- 23 Kasım 2011
- 720
- 0
Allahıma binlerce kez şükürler olsun ki en sonunda kendi doğum hikayemide yazma fırsatı verdi bana :)
22 Agustos Çarşamba sabahı 8 gibi bir yarı şiddetli bir sancı uyutmadı beni gecedende vardı ama hep olduğu için pek üzerinde durmuyordum, sabah düzenli takip edince 10 dk. aralıklarla geldiğini farkettim, sonra 5 dk.düşünce eşimi haberdar etmek istedim ve karokolda nöbet tutarken "aklında bulunsun bugün hastaneye gidebiliriz, seni tekrar arasam izin al" dedim panik yapmaması için sancımın çok şiddetli olmadığını söyledim.
Ben yinede yataktan kalktım ortalığı topladım, banyomu yapıp her şekilde hazırlandım gün sonunun hastanede biteceğini adım gibi biliyordum
neyse kayınvalidemlerle kahvaltımı sancılar eşliğinde yaptım onlarada söyledim durumumu, panik olmasınlar diye fazla abartmadım ama kahvaltı sonrası bir mide bulantısıyla soluğu lavobada aldım, içim dışım tamamen boşaldı o sırada ona bile sevindim iyi oldu lağman yapmazlar herhalde diye düşündüm ki yapmadılarda sonra eşimi tekrar ardım ve artık gelmesini söleydim sancılarım artmıştı hemen geldi ve 12 gibi en yakın ilçeye gittik (20dk) oranın ebesi muayene etti ve 4 cm açıklık var dedi, sevindim yalnız çocuk doktorumuz yok bir sorun olsa bebeğe kimse müdahale edemeyeceği için bir bu hafta gebeleri sivas devlete sevk ediyoruz dedi, moralim bozuldu çünkü ilçeyle merkez arası 2 buçuk saat ve açılmam çok olduğu için kendi aracımızla gitmemize de müsade etmediler hooooop ambulansla sivasa geçiş yaptık, araçta ebede vardı doğum olursa müdahale etmek için araç o kadar salladı ki içim dışıma çıktı zaten yollar beterdi en son inmeden ebe bir kontrol edelim açıklığını dedi ve araç içinde baktı olmuş mu açıklık 7cm 
sancım çok olmamıştı oysa ama araba çok salladığı için iyice açılmışım :) hemen doğum servisine alındım saat 3'e geliyordu, ordan sancı odasına geçtim bir odada 4 hastaydık hepsi sancılarının son haddindeydi bağırıp çağırıyorlardı, ben sessiz sedasız bekliyordum sancı böyle bişeyse kolaymış bu iş ya falan demeye başladım :) ebe gelip açılmaya baktı meğer ambulanstaki fazla söylemiş 6 cm miş ben beklemeye başladım sancılar 120leri buldu iyi gidiyorum derken doktor geldi tek tek baktı hepimize bana baktıktan "sonra bu kızı niye bekletiyorsunuz ya bu çok rahat doğurur oh oh genişliği iyi" dedi. Ebe sancımın yetersiz olduğunu söyledi "o zaman 4 ten başlayın 1 saate doğursun gönderin" deyince şimşekler çaktı beynimde anladım suni verecekler ve verdilerde sancı sıklığı artmaya başladı bacaklarımı kendime çekip sancımı kontrol ediyordum ama sonra kontrol benden çıktı sanki 40lık sancıları bile 120 gibi hissetmeye başladım tekrar ebe gelip suyun gelmedi mi hala dedi, hayır deyince gelip patlattı suyumu o sırada acı hissetmedim kolay oldu ama o kadar su geleceğini tahmin etmiyordum, asıl sancıları su gittikten sonra yaşadım yarım saat sürdü artık bitsin diye içimden yalvarıyordum tekrar gelip baktılar ve sancın geldikçe ıkın dediler korktum yatakta doğurmaktan çünkü ıkınmam çok geliyordu en son gelişlerinde tamam ıkınma kalk masaya geçiyoruz bbeğin başını gördük dediklerinde nasıl kalkacağımı düşündüm birde hızlı gidelim yolda doğuracan demesin mi ebe, masaya nasıl çıktığımı hatırlamıyorum Allahtan ekstra bir güç ihsan edildi sanki :) sonrası kolay oldu başı ve vücudu 5 dk içinde çıktı ve ağrı tamamen kesildi, Derlerdi de inanmazdım bir rahatlama geldi bana çocuğumun sesini duydum gözlerim doldu sonrası malum kesi yapılmıştı ve 6 dikiş atıldı uyuşturmak için yaptıkları iğnenin hiçbir etkisini görmedin dikerken saniye saniye hissettim ve rahmi temizlerkende aynısı oldu doğumdan daha çok zorlandım, sonra ben sedyade yavrum aynı sedyade bacaklarımın arasında odaya çıkarıldık, eşim bebek nerde dedi beni görünce, bacaklarımın arasında dedim :) meğer çarşaf sanmış onu daha sonra 1 gece hastanede yattık ve ertesi gün evimize kavuştuk, şimdi ise 3 gecedir uyumayan ve hala ayakta bebeği uyansında emzireyim diye bakleyen bir anne var :) Allah herkesin evladını bağışlasın olmayanlarada bu duyguyu tez zamanda nasip etsin 
22 Agustos Çarşamba sabahı 8 gibi bir yarı şiddetli bir sancı uyutmadı beni gecedende vardı ama hep olduğu için pek üzerinde durmuyordum, sabah düzenli takip edince 10 dk. aralıklarla geldiğini farkettim, sonra 5 dk.düşünce eşimi haberdar etmek istedim ve karokolda nöbet tutarken "aklında bulunsun bugün hastaneye gidebiliriz, seni tekrar arasam izin al" dedim panik yapmaması için sancımın çok şiddetli olmadığını söyledim.
Ben yinede yataktan kalktım ortalığı topladım, banyomu yapıp her şekilde hazırlandım gün sonunun hastanede biteceğini adım gibi biliyordum
neyse kayınvalidemlerle kahvaltımı sancılar eşliğinde yaptım onlarada söyledim durumumu, panik olmasınlar diye fazla abartmadım ama kahvaltı sonrası bir mide bulantısıyla soluğu lavobada aldım, içim dışım tamamen boşaldı o sırada ona bile sevindim iyi oldu lağman yapmazlar herhalde diye düşündüm ki yapmadılarda sonra eşimi tekrar ardım ve artık gelmesini söleydim sancılarım artmıştı hemen geldi ve 12 gibi en yakın ilçeye gittik (20dk) oranın ebesi muayene etti ve 4 cm açıklık var dedi, sevindim yalnız çocuk doktorumuz yok bir sorun olsa bebeğe kimse müdahale edemeyeceği için bir bu hafta gebeleri sivas devlete sevk ediyoruz dedi, moralim bozuldu çünkü ilçeyle merkez arası 2 buçuk saat ve açılmam çok olduğu için kendi aracımızla gitmemize de müsade etmediler hooooop ambulansla sivasa geçiş yaptık, araçta ebede vardı doğum olursa müdahale etmek için araç o kadar salladı ki içim dışıma çıktı zaten yollar beterdi en son inmeden ebe bir kontrol edelim açıklığını dedi ve araç içinde baktı olmuş mu açıklık 7cm sancım çok olmamıştı oysa ama araba çok salladığı için iyice açılmışım :) hemen doğum servisine alındım saat 3'e geliyordu, ordan sancı odasına geçtim bir odada 4 hastaydık hepsi sancılarının son haddindeydi bağırıp çağırıyorlardı, ben sessiz sedasız bekliyordum sancı böyle bişeyse kolaymış bu iş ya falan demeye başladım :) ebe gelip açılmaya baktı meğer ambulanstaki fazla söylemiş 6 cm miş ben beklemeye başladım sancılar 120leri buldu iyi gidiyorum derken doktor geldi tek tek baktı hepimize bana baktıktan "sonra bu kızı niye bekletiyorsunuz ya bu çok rahat doğurur oh oh genişliği iyi" dedi. Ebe sancımın yetersiz olduğunu söyledi "o zaman 4 ten başlayın 1 saate doğursun gönderin" deyince şimşekler çaktı beynimde anladım suni verecekler ve verdilerde sancı sıklığı artmaya başladı bacaklarımı kendime çekip sancımı kontrol ediyordum ama sonra kontrol benden çıktı sanki 40lık sancıları bile 120 gibi hissetmeye başladım tekrar ebe gelip suyun gelmedi mi hala dedi, hayır deyince gelip patlattı suyumu o sırada acı hissetmedim kolay oldu ama o kadar su geleceğini tahmin etmiyordum, asıl sancıları su gittikten sonra yaşadım yarım saat sürdü artık bitsin diye içimden yalvarıyordum tekrar gelip baktılar ve sancın geldikçe ıkın dediler korktum yatakta doğurmaktan çünkü ıkınmam çok geliyordu en son gelişlerinde tamam ıkınma kalk masaya geçiyoruz bbeğin başını gördük dediklerinde nasıl kalkacağımı düşündüm birde hızlı gidelim yolda doğuracan demesin mi ebe, masaya nasıl çıktığımı hatırlamıyorum Allahtan ekstra bir güç ihsan edildi sanki :) sonrası kolay oldu başı ve vücudu 5 dk içinde çıktı ve ağrı tamamen kesildi, Derlerdi de inanmazdım bir rahatlama geldi bana çocuğumun sesini duydum gözlerim doldu sonrası malum kesi yapılmıştı ve 6 dikiş atıldı uyuşturmak için yaptıkları iğnenin hiçbir etkisini görmedin dikerken saniye saniye hissettim ve rahmi temizlerkende aynısı oldu doğumdan daha çok zorlandım, sonra ben sedyade yavrum aynı sedyade bacaklarımın arasında odaya çıkarıldık, eşim bebek nerde dedi beni görünce, bacaklarımın arasında dedim :) meğer çarşaf sanmış onu daha sonra 1 gece hastanede yattık ve ertesi gün evimize kavuştuk, şimdi ise 3 gecedir uyumayan ve hala ayakta bebeği uyansında emzireyim diye bakleyen bir anne var :) Allah herkesin evladını bağışlasın olmayanlarada bu duyguyu tez zamanda nasip etsin Son düzenleme:
( kızımda ikinci silik hatta sipsilik çıktığı için ) eşim ve dumur olduk... sevinelimmi üzülelimmi... kızım 2 yaşını daha yeni doldurmuştu küçücüktü.... hazır değildik... ne yapmalıydık... kan testi yaptırdık hani ikimizde de belki yanlıştır beeee gibisinden bir düşünce hakimdi... ve kan testi sonucu 6 hafta diyordu... doktora gittik evet kalbi atan minicik canımdan can taşıyordum içimde.. pek bir şey hissettimmi kızımdaki gibi birşey hissetmedim hiç... eminimki 2. bebeği bekleyen tüm anneler böyle garip duygular içine girmiştir hele hele böyle plansız bir bebekse... daha sonra hamileliğim yatakta geçti...( ilk hamileliğimde olduğu gibi 9 ay süren kusma dolu bir hamilelik başlamıştı benim için ) tam bulantılar azaldı herşey yoluna girdi derken erken doğum riskim çıktı ortaya... ve yatış istirahat nasihatlarıyla ayrıldım doktorumdan hep... ve sonunda benim minik bebeğim 35+1 de doktor kontrolümde ( kendi doktorum kongrede idi yalnız nst vardı o hafta benim) nst sancılar ile dolu çıktı doktorumun asistanı nst sonucunu başka bir doktora göstermemiz gerektiğini söyledi ve hastaneye bir diğer doktor çağırıldı apar topar.. ve muayene oldum evet 2 cm açıklık kasılmalar başlamış yani doğum başlamak üzere dedi... hemen yatış verdi o gece ilaçlar serumlar ve bebeğim için ciğer geliştirici iğne ile geçti tüm gecem.. ertesi sabah son kez nst ye bağlandım ve sancılar düzene girmişti ve doktor bana 48 saat doğum olmadığı sürece bebeğin güvende olduğunu söyledi.. ( 48 saatte etkili oluyormuş ciğer geliştirici iğne) ve hastaneden ayrılıp evime sevgili koltuğuma döndüm kızımla ilgilenmek zorluyordu beni ama bir yandan da allaha sığınmıştım o bilirdi en doğruyu ve benim kızım da kardeşi yüzünden benden mahrum olmamalıydı doktoru çok dinleyip pekte yattığım söylenemezdi... ve 2 gün sonra çok fena sancım tuttu ama kendi doktorum hala dönmemişti öbür doktoru aradım o hemen hastaneye geç dedi geliyorum dedi kapattık hatanede yeniden nst ve sancılar yeniden başlamış açılmada ilerleme yok ama sancılar açılmaları tetikleyecek cinstenmiş... artık 48 saat geçti sabaha olur doğumun dedi... korkacak bişi yok dedi beni rahatlatmaya çalıştı sonra kendi doktorumu aradı ve bana gelip doktorun kendisini beklememiz gerektiğini söyledi ve ilaca devam dedi ve o gece hastanede kasılma önleyici ilaçları kullanmaya başladım tekrar doktorum dönene kadar da evde kendim kullanacaktım. sabah sancılar 20 dk da bire düşmüştü ve ilacı kullanmak kaidesi ile ayrıldım hastaneden... birkaç gün sonrasında nst vardı ve kendi doktorum nst temiz çıktı sancılar çok düşüktü ohhh dedim ... haftaya görüşürüz dedi... ve hayal kırıklığı ile evime döndüm... hani evde çok sancı çekiyordum ve ağrılarım şiddetlenmişti yani doğum olana kadar ne kadar daha dayanabilirdim bu ağrılara bilmiyorum ve kusmalarım son sürat devam ediyordu... içim dışımda geziyordum... ve 38+2 de kontrole gittiğimde önce nst dedi bende ağrılarım var şuan dediğimde o zaman önce çatı muayenesi dedi ve (amanınnnnnnnnnnnnnnnnn!!!!!!!!!!) doğum başlamış açılma 4 cm dedi... ve hemen ultrasona aldı bebek kanala girmiş... hemen nst ye gönderdi ve sancılar çıktı... doktor bu halde eve gönderemem seni büyük risk dedi bu gece olmadı sabaha kesin doğum olacak demişti doktorum ama ben ve eşim eve gitmek istedik çünkü hastanede fazladan yatıp sancıları orada beklemek stres yüklü olkacaktı... onu ikna ettik ve evin yolunu tuttuk... annemi aradık akşam bana geldi eşim işte olacaktı çünkü kızımla ilgilenecek bana göz kulak olacak biri mutlaka gerekiyordu o an... ve gece biraz dahaşiddetlendi ağrılarım annem ve eşim korktu ve çantaları vs herşeyi aldık düştük gene yollara... yatışım yapıldı damar yolu açıldı serum takıldı... nst bağlandı sancıları 78 leri vuruyordu ama birşey hissetmiyordum... sabahı o şekilde ettik eşim kızımıda alıp yanıma geldi ve doktorum gelip muayene etti beni açılma aynıydı ama ama sancılar düzensiz ama yüksek çıkıyordu suni sancı yüklemeye başladı... ve sancılar 100 leri hatta makinedeki değer çok daha fazlasını gösterdiği halde ben gülmeye sohbet etmeye devam ediyordum.. hatta arkadaşlarımı internetten cepten haberdar ediyordum... çünkü zerre ağrı hissetmiyordum... etrafımdakiler benimle dalga geçiyordu numaradan bari ah de falan gibisinden :) açılma 6cm olunca kese patlatıldı ve 10 dk da bir kontolrüm yapıldıkça açılma 1 cm cm ilerliyordu... açılma 9 cm olunca hemen doğum odasına alındım tedirgindim çünkü kese patlatılınca sancılar fena vuruyordu ebe ve diğerleri bana epidural aldınmı dedi yooooooooo dedim maşallah dediler 
