bilmem bi çaba emzirmeye uğraştım yaklaşık 45 dakka sonra odaya aldılar.eşimde benden ayrı dokuz doğurmuş dışarda o da çok yoruldu evimiz yakındı ama bizi bırakmadı hastanenin bahçesindeydi hep arabanın içinde
çok güzel çok muhteşem ve hergün yeni birşeyler öğrenerek geçiyo günlerim reabbime binlerce kez şükürler olsun bu duyguyu yaşattığı için isteyen herkesede naip etain inşallah...