Dün okula gittik. kapıda bizi gördü çok mutlu oldu. Ben ve eşim hiç gülmüyoruz. Anladı. Anne ne oldu dedi. Ben de müdür bizi çağırdı konuşcaz dedim. Tamam dedi. yukarı çıktık. Psikolog da odadaydı. Anlattılar ne olduğunu. Oyun hamuru kavgası. Arkadaşında ve onda sarı renk hamur varmış. "ver çabuk benim ki daha büyük olcak" demiş bizimki. Tabi arkadaşı vermeyince ittirmiş. Öğrtmen uyarmış. Uyarınca hırs yapıyor genelde bizim ki. Arkasını döner dönmez, mayaya yatırıp yüzünü yolmuş. boğazını sıkmış.
Önce ben, ilk ben, birinci ben. Şu anda en büyük derdimiz bu bizim. Onların tavsiyesiyle evde konuşma yaptık. Ön planda baba olmalı, babasından böyle bir tpki beklemediği için çok üzülür ve yapmaz dediler. (akşamki konuşmasına eşimin 10 üzerinden 1 puan veriyorum bu arada.) Nenden yaptın yavrum canım oğlum böyle olmaz mıymıy konuşma oldu. Ben girdim içeri, hemen otur bakalım bugün ki arkadaşına vurmanı konuşcaz dedim oturdu başladı ağlamaya, eşim ve ben sandalyeye oturduk.
Neden vurdun, kaç kez söyledim konuşarak halledeceğiz, olmuyorsa öğretmenimize sesleneceğiz diye, öğürmeye başladı,titremeye başladı, ter döküyor, gözleri ters dönmeye başladı, çok üzüldüm çok üzüldüm başka bişey diyemedi. (ki ses tonumu bile psikolog söyledi nasıl konuşacağımı, ilk kez bağırmadan kısık sesle konuştum ve sinir krizi geçirdi.
Akşam inan ki sohbet ses tonuyla konuştum sonuç bu. bayılcak diye korktum, açım açım dedi. 3 tabak yeşil mercimek yedi, şimdi uyamam lazım dedi. 7'de yattı uyudu sabaha kadar
Konuşmayı sabah devam ettirdik. Bisikletini, hamur setini, tencere takımını sakladım sadece şimdilik. uyanınca hemen sordu nerdeler diye, çöpe atmamın sebebini tekrar söyledim. Söz vuymıcam kimseye dedi. Bak bugün de birine zarar verdiğini söylerse öğretmenin odana iyi bak bütün oyuncakların yavaş yavaş her vurmanda yok olacak haberin olsun dedim. Tek tek sınıftaki isimleri sayıp ona vurmak yok buna vurmak yok dedim, bana ne dedi. Birini saymayı unutmuşum "Ada yı dövim mi"
haydaaaa dedim, oğlum bak seni uyarıyorum bir dahaki sefere inanki bütün oyuncakların çöpe gidecek, yotube yok, park yok, gezmek yok vurursan defalarca söyledim. söz verdi özür diledi. sabah arkadaşını öpeceğini söyledi. Bakalım ne olacak. çocuk işte, söz verir ama yine yapar biliyorum
Müdür demiş ona dün sen birine vurursan o da sana vurur diye, beni kimse dövemez demiş. Böyle bir cümle kurabileceğini akıl edeceğini bile bilmiyordum. Örümcek adam, betmen falan mı bakıyor dedi. Ben de ikisini yan yana koyun ikisini de bilmez ki dedim. yanında film izlemeyiz, asla kavga bile etmen bir çiftiz dedim. Evet farkındayım çok sakinsiniz karı koca dedi. Bilmiyorum acaba anlamıyor olabilir mi dedim. hayırrrr sınıfın en sivri kafalısı tam tersi çocuğunuzu siz bebek gibi görüyorsunuz ama değil değişik bir çocuk dedi