2012 Ağustos Annelerinin Doğum Hikayeleri

Pepik .!.:

Bebegimizin sagligi simdilik cok iyi. Allahima sukurler olsun. 1 aylik olunca kontrol edilicek tekrar. İnsallah tekrar yadamayiz bu sıkıntıyı. Mamayla besliyorum bi onu asamadik. Stresten gelmedi sutum hala diyuracak kadar gelmiyor.Bunu da atlatiriz insallah. Artsin die bisiler bulup yapmakla ugradiyorum bu aralar.

Genişletmek için tıkla...

canım stres yapmaman bebeğine iyilik olur.bir de pompa kullansan.humana çay-hurma bunları denedin mi?bir de dereotu bol bol.

alsen .!.:

kızım 6 günlük ve sarılık oldu.doktor mama vermemi söyledi ama kızım mama içmiyor.ne yapcam:44:

Genişletmek için tıkla...

canım süt az mı?süt artırma konusunda duyduklarımı söyleyim humana still tea-dereotu-bol su-göğüs pompası bunları dene bir de

allah sağlığına tez zamanda kavuştursun canım bebeklerinizi.moralinizi yüksek tutun.hepimizin hayatında karşımıza ne zorluklar çıkacak kimbilir.allah dermansız dert vermesin.moralli olun ki olumlu düşünmek her zaman iyi sonuçlar doğurur

kızlar merhaba herkese ben de ekim annesiyim ama plasenta previa marjinal olduğum için 24 eylülde sezeryan olacağım bu topikte benim gibi marjinal plasentalı arkadaşlar varmı?hepinize hayırlı sağlıklı günler

Muffinnn .!.:

canım süt az mı?süt artırma konusunda duyduklarımı söyleyim humana still tea-dereotu-bol su-göğüs pompası bunları dene bir de

Genişletmek için tıkla...

canım sütüm çok iyi geliyor şükür iyide emiyor ama yinede sarılık işte.

Muffinnn .!.:

canım stres yapmaman bebeğine iyilik olur.bir de pompa kullansan.humana çay-hurma bunları denedin mi?bir de dereotu bol bol.

Genişletmek için tıkla...

Hurma ve cay devamli aliyorum. Pompa arada kullaniyorum bebek emiyo olani die erteliyorum. Aslinda az stres ve uyuyunca biraz oluyor ama gun icinde iyice azaliyor. Hic doyuramazken sadece sabahlari doyularabilir oldum. İnsallah hep doyurabilirim

canim once hayirli olsun ve sariligi kesinlikle kafana takma. benim ufakliklar da sarilikti hatta oyle bir dr a denk geldik ki bebelerimi 4. gunde hastaneye yatiricakti tekrar efendim fototerapi almasi gerekirmis de yoksa kan degisimine kadar gidermis yok beyinde hasar birakirmis vs vs (bir de hatun bunu 4 gunluk lohusaya dover gibi soyluyor). bir de telefonda konustugumuzda saat 5.30 hemen 6 ya kadar hastaneye getirin o kadar acil diyor. benim iki gozum iki cesme evin ici cumbur cemaat her kafadan bir ses cikar. sonrasinda sordum sorusturdum hepimiz ufakken sarilik geciriyormusuz ve en buyuk cozumu bol boooll emzirmek. simdi sariliklari yok gibi (erken dogduklari icin anca geciyor) ve masallahlari var sen de bol bool emzir tatlim. hatta ben emmedigi zamanlarda sagip uykuda agzina kasikla iteliyordum :)) insallah senin ufaklik da en kisa zamanda atlatir

alsen .!.:

canım sütüm çok iyi geliyor şükür iyide emiyor ama yinede sarılık işte.

Genişletmek için tıkla...

canim gunde 6 lt ye yakin su icmeye calis cok farkediyor..

Pepik .!.:

Hurma ve cay devamli aliyorum. Pompa arada kullaniyorum bebek emiyo olani die erteliyorum. Aslinda az stres ve uyuyunca biraz oluyor ama gun icinde iyice azaliyor. Hic doyuramazken sadece sabahlari doyularabilir oldum. İnsallah hep doyurabilirim

Genişletmek için tıkla...

bu da benim doğum hikayem kızlar.... :):):)

ben salı gecesinden korkmaya ağamaya başladım... epidural olacak sezeryan olacak ay dikişler nasıl olacak aman çok acıyacak mı aman sonda mı nasıl takacaklar çekerlerken acıyacak mı diye düşünürken sızıp kalmışım... sabah 7 de kalktım dua ettim abdestimi aldım 8 gibi yola düştük :):)

hastaneye geldik girişimiz yapıldı odaya çıktık annem babam kardeşim eşim iki teyzem ve kuzenim var yanımda... odaya çıkar çıkmaz hemşire geldi hadi hazırlayalım sizi diye ama ben br anda atıldım hemen mi aalacaksınız diye yok dedi epiduraliniz yapılacak... neyse hastane önlüğünü giydim yattım yatağa.. eşim elinde kamera başladı röportaja herkesle... ama ben bi ağlıyom iki gülüyom :):)

sonra anestezi uzmanı geldi allahım nasıl şeker adam tık diye iki sn de takıverdi epiduralimi hiç birşey hissetmedim :) ayaklarımda bir uyuşma oldu ama hala oynatabiliyorum dedim öyle olacak zaten sakın korkma dedi... neyse vakit iilerledi saat 10:05 de doktorum geldi.. hazırmısın dedi sanırırm dedim ... sonra tekrar anestezi uzmanı geldi bi ilaç daha verdi o zaman birazcık bulandım ve çıkardım... 5 dk. sonrada ameliyathaneye doğru yola çıktık... annem babam kareşim iki teyzem kuzenim eşim herkes başımda herkesin gözleri buğulu....:):) ayy o anlar acayip duygusallaşıyor insan :):)

sonra ameliyathaneye girdik... bana sonda taktılar hissediyorum ama acı yok :) sonra göbeğimi baticonla temizlediler...anestezi uzmanı başımda sonra eşim geeldi :):) onu görünce rahatladım.... sonra doktorumu gördüm naber dedi rahat mısın dedi :):) sonra daha başlamıyorum sadece yeri işariyorum merak etme başlarken söylücem dedi.. bu arada beni hazırlarlarken ben o yeşil örtüyü iyice başıma doğru çekin o tepedeki ışıktan hiçbir yansımayı görmek istemiyorum dedim...neyse başlarken haber vericem dedi doktorum ve 5 sn sonra kızımın o güzel sesi yankılandı.......inanamadım ama doğmuştu... hemen aldılar yan tarafıma koydular ilk muayenesine başladılar... gözüm hep onda.. eşim elinde kamera bi yandan kızımızı çekiyor bir yandan da benim saçlarımı öpüyor... elamı temizlediler getirdiler bana da koklattılar sonrada babası ile gönderdiler yavrumu... bende ondan 15-20dk sonra çıktım zaten...

kolaydı herşey... panik olacak korkacak hiçbirşey yokmuş.. hele şimdi kızımın kokusu bütün odayı doldurdu o herşeye değer... ben sağlıkla aldım evladımı kucağıma darısı sizlerin başına canlar sağlıkla sııhhatle inşalllaahhh :):)

cirkinordekyavrusu .!.:

bu da benim doğum hikayem kızlar.... :):):)

ben salı gecesinden korkmaya ağamaya başladım... epidural olacak sezeryan olacak ay dikişler nasıl olacak aman çok acıyacak mı aman sonda mı nasıl takacaklar çekerlerken acıyacak mı diye düşünürken sızıp kalmışım... sabah 7 de kalktım dua ettim abdestimi aldım 8 gibi yola düştük :):)

hastaneye geldik girişimiz yapıldı odaya çıktık annem babam kardeşim eşim iki teyzem ve kuzenim var yanımda... odaya çıkar çıkmaz hemşire geldi hadi hazırlayalım sizi diye ama ben br anda atıldım hemen mi aalacaksınız diye yok dedi epiduraliniz yapılacak... neyse hastane önlüğünü giydim yattım yatağa.. eşim elinde kamera başladı röportaja herkesle... ama ben bi ağlıyom iki gülüyom :):)

sonra anestezi uzmanı geldi allahım nasıl şeker adam tık diye iki sn de takıverdi epiduralimi hiç birşey hissetmedim :) ayaklarımda bir uyuşma oldu ama hala oynatabiliyorum dedim öyle olacak zaten sakın korkma dedi... neyse vakit iilerledi saat 10:05 de doktorum geldi.. hazırmısın dedi sanırırm dedim ... sonra tekrar anestezi uzmanı geldi bi ilaç daha verdi o zaman birazcık bulandım ve çıkardım... 5 dk. sonrada ameliyathaneye doğru yola çıktık... annem babam kareşim iki teyzem kuzenim eşim herkes başımda herkesin gözleri buğulu....:):) ayy o anlar acayip duygusallaşıyor insan :):)

sonra ameliyathaneye girdik... bana sonda taktılar hissediyorum ama acı yok :) sonra göbeğimi baticonla temizlediler...anestezi uzmanı başımda sonra eşim geeldi :):) onu görünce rahatladım.... sonra doktorumu gördüm naber dedi rahat mısın dedi :):) sonra daha başlamıyorum sadece yeri işariyorum merak etme başlarken söylücem dedi.. bu arada beni hazırlarlarken ben o yeşil örtüyü iyice başıma doğru çekin o tepedeki ışıktan hiçbir yansımayı görmek istemiyorum dedim...neyse başlarken haber vericem dedi doktorum ve 5 sn sonra kızımın o güzel sesi yankılandı.......inanamadım ama doğmuştu... hemen aldılar yan tarafıma koydular ilk muayenesine başladılar... gözüm hep onda.. eşim elinde kamera bi yandan kızımızı çekiyor bir yandan da benim saçlarımı öpüyor... elamı temizlediler getirdiler bana da koklattılar sonrada babası ile gönderdiler yavrumu... bende ondan 15-20dk sonra çıktım zaten...

kolaydı herşey... panik olacak korkacak hiçbirşey yokmuş.. hele şimdi kızımın kokusu bütün odayı doldurdu o herşeye değer... ben sağlıkla aldım evladımı kucağıma darısı sizlerin başına canlar sağlıkla sııhhatle inşalllaahhh :):)

Genişletmek için tıkla...

ay benimde çok yaklaştı zaman gözlerim dahada doluyor bu anları hayal ettikçe.. ne güzel bir duygudur kim bilir.. bende normal düşünüyorum doktorumda şu an için gününü bekliyoruz dedi bir sıkıntın yok dedi . cuma günü bebeğim 3580 idi çok büyürse diye normalden korkmaya başlamadım değil ama doktorum ben sorun olacak olsa zaten sana söylerim dedi.. kısmet bakalım bekliyoruz her an gelsin diye. ben istiyorumki ummadığım anda günü gelmeden gelsin sancılarım.. yani günümü bilirsem bende sen gibi o mu bu mu diye tedirginlikler yaşayacağım :)

Rabbim sağlıklı huzurlu annesi babası ailesi ile büyümeyi nasip etsin güzel kızına inş. canım benim :)

senaysen .!.:

canim once hayirli olsun ve sariligi kesinlikle kafana takma. benim ufakliklar da sarilikti hatta oyle bir dr a denk geldik ki bebelerimi 4. gunde hastaneye yatiricakti tekrar efendim fototerapi almasi gerekirmis de yoksa kan degisimine kadar gidermis yok beyinde hasar birakirmis vs vs (bir de hatun bunu 4 gunluk lohusaya dover gibi soyluyor). bir de telefonda konustugumuzda saat 5.30 hemen 6 ya kadar hastaneye getirin o kadar acil diyor. benim iki gozum iki cesme evin ici cumbur cemaat her kafadan bir ses cikar. sonrasinda sordum sorusturdum hepimiz ufakken sarilik geciriyormusuz ve en buyuk cozumu bol boooll emzirmek. simdi sariliklari yok gibi (erken dogduklari icin anca geciyor) ve masallahlari var sen de bol bool emzir tatlim. hatta ben emmedigi zamanlarda sagip uykuda agzina kasikla iteliyordum :)) insallah senin ufaklik da en kisa zamanda atlatir

Genişletmek için tıkla...

insan endişe ediyor işte.mamada vermeye başladıım.bakalım inşallah en kısa sürede geçer.

beyazzlale .!.:

selam guzel anneler ve melekleri, bizim dogum hikayemizi yazmak icin sabirsizlanirken birseyler plan program dahilinde gitmedigi zaman buralarada yazamaz olduk neyse baslayalim yazmaya biz 20-07-2012 de saat 17:30 spinal sezeryanla oglum dunyaya gozlarini acti. iki gun once kontrole gittigimizde amniyon sivisi azalmis dedi dr ve hastanede yattim serum verildi ertesi gun duruma gore degerlendirecekti dr ve suyun idare edecek kadar olmus dedi cikabilirsin ama iki gun sonra tekrar kontrol dedi bundan sonra siki takip yapcaz dedi ve ciktik. iki gun sonra yani ramazanin ilk gunu gece sahura esimi ve cocuklari uyandirdim onlar sofraya oturdular ama neyseki ben bitmek bilmeyen bir enerjiyle etrafi toparlayip temizlik yapiyorum zaten sahura kadarda uyku tutmamisti farkli bir heyecan vardi (ertesi gun doguracagimi bilmedigim halde henuz 37. haftami yeni doldurmustum) neyse sabah oldu hastaneye kontrole gittik yine dr bakti ve suyun tekrar azalmis dedi ben bundan sonra riske atmak istemem yatisini yapalim suni sanci verip dogumu baslatalim dedi, bana tabi kal geldi biranda:18:agliyimmi seviniyimmi boyle karisik duygular icindeyim cunku hamileligin 6. haftasinda baslayan kanamamla hep kaybetme tehlikesini yasadigim yavrum artik aksama kollarimda olacakti zor bir hamilelik yasamistim ama sonlarinda alismistik oglumda bende rahattik hamileligin rutin sikintilari devam etmesine ragmen neyse tekrar doguma donelim odama ciktim suni sanci bagladilar bu arada dr geldi ben dedimki eger suni sanci verip sonunu sezeryanda bitirecekseniz bastan soylim ben sezeryana girmeye raziyim iki aciyida cekmek istemiyorum cunku benim barsaklarimdada ciddi bir rahatsizlik oldugu icin tibbi mudahaleleri ne kadar az alsam o kadar iyi dedim oda sagolsun iki saat deneyelim acilma olursa devam ederiz olmazsa sezeryana aliriz dedi lakin o suni sanci damardan bir damla bile gitmedi seruma bakiyolar normal benim damar yoluma bakiyolar acik ama serum gitmiyo damardan eee vardir dedim bundada bir hayir yinede iki saat beklettiler sonra hemsireler geldi sedye falan ben tabi tam donmusum sondayi taktilar sedyeye aldilar ben aglarim derken duygulaim bile iptal sadece okuyorum icimden oda heyecan ve korkudan bazen tikaniyorum iki normal dogum ardindan sezeryan ustelik 12 yil aradan sonra neyse ameliyathanenin onune geldim esimin elini sikica sarip hakkini helal et dedim girdim hep merak ederdim o kapinin arkasini ve simdi icerde sedyeyle ilerleyen bendim ameliyat masasina aldilar spinal anestezi yapti dr ve ayaklarimi kaldirmami soyledi kaldiriyodum ikisinide yani tam uyusmamisti bu arada ameliyata basladi dr anestezizt eger aci hissedersem soylememi istedi ve bir iki ucuncu kati keserken ben sizliyo dedigimi hatirliyorum damardan artik ne verdilerse uyandigimda beni neden uyuttunuz dedigimi ve bebegim nerde diye sordugumu hatirliyorum yani benim spinal oyle mukemmel uyusturmamisti yatagima yatisimi yapana kadar sanki yeni kesiyolardi karnimi odama getirdiklerinde bebegim nerde diye sordum oda usumus minisim kuveze koymuslar isinsin diye az sonra getirdiler yanima iste dunyanin en guzel meyvesi oglum tabi kucagima alabilmem icin biraz daha gecmesi lazim kipirdayamiyorumki agridan gece saat 2 gibi yurumeye kaldirdilar tabi biraz zorlaniyosun ilk kalkarken ama yurudukce aciliyo agrilar gaz sikintisida yasamadik ertesi gun taburcu olduk evde ucuncu gun acayip sancilarla kivrandim yani dogum sancisinida cektim sayilir yataktan kalkarken ilk 3 gun yardimsiz kalkamadim bunlar sezeryanin dezavantajari ve henuz tam toparlayabilmis degilim ama ben kendimden gectim yavrumu 5. gun kontrole goturdugumuzde sarilik 19.5 cikti hastaneye yatirdilar fototerapy aldi ve ayni kontrolde kalbimizde biraz ciddi bir delik orldugu ortaya cikti tabi ben 5 gunluk lohusa halimle bu haberleri kolay kolay karsilayamadim 4. gun gelen sutum 5. gun geri gitti eee bunun ustune iki gun oncede yavrumun ayak basparmaklarinin tirnaklari dogustan batmis onlari dr cikarmak zorunda kaldi yuregim parcalandi benim ameliyat agrilarim neki o acinin yaninda bunlari burda yazmayacaktim ama okuyan olursa belki bir hayir dua eder ve Rabbim sifasini yetistirir diye yaziyorum iste bizim hikayemizde boyle umarim sonu guzel olacak ve herkese guzel dogumlar diliyorum Allah kimseyi evladinin sihhatiyle imtihan etmesin

Genişletmek için tıkla...

En kısa zamanda şifa bulsun inşallah yavrun. Sonu iyi olacak inşallah.

senaysen .!.:

canim gunde 6 lt ye yakin su icmeye calis cok farkediyor..

Genişletmek için tıkla...

6 lt. ! 3 iciyorum ben. Su icmeye firsat zor buluyorum. Ama sadece su ise benim bebisimi doyurcak olan elimden geleni yaparim insallah. Gerisi rabbime kalmis.

kulaga nasil geldigini biliyorum tatlim :) ben artik ilac gibi iciyorum yanimda 1,5 lt lik sise ile dolasiyorum. hamilelik dogum sonrasi derken o kadar su ictim ki emzirme bitince uzun sure bir iki bardak icerim herhalde :) isin sakasi bir yana gercekten etki ediyor istersen dene canim , insallah en kisa zamanda doyucak bebisin

Pepik .!.:

6 lt. ! 3 iciyorum ben. Su icmeye firsat zor buluyorum. Ama sadece su ise benim bebisimi doyurcak olan elimden geleni yaparim insallah. Gerisi rabbime kalmis.

Genişletmek için tıkla...

beyazlalecim gecmis olsun , ufakligin en kisa zamanda sagligina kavussun

biliyorum canim endise etmemek mumkun degil ama icini ferah tutmaya calis hayirlisiyla en kisa zamanda gecer

alsen .!.:

insan endişe ediyor işte.mamada vermeye başladıım.bakalım inşallah en kısa sürede geçer.

Genişletmek için tıkla...

19 temmuzdaki forumdaki son mesajımın ardından 20 temmuzda yani ramazanın ilk günü, hem de evlilik yıldönümümde öğlen 14:30'da yahu bu bebek en son ne zaman kıpırdamıştı diye geçti içimden; anımsayamadım.. önce çıkolata yedim, tık yok.. sonra doktor yöntemi 1 avuç kesme şeker yedim 20-25 dk bekledim hala tık yok.. apar topar hastahane tabi... ne yapayım doktor 3 saat oynamazsa gel demişti :)) (bu arada akşama da romantik bir yemek rezervasyonu var-biliyordum bebeğin o gün geleceğini...)

önce acil bir USG; kalbimiz atıyor; bebek yaşıyor!!! (lakin benim sinirler laçka olmuş, ağlayıp duruyorum....) sonra NST, arada benimle ilgilenmeyen NST hemşiresine sağlam bir fırça!!!... bebek başta kıpırdamıyor; kalp atışı düzgün, sancı var her zamanki gibi.. sonra bebişin kalp atışları hızlandı 180-190 aralığında dolaşıyor; doktora NST sonucunu götürdüm; bebeği bekletmem, yatışını veriyorum, aç mısın, 1 saat sonra sezeryana alıyorum dedi...

yediğim şekerleri söyledim; ondan ziyade açım, öğlen yemeğini epey geçti dedim... sonra fotoğrafçıya telefon, yakınlara acele yollu bir toplu mesaj... Metin de şöyle "beni acil doğuma alıyorlar, dua edin. Central Hospital"

Evden çantam yetişti; ailem yetişti. Ben gittim yatış işlemlerimi yaptım; haber vermek istediklerimi arayamadığımdan facebook'a "vakit tamam, beren geliyor, evlilik yıldönümümüz kutlu olsun" yazdım bu arada.. Sonra odama çıktım, lacivert önlüğü giydim beni de bastı bir korku; çişim geldi, doktorum doğumhaneye aldı, son bir çatı muayenesi yaptı normal doğar mı acaba diye; yok hala inmemiş.....

Damar yolu açıldı, tekerlekli sandalye geldi, son anda kocam yetişti (köprü tadilatının en beter zamanında kemerburgazdan kozyatağına!!!)... Planda sezeryan olmadığı için ben nasıl anestezi olacağıma ilişkin bir karara varmamıştım, sadece epidural mi dedim, yok o kadar beklemeyelim genel anestezi dedi... Doğumhaneye koca giriyor ama ameliyathaneye giremiyor!! oldu mu ya biz el ele falan tutuşacaktık, halbuki fotoğrafçıyla ben bir de hastabakıcılar asansöre bindik -1'e iniyoruz; koca kaldı dışarıda... tepede bir saat; 16:55...

Ben planlı kadınım ayol; ama herşey plan dışında!!!! Yatağa yattım, kollarımı bağladılar, kafaları sayıyorum 7 kişiler, daha doktorum gelmemiş (iyi,vakit var daha..) Biri anestezist, kalanların ellerinde ayrı ayrı hortumlar var-kesin bana bişey yapacaklar diye geçiyor içimden. Konuşmalarından, birinin sondamı takacağını (iyi olur çünkü çok fena sıkıştım, tuvalete gidecek vakit olmadı ), diğerinin bebeği aspire edeceğini, birinin serumları ayarladığını anladım... fotoğrafçı da kapıda kaldı (cem yılmaz'ın genelkurmay ziyareti gibi, her kapıda biri kalıyor), foto. makinesini içeri verdi, biri de resimlerimi çekiyor... E ama gözüm kaşınıyor!! Kollarım bağlı, çene yapmaktan kimse beni duymuyor! beni bağladıkları ekrana bakıp vakit geçireyim dedim; ana!! Büyük tansiyon bu kadar stresle fırlamış!! E kanamayı artırır biliyorum, hadi şimdi kendime telkin yapıyorum, her şey iyi olacak, bebişin sağlıkla doğması için tansiyonunun düşmesi lazım, sakin ol diyorum.. Arada bir fatiha (artık ruhuma mı okudum bilmem)okudum... Doktorum geldi; uyutalım dedi; anestezist anlatıyor sol kolundan veriyorum, genzin yanacak vs. vs. "Tamam, ilaç genzime geldi, ben şimdi uyuyorum; size kolay gelsin, bebeğime iyi bakın uyanana kadar dedim" tüm ekibe... o halde bile direktif veriyorum gene de :))

Sonrasını kocamdan dinliyorum tabi; dayanamamış, fotoğrafçımı bıraktığım kapıya kadar inmiş, 20 dakika sonra kızım gelmiş onunla yukarı çıkmış; aile efradı gözetiminde bebek odasına ilk bakımı için teslim etmiş, sonra geri dönmüş; kızımdan 25 dakika sonra ben çıkmışım.. yarı baygın vaziyette... benimle odama gelmiş, o arada kızımı getirmişler.. Kimseye elletmemiş, "kızına ilk kez dokunmayı annesinden daha çok kim haketti diye", kendi de ellememiş beklemiş.. Uyandım, ilk soru kızım iyi mi, nerede oldu.. Kalkamayacak kadar baygındım; yatağında görmek için doğrulamadığımdan resmini çekip gösterdiler... Sonra hemşire tuttu ben emzirdim... arada tam ayılana kadar çok şey kayıp, tek tük görüntüler var :))

20 Temmuz 2012 17:22 50cm 3410gr Beren Bebek hoş geldin :)) Allah diğer isteyenlere de tattırsın, bekleyenleri de tez zamanda kurtarsın

Ağrım-sancım olmadı desem yeridir; 2 gün hastahanede yatıp doğrulurken eşim yardım etti ama tuvalete kendim gittim; hatta odada daralıp gecelikle bahçeye bile çıktım yürüyerek, 2 gün gaz için koridorda yürüyüş de yaptım... Ondan sonrası ise evdeyiz, alışıyoruz hala... Kanamam 5.gün bitti, 2-3 gün lekelenme oldu; sezeryanda rahim içini doktor elle boşalttığı için normal doğuma göre daha az kanama oluyor dedi, doğruymuş...

Toplam 13 kilo almıştım 10. gün sonunda 10 kilo gitmişti, karnım biraz gevşek ama toparlanıyor yavaş yavaş... Eski kotlarımı giymeye başladım bile!!

Lapinu .!.:

Sirada bizim dogum hikayemiz var..

5 agustos saat 6.30da cok feci vuran sancilarla uyandim, her bes dakikada vuran ve nefesimi kesen sancilar saat 9.30 à kadar
surdu.kalkip evin icinde turlamaya basladim sicak bir dus aldim ve agrilarim hafifledi.
Oglen saat 3 siralarinda 20 dakada bir gelen sancilarla esimin ve gorumcemin israriyla hastaneye gittik, ve doktor 2 santim acilman var dedi...Ister yatisini yapalim istersen gît yuruyus yap rahimin dahada cabuk acilir dedi.
Neyse gittik bir parka tabi cumbur cemat,Annem gorumcem esim yengem 2 saate yakin yurudum yurudukce sancilar cogaliyo yeter artik hastaneye gidelim dedim tekrar, muayenede 3 santim acilmis dedi ebe ve biz yine parkin yolunu tutuk tabi buarada sancilar geldigi zaman bas bas bagiriyorum gece 12 ye kadar 5 santim oldu ama ben bitmistim dayanacak gucum kalmadi dedim esime ve epidural igné yapilsin dedim zaten bu arada tansiyonum cok dustu apar topar dogumhaneye alindim épidural takildi o nasil bir seydi Allahim bir anda butun sancilarim bitti..saat 3 ten sonra degisik agrilar basladi altan oyle bir vuruyoki bagirmalarim ta disardan duyulmus dr bir muayene etti 9 santim dediIki tane ebe geldi esim yanimda tabi ebe ikinmami istiyor bense bas bas bagiriyorum:)neyse ebe tarif ediyo ne yapmam gerektigini soyluyo yapiyorum ama nefesim kesiliyo ikinmalarim kisa oldugu icin bebek zorlaniyodu buarada esime dedim artik ben dayanamiyorum birseyler yap dememle esim aglamaya basladi cunku resmen yalvariyodum cok yorgundum ikinmakta gucluk cekmiyodum.Taki ebe donup bana eger Boyle devam edersen bebegin Hayati tehlikeye girer diyene kadar,o anda kizlar bana oyle bir cesaret ve guc geldiki 2 ikinmayla Ebenin cikip iki koluyla karnima basmasiyla bebegi gogsume verdiler
Esim ordaki sandelyeye oturup aglamaya basladi cok korkmus bebek tehlikede diyince..
Ben agliyorum esim agliyo kizim agliyo:)hemsirede ahh siz nakadar aglamayi Seven bir ailesiniz dedi:)
Cok sanci cektim cok yoruldum tansiyonum dustu gucsuz kaldim ama o dunyalar guzeli bebegimi gogsume koydularya hersey yalan oldu birde bizim minak kiz hemen kaydi gogsumun ortasinda emeye basladi.
Normal dogum yapicak anneler sakin korkmayin herkezin dayanma gucu ve dogumu ayni olmuyo
Rabim herkeze tatirsin Boyle bir duyguyu annelik cok guzel gece aglamasada gozum hep ustunde acaba nefes aliyomu ustumu acildi diye...
Bizimde bebegimle 06/08/ saat 4.15te kavusmamiz Boyle oldu

Genişletmek için tıkla...

Ayy lapinucum bu kadar olur yaa.
Aynılarını bende yaşadım, açılma olmayınca son anda epidural istedim :)

certur .!.:

19 temmuzdaki forumdaki son mesajımın ardından 20 temmuzda yani ramazanın ilk günü, hem de evlilik yıldönümümde öğlen 14:30'da yahu bu bebek en son ne zaman kıpırdamıştı diye geçti içimden; anımsayamadım.. önce çıkolata yedim, tık yok.. sonra doktor yöntemi 1 avuç kesme şeker yedim 20-25 dk bekledim hala tık yok.. apar topar hastahane tabi... ne yapayım doktor 3 saat oynamazsa gel demişti :)) (bu arada akşama da romantik bir yemek rezervasyonu var-biliyordum bebeğin o gün geleceğini...)

önce acil bir USG; kalbimiz atıyor; bebek yaşıyor!!! (lakin benim sinirler laçka olmuş, ağlayıp duruyorum....) sonra NST, arada benimle ilgilenmeyen NST hemşiresine sağlam bir fırça!!!... bebek başta kıpırdamıyor; kalp atışı düzgün, sancı var her zamanki gibi.. sonra bebişin kalp atışları hızlandı 180-190 aralığında dolaşıyor; doktora NST sonucunu götürdüm; bebeği bekletmem, yatışını veriyorum, aç mısın, 1 saat sonra sezeryana alıyorum dedi...

yediğim şekerleri söyledim; ondan ziyade açım, öğlen yemeğini epey geçti dedim... sonra fotoğrafçıya telefon, yakınlara acele yollu bir toplu mesaj... Metin de şöyle "beni acil doğuma alıyorlar, dua edin. Central Hospital"

Evden çantam yetişti; ailem yetişti. Ben gittim yatış işlemlerimi yaptım; haber vermek istediklerimi arayamadığımdan facebook'a "vakit tamam, beren geliyor, evlilik yıldönümümüz kutlu olsun" yazdım bu arada.. Sonra odama çıktım, lacivert önlüğü giydim beni de bastı bir korku; çişim geldi, doktorum doğumhaneye aldı, son bir çatı muayenesi yaptı normal doğar mı acaba diye; yok hala inmemiş.....

Damar yolu açıldı, tekerlekli sandalye geldi, son anda kocam yetişti (köprü tadilatının en beter zamanında kemerburgazdan kozyatağına!!!)... Planda sezeryan olmadığı için ben nasıl anestezi olacağıma ilişkin bir karara varmamıştım, sadece epidural mi dedim, yok o kadar beklemeyelim genel anestezi dedi... Doğumhaneye koca giriyor ama ameliyathaneye giremiyor!! oldu mu ya biz el ele falan tutuşacaktık, halbuki fotoğrafçıyla ben bir de hastabakıcılar asansöre bindik -1'e iniyoruz; koca kaldı dışarıda... tepede bir saat; 16:55...

Ben planlı kadınım ayol; ama herşey plan dışında!!!! Yatağa yattım, kollarımı bağladılar, kafaları sayıyorum 7 kişiler, daha doktorum gelmemiş (iyi,vakit var daha..) Biri anestezist, kalanların ellerinde ayrı ayrı hortumlar var-kesin bana bişey yapacaklar diye geçiyor içimden. Konuşmalarından, birinin sondamı takacağını (iyi olur çünkü çok fena sıkıştım, tuvalete gidecek vakit olmadı ), diğerinin bebeği aspire edeceğini, birinin serumları ayarladığını anladım... fotoğrafçı da kapıda kaldı (cem yılmaz'ın genelkurmay ziyareti gibi, her kapıda biri kalıyor), foto. makinesini içeri verdi, biri de resimlerimi çekiyor... E ama gözüm kaşınıyor!! Kollarım bağlı, çene yapmaktan kimse beni duymuyor! beni bağladıkları ekrana bakıp vakit geçireyim dedim; ana!! Büyük tansiyon bu kadar stresle fırlamış!! E kanamayı artırır biliyorum, hadi şimdi kendime telkin yapıyorum, her şey iyi olacak, bebişin sağlıkla doğması için tansiyonunun düşmesi lazım, sakin ol diyorum.. Arada bir fatiha (artık ruhuma mı okudum bilmem)okudum... Doktorum geldi; uyutalım dedi; anestezist anlatıyor sol kolundan veriyorum, genzin yanacak vs. vs. "Tamam, ilaç genzime geldi, ben şimdi uyuyorum; size kolay gelsin, bebeğime iyi bakın uyanana kadar dedim" tüm ekibe... o halde bile direktif veriyorum gene de :))

Sonrasını kocamdan dinliyorum tabi; dayanamamış, fotoğrafçımı bıraktığım kapıya kadar inmiş, 20 dakika sonra kızım gelmiş onunla yukarı çıkmış; aile efradı gözetiminde bebek odasına ilk bakımı için teslim etmiş, sonra geri dönmüş; kızımdan 25 dakika sonra ben çıkmışım.. yarı baygın vaziyette... benimle odama gelmiş, o arada kızımı getirmişler.. Kimseye elletmemiş, "kızına ilk kez dokunmayı annesinden daha çok kim haketti diye", kendi de ellememiş beklemiş.. Uyandım, ilk soru kızım iyi mi, nerede oldu.. Kalkamayacak kadar baygındım; yatağında görmek için doğrulamadığımdan resmini çekip gösterdiler... Sonra hemşire tuttu ben emzirdim... arada tam ayılana kadar çok şey kayıp, tek tük görüntüler var :))

20 Temmuz 2012 17:22 50cm 3410gr Beren Bebek hoş geldin :)) Allah diğer isteyenlere de tattırsın, bekleyenleri de tez zamanda kurtarsın

Ağrım-sancım olmadı desem yeridir; 2 gün hastahanede yatıp doğrulurken eşim yardım etti ama tuvalete kendim gittim; hatta odada daralıp gecelikle bahçeye bile çıktım yürüyerek, 2 gün gaz için koridorda yürüyüş de yaptım... Ondan sonrası ise evdeyiz, alışıyoruz hala... Kanamam 5.gün bitti, 2-3 gün lekelenme oldu; sezeryanda rahim içini doktor elle boşalttığı için normal doğuma göre daha az kanama oluyor dedi, doğruymuş...

Toplam 13 kilo almıştım 10. gün sonunda 10 kilo gitmişti, karnım biraz gevşek ama toparlanıyor yavaş yavaş... Eski kotlarımı giymeye başladım bile!!

Genişletmek için tıkla...

harika bir hikaye olmuş RAbbim Beren bebeği sağlıkla sıhhatle büyütmeyi nasip etsin inşallah en çok güldüğüm şu direktif olayı sanırım bende öyle ollurum çünkü düğünümde bile sürekli bir direktif modundaymışım kameradan öyle izledim :) rabbim bizlerede sağlıkla doğum yapmayı nasip etsin inşallah (amiin)

Doğum yapmış tüm arkadaşlara bebekleri için hayırlı sağlıklı ömürler diliyorum
Bekleyen arkadaşlarada şimdiden hayırlı doğumlar. Cümlemizin bebekleri dinine vatanına bizlere hayırlı evlat olur insallah
08.08.2012de akşam üzeri hafif pembe ve çok az bir leke olmuş çamaşırımda ve kasıklarımda sancılarda vardı. Doktoru aradıgımda ameliyatta oldugunu başka bir doktor oldugunu söylediler. Sabahta normal kontrol oldugu için neyse sencılar duzensiz buda nişan mı anlamadım bekleyim dedim
Düzensiz düzensiz sancılar oluyordu kac gundur ilk defa serin bu geceyi mi buldu sancılar diye soyleniyordum bende nasıl olduysa uyumusum :)
Gözümü açtım 12bucuk 2 saat uyumusum ama sanki saatlerdir uyuyorum cin gibiyim kesin doğum süreci bu yoksa asla bu kadar dinç olamazdım dedim.Saat 1i gecti hala duzensiz sabaha az kaldı dedim. Bebek hala tersti kesin sezeryan dönmediginide hissediyordum ama bazı sorunlarda her doktorun farklı şeyler demesinden dolayı 5dakika dahi başka bir doktor görmek istemedim.
Lavaboya gittigimde bu sefer kan şklinde ama sümüksü falan olmayan bir lekelenme oldu sancılarda 3-3-5 dakikaya düşünce eşime gidelim dedim.
Nöbetçi doktor baktı ve yeni doğan yoğun bakım ünitesi gerekme ihtimali yüksek bebek çok küçük haftasıda aynı şekilde risk alamayız diğer şubemize sevk edelim dedi.
Ben kuvoz olayına kendimi hazırlamıstım ama ilk defa yoğun bakım konusu dile getirildi. Benim bu sorun 1aydır var ve bu gune kadar gelemeyiz gozu ile baktı doktor bu gerekli ise neden bastan baska hastaneye yonlendirilmedik dedim sadece risk almamak için belkide gerekmez diye açıkladı. Diğer şubeleri ile telefon trafigi başladı. Hazır olsunlar diye. Açıklık 2cm sancılar sık bebek hala ters.
Orada damar yolu acıldı kanlar alındı diger hastanede vakit kaybedilmesin diye.Ambulans hazırlandı. Bebek kafası asagıda olsa o hız ve zıplamalarda zaten ambulanst dogardı :)
Diğer subeye gittigimizde hayır acıklık 1 parmak sancılar duzensiz bekletip takip edecegiz denildi.Sinirlerim bozuldu tam kendimi hazırlıyorum birseye sonra baska bir gorus.
Nidilatlar serumlar arada nstler gelip gidip surekli ama dusuk diyor hemsireler sancılara. Bende ne şimdi bu okadar hap ve serumla tabi dusecek ben cıkıs verdiginizde evde boyle mi duracam sanki dedim. Yine aynı stres olacak en fazla birgun için dedim
Sabah doktor yine kesmeye calısacagız dedi gitti.Hasta bakıcının biri geldi sizi giydirecem dedi bende ameliyat mı olacak dedim belli değil daha dedi. Ameliyat onlugu giydim ve tekerlekli sandalye ile 2li taramada bakılan ultrason tarzı bi alete gidildi.Odaya geldik hala kime sorsam belli değil diyorlar.Biri geldi tekerlekli sandlyeyi aldı odadan eşime baktım demek ki olmayacak derken sedye getirdiler :)
Şaka gibi alıp ameliyathaneye indirdiler sözde sezeryan olacagı nezamandır belli :)
Ameliyathane buz gibiydi ben odada genel anestezi istemiyorum demiştim epidural dusunmustum spinal yapacagız dediler. Kafamı iyice egip belimden bi igne vurdular. Hiç hissetmedim.
Uyusmayı bekledik herkes neşeli ben hala şaşkınım. Ameliyat ekibi çok iyiydi gercekten.Neden genel istemedin diye espri yaptı birisi akıllı uyu uyan bitsin ne yapacaksın ayık olup dedi :) Bacaklarım agırlastı ellerini hissedeceksin ama acı duymayacaksın onun için korkma dediler.Gercekten nasıl birseydir o ellerini hissediyorum ama acı hiç yok. Sürekli beni konusturmaya calışıyorlar ama ben ses bekliyorum. En sonunda kedi mırıltısı gibi hafif bir ses geldi Çok şükür Yarabbim dedim.Hepsi gülüyor kordonunu tutmuş bırakmamış
Temizleyip gösterelim dediler getirdiler ufacık Çok küçük dedim sen buyutecen annesi dedi doktor.Goturduler. Acaba kuvozde yada yogun bakımda ne kadar kalır diye dusunmeye basladım bu seferde. İçimi temizliyorlar ellerini hissediyorum.Midem bulanmaya basladı.Yanımdaki doktora soyledim cok mu dedi az dedim tamam cogalırsa ilac vereyim dedi.Sonra baktım cogaldı kusacam dedim :) Oda kusamazsın ki midende birsey yok dedi :) İlac verdi. O buz gibi ameliyathane aşırı sıcak geldi çok sıcak dedim artı havalandırma actılar onumdeki onlukleri azalttılar biraz.
Odaya cıktım ama bayıltmadıkları halde kafam karmakarısık kac gun diye dusunuyorum hala ondan asansoru hatırlayamıyorum bile beni yataga aldılar sonda takmıslar o arada annem daha sonra sidikli niye işiyorsun deyince gordum onuda :)
Hemen arkadasından hemsire kucagında bebekle odaya girdi oyle sasırdım ki.
Gerek yok hiçbirseye saglıklı yanınızda kalabilir dediler Allahım bunu herkese yasatsın inşallah
Surekli bacaklarımı hareket ettirme içgudusu oldu hissetmek istedim ondan hep ugrastım 4saate hissettim ama bayagı gec yuruttuler.Hemsirelere hissediyorum yuruyebilirim dedim basın donebilir gerek yok bosver sen yat serum al biraz dediler.
İlk kalkma anına onem veriyorlar yine hemsireler iki taraftan koluma girdi basın donerse korkma tutuyoruz dediler basım donmedi odada gidip geldik cok canımda acımadı sadece yataktan dogrulurken canım acıdı.
Sonda cıkarmaya gelince hi. acı falan hissetmedim daha kalsaydı ben hem su içiyorum hemde serum tuvalete nasıl gidecem dedim ama çıkardılar :) Su hemen serbestti ben korkudan cok içemedim tuvalet derdine :)
İlk tuvalete gelince annemle gittim hemen geldi cunku su içtigimden.Pijamamı ve camasırımı o indirdi ve o cekti. İyiki eşimle değildim o an altımda hasta bezi hiç unutulmayacak bir an olurdu
Bir dahaki tuvalette yine annem yardım etti ama daha gec olsa belki kendim gidebilrdim su ictigimden erken gittim.Gece gelince kendim kalktım ve gittim annem uyuyordu deneyim dedim sorun yasamadım cok sukur.Anestezi uzmanı en az 3litre su içeçeksin birkac gun yoksa baş agrısı olabilir dedi hiç bas agrısı yasamadım.
Sezeryandan korktugum gibi olmadı gercekten ama ilk gunler kendim kucagıma alıp emziremedim.Şimdi ise durumum çok iyi gece gunduz tek bakıyorum kuzuma. Dişinizi sıkın canınızı sıkmayın gececek deyin sadece :)
Bu arada oğlum 2200 44 cm tıfıl bi tırtıl

kıslar 11/08/2012 de kızım epidural sezeryanla dünyaya geldi..3.890 kilosu baya iyi yani..karnım çok büyük değilken okdr bi bebek beklemiyodum şaşırdım:)normal doğum yapabilecekken korkudan sezeryanı tercih ettim. geceden sancılarım çoktu 10 dk.bir giriyodu sabaha kdr çektim..hastaneye gittiğimde 3 cm.açılma vardı doktor dedi normal deneyelim bn kabul etmedim attım imzayı girdim sezeryana..çok korkuyodum.sonda takılcak dediler çok korktum ama acımadı kasmamak gerekiyo sadece.ameliyathaneye girdim başımda 10 kişiden fazla vardı..spinal yapalımmı dedi doktor tamam dedim..iğneyi belime yaptı uyuşmadı..bikaç defa denedi yine uyuşmadı epidural yapalım dedi tabi yine iğne...allahtan iğneler acıtmıyo..uyuşmam uzun zaman aldı yani kişinin anotomik yapısıyla ilgili dedi doktor neyse sonra ztn uyuşunca başladılar..başımdaki kızla soıhbet ederken birden bi ağlama sesi bebeğimi gördüm çok güzeldi..doğum fotoğrafçısı istemiştim flaşlar patlıyo fln süperdi :) odaya çıktığımda bebeğim beni beklliyodu öle güzeldiki :) .. 6 saat sonra sondanı çıkarcaz ayağa kaldırcaz dediler sonda kolay çıkıyo ztn..ayağada kalktım ama yürüyemedim..sağ bacağımdaki uyuşukluk geçmemişti 1 gün boyuncada geçmedi ztn sekerek yürüttüler en sonunda.. dikiş yerlerim acıdı ama ağrı kesici iğnelerler çok hafifliyo bazen hissetmiyosun bile.. benim asıl sıkıntım emzirmeye başlayınca başladı...meme uçlarım daha ilk gğünden yara oldu şşu an resmen paramparça ve ben o şekilde emzirmeye çalışıyorum...öyle ızdırap verici bişey ki anlatamam...tarif edilmez bi acı anlatılmaz yaşananır yani...

sezeryan doğum hiçbişi değilmiş yaa dikiş ağrısı bile hiç bişey değil...ama meme uçlarının yara olması ve öle emzirmek zorunda kalmak öyle acı verici ki hiç bi ağrıya benzemiyo...lansinoh lanolin krem sürüyorum teeee en başından beri sürüyorum ama nedense hiç bi faydası yok zeytinyağıda sürüyorum oda fayda etmiyo....silikon meme ucu aldım hiç güzel değil kocaman ucu var biberon başlığından beter bebeğim ağzına alırken zorlanıyo ve istemiyo....napıcağımı biilemiyorum