Ay ne yapacağız bu kv lerle bilmiyorum. İnsanlar nasıl bu kadar düşüncesiz olabiliyor hayret ediyorum. Biz de çok sıkıntılı bir süreç geçirdik ilk on gün. Kadın çocuğu kendi doğurmuş gibi davranıp sözde sezaryen dikişlerimi bahane edip vermiyordu çocuğu bana. Çocuğumu kucağıma sadece emzirirken alabildim. Resmen duygusal bağ kurmam engellendi. Sürekli mama mı yapsak, sütün yetmiyor nidaları. 3 günlük bebeği hızlıca ayakta sallama, yanında yatırma denemeleri... Allah erkek değil kız evlat nasip etti ama bu deneyimimden sonra cesaret edebilirsem ve birgün bir oğlum olursa kesinlikle gelinin isteklerine önem vereceğim. Öyle iş mi olur ya? Çocuğunuzun ihtiyaçlarını hastalığını siz biliyorsunuz, onlar sadece çocuk onu sevsin diye şekerler, çikolatalar, dondurmalar ile rüşvet veriyorlar. Bide ‘bizim zamanımızda’ söylemleri var, yahu sizin zamanınızda bebek ölüm oranları yüzde 20 imiş. Demek ki sizin analarınız doğrusunu bilmiyormuş.