2012 Ağustos Annelerinin Doğum Hikayeleri

Allahıma binlerce kez şükürler olsun ki en sonunda kendi doğum hikayemide yazma fırsatı verdi bana :)

22 Agustos Çarşamba sabahı 8 gibi bir yarı şiddetli bir sancı uyutmadı beni gecedende vardı ama hep olduğu için pek üzerinde durmuyordum, sabah düzenli takip edince 10 dk. aralıklarla geldiğini farkettim, sonra 5 dk.düşünce eşimi haberdar etmek istedim ve karokolda nöbet tutarken "aklında bulunsun bugün hastaneye gidebiliriz, seni tekrar arasam izin al" dedim panik yapmaması için sancımın çok şiddetli olmadığını söyledim.
Ben yinede yataktan kalktım ortalığı topladım, banyomu yapıp her şekilde hazırlandım gün sonunun hastanede biteceğini adım gibi biliyordum neyse kayınvalidemlerle kahvaltımı sancılar eşliğinde yaptım onlarada söyledim durumumu, panik olmasınlar diye fazla abartmadım ama kahvaltı sonrası bir mide bulantısıyla soluğu lavobada aldım, içim dışım tamamen boşaldı o sırada ona bile sevindim iyi oldu lağman yapmazlar herhalde diye düşündüm ki yapmadılarda sonra eşimi tekrar ardım ve artık gelmesini söleydim sancılarım artmıştı hemen geldi ve 12 gibi en yakın ilçeye gittik (20dk) oranın ebesi muayene etti ve 4 cm açıklık var dedi, sevindim yalnız çocuk doktorumuz yok bir sorun olsa bebeğe kimse müdahale edemeyeceği için bir bu hafta gebeleri sivas devlete sevk ediyoruz dedi, moralim bozuldu çünkü ilçeyle merkez arası 2 buçuk saat ve açılmam çok olduğu için kendi aracımızla gitmemize de müsade etmediler hooooop ambulansla sivasa geçiş yaptık, araçta ebede vardı doğum olursa müdahale etmek için araç o kadar salladı ki içim dışıma çıktı zaten yollar beterdi en son inmeden ebe bir kontrol edelim açıklığını dedi ve araç içinde baktı olmuş mu açıklık 7cm sancım çok olmamıştı oysa ama araba çok salladığı için iyice açılmışım :) hemen doğum servisine alındım saat 3'e geliyordu, ordan sancı odasına geçtim bir odada 4 hastaydık hepsi sancılarının son haddindeydi bağırıp çağırıyorlardı, ben sessiz sedasız bekliyordum sancı böyle bişeyse kolaymış bu iş ya falan demeye başladım :) ebe gelip açılmaya baktı meğer ambulanstaki fazla söylemiş 6 cm miş ben beklemeye başladım sancılar 120leri buldu iyi gidiyorum derken doktor geldi tek tek baktı hepimize bana baktıktan "sonra bu kızı niye bekletiyorsunuz ya bu çok rahat doğurur oh oh genişliği iyi" dedi. Ebe sancımın yetersiz olduğunu söyledi "o zaman 4 ten başlayın 1 saate doğursun gönderin" deyince şimşekler çaktı beynimde anladım suni verecekler ve verdilerde sancı sıklığı artmaya başladı bacaklarımı kendime çekip sancımı kontrol ediyordum ama sonra kontrol benden çıktı sanki 40lık sancıları bile 120 gibi hissetmeye başladım tekrar ebe gelip suyun gelmedi mi hala dedi, hayır deyince gelip patlattı suyumu o sırada acı hissetmedim kolay oldu ama o kadar su geleceğini tahmin etmiyordum, asıl sancıları su gittikten sonra yaşadım yarım saat sürdü artık bitsin diye içimden yalvarıyordum tekrar gelip baktılar ve sancın geldikçe ıkın dediler korktum yatakta doğurmaktan çünkü ıkınmam çok geliyordu en son gelişlerinde tamam ıkınma kalk masaya geçiyoruz bbeğin başını gördük dediklerinde nasıl kalkacağımı düşündüm birde hızlı gidelim yolda doğuracan demesin mi ebe, masaya nasıl çıktığımı hatırlamıyorum Allahtan ekstra bir güç ihsan edildi sanki :) sonrası kolay oldu başı ve vücudu 5 dk içinde çıktı ve ağrı tamamen kesildi, Derlerdi de inanmazdım bir rahatlama geldi bana çocuğumun sesini duydum gözlerim doldu sonrası malum kesi yapılmıştı ve 6 dikiş atıldı uyuşturmak için yaptıkları iğnenin hiçbir etkisini görmedin dikerken saniye saniye hissettim ve rahmi temizlerkende aynısı oldu doğumdan daha çok zorlandım, sonra ben sedyade yavrum aynı sedyade bacaklarımın arasında odaya çıkarıldık, eşim bebek nerde dedi beni görünce, bacaklarımın arasında dedim :) meğer çarşaf sanmış onu daha sonra 1 gece hastanede yattık ve ertesi gün evimize kavuştuk, şimdi ise 3 gecedir uyumayan ve hala ayakta bebeği uyansında emzireyim diye bakleyen bir anne var :) Allah herkesin evladını bağışlasın olmayanlarada bu duyguyu tez zamanda nasip etsin
 
Son düzenleme:

Canım hayırlı olsun
gözün aydın,baya olaylı olmuş,sen ne kadar sakin olmaya çalışsan da işlr hep panik gitmiş
ben çıldırırdım heralde,neyse sag salim almışsın kucagına en sonunda
 
gözün aydın canım sağlıkla büyüt bebeğini
 
bende doğum hikayemi yazayım artık gerçi 1 ay oldu ama üşendim yazmaya,bide uykusuzluk yorgunluk eklenince bu zamana kaldı işte,26 temmuz günü kontrolüm vardı,37.haftamdayım önce nst ye giricem sonra doktora muayene olacaktım nst dolu olunca önce muayene oldum sancı durumumu sordu hafif var dedim ultrasonla baktı herşeyi iyi kilosu 2.800 boyu 49 hafta hafta kilo alır dedi,son testler varmış idrar ,kan testleri onlarıda yaptır nst sonucunuda bana getir dedi sonra nst ye girdim sonucu götürdüm ,sancın bayagı var ,sen hissetmiyomusun dedi hayır dedim,ağrı eşiğin yüksek demekki dedi, alttan muayene edicem dedi,baktı sonra 4 cm açıklık varmış hemen yatışı yaptıralım sen gece 3-4 gibi doğurursun dedi ben de eve gidiyim sancı sıklaşırsa geri gelirim dedim,eve gönderemem seni bebeğin başı çok baskı yapıyo sancılar sıklaşırsa yolda doğurursun dedi,bu gece seni takip edelim yapmazsan sabaha kadar eve gönderirim dedi tamam dedik ben tabi şok içindeyim hiç beklemiyordum 37. haftamda,hazırlıklıda gelmedim neyse çıktık yukarıya yatışım yapıldı ben içimden sancım yok ya yarın çıkarım diyorum,eşim eve çantaları almaya gitti ,hemşire muayene etti 4 cm dedi damar yolu açtı.önden düğmeli önlüğümü giydim televizyonumu açtım,televizyon izliyorum yemem,içmemde serbest lağman yapılmayacak dedi doktorum doğum olup olmayacağı belli olmadığı için suni sancıda veremem bebek küçük olduğu için dedi kendi sancılarımın gelmesini bekliycez dedi saat 15. 00 da yattım hastaneye annem geldi yanıma bende sancı falan yok yarın çıkarız biz diyo neyse 15.00 dan 22.00 kadar 5 dakikada bir giren ağrılarım vardı ama çok şiddetli değildi ben otelde gibi yiyorum içiyorum tv izliyorum nstye bağlıyım bu arada sancılar kalp atışları kontrol ediliyo sancılarımvar görünüyo açıklığa bakılıyo 6 cm olmuş açıklık , hemşire ben bu gece doğurmazsın sanıyodum ama doğurursun geceye dedi sonra sancılarım şiddetlenmeye başladı ben kıvranmaya hemşire sancıların artmış gece 1-2 ye doğurursun dedi ben nasıl dayanıcam o zamana dedim saat 00.00 da 8 cm olmuş açıklık hemen doktorumu aradılar hemşire azkaldı doğurcaksın dedi(bu arada televizondada wipeout vardı onu izliyodum sancı çekerken ,şimdi onu izlemiyorum çektiğim sancılar aklıma geliyo)bu arada 3 kere kustum hemsşire aslında bu iyi bişey bebeğin aşağıya indiğini gösteriyo dedi hemşire geldi yine baktı açıklığa 9 cm olmuş hemen doğumhaneye aldılar yatırdılar koltuğa ben sancı geldikçe kıvranıyorum hemşire derin nefes al diyo ben sancıdan duymuyorum bile hemşireyi sonra doktorum geldi ben 2-3 gibi dedim sen daha erken doğruyosun gördünmü eve gitsen geri gelecektin dedi sancı geldiğinde tüm kuvvetinle ıkın dedi ıkınıyorum ama olmuyo kuvvetli ıkınmıyosun bebeği sıkıştırıyosun dedi 3 kere denedim olmuyo hemşirede karnıma bastırıyo kan ter içinde kalmış sonra doktorum yazık değilmi bu hemşireye bak ter içinde kaldı kuvvetli ıkın diyince ben tüm gücümle ıkındım ve bende bi rahatlama çok şükür dedim,hemşirede öyle sanki ben doğum yaptım diyo oda 00.35 de 3100kg 50 cm boyunda ahmet kağanım dünyaya geldi kilosu en son 2.800 dü üzülüyodum zayıf diye çok şükür 3100 müş doktorumda iyi dedi ,kesi yapıldığı için dikiş attılar 2-3 tanedikişim vardı ,iğne vurdular diktıkleri her anı hissettim ama doğum sancısından sonra o ağrı hiç bişey,bebeğimi giyindirdiler beni giiyidirdiler odamıza gittik onu görünce unuttum herşeyi sabahda hastaneden çıktık,rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah, benim ikinci bebeğim ama ilkinden hiç farkı yok aynı heyacan aynı duygu
 
Merhaba güzel anneler

Bende hikayemi paylaşayım :) 10 ağustos cuma günü 41. haftam doldu ve suni sancı ile doğumum gerçekleşecekti. ben 40. haftadan sonra hergün bekledim ama kızım gelmek istemiyordu. büyük gün geldi sabah erkenden hastane yoluna düştük nst ye bağlandım ve sancı çıktı serum katıldı sezaryen ihtimaline karşı yemek yemem yasaktı. serum ben ve kızımı besleyecekti. 1 saat bekletildim tekrar nst ve yine sancı. sanki kızım gününü bekliyor gibiydi. suni sancı vermiceklerini bekleyeceklerini söylediler. koridorda yürüyüş yapıp durdum bu arada 1 cm açılmam vardı saat başı kontroller yapılıyordu artık ağrı hissetmeye başlamıştım açılma 3 cm oldu ikinci serum takıldı ağrılar git gide artıyordu sabah 7 de hastanedeydik 12 gibi gerçek sancılar başlamıştı saat 1 de doğumhaneye alındım açılma 6 cm di ve bişeyler yapıp duruyolardı korku dolu gözlerle bakıyordum birden bi serinlik hissettim suyumu patlatmışlar. bebeğin başı su içinde hareket edermiş ve aşağıya inmezmiş yer çekimi gibi düşün su olmayınca başı aşağıda olacaktır dedi ebe..

artık oturmamda yasaktı ayakta sancılar çekiyordum arada sadece nst için uzanıyordum herşey yolunda gidiyordu artık zamanı gelmişti doğumhaneye alındım ebe çok moral veriyordu zaten en başından beri bana sakın gücünü bağırarak harcama doğum zamanı lazım olacak demişti. burnumdan nefes alıp ağzımdan veriyordum sancılarımı hep bu şekilde çektim.
Artık doğumhaneydim dakikalar kalmıştı güçlü ıkınmalar istedi benden ebe. açılmada 9 cm di artık. defalarca ıkındım nefes almak için ara veriyordum kızımın saçlarını gördüğünü söyledi çok sevinmiştim hemen doktorum geldi ben yine ıkınıyorum tabi. 16:40 ta kızımı gördüm. doğum fotoğrafçısı istemiştik sonradan izlerken fark ettim inanmıyorum diye bağırmışım hep :))
kızım 3.550 gr ve 51 cm olarak dünyaya geldi. maviş gözlü kızım o kadar tatlı ki bakmaya doyamıyorum.
 
Burada eksikmiş canım bilgilerim
İstanbul yaş artık sene itibari ile 25 oldu
Erkek Sezeryan 09.08.2012 Kilosu 2.200 :)
 



Canım benim bebeğin doğum tarihi yanlış yazılmış.13..08.2012 olacak.düzeltirsen sevinirim..
 
39. haftada doğum yaptım sezeryan ve 2.8.2012 doğum tarihimiz şeyma teyzesi 3620 doğum kilomuz
 
Burada eksikmiş canım bilgilerim
İstanbul yaş artık sene itibari ile 25 oldu
Erkek Sezeryan 09.08.2012 Kilosu 2.200 :)
Ooo senin bilgiler tamamen eksikmiş Ekledim hemen

Canım benim bebeğin doğum tarihi yanlış yazılmış.13..08.2012 olacak.düzeltirsen sevinirim..
Düzelttim canım kusura bakma

39. haftada doğum yaptım sezeryan ve 2.8.2012 doğum tarihimiz şeyma teyzesi 3620 doğum kilomuz
Hayırlı olsun canım ekledim sizi de..

..veeeee doğuma gidiyorum dua edin kızlaaaaaaaaaar
 
maasallah canım allah analı babalı buyutsun.hıkayende cok guzel.bu arada dogumun hangı sehırde oldu.nickinde 38 yazıyor kayserıdemısın merak ettım.ben orda dogum yaptımda
 
maasallah canım allah analı babalı buyutsun.hıkayende cok guzel.bu arada dogumun hangı sehırde oldu.nickinde 38 yazıyor kayserıdemısın merak ettım.ben orda dogum yaptımda

amin canım hepimizinkini evet kayserideyim,tekden hastanesinde doğum yaptım,sen nerde yaptın?
 
amin canım hepimizinkini evet kayserideyim,tekden hastanesinde doğum yaptım,sen nerde yaptın?

bukadar olur bende tekdende yaptım gulcan hanıma gıdıyorum yoksa senınkıde mı gulcan hanım.ben hastayım o kadına muthıs bır doktor.hastane ıcın aynı seyı soyleyemem ama
 
bukadar olur bende tekdende yaptım gulcan hanıma gıdıyorum yoksa senınkıde mı gulcan hanım.ben hastayım o kadına muthıs bır doktor.hastane ıcın aynı seyı soyleyemem ama

evet canım benim doktorumda gülcan hanımdı,çok ilgili bi doktor,hastanede fena değil bi sorunum olmadı hemşirelerde çok ilgiliydi, sen ne zaman doğum yaptın? belki karşılaşmışızdır
 
evet canım benim doktorumda gülcan hanımdı,çok ilgili bi doktor,hastanede fena değil bi sorunum olmadı hemşirelerde çok ilgiliydi, sen ne zaman doğum yaptın? belki karşılaşmışızdır

17agustosta yaptım canım bayramdan 2gun once.sanırım sen bayram gunu yapmıssın dogumunu.benım dogum yaptıgım gun cok kalabalıktı hastane.4.kat 15hasta alıyormus normalde ogun 22 kısıymısız.bende ılla tek kısılık oda verın bana dıye dıretıyorum.allahtan korıdorda yatırmadılar benıhemsıreler ebeler ıyıydı cok sukur.temızlık olayı cok ıyı degıldı .5-6kere soyleynce temızledıler lavobaları falan.sabun yok tuvalet kagıdı yok.dıger hasta ve yakınlarıyla ortak kullanıyosun sonucta ben oyuzden cok rahatsız olmustum.ama gulcan hanımla ıyıkı karsılasmısım ıyıkı normal dogum olmus doktorumun destegı coktu bu konuda.sezaryenı hıc konusmadı bıle.belkı rutın kontrollerde karsılasmısızdır senınle.yada daha once ıletısıme gecseydık tanısırdık canım.neyse opuyorum bebişine ıyı bak
 

ben 26 temmuzda yaptım canım senden bi 20 gün öndeyim ama ben 37. haftamda doğum yaptım,yaptığım günde kimse yok tu 4 hasta varmış odam iki kişilikti ama tek ben vardım annemde diğer yatakda yattı çok rahattı,lavaboyu tuvaletıde tek biz kullandık hatta ben doğumdan sonra duş bile aldım, sen kalabalık bi güne denk gelmişsin sanırım,evet belki karşılaşmışızdır ,tanışabilirdik,sende kendine ve bebeğine iyi bak
 
eşim ben ve bir tanecik kızımla çok mutlu bir hayatım vardı... ikinci bir çocuk planı değil hayali bile yoktu... doğum kontrol hapı ile korunuyordum ve kasım/2011 de regl olmadım bekledim ve 4aralık ta oldum oh dedim... yalnız aralık ayında olmam gereken vakitte olmadım tekrar ve test aldım negatif dedim gün sarktı galiba... bir kaç gün sonra tekrarladım ve negatif gene... ve sonra unuttum gitti.... hamile misin yoksa diyen kişilerin lafına istinaden 19 gün gecikmiş reglim için bir test daha yaptım sonuç koyu iki kırmızı çizgi ( kızımda ikinci silik hatta sipsilik çıktığı için ) eşim ve dumur olduk... sevinelimmi üzülelimmi... kızım 2 yaşını daha yeni doldurmuştu küçücüktü.... hazır değildik... ne yapmalıydık... kan testi yaptırdık hani ikimizde de belki yanlıştır beeee gibisinden bir düşünce hakimdi... ve kan testi sonucu 6 hafta diyordu... doktora gittik evet kalbi atan minicik canımdan can taşıyordum içimde.. pek bir şey hissettimmi kızımdaki gibi birşey hissetmedim hiç... eminimki 2. bebeği bekleyen tüm anneler böyle garip duygular içine girmiştir hele hele böyle plansız bir bebekse... daha sonra hamileliğim yatakta geçti...( ilk hamileliğimde olduğu gibi 9 ay süren kusma dolu bir hamilelik başlamıştı benim için ) tam bulantılar azaldı herşey yoluna girdi derken erken doğum riskim çıktı ortaya... ve yatış istirahat nasihatlarıyla ayrıldım doktorumdan hep... ve sonunda benim minik bebeğim 35+1 de doktor kontrolümde ( kendi doktorum kongrede idi yalnız nst vardı o hafta benim) nst sancılar ile dolu çıktı doktorumun asistanı nst sonucunu başka bir doktora göstermemiz gerektiğini söyledi ve hastaneye bir diğer doktor çağırıldı apar topar.. ve muayene oldum evet 2 cm açıklık kasılmalar başlamış yani doğum başlamak üzere dedi... hemen yatış verdi o gece ilaçlar serumlar ve bebeğim için ciğer geliştirici iğne ile geçti tüm gecem.. ertesi sabah son kez nst ye bağlandım ve sancılar düzene girmişti ve doktor bana 48 saat doğum olmadığı sürece bebeğin güvende olduğunu söyledi.. ( 48 saatte etkili oluyormuş ciğer geliştirici iğne) ve hastaneden ayrılıp evime sevgili koltuğuma döndüm kızımla ilgilenmek zorluyordu beni ama bir yandan da allaha sığınmıştım o bilirdi en doğruyu ve benim kızım da kardeşi yüzünden benden mahrum olmamalıydı doktoru çok dinleyip pekte yattığım söylenemezdi... ve 2 gün sonra çok fena sancım tuttu ama kendi doktorum hala dönmemişti öbür doktoru aradım o hemen hastaneye geç dedi geliyorum dedi kapattık hatanede yeniden nst ve sancılar yeniden başlamış açılmada ilerleme yok ama sancılar açılmaları tetikleyecek cinstenmiş... artık 48 saat geçti sabaha olur doğumun dedi... korkacak bişi yok dedi beni rahatlatmaya çalıştı sonra kendi doktorumu aradı ve bana gelip doktorun kendisini beklememiz gerektiğini söyledi ve ilaca devam dedi ve o gece hastanede kasılma önleyici ilaçları kullanmaya başladım tekrar doktorum dönene kadar da evde kendim kullanacaktım. sabah sancılar 20 dk da bire düşmüştü ve ilacı kullanmak kaidesi ile ayrıldım hastaneden... birkaç gün sonrasında nst vardı ve kendi doktorum nst temiz çıktı sancılar çok düşüktü ohhh dedim ... haftaya görüşürüz dedi... ve hayal kırıklığı ile evime döndüm... hani evde çok sancı çekiyordum ve ağrılarım şiddetlenmişti yani doğum olana kadar ne kadar daha dayanabilirdim bu ağrılara bilmiyorum ve kusmalarım son sürat devam ediyordu... içim dışımda geziyordum... ve 38+2 de kontrole gittiğimde önce nst dedi bende ağrılarım var şuan dediğimde o zaman önce çatı muayenesi dedi ve (amanınnnnnnnnnnnnnnnnn!!!!!!!!!!) doğum başlamış açılma 4 cm dedi... ve hemen ultrasona aldı bebek kanala girmiş... hemen nst ye gönderdi ve sancılar çıktı... doktor bu halde eve gönderemem seni büyük risk dedi bu gece olmadı sabaha kesin doğum olacak demişti doktorum ama ben ve eşim eve gitmek istedik çünkü hastanede fazladan yatıp sancıları orada beklemek stres yüklü olkacaktı... onu ikna ettik ve evin yolunu tuttuk... annemi aradık akşam bana geldi eşim işte olacaktı çünkü kızımla ilgilenecek bana göz kulak olacak biri mutlaka gerekiyordu o an... ve gece biraz dahaşiddetlendi ağrılarım annem ve eşim korktu ve çantaları vs herşeyi aldık düştük gene yollara... yatışım yapıldı damar yolu açıldı serum takıldı... nst bağlandı sancıları 78 leri vuruyordu ama birşey hissetmiyordum... sabahı o şekilde ettik eşim kızımıda alıp yanıma geldi ve doktorum gelip muayene etti beni açılma aynıydı ama ama sancılar düzensiz ama yüksek çıkıyordu suni sancı yüklemeye başladı... ve sancılar 100 leri hatta makinedeki değer çok daha fazlasını gösterdiği halde ben gülmeye sohbet etmeye devam ediyordum.. hatta arkadaşlarımı internetten cepten haberdar ediyordum... çünkü zerre ağrı hissetmiyordum... etrafımdakiler benimle dalga geçiyordu numaradan bari ah de falan gibisinden :) açılma 6cm olunca kese patlatıldı ve 10 dk da bir kontolrüm yapıldıkça açılma 1 cm cm ilerliyordu... açılma 9 cm olunca hemen doğum odasına alındım tedirgindim çünkü kese patlatılınca sancılar fena vuruyordu ebe ve diğerleri bana epidural aldınmı dedi yooooooooo dedim maşallah dediler dışarıdan epidural almış gibi duruyormuşum... allahın sevdiği kuluyum doğuştan epiduralli doğmuşum demekki dedim doktorum geldi bebeğin az daha aşağı inmesi gerek dedi ve gitti 10 dk sonra geldiğinde ıkınmalara başladık ama o an nedense kendimi güçsüz hissettim ve eşimi istedim eşim geldi yanıma ve onun elinden tutarak ıkındım ıkındım ıkındım bir yandan oksijen bağlı bana ama eşimin elinden tutmak inanılmaz bir güç veriyordu onun hadi aşkım demesi... doktorumun saçlı bir bebek geliyor demesi ve yaptığı diğer espriler...hadi son kez bir ıkın dedi ve kızım minik kızım dünyaya geldi...o an muhteşemdi onun çıkışını gördüm büyük kızımda kaçırmıştım herşeyi bunda her anı yaşadım... bebeğimi görünce ağlamaya başladım ve eşim ilk kez bir doğum görmesi ve benim ağlamam ( ve bebeğin verniks ile kaplı olması beyazlı morlu görünmesi ) eşim büyük bir korku yaşamış bebeğe birşey oldu diye... bebeği üstüme verdiler allahım o koku neydi öyle ömrüm boyunca unutamayacağım bir anım daha oldu ikinci kızım ile birlikte... kömür gibi simsiyah fırça saçlı kızım dünyaya geldi 3540 gram 52 cm olarak... daha sonra sordum doktora dikiş oldu sanıyordum dikişte yokmuş ebeler ve doğumdaki diğer kızlar inşallah böyle bir doğum nasip olur bizede dediler veee bu şekilde uğurlandık hastaneden.. sadece 1 gece kaldım ertesi sabah çıkmak istiyorum dedim... ve ayrıldık... şimdi evimdeyim kızlarımla yeni hayatımıza alışmaya çalışıyoruz.. dikişsiz olmanın getirdği rahatlık ile tekim kimseyi istemedim yanımda kalmalı şekilde... artık 4 kişilik bir aileyiz ve çok mutluyum...
çok uzun oldu biliyorum ama herşeyi anlatmak istedim...
doğuma ne kadar pozitif girerseniz o kadar kolay bir doğumunuz olur... herkese kolay doğumlar diliyorum doğum yapmış olan tüm arkadaşlarımada allah sağlıkla analı babalı büyütsün dilleklerimi iletiyorum :)

eylül annesi olmayı beklerken ağustos annesi olduğum için hikayemi doğru yere yazmayı uygun buldum :)
 
Eymen 'im ailemize hoşgeldin...

Bu da bizim doğum hikayemiz …
Hepinizin bildiği gibi 31.08.2012 cuma günü sancım olmadan hastaneye yatışım yapıldı. Gittiğimiz gibi dr. teyzemiz hiç sevmediğimiz çatı muayenesini yaptı kendiliğinden 3 cm açılma olmuş ama rahim yumuşamamış sertmiş neyse önce lavman yapıldı.. Acı verici bişi değil ama ilacı verdikten sonra 10 dk bekliceksin dedi ama ishalin çok kuvvetli hali karnıma sancılar girio beklemek cok zordu nese bi 9 dk sıktım dişimi sonra koşa koşa wc .. lavman işi bittikten sonra serumum takıldı.. ben tabi birkaç saat sancı hissetmıorum hatta sancı hissediyim die odanın içinde 4 dönüyorum ama yok .. sonra dr.umuz geldi baktı açıla açıla 1 cm açılmışım 4 cm olmuş suyumu patlattılar tabi sudan sonra 2 dk da bir gelen ve 30 sn süren sancılar geldi gerçekten fena bişidi .. sancı geldiğinde bi ayağımı duvara yasladım bi yandan eşimin elini tuttum ablamda arkamdan sırtımı ovuyordu ama zordu dr.um geldi 1 cm daha açılmış 5 cm olmuş açılma güzel ama rahim hala sertti o da sorunmuş demekki dr.un biraz canı sıkıldı bana biraz dişini sık sancı çek sonra epidurali taktır istediğin zaman şimdi taktırırsan sancıların geri gidebilir dedi.. neyse biraz daha sıktım dişimi sonra dayanamıyorum dedim epidural uzmanı geldi epidurali takmadan önce o bölgeyi uyuşturmak için bir iğne yapılıyormuş sırttan tam onu vururken sancı geldi tabi kıpırdamak yasak hemşirenin kolunu ole bir sıktım ki eminim hala mordur .. neşe epidural takılırken hemşire hemen nst yi taktı biraz hoşnut değillerdi kalp atışlarından meğer sonradan öğreniyorum bebeğin kalp atışları hep düşükmüş sürekli takip halindelermiş panik yapmamam için bana söylememişler.. neyse beklerken bi anda odaya hemşireler dr.um doluştu ablam ve eşim çıkarıldı bana sürekli nefes al deniyordu.. nefes almaya çalıştım ama bu sırada bebeğin kalp atışları bir anda 120 110 100 60 şeklinde olunca herkes panik oldu bana oksijen verildi.. sonra tabi bana hala sancı da giriyor.. dr.um sancı arasında makatta yoğunluk hissedıomusun dedi evet dedim açılmama baktı 5 cm di .. Dr.um bu açılmanın doğum için yeterli olmadığını 10 cm olsa direk doğuma alabileceğini ama bebeği kurtarmak için 30 dk lık bir zaman olduğunu mecburen sezeryana alacağını söyledi ve çok üzgündü.. bende “ kısmet böyleymiş ” diyebildim.. odadan acil sedye ile çıkarıldım kapının önünde eşim ve ablam panik haldeydi ablam ağlıyordu eşime el salladım ve ben iim hayırlısı buymuş üzülmeyin dedim. Buarada beni ameliyathaneye uçurdular .. ameliyathane de masada yatarken hala sancı giriyordu bu sancıya dayanamıorum istemiyorummm diye bağrınarak son sancımı da atlattım .. epidural uzmanın 5 dk içinde geçicek söz verıyorum dedi ve epiduralime ağrı kesici iğneyi vurdu şimdi bacaklarına bir sıcaklık gelicek dedi ve dediği gibi de oldu .. daha sonra dr.um karnımı kesti ve hissetim tabi acı değil ama hissedince panik oldum epiduralci de bana hafif eter koklattı orda 5-10 dk civarı uyumuşum uyandığımda bebeğim giyinik haldeydi zar zor konuşarak sağlıklı mı diyebildim maşşallah tombik bir bebeğin var dedi dr.um ve bebeğimi getirdiler baktım ve o an ona aşık oldum böyle güzel bir yüz daha önce hiç görmemiştim öpmek istediğimi söyledim dr.um öptürdü.. sonra bebği babasına götürdüler buarada dr.um yanıma geldi beni öptü normal doğum sancılarını çektiğim ve sezeryan olduğum için üzgün olduğunu bebeğin kg.sunun çok olması ve kafasının büyük olması sebebiyle doğum kanalında strese girip kalp atışlarının düştüğünü ayrıca kolestaz sorunu olduğunu ilk tahlillerde çıkmamasına rağmen son günlerdeki kaşıntılarımın kolestaz olabileceğini bu sebeple de sorun yaşanmış olabileceğini belirtti. Neyse ben tabi o an duygusal olarak boşluğa düştüm eşimi görmek istedim bi an önce ve gözlerimden akan yaşları tutamadım ağlayarak odama çıkarıldım eşimi gördüm hemen bana sarıldı aşkım bebeğimiz cok güzel sakın ağlama dedi .. tabi odamda bi sevgi seli ben 1 saat ağladım sonra tlf.lar gelen giden o gece uykusuz geçti saat başı epiduralden ağrı kesici yapıldı dikişlerimin ağrısı için.. 5 gibi bişiler yiyip wc ye götürüldüm çok zordu cidden hemşireler başımda bekledi ama bi gıdım bişi yapamadım.. daha sonra yatarken kendiliğinden wc geldi yaptım sıkıntı dikişlerimdeki sancı ve bağırsaklarımın aşağı dökülecek gibi olmasıydı yürüyüşler yataktan kalkma tam bir eziyetti .. sütüm de gelmedi.. hep mama verildi çocuğun şekerinin düşük olmaması için. Nese akşam 5 gibi hast.den çıktık merdiven cıkamıcam için aneneme gittik .. yataktan kalkmak yürümek ve wc hala bir eziyet tek başıma yapamıorum .. 5-10 gün sürüyormuş. Bebeğimin ne gazını çıkarabiliyorum ne altını açabiliyorum .. sütümde olmadığı için zorla emzirme çalışmalarımız çok zor bebeğimin süt gelmediği için ağlama krizine girmesi o ağladıkça bnm de ağlamam durumu söz konusu.. neyse geçicek inşallah bugünlerde.. bebeğimin kokusunu içime çekmem ve şuan uykusundayken onu izlemem herşeye değer.. Rabbim isteyen herkese bu duyguyu nasip etsin inşallah..

çok uzun olmuş ama her ayrıntıyı paylaşmak istedim.. Eylül anneleri topiğinde de paylaştığım doğum hikayem .. bebeğim 31.08.2012 de epidural sezeryan ile dünyaya geldi .. herkese hayırlı doğumlar..
 
merhaba hanımlar. bende 12 ağustosta meleğimi kucağıma aldım ve hikayemi sizlerle paylaşmak istedim.
normalde izmir de yaşıyoruz, eşim denizci, sürekli seyirleri olduğu için hamileliğimin büyük kısmını annemlerde adana da geçirdim. doğum zamanıda annemlerdeydim, eşim doğum yaklaşınca yıllık iznini alıp yanımıza geldi. normal doğum tarihimiz 17 ağustos olacaktı aslında. 12 ağustosta fenerbahçe-galatasaray maçı vardı, eşim koyu fenerlidir. ve ben daha 1 hafta önceden o maçı sana izletmicem diye takılıyordum kendisine :) ayın 10 unda suyum gelmeye başladı sızıntı halinde. dr.umuza haber verdik 'gel bakalım' dedi. evet suyumuz gelmeye başlamıştı, dr. istersem hastanede kalabileceğimizi kontrol altında olmamızı söyledi ama ben 'evden takip edebilirim' dedim ve eve geri döndük. ayın 12 sinde dr.umuz aradı 'şehir dışına çıkmıştım şimdi dönüyorum, 1 saate kadar hastanede olurum gel kontrol edeyim' dedi. 1 saat sonra eşim, annem, kız kardeşim ve tabiki ben hastanedeydik. dr.umuzda geldi muayene etti, suyumuz sızıntı halinde gelmeye devam ediyordu, epey azalmış. açıklığımız daha 1 cm di, hiç sancım yoktu. 'suyun gelmeye başlayalı 48 saati geçti, enfeksiyon riski var üstelik suyun epey azalmış, doğumu başlatmamız lazım'dedi. biz neye uğradığımızı şaşırdık. hamileliğimin en başından beri kendimi normal doğum diye şartlandırmıştım. normal doğum istiyordum ama bunu istememdeki tek sebep bebeğimi doğar doğmaz görmekti, o anki heyecanı yaşamaktı. ama maalesef o anda ki durumumuz normal doğuma uygun değildi. acil sezeryan kararı verildi. beni hemen hazırladılar ve beklemeye başladım. bu arada evde olan babamı aradık doğum çantamızı getirmesi için. 15 dk içinde gelmişti babam. eşimin sabırsızlıkla beklediği maç başlamıştı ama doğum şokundan unutmuştu 'ben sana demedim mi bu maçı izletmicem' diye laf atınca farkına vardı, ailecek gülüşmeye başladık :) bende şaşkınlıktan başka bir duygu yoktu. hemşiremiz geldi, ameliyathaneye sedyeyle mi yoksa tekerlekli sandalyeyle mi gittiğimi hatırlamıyorum bile. içeri girdiğimde ekibimiz hazırdı. dr.umuz suyum ilk gelmeye başladığında anestezi uzmanını aramış 'hastamın suyu gelmeye başladı, ben yarın şehir dışında olucam,acil bir durum olursa size yönlendiricem' demiş. normal doğum olsa da epidural anestezi istiyordum çünkü. doğumhaneye girince anestezi uzmanımız 'dr. beni aradığında bu maçı bize izletmiceni biliyordum' dedi gülerek. oda koyu fenerliymiş. belimden iğnemi yaptılar, hiç birşey hissetmedim. uzandım masaya, titrediğimi hissediyordum sadece heyecandan. ayağımı kendi irademle kaldırıp kaldıramadığımı sordular. kaldırdım biraz. önüme yeşil örtüğü gerdiler, aradan 1 dk geçmeden tekrar ayağımı kaldırmamı istediler, kaldırdım, daha doğrusu öyle sandım. meğer kaldıramamışım dr. um karnıma dokundu hissedip hissetmediğimi sordu, sadece bir baskı hissediyorum elinizi hissetmiyorum dedim. 'tamam ben karnına dokunmaya devam ediyorum, o baskı hissi geçince söyle kesiği atıcam' dedi. beklemeye başladım o baskı hissi geçecek diye. bu arada anestezi uzmanımızla maç muhabbetine girdik. devre arasına girmişlerdi ve galatasaray öndeydi. karşılıklı atışıyorduk o fb'li ben gs'li olaraktan. sonra birden bir ses duydum. her şey silindi. tepemdeki lamba dahil her şey dönüyordu etrafımda, o ses hariç bütün ekibin sesi silinmişti sanki. 'hocam o ne' diye sorabildim şaşkınlık içinde. 'bil bakalım ne' dedi ve kızımı getirdi yanıma. yok işte anlatamıyorum o andaki hissettiklerimi. gözümü kırpmadan bakıyordum, yaşlar istemsizce süzülüyordu gözlerimden. öptüm kokladım anneeem dedim, ilk defa o kadar ağır ve o kadar güzel geldi kulağıma o anneem sözü, tarif edemem. yan tarafa aldılar kızımı, muayene ettiler giydirdiler ve dışarı çıkardılar. aradan 5 dk geçmedi bende çıktım. kızım babasının kucağındaydı, gözleri dolu doluydu aşkımın. tüm aile gelmişti, bayram havası vardı odada. herkes beni görünce bi tuhaf oldu, gözleri doldu hepsinin. ailenin ilk çocuğu, dolayısıyla ilk torunları ve ilk yiğendim. anne olduğumu görmek hepsini duygusallaştırmıştı. bu havayı dağıtmakta yine bana düşmüştü tabiki. maç bitmişti, gs almıştı maçı. eşime 'ben sana demedim mi maçı izletmicem diye, üstelik biz kazandık. hayatının golünü attım sana naber' dedim eşimse kucağındaki kızımızı havaya kaldırarak 'kupayı ben aldım ama naber' demez mi bundan sonrası güle oynaya geçti.
buda bizim hikayemiz işte, çok şükür meleğim yanımda ikimizde sağlıklıyız. Rabb'im isteyen herkese nasip etsin bu mucizeyi yaşamayı inşallah.
 
kızlar merhaba,

şuanda gözlerim yaşlı yazıyorum size ben Allah izin verirse 2013 mart annesi olacağım.

biraz doğum hikayelerine bakayım dedim. hepinizinkine salya sümük ağlıyorum..

Allah bebeklerinize sağlık sıhhat versin. Bana da kolay bir doğum olur inşallah...:18:
 

Merhaba sudee..
Amin, Rabbim sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin inşaallah.. Keyifli bir hamilelik dönemi geçirmenizi dilerim Rabbim bu duyguyu size de tattırsın, zaman geçmek bilmiyor gibi olsa da geçiyor merak etmeyin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…