Biz kullanıyoruz canm ne kadar faydalı ediyor bilmiyorm genede oluyor arada gaz
Senin bebeğin ne kadarlık bizimki 1 aylık
Biz kullanıyoruz canm ne kadar faydalı ediyor bilmiyorm genede oluyor arada gazKızlar gaz damlası kullanıyor musunuz ne kullanıyorsunuz
Huzurunuzu bozacağım lafı çok aşağılık bir laf öncelikle burdan belli nasıl bir insan olduğu hiçbir anne böyle bir şey olsun istemez annem de oğlunu evlendirdi en çok onlar mutlu olsun diyor hep ne olursa olsun. Eşinle ilgili şöyle bir durum var ben aileme kv ile ilgili yaşadığım sıkıntıları anlattığımda ailem hep derdi ki eşine çok yansıtma hep üstte kal çünkü ne olursa olsun o onun “annesi”. Yanlış olduğunu bilse de ağırına gider bu sefer sen suçlu olursun. Sanırım sende de böyle olmuş gibi.. şuan yapman gereken bence zor olsa da ağır gelse de çünkğ çok kırgınsın farkındayım ama eşinin kalbini kazanmak huyuna gitmek ki tekrar eskisi gibi olun. Emin ol o da sonra sana hissettirdiği şeyler için pişman olcak ben de eşimle yaşadım bana kötü laflar etti buraya da yazmıştım ama şuan çok pişman ve tekrar da etmediKızlar bende doğum yapalı 5 gün oldu biliyorsunuz hep burda demiştim bebeğim benim tedaviye başlayacağımzaman mucize olarak geldi hayatıma diye hep hayalim olan annelik için günlerce aylarca bekledim doğurduğumda bahar bahçe olacaktım ona dair öğle çok hayalim vardı ki ama kolestaz oldum 37. Haftada acil sezeryanla doğum yaptım yaşadıklarımı anlatamam bebeğimi kaybetme korkusu annemin beni kaybetme korkusu iki gün ağladım doğurdum akşam 8’de kucağındaydı minicik bebek kucağıma almaya korktum ve onun minik haşine ağlamaya başladım nasıl bakacağım diye ben bunları düşünürken hamilelik boyunca her konuda bana yardımcı olan eşim bana karşı aşırı soğuk davranmaya başladı sürekli soruyorum yaa noldu diye cevap yok yaşadığımız şeyleri atlatamadım psikolojim bozuldu falan dedi eve geldik annem bizimle kaldı eşim anneme küs bana resmen küs oğlumun yüzüme bakmıyor ben göğsümden rahatsızlandım iki gün çocuğumu emziremedim tam anlamıyla oda kilo kaybetti sarılık artmış hastane de yatarsın dedi doktor kendim acillik oldum üç günlük bebeğimi evde bıraktım geldim diye ağladım ama ağlama krizlerim asla geçmiyor normalde kolay kolay ağlamam eşimle aramla adını koyamadığım bi soğukluk oldu aramızda bugün sabah annem gitti eşim işim var diye çıktı evden kimse yokken bağıra çağıra ağladım hiç bir şeyi böyle hayal etmedim ben diye eşim üstüne geldi anlatacaksın yoksa ben bebeğimi de alıp gideceğim dedim oysa problem benmişim ben lohusalık ve öncesinde kv le eşimin arasını bozmuşum soğukluk sokmuşum araya benzin evimize gelemiyorlarmış geldiklerinde eşim annesini azarlıyormuş onu deme onu yapma karışma diye neden yapıyormuş benden korktuğu için hastane sürecinde de yanımızdaydı orda da sürekli bana şunu yap bunu yap şöyle emzir falan diye emir verdi durdu psikolojik olarak baskı yaptı bana en son ben orda patladım defolun istemiyorum hiçbirinizi dedim eşim orda müdahale etmemiş falan bunun gibi bugün en son eşimi karşıma aldım ne oluyorsa anlat bana diye bunları anlattı eşim aradım anasını bana dediği sen bana iyi davran yoksa ben mutlu değilsem sizde mutlu olamazsınız huzurunuzu bozacağım dedi zaten duygusaldım ama bunları duyduktan sonra şok oldum ağlama krizlerim daha çok arttı ben nasıl insanlaralar imtihan oluyorum diye çocuğumla ilgilenemedim hasta oldum diye vicdan yaparken kadın bizim evimize gelemiyormuş kötü davranıyormuşuz diye benim yuvamı bozmak için arka planda eşimi dolduruyormuş bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama bildiğim bir şey var inşalar çok kötü
Allah yardımcın olsun ailesi ile ne yaşadın bilmiyorum ha senin suçun onların suçu bilemiyorum ama eşiniz hadi size sırtını döndü el kadar bebek umrunda değil nedir bebeğe neden ödetiyor hiç bir babalık potansiyeli yok Allah yardımcın olsun sakin ol bebeğine odaklan eşin hatasını anlatayacktr Allah o insanları ıslah etsin yeni doğum yaptın düşmanın olsa bile hassas olur ama işte yapacak bir şey yok sabretKızlar bende doğum yapalı 5 gün oldu biliyorsunuz hep burda demiştim bebeğim benim tedaviye başlayacağımzaman mucize olarak geldi hayatıma diye hep hayalim olan annelik için günlerce aylarca bekledim doğurduğumda bahar bahçe olacaktım ona dair öğle çok hayalim vardı ki ama kolestaz oldum 37. Haftada acil sezeryanla doğum yaptım yaşadıklarımı anlatamam bebeğimi kaybetme korkusu annemin beni kaybetme korkusu iki gün ağladım doğurdum akşam 8’de kucağındaydı minicik bebek kucağıma almaya korktum ve onun minik haşine ağlamaya başladım nasıl bakacağım diye ben bunları düşünürken hamilelik boyunca her konuda bana yardımcı olan eşim bana karşı aşırı soğuk davranmaya başladı sürekli soruyorum yaa noldu diye cevap yok yaşadığımız şeyleri atlatamadım psikolojim bozuldu falan dedi eve geldik annem bizimle kaldı eşim anneme küs bana resmen küs oğlumun yüzüme bakmıyor ben göğsümden rahatsızlandım iki gün çocuğumu emziremedim tam anlamıyla oda kilo kaybetti sarılık artmış hastane de yatarsın dedi doktor kendim acillik oldum üç günlük bebeğimi evde bıraktım geldim diye ağladım ama ağlama krizlerim asla geçmiyor normalde kolay kolay ağlamam eşimle aramla adını koyamadığım bi soğukluk oldu aramızda bugün sabah annem gitti eşim işim var diye çıktı evden kimse yokken bağıra çağıra ağladım hiç bir şeyi böyle hayal etmedim ben diye eşim üstüne geldi anlatacaksın yoksa ben bebeğimi de alıp gideceğim dedim oysa problem benmişim ben lohusalık ve öncesinde kv le eşimin arasını bozmuşum soğukluk sokmuşum araya benzin evimize gelemiyorlarmış geldiklerinde eşim annesini azarlıyormuş onu deme onu yapma karışma diye neden yapıyormuş benden korktuğu için hastane sürecinde de yanımızdaydı orda da sürekli bana şunu yap bunu yap şöyle emzir falan diye emir verdi durdu psikolojik olarak baskı yaptı bana en son ben orda patladım defolun istemiyorum hiçbirinizi dedim eşim orda müdahale etmemiş falan bunun gibi bugün en son eşimi karşıma aldım ne oluyorsa anlat bana diye bunları anlattı eşim aradım anasını bana dediği sen bana iyi davran yoksa ben mutlu değilsem sizde mutlu olamazsınız huzurunuzu bozacağım dedi zaten duygusaldım ama bunları duyduktan sonra şok oldum ağlama krizlerim daha çok arttı ben nasıl insanlaralar imtihan oluyorum diye çocuğumla ilgilenemedim hasta oldum diye vicdan yaparken kadın bizim evimize gelemiyormuş kötü davranıyormuşuz diye benim yuvamı bozmak için arka planda eşimi dolduruyormuş bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama bildiğim bir şey var inşalar çok kötü
Şuan daha da uygunmuş YouTube da nasıl kullanacağına bak bu içindeki havayla sağmasınl sağlıyor hiç acımıyor bende yorumlara bakarak almıştımFotoğrafını paylaşır mısın acaba ben de ondan alayım olmazsa
15 günlük şuan da da biogea mı ne vardı eskiden o artık yokmuş piyasada ne kullanılıyor merak ettimBiz kullanıyoruz canm ne kadar faydalı ediyor bilmiyorm genede oluyor arada gaz
Senin bebeğin ne kadarlık bizimki 1 aylık
Bende aynı şekildeyim sancılar mide yanmaları bel ağrıları uykusuzluk artık normal doğum düşüncesinden çıkıp sezareyn isteme boyutuna geldim 37+5 teyim ama 40 a kadar bekleyemicem çok yoruldum artık. Sağlıkla gelsin bebişlerimiz kolaylıkla inşallahBurda bi kaç arkadaş var hepimiz aynı şeyi yaşıyoruz. Sen ben @iremingooo @dewidermanAllah değil mi kızlar hepimizin ara ara sancısı giriyor kasık ağrımız oluyor. Ben de sen gibi @Happen94 dün sancılardan bitap düştüm sıcak duşa girdim ağrılar gitti bir uyumuşum onun gevşemesiyle. Gece arada sancılar uyandırdı belim kırılacak sandım sonra tekrar uykuya dalmışım. Hepimiz aynı şeyi yaşıyoruz kızlarım dayanın az kaldığını düşünüyorum. Dün gece oturdum ağladım gücüm kalmadı gelecekse gelsin artık diye. Yavaş yavaş normal doğum olsun psikolojisinden çıkmaya başlayacağım bebek ağırlaştı sancılar sürekli geliyor ama düzene girmiyor gerçekten çok yoruldum
Öncelikle çok üzüldüm canım. Zamanlama çok kötü olmuş. Keşke eşin bu kadar dolmadan önce alıp karşısına konuşsaydı seninle daha güzel olurdu.Kızlar bende doğum yapalı 5 gün oldu biliyorsunuz hep burda demiştim bebeğim benim tedaviye başlayacağımzaman mucize olarak geldi hayatıma diye hep hayalim olan annelik için günlerce aylarca bekledim doğurduğumda bahar bahçe olacaktım ona dair öğle çok hayalim vardı ki ama kolestaz oldum 37. Haftada acil sezeryanla doğum yaptım yaşadıklarımı anlatamam bebeğimi kaybetme korkusu annemin beni kaybetme korkusu iki gün ağladım doğurdum akşam 8’de kucağındaydı minicik bebek kucağıma almaya korktum ve onun minik haşine ağlamaya başladım nasıl bakacağım diye ben bunları düşünürken hamilelik boyunca her konuda bana yardımcı olan eşim bana karşı aşırı soğuk davranmaya başladı sürekli soruyorum yaa noldu diye cevap yok yaşadığımız şeyleri atlatamadım psikolojim bozuldu falan dedi eve geldik annem bizimle kaldı eşim anneme küs bana resmen küs oğlumun yüzüme bakmıyor ben göğsümden rahatsızlandım iki gün çocuğumu emziremedim tam anlamıyla oda kilo kaybetti sarılık artmış hastane de yatarsın dedi doktor kendim acillik oldum üç günlük bebeğimi evde bıraktım geldim diye ağladım ama ağlama krizlerim asla geçmiyor normalde kolay kolay ağlamam eşimle aramla adını koyamadığım bi soğukluk oldu aramızda bugün sabah annem gitti eşim işim var diye çıktı evden kimse yokken bağıra çağıra ağladım hiç bir şeyi böyle hayal etmedim ben diye eşim üstüne geldi anlatacaksın yoksa ben bebeğimi de alıp gideceğim dedim oysa problem benmişim ben lohusalık ve öncesinde kv le eşimin arasını bozmuşum soğukluk sokmuşum araya benzin evimize gelemiyorlarmış geldiklerinde eşim annesini azarlıyormuş onu deme onu yapma karışma diye neden yapıyormuş benden korktuğu için hastane sürecinde de yanımızdaydı orda da sürekli bana şunu yap bunu yap şöyle emzir falan diye emir verdi durdu psikolojik olarak baskı yaptı bana en son ben orda patladım defolun istemiyorum hiçbirinizi dedim eşim orda müdahale etmemiş falan bunun gibi bugün en son eşimi karşıma aldım ne oluyorsa anlat bana diye bunları anlattı eşim aradım anasını bana dediği sen bana iyi davran yoksa ben mutlu değilsem sizde mutlu olamazsınız huzurunuzu bozacağım dedi zaten duygusaldım ama bunları duyduktan sonra şok oldum ağlama krizlerim daha çok arttı ben nasıl insanlaralar imtihan oluyorum diye çocuğumla ilgilenemedim hasta oldum diye vicdan yaparken kadın bizim evimize gelemiyormuş kötü davranıyormuşuz diye benim yuvamı bozmak için arka planda eşimi dolduruyormuş bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama bildiğim bir şey var inşalar çok kötü
Ne güzel yazmışsın, sayende daha da bi pozitif oldum Allah razı olsun, benim 3. sezeryanim olacak, yarın sabah erkenden hastaneye yatacağım cuma da doğumum olacak insallah, Allah'ın izniyle çabucak iyilesecegime inanıyorum, Allah hepimize yavrularımızı sağlıkla kucağımıza alabilmemizi ve onlara en güzel şekilde bakabilmemizi, depresyonsuz ve hatta keyifli bi lohusalık gecirebilmemizi nasip etsin, aminnnValla canım özelden mesaj atmak istemedim sezeryan olacaklar varsa hepsi görsün istedim harika bir doğumum oldu maşallah şükürler olsun sezeryannoldum ağrı eşiğim yüksektir ondan mı bilmiyorum ama ben zorlanmadım bugün 13. Gün normal hayatıma döndüm hatta ilk gün bile tuvalete kendim gittim gece tek başıma yürüdüm şükürler olsun allahım kolaylık veriyor ameliyathane girdim biraz sohbet edildi sakin girmiştim zaten sadece bebeğimin çıkacağına onu göreceğine odaklandım tek ağrı belden iğne vururken oluyor oda acayip kötü bir ağrı değil hatta hiç değil bence sonda uyuştuktan sonra takılıyor sonrası rüya gibi zaten çok kısa sürede bebek çıkıyor ve bebeği gördükten sonrası çok daha kolay ne korku ne stres hiç bir şey kalmıyor tek istediğin hemen dikilip odaya bebeğinin yanına gitmek oluyor odaya çıkıyorsun 5 saat 6 da olabilir uyuşuksun bebeği emzirmekle falan zaman geçiyor yavaştan hissetmeye ayakları hareket etmeye başlıyorsun ağrın olunca iğne yapıyorlar acayip kötü bir ağrı değil hatta ben ilk kalktım en kötüsü bumuydu dedim zorlandığım tek an eve geldiğimde tamamen düz bir şekilde yatmıştım kalkarken dikişim çok ağrımıştı hafif oturur bir şekilde bir kaç gün yattım sonra zaten yara birleşiyor ağrı azalıyor iki yada 3 gün ağrı oluyor benim en çok çektiğim şey baş ağrısı oldu oturup bir tek onun için ağladım Buda herkeste olmuyor herkese su gibi kolay doğumlar diliyorum takip edemiyorum kim doğurdu falan okuyamıyorum günler bebişimle su gibi geçiyor Şükütler olsun Allahım herkesi bebeğine sağlıcakla kavuştursun
Benim doktorum annenin sütü yağlı olursa bu şekilde sivilcelenme yapabilir Endişelenme demişti ama başka bir şey de olabilir İstersen bir doktora gösterKızlar oğlumun yanakları bu şekilde iyice arttı. Ne olabilir sizce fotoğrafta da çok belli değil
Ahh aynı şekilde sırt bel ağrısı ve mide yanması bulantısı şikayetler bir anda arttı zorBende aynı şekildeyim sancılar mide yanmaları bel ağrıları uykusuzluk artık normal doğum düşüncesinden çıkıp sezareyn isteme boyutuna geldim 37+5 teyim ama 40 a kadar bekleyemicem çok yoruldum artık. Sağlıkla gelsin bebişlerimiz kolaylıkla inşallah
Daha yeni evlisin sanırım yaşın kaç olgunluğunu taktir ettim gerçekten çok güzel yazmışsın ben de senelerdir çok problem yaşadım dönem dönem eşimle ailesiyle bu yazdıkların o kadar doğru ki öyle davranmak gerekiyor benim kv ile çok zor olmasına rağmen böyle davranınca daha huzurlu oldum ama kendi içimde dolup öfkelendiğim de çokÖncelikle çok üzüldüm canım. Zamanlama çok kötü olmuş. Keşke eşin bu kadar dolmadan önce alıp karşısına konuşsaydı seninle daha güzel olurdu.
Artık olan olmuş üzücü de olsa söylenen söylenmiş.
Çok kırıldığının çok üzüldüğünün farkındayım. En güzel zamanların zehir olmuş. Rabbim ferahlık versin hanenize öncelikle.
Eş ve aile arasında kalmak bi erkek için çok yıpratıcı oluyor maalesef. İstiyorlar ki araları güzle ve iyi olsun. Ve ne hikmetse annelere kondurulamıyor o niyetle dememiştir cahilliğine ver vs diyerek hep gelinin alttan alması bekleniyor.
Bende geçen sene 1 yıllık evliyken kv de den bir sürü insanın önünde laf yedim tam dönüş saatimizde. Neye uğradığımı şaşırdım. Hatta başkası olsa parçalardım ama o an nutkum tutuldu. Tek kelime etmeden lavaboya gidip ağladım sadece. Farkeden görümcelerim teselliye geldiler vs 10 dk sonra da yola çıktık.
Eşime asla o anın sıcaklığıyla bişey demedim. O farkında değildi ve meselenin çok uzağındaydı.
Eve geldik uyuduk dinlendik. Ertesi gün otururken bişey konuşalım mı dedim.
Böyle böyle bişey yaşandı ve ben hayatımda hiç bu kadar kötü hissetmedim dedim.
Eşim şok oldu tabi. Özür dilemeye başladı annesi adına. Onun cehaletine ver nolur düşünememiş vs dedi. Sonra ablalarını arayıp neden müdahale etmediniz çok ayıp olmuş kıza dedi. Ablaları da uyardıklarını cahilliğinden böyle bişey dediğini vs söyleyip annemiz adına özür dileriz dedi.
Bir süre asla telefonla konuşmadım. Selam söyle dedim geçtim. Eşimde zorlamadı. Ama sonra baktım ki eşim üzülüyor. Elinde de değil yani annesi sonuçta.
Tüp bebek sürecim başlayacaktı.
Bebeğin hateına duasını alalım madem dedim. Konuşmaya başladım. Ama soğukluk geçmedi benden.
Eşime de dedim bi daha böyle bişey yaşanırsa susmam. Hakaret etmem bağırmam ama lafın altında da kalmam.
Şuan eşim mesela o sınırı korur. Ben cevap vermeden o frenler annesini. Yine saçmaladığı oluyor ama eşimin hatrına ses etmiyorum.
Eşime asla ailesini kötülemiyorum. Asla olumsuzlukları şikayet gibi yansıtmıyorum. Ablamla dertleşiyorum çok canım sıkılırsa.
Evlerine gidip gelme onların bize gelmelerine hep ılımlı yaklaşıyorum. Hepsi de eşimin hatrı için. O da bunları gördüğü için hep ortalığı yumuşatan taraf beni kollayan taraf oluyor Allah razı olsun.
O nedenle dünyanın en kötü insanı da olsa eşin için annesi tek ve kıymetli.
Arada ki kv ile o mesafeli durumu koruyarak eşinle aranızı düzeltin ve kırgınlığı uzatmayın. En güzel zamanlarınız.
Kaldı ki biz de ailemizle eşimizin arası iyi olsun istiyoruz. Şuan hamilelik ve lohusalıkla çok hassas ve narinsin. Çok çok normal. Ama hepsi geçecek inşallah.
Rabbim yuvalarımıza huzur ve sekinet versin canım.
35 de evlendim canım. Evliliğe geç kaldığını sananlardandım ama aslında tam da zamanı benim içim bu zamanmış.Daha yeni evlisin sanırım yaşın kaç olgunluğunu taktir ettim gerçekten çok güzel yazmışsın ben de senelerdir çok problem yaşadım dönem dönem eşimle ailesiyle bu yazdıkların o kadar doğru ki öyle davranmak gerekiyor benim kv ile çok zor olmasına rağmen böyle davranınca daha huzurlu oldum ama kendi içimde dolup öfkelendiğim de çok
Ama işin özü kendi yuvamız için biz kadınlat uğraşıyoruz yine adaletli bir dağılım yok kültürümüzde
Bebeğim de bende iyiyiz çok şükür bizde kendilerini misafir olarak hissediyorlarmış gelemiyorlarmış benim ailem daha rahat gelip gidiyormuş benim annem de de onlarda anahtar var bir kere gelinim köpek gibi çalışıyor yemeğini yapayım süpriz olsun demedi ama benim annem kaç kere ben işten geldiğimde yemeğimi yapmış kapatmış gitmiş oluyordu gelemeyecek bu söylediklerine çok pişman olacak huzursuz ederim seni işte böyle diyor bana evlilik yıldönümümüz normal de zaten bişey alma z doğurdum ne bi çiçek ne bişey evlilik yıldönümümüz yine bi çiçek dahi almadı yakında doğum günüm onda da bir şey almayacak eminim ama bunların hepsini burnundan fitil fitil getireceğim hepsininOf ne kadar saçma sapan insanlar bunlar ya. Zaten düzgün dursalar ağızlarını tutsalar yanınızda olurlardı. Hala pişkinlikle devam yani.
Eşine de bugün yaptıklarının ömür boyu peşinden geleceğini ona hatırlatılacağını unutmasın bence . Hiç bir kadın bu zamanlarda yaşadıklarını unutmaz.
Sen de canım üzmemeye çalış kendini diyeceğim ama eminim dolu dolusundur. Bebeğin iyi mi şimdi, ikiniz de sağlıklı mısın gerisini boşver içlerini yesin. Onlara da dert olsun gelememek
Gerçekten çok güzel yazmışsın canım duygularımın tercümanı gibiÖncelikle çok üzüldüm canım. Zamanlama çok kötü olmuş. Keşke eşin bu kadar dolmadan önce alıp karşısına konuşsaydı seninle daha güzel olurdu.
Artık olan olmuş üzücü de olsa söylenen söylenmiş.
Çok kırıldığının çok üzüldüğünün farkındayım. En güzel zamanların zehir olmuş. Rabbim ferahlık versin hanenize öncelikle.
Eş ve aile arasında kalmak bi erkek için çok yıpratıcı oluyor maalesef. İstiyorlar ki araları güzle ve iyi olsun. Ve ne hikmetse annelere kondurulamıyor o niyetle dememiştir cahilliğine ver vs diyerek hep gelinin alttan alması bekleniyor.
Bende geçen sene 1 yıllık evliyken kv de den bir sürü insanın önünde laf yedim tam dönüş saatimizde. Neye uğradığımı şaşırdım. Hatta başkası olsa parçalardım ama o an nutkum tutuldu. Tek kelime etmeden lavaboya gidip ağladım sadece. Farkeden görümcelerim teselliye geldiler vs 10 dk sonra da yola çıktık.
Eşime asla o anın sıcaklığıyla bişey demedim. O farkında değildi ve meselenin çok uzağındaydı.
Eve geldik uyuduk dinlendik. Ertesi gün otururken bişey konuşalım mı dedim.
Böyle böyle bişey yaşandı ve ben hayatımda hiç bu kadar kötü hissetmedim dedim.
Eşim şok oldu tabi. Özür dilemeye başladı annesi adına. Onun cehaletine ver nolur düşünememiş vs dedi. Sonra ablalarını arayıp neden müdahale etmediniz çok ayıp olmuş kıza dedi. Ablaları da uyardıklarını cahilliğinden böyle bişey dediğini vs söyleyip annemiz adına özür dileriz dedi.
Bir süre asla telefonla konuşmadım. Selam söyle dedim geçtim. Eşimde zorlamadı. Ama sonra baktım ki eşim üzülüyor. Elinde de değil yani annesi sonuçta.
Tüp bebek sürecim başlayacaktı.
Bebeğin hateına duasını alalım madem dedim. Konuşmaya başladım. Ama soğukluk geçmedi benden.
Eşime de dedim bi daha böyle bişey yaşanırsa susmam. Hakaret etmem bağırmam ama lafın altında da kalmam.
Şuan eşim mesela o sınırı korur. Ben cevap vermeden o frenler annesini. Yine saçmaladığı oluyor ama eşimin hatrına ses etmiyorum.
Eşime asla ailesini kötülemiyorum. Asla olumsuzlukları şikayet gibi yansıtmıyorum. Ablamla dertleşiyorum çok canım sıkılırsa.
Evlerine gidip gelme onların bize gelmelerine hep ılımlı yaklaşıyorum. Hepsi de eşimin hatrı için. O da bunları gördüğü için hep ortalığı yumuşatan taraf beni kollayan taraf oluyor Allah razı olsun.
O nedenle dünyanın en kötü insanı da olsa eşin için annesi tek ve kıymetli.
Arada ki kv ile o mesafeli durumu koruyarak eşinle aranızı düzeltin ve kırgınlığı uzatmayın. En güzel zamanlarınız.
Kaldı ki biz de ailemizle eşimizin arası iyi olsun istiyoruz. Şuan hamilelik ve lohusalıkla çok hassas ve narinsin. Çok çok normal. Ama hepsi geçecek inşallah.
Rabbim yuvalarımıza huzur ve sekinet versin canım.
Çok teşekkür ederim yapicam oyleCanım kuru kayısıyı ince ince doğra suyun içinde beklet iç postasını da ye yada kimyonlu yoğurt ye acıması ağrısı da normal sonuçta içerde bi kesi var bir kaç gün içinde hafiflemeye başlayacaktır ağrın bol bol su iç ve yürü hareket et
Lohusalik da kadinlara anlayış lazım ama nerde bizim erkeklerde akrabalarda o anlayış sen moralini bozma boşver geç senin için iyisi böyle ne kadar takarsan o kadar kendini üzmüş olursun olan olmuş soylenen soylenmis tabiki yanlış ama kendini bebeğine ver sanki duymazmışsın gibi yapabilirsen yap aksi takdirde onların umrunda değil olan sana psikolojisine olacakKızlar bende doğum yapalı 5 gün oldu biliyorsunuz hep burda demiştim bebeğim benim tedaviye başlayacağımzaman mucize olarak geldi hayatıma diye hep hayalim olan annelik için günlerce aylarca bekledim doğurduğumda bahar bahçe olacaktım ona dair öğle çok hayalim vardı ki ama kolestaz oldum 37. Haftada acil sezeryanla doğum yaptım yaşadıklarımı anlatamam bebeğimi kaybetme korkusu annemin beni kaybetme korkusu iki gün ağladım doğurdum akşam 8’de kucağındaydı minicik bebek kucağıma almaya korktum ve onun minik haşine ağlamaya başladım nasıl bakacağım diye ben bunları düşünürken hamilelik boyunca her konuda bana yardımcı olan eşim bana karşı aşırı soğuk davranmaya başladı sürekli soruyorum yaa noldu diye cevap yok yaşadığımız şeyleri atlatamadım psikolojim bozuldu falan dedi eve geldik annem bizimle kaldı eşim anneme küs bana resmen küs oğlumun yüzüme bakmıyor ben göğsümden rahatsızlandım iki gün çocuğumu emziremedim tam anlamıyla oda kilo kaybetti sarılık artmış hastane de yatarsın dedi doktor kendim acillik oldum üç günlük bebeğimi evde bıraktım geldim diye ağladım ama ağlama krizlerim asla geçmiyor normalde kolay kolay ağlamam eşimle aramla adını koyamadığım bi soğukluk oldu aramızda bugün sabah annem gitti eşim işim var diye çıktı evden kimse yokken bağıra çağıra ağladım hiç bir şeyi böyle hayal etmedim ben diye eşim üstüne geldi anlatacaksın yoksa ben bebeğimi de alıp gideceğim dedim oysa problem benmişim ben lohusalık ve öncesinde kv le eşimin arasını bozmuşum soğukluk sokmuşum araya benzin evimize gelemiyorlarmış geldiklerinde eşim annesini azarlıyormuş onu deme onu yapma karışma diye neden yapıyormuş benden korktuğu için hastane sürecinde de yanımızdaydı orda da sürekli bana şunu yap bunu yap şöyle emzir falan diye emir verdi durdu psikolojik olarak baskı yaptı bana en son ben orda patladım defolun istemiyorum hiçbirinizi dedim eşim orda müdahale etmemiş falan bunun gibi bugün en son eşimi karşıma aldım ne oluyorsa anlat bana diye bunları anlattı eşim aradım anasını bana dediği sen bana iyi davran yoksa ben mutlu değilsem sizde mutlu olamazsınız huzurunuzu bozacağım dedi zaten duygusaldım ama bunları duyduktan sonra şok oldum ağlama krizlerim daha çok arttı ben nasıl insanlaralar imtihan oluyorum diye çocuğumla ilgilenemedim hasta oldum diye vicdan yaparken kadın bizim evimize gelemiyormuş kötü davranıyormuşuz diye benim yuvamı bozmak için arka planda eşimi dolduruyormuş bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama bildiğim bir şey var inşalar çok kötü
Cnm şimdi daha iyi misin ?Kızlar bende doğum yapalı 5 gün oldu biliyorsunuz hep burda demiştim bebeğim benim tedaviye başlayacağımzaman mucize olarak geldi hayatıma diye hep hayalim olan annelik için günlerce aylarca bekledim doğurduğumda bahar bahçe olacaktım ona dair öğle çok hayalim vardı ki ama kolestaz oldum 37. Haftada acil sezeryanla doğum yaptım yaşadıklarımı anlatamam bebeğimi kaybetme korkusu annemin beni kaybetme korkusu iki gün ağladım doğurdum akşam 8’de kucağındaydı minicik bebek kucağıma almaya korktum ve onun minik haşine ağlamaya başladım nasıl bakacağım diye ben bunları düşünürken hamilelik boyunca her konuda bana yardımcı olan eşim bana karşı aşırı soğuk davranmaya başladı sürekli soruyorum yaa noldu diye cevap yok yaşadığımız şeyleri atlatamadım psikolojim bozuldu falan dedi eve geldik annem bizimle kaldı eşim anneme küs bana resmen küs oğlumun yüzüme bakmıyor ben göğsümden rahatsızlandım iki gün çocuğumu emziremedim tam anlamıyla oda kilo kaybetti sarılık artmış hastane de yatarsın dedi doktor kendim acillik oldum üç günlük bebeğimi evde bıraktım geldim diye ağladım ama ağlama krizlerim asla geçmiyor normalde kolay kolay ağlamam eşimle aramla adını koyamadığım bi soğukluk oldu aramızda bugün sabah annem gitti eşim işim var diye çıktı evden kimse yokken bağıra çağıra ağladım hiç bir şeyi böyle hayal etmedim ben diye eşim üstüne geldi anlatacaksın yoksa ben bebeğimi de alıp gideceğim dedim oysa problem benmişim ben lohusalık ve öncesinde kv le eşimin arasını bozmuşum soğukluk sokmuşum araya benzin evimize gelemiyorlarmış geldiklerinde eşim annesini azarlıyormuş onu deme onu yapma karışma diye neden yapıyormuş benden korktuğu için hastane sürecinde de yanımızdaydı orda da sürekli bana şunu yap bunu yap şöyle emzir falan diye emir verdi durdu psikolojik olarak baskı yaptı bana en son ben orda patladım defolun istemiyorum hiçbirinizi dedim eşim orda müdahale etmemiş falan bunun gibi bugün en son eşimi karşıma aldım ne oluyorsa anlat bana diye bunları anlattı eşim aradım anasını bana dediği sen bana iyi davran yoksa ben mutlu değilsem sizde mutlu olamazsınız huzurunuzu bozacağım dedi zaten duygusaldım ama bunları duyduktan sonra şok oldum ağlama krizlerim daha çok arttı ben nasıl insanlaralar imtihan oluyorum diye çocuğumla ilgilenemedim hasta oldum diye vicdan yaparken kadın bizim evimize gelemiyormuş kötü davranıyormuşuz diye benim yuvamı bozmak için arka planda eşimi dolduruyormuş bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama bildiğim bir şey var inşalar çok kötü
Hem nasıl zahmetli cnm sezaryen mi olduSelam canlar bende doğum yaptım 8 kasım da
Süreçe alışmak biraz zor ve zahmetli
O açıdan hiç giremedim buraya da..
Doğum yapan diğer arkadaşları da tebrik ederim Allah analı babalı büyütsün
Çok üzüldüm gerçekten. İlkinde yaşadığım süreç aşağı yukarı. Takma diyemem takacaksın kırılacaksınKızlar bende doğum yapalı 5 gün oldu biliyorsunuz hep burda demiştim bebeğim benim tedaviye başlayacağımzaman mucize olarak geldi hayatıma diye hep hayalim olan annelik için günlerce aylarca bekledim doğurduğumda bahar bahçe olacaktım ona dair öğle çok hayalim vardı ki ama kolestaz oldum 37. Haftada acil sezeryanla doğum yaptım yaşadıklarımı anlatamam bebeğimi kaybetme korkusu annemin beni kaybetme korkusu iki gün ağladım doğurdum akşam 8’de kucağındaydı minicik bebek kucağıma almaya korktum ve onun minik haşine ağlamaya başladım nasıl bakacağım diye ben bunları düşünürken hamilelik boyunca her konuda bana yardımcı olan eşim bana karşı aşırı soğuk davranmaya başladı sürekli soruyorum yaa noldu diye cevap yok yaşadığımız şeyleri atlatamadım psikolojim bozuldu falan dedi eve geldik annem bizimle kaldı eşim anneme küs bana resmen küs oğlumun yüzüme bakmıyor ben göğsümden rahatsızlandım iki gün çocuğumu emziremedim tam anlamıyla oda kilo kaybetti sarılık artmış hastane de yatarsın dedi doktor kendim acillik oldum üç günlük bebeğimi evde bıraktım geldim diye ağladım ama ağlama krizlerim asla geçmiyor normalde kolay kolay ağlamam eşimle aramla adını koyamadığım bi soğukluk oldu aramızda bugün sabah annem gitti eşim işim var diye çıktı evden kimse yokken bağıra çağıra ağladım hiç bir şeyi böyle hayal etmedim ben diye eşim üstüne geldi anlatacaksın yoksa ben bebeğimi de alıp gideceğim dedim oysa problem benmişim ben lohusalık ve öncesinde kv le eşimin arasını bozmuşum soğukluk sokmuşum araya benzin evimize gelemiyorlarmış geldiklerinde eşim annesini azarlıyormuş onu deme onu yapma karışma diye neden yapıyormuş benden korktuğu için hastane sürecinde de yanımızdaydı orda da sürekli bana şunu yap bunu yap şöyle emzir falan diye emir verdi durdu psikolojik olarak baskı yaptı bana en son ben orda patladım defolun istemiyorum hiçbirinizi dedim eşim orda müdahale etmemiş falan bunun gibi bugün en son eşimi karşıma aldım ne oluyorsa anlat bana diye bunları anlattı eşim aradım anasını bana dediği sen bana iyi davran yoksa ben mutlu değilsem sizde mutlu olamazsınız huzurunuzu bozacağım dedi zaten duygusaldım ama bunları duyduktan sonra şok oldum ağlama krizlerim daha çok arttı ben nasıl insanlaralar imtihan oluyorum diye çocuğumla ilgilenemedim hasta oldum diye vicdan yaparken kadın bizim evimize gelemiyormuş kötü davranıyormuşuz diye benim yuvamı bozmak için arka planda eşimi dolduruyormuş bu süreç nasıl geçer bilmiyorum ama bildiğim bir şey var inşalar çok kötü