Popüler Konu 2025 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı

Hazel9 · Pazartesi 23:45

Papattyaaa .!.:
Yatış verdiler bana suyum iyice azalmış bebiş 2 hafta geride kalmış bilmiyorum ne olacak net bilgi de alamadık sabahı bekliyoruz

Canım hayırlı haberler inşallah sağlıkla en doğru zamanda gelsin inşallah dualarım seninle

PaxosAurora · Pazartesi 23:54

UmayKaran .!.:
kızlar benimde boynumda et benler çıtı ufacık ama 4 5 taane var yaşayan var mı

Benim boynum da aynı durumda. Sayısız et beni çıktı. Doğumdan sonra yaktırırız artık..

PaxosAurora · Salı 00:19

Arkadaşlar azıcık içimi dökmek istiyorum... Dün yirmi beş yıllık en yakın arkadaşım tarafından çok kırıldım. Hamileliğimin en başından beri kendimin ve bebeğimin sağlığıyla ilgili kaç tane badire atlattım. Hepsini biliyor ama hiçbir zaman gereken alakayı göstermedi. İnanın aylardır onun iş hayatını daha fazla konuşmuşuzdur. Daha önce bu konuda bir kere hafiften sitem etmiştim, o da bana hak verip bir bakıma özür dilemişti. Fakat sonrasında değişen bir şey olmadı, biz yine benden çok onun 'sorunlarını' konuşmaya devam ettik. Bu sebeple bir süredir kendimi çekmiştim. Halimi hatırımı soranları, yardım etmek, destek vermek isteyenleri gördükçe onun bu kayıtsız tavrı iyice batmaya başlamıştı çünkü. Eşim de bu arkadaşlığın benim vericiliğim sayesinde devam ettiğini uzun zamandır söylüyor ve duygusal anlamda kullanıldığıma dair beni uyarıyordu zaten. Neyse bir süredir mesafeliydim ama dün bir sebepten telefonda görüşmek zorunda kaldık ve ben kendimi tutamayıp yine sitem ettim. Bana o kadar empatiden yoksun şeyler söyledi ki... En zoruma giden şu oldu; yaşadığımız sağlık sorunlarında aslında abartılacak bir şey yokmuş, eşim ve ben bebeğin fazla üstüne titriyormuşuz, tabii bunun sebebi geç yaşta çocuk sahibi olabilmemizmiş... Buldumcuk oldunuz dedi resmen. Ben bunun üzerine saf saf kendimi ifade etmeye çalıştım. Yaşadığım kanamaları, doktor kontrollerinde her seferinde ortaya çıkan sorunları vs hatırlatarak bunun abartısız kendiliğinden zor bir süreç olduğunu o kadar nahif bir dille anlatmaya çalıştım ki şu an dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum ve acıyorum. Ve ben bunları izah etmeye çalışırken kapatmam lazım deyip lafı ağzıma tıkayıverdi. Öyle kalakaldım elimde telefonla. Herhangi bir arkadaşımla aramızda böyle bir konuşma geçse inanın burada anlatmazdım bile ama yirmi beş yıllık arkadaşım böyle yapınca çok zoruma gitti. Durumu anlattığım yakınlarım bunun altında benim pek konduramadığım bir gerçek yattığını söylüyorlar ısrarla. Belki kendinin bile farkında olmadığı bir kıskançlık yaşıyordur diyorlar. Niyet okumak istemiyorum ama belki de haklılar... Ve eğer haklılarsa kaç yıllık arkadaşımın beni kıskanması da bana çok koyuyor gerçekten. Öyle işte, biraz tadım kaçtı iki gündür...

AngelHeart · Salı 00:38

Papattyaaa .!.:
Yatış verdiler bana suyum iyice azalmış bebiş 2 hafta geride kalmış bilmiyorum ne olacak net bilgi de alamadık sabahı bekliyoruz

Canim cok gecmis olsun. İnşallah bebek biraz daha bekler. Ciger geliştirici mutlaka ol canim. Zaten doktorun da düşünür. Üzüldüm. Allah yardımcınız olsun. Özel hastanede misin?

AngelHeart · Salı 00:42

PaxosAurora .!.:
Arkadaşlar azıcık içimi dökmek istiyorum... Dün yirmi beş yıllık en yakın arkadaşım tarafından çok kırıldım. Hamileliğimin en başından beri kendimin ve bebeğimin sağlığıyla ilgili kaç tane badire atlattım. Hepsini biliyor ama hiçbir zaman gereken alakayı göstermedi. İnanın aylardır onun iş hayatını daha fazla konuşmuşuzdur. Daha önce bu konuda bir kere hafiften sitem etmiştim, o da bana hak verip bir bakıma özür dilemişti. Fakat sonrasında değişen bir şey olmadı, biz yine benden çok onun 'sorunlarını' konuşmaya devam ettik. Bu sebeple bir süredir kendimi çekmiştim. Halimi hatırımı soranları, yardım etmek, destek vermek isteyenleri gördükçe onun bu kayıtsız tavrı iyice batmaya başlamıştı çünkü. Eşim de bu arkadaşlığın benim vericiliğim sayesinde devam ettiğini uzun zamandır söylüyor ve duygusal anlamda kullanıldığıma dair beni uyarıyordu zaten. Neyse bir süredir mesafeliydim ama dün bir sebepten telefonda görüşmek zorunda kaldık ve ben kendimi tutamayıp yine sitem ettim. Bana o kadar empatiden yoksun şeyler söyledi ki... En zoruma giden şu oldu; yaşadığımız sağlık sorunlarında aslında abartılacak bir şey yokmuş, eşim ve ben bebeğin fazla üstüne titriyormuşuz, tabii bunun sebebi geç yaşta çocuk sahibi olabilmemizmiş... Buldumcuk oldunuz dedi resmen. Ben bunun üzerine saf saf kendimi ifade etmeye çalıştım. Yaşadığım kanamaları, doktor kontrollerinde her seferinde ortaya çıkan sorunları vs hatırlatarak bunun abartısız kendiliğinden zor bir süreç olduğunu o kadar nahif bir dille anlatmaya çalıştım ki şu an dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum ve acıyorum. Ve ben bunları izah etmeye çalışırken kapatmam lazım deyip lafı ağzıma tıkayıverdi. Öyle kalakaldım elimde telefonla. Herhangi bir arkadaşımla aramızda böyle bir konuşma geçse inanın burada anlatmazdım bile ama yirmi beş yıllık arkadaşım böyle yapınca çok zoruma gitti. Durumu anlattığım yakınlarım bunun altında benim pek konduramadığım bir gerçek yattığını söylüyorlar ısrarla. Belki kendinin bile farkında olmadığı bir kıskançlık yaşıyordur diyorlar. Niyet okumak istemiyorum ama belki de haklılar... Ve eğer haklılarsa kaç yıllık arkadaşımın beni kıskanması da bana çok koyuyor gerçekten. Öyle işte, biraz tadım kaçtı iki gündür...

Canim çok üzücü gerçekten. Haklisin. Sen de arama bi daha. Hatasını anlar ise kendi özür dileyip gelsin. Bencil bir insan sanirim. Bazen yolların ayrılması gerekiyor. Seni üzen kişilerle...

Lightning · Salı 00:53

PaxosAurora .!.:
Arkadaşlar azıcık içimi dökmek istiyorum... Dün yirmi beş yıllık en yakın arkadaşım tarafından çok kırıldım. Hamileliğimin en başından beri kendimin ve bebeğimin sağlığıyla ilgili kaç tane badire atlattım. Hepsini biliyor ama hiçbir zaman gereken alakayı göstermedi. İnanın aylardır onun iş hayatını daha fazla konuşmuşuzdur. Daha önce bu konuda bir kere hafiften sitem etmiştim, o da bana hak verip bir bakıma özür dilemişti. Fakat sonrasında değişen bir şey olmadı, biz yine benden çok onun 'sorunlarını' konuşmaya devam ettik. Bu sebeple bir süredir kendimi çekmiştim. Halimi hatırımı soranları, yardım etmek, destek vermek isteyenleri gördükçe onun bu kayıtsız tavrı iyice batmaya başlamıştı çünkü. Eşim de bu arkadaşlığın benim vericiliğim sayesinde devam ettiğini uzun zamandır söylüyor ve duygusal anlamda kullanıldığıma dair beni uyarıyordu zaten. Neyse bir süredir mesafeliydim ama dün bir sebepten telefonda görüşmek zorunda kaldık ve ben kendimi tutamayıp yine sitem ettim. Bana o kadar empatiden yoksun şeyler söyledi ki... En zoruma giden şu oldu; yaşadığımız sağlık sorunlarında aslında abartılacak bir şey yokmuş, eşim ve ben bebeğin fazla üstüne titriyormuşuz, tabii bunun sebebi geç yaşta çocuk sahibi olabilmemizmiş... Buldumcuk oldunuz dedi resmen. Ben bunun üzerine saf saf kendimi ifade etmeye çalıştım. Yaşadığım kanamaları, doktor kontrollerinde her seferinde ortaya çıkan sorunları vs hatırlatarak bunun abartısız kendiliğinden zor bir süreç olduğunu o kadar nahif bir dille anlatmaya çalıştım ki şu an dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum ve acıyorum. Ve ben bunları izah etmeye çalışırken kapatmam lazım deyip lafı ağzıma tıkayıverdi. Öyle kalakaldım elimde telefonla. Herhangi bir arkadaşımla aramızda böyle bir konuşma geçse inanın burada anlatmazdım bile ama yirmi beş yıllık arkadaşım böyle yapınca çok zoruma gitti. Durumu anlattığım yakınlarım bunun altında benim pek konduramadığım bir gerçek yattığını söylüyorlar ısrarla. Belki kendinin bile farkında olmadığı bir kıskançlık yaşıyordur diyorlar. Niyet okumak istemiyorum ama belki de haklılar... Ve eğer haklılarsa kaç yıllık arkadaşımın beni kıskanması da bana çok koyuyor gerçekten. Öyle işte, biraz tadım kaçtı iki gündür...

Kendine, bebeğine değer vermenin adı buldumcuk olmaksa, ben de buldumcuğum, hepimiz buldumcuğuz! Allah istediğimiz bir nimeti ne kadar güzel bize bahşetmiş, şükür olsun, en güzel şekilde onu korumaya çalışmak, gözetmek, kollamak da bizim boynumuzun borcu. Bunun adı buldumculuksa tamam öyle olsun! Ben de önceki hamileliğimde rahim ağız kısalığı sebebiyle yattığımda aslında ben gayet enerjik hissediyordum kendimi ama doktor yat dedi diye yatıyordum. Tabi ben hastayım, ölüyorum, bitiyorum gibi görünmediğim için bazı arkadaşlarımdan durumumu hafife alanlar oldu, bana da böyle buldumcuk yakıştırmaları alttan alta yapıldığında hayretler içinde kalmıştım. Falancanın da erken doğum riski olmuş, doktor ona da yat demiş ama o yatmamış yine de bir şey olmamış. Bak bak bak lafa bak. Yine sen kendine hizmet ettirecek insan bulmuşsun da tuzun kuru, milletin kimsesi yok mecbur hayatına devam etmek zorunda, velev ki erken doğursun elden bir şey gelmez, Allah ne takdir ettiyse o. Bak bak bak, laflara bak! Böyle akla hayale gelmeyecek nefretlikte sözler etmişlerdi. Ben bu insanlara akıldan yoksun demek istiyorum sadece. Allah’ın verdiği aklı kullanamayan insanlar bunlar ve doğru yazmışsın, altta kalan kıskançlık, hasetlik duygularını da bu laflar çok belli ediyor. Allah onları da büyük konuşmaları sebebiyle imtihan etmesin! Allah’a havale et geç!

PaxosAurora · Salı 00:59

AngelHeart .!.:
Canim çok üzücü gerçekten. Haklisin. Sen de arama bi daha. Hatasını anlar ise kendi özür dileyip gelsin. Bencil bir insan sanirim. Bazen yolların ayrılması gerekiyor. Seni üzen kişilerle...

Laf ağzıma tıkılınca çok zoruma gitti. Bir kez daha arayıp söyleyemediklerimi söylemek istiyorum aslında ama daha büyük bir tartışmaya dönerse diye çekinmiyor değilim. Üzülüp sinirlenip kendi gebelik sürecimi zora sokmak da istemiyorum onun yüzünden. Galiba yolları sessizce ayırmak daha mantıklı. İçimde kalanları da Allah'a havale etmek en doğrusu...

AngelHeart · Salı 01:03

PaxosAurora .!.:
Laf ağzıma tıkılınca çok zoruma gitti. Bir kez daha arayıp söyleyemediklerimi söylemek istiyorum aslında ama daha büyük bir tartışmaya dönerse diye çekinmiyor değilim. Üzülüp sinirlenip kendi gebelik sürecimi zora sokmak da istemiyorum onun yüzünden. Galiba yolları sessizce ayırmak daha mantıklı. İçimde kalanları da Allah'a havale etmek en doğrusu...

Bence de canim kendini daha çok uzme. Bebeğin önemli suan. Seni düşünmeyen biri için değmez. Şuan uzaklaşman senin için en doğrusu.

PaxosAurora · Salı 01:07

Lightning .!.:
Kendine, bebeğine değer vermenin adı buldumcuk olmaksa, ben de buldumcuğum, hepimiz buldumcuğuz! Allah istediğimiz bir nimeti ne kadar güzel bize bahşetmiş, şükür olsun, en güzel şekilde onu korumaya çalışmak, gözetmek, kollamak da bizim boynumuzun borcu. Bunun adı buldumculuksa tamam öyle olsun! Ben de önceki hamileliğimde rahim ağız kısalığı sebebiyle yattığımda aslında ben gayet enerjik hissediyordum kendimi ama doktor yat dedi diye yatıyordum. Tabi ben hastayım, ölüyorum, bitiyorum gibi görünmediğim için bazı arkadaşlarımdan durumumu hafife alanlar oldu, bana da böyle buldumcuk yakıştırmaları alttan alta yapıldığında hayretler içinde kalmıştım. Falancanın da erken doğum riski olmuş, doktor ona da yat demiş ama o yatmamış yine de bir şey olmamış. Bak bak bak lafa bak. Yine sen kendine hizmet ettirecek insan bulmuşsun da tuzun kuru, milletin kimsesi yok mecbur hayatına devam etmek zorunda, velev ki erken doğursun elden bir şey gelmez, Allah ne takdir ettiyse o. Bak bak bak, laflara bak! Böyle akla hayale gelmeyecek nefretlikte sözler etmişlerdi. Ben bu insanlara akıldan yoksun demek istiyorum sadece. Allah’ın verdiği aklı kullanamayan insanlar bunlar ve doğru yazmışsın, altta kalan kıskançlık, hasetlik duygularını da bu laflar çok belli ediyor. Allah onları da büyük konuşmaları sebebiyle imtihan etmesin! Allah’a havale et geç!

Çok üzüldüm sizin de benzer şeyler yaşamış olmanıza. Nedir çekemedikleri ya? Halden anlamak bu kadar mı zor? Şurada birbirini tanımayan bir sürü kadın birbirimize yoldaşlık yapıyoruz da kırk yıllık dostumuz ne derdin var demekten aciz... Benim kendiliğimden dilim gitmezdi aslında kıskanç demeye, arkadaşlarıma karşı aşırı korumacı bir tavrım var, toz konduramam kolay kolay. Ama çevremdekiler onun otuzlarının sonuna gelmesine rağmen henüz evlenmemesi ve çocuk sahibi olmamasının ister istemez bir tür kıskançlığa sebep olduğunu söylüyorlar. Ben yine kondurmak istemiyorum ama öyleyse de çok üzülüyorum neden kıskandı diye. Bir de hafiften bir tehdit, bir uyarı da vardı sözlerinde. Sakınan göze çöp batarmış, biz böyle sakındıkça çocuğun başına biz bir iş getirecekmişiz... Lafa bakar mısınız? Nasıl bir ithamda bulunuyor?! Keşke demeyi sevmem, mümkün olduğunca da az kullanırım, ama şu an keşke diyorum, keşke daha önceki yıllarda yaptığı kadir kıymet bilmezlikleri bir anne affediciliğiyle geçiştirmeseymişim. Keşke bu kadar sonsuz bir tolerans kredisi açmasaymışım ona... Ama son söylediğinize sonuna kadar katılıyorum; Allah'a havale edip onun da ilgiye, bakıma, alakaya ihtiyaç duyacağı bir süreç yaşamasını diliyorum.

brcubrcu0101 · Salı 07:15

Kızlarrr bugün 1 aydan sonra doktor kontrolüm var . Çok heyecan yaptım . Dua edin her şey yolunda olsun

joynss · Salı 07:32

PaxosAurora .!.:
Arkadaşlar azıcık içimi dökmek istiyorum... Dün yirmi beş yıllık en yakın arkadaşım tarafından çok kırıldım. Hamileliğimin en başından beri kendimin ve bebeğimin sağlığıyla ilgili kaç tane badire atlattım. Hepsini biliyor ama hiçbir zaman gereken alakayı göstermedi. İnanın aylardır onun iş hayatını daha fazla konuşmuşuzdur. Daha önce bu konuda bir kere hafiften sitem etmiştim, o da bana hak verip bir bakıma özür dilemişti. Fakat sonrasında değişen bir şey olmadı, biz yine benden çok onun 'sorunlarını' konuşmaya devam ettik. Bu sebeple bir süredir kendimi çekmiştim. Halimi hatırımı soranları, yardım etmek, destek vermek isteyenleri gördükçe onun bu kayıtsız tavrı iyice batmaya başlamıştı çünkü. Eşim de bu arkadaşlığın benim vericiliğim sayesinde devam ettiğini uzun zamandır söylüyor ve duygusal anlamda kullanıldığıma dair beni uyarıyordu zaten. Neyse bir süredir mesafeliydim ama dün bir sebepten telefonda görüşmek zorunda kaldık ve ben kendimi tutamayıp yine sitem ettim. Bana o kadar empatiden yoksun şeyler söyledi ki... En zoruma giden şu oldu; yaşadığımız sağlık sorunlarında aslında abartılacak bir şey yokmuş, eşim ve ben bebeğin fazla üstüne titriyormuşuz, tabii bunun sebebi geç yaşta çocuk sahibi olabilmemizmiş... Buldumcuk oldunuz dedi resmen. Ben bunun üzerine saf saf kendimi ifade etmeye çalıştım. Yaşadığım kanamaları, doktor kontrollerinde her seferinde ortaya çıkan sorunları vs hatırlatarak bunun abartısız kendiliğinden zor bir süreç olduğunu o kadar nahif bir dille anlatmaya çalıştım ki şu an dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum ve acıyorum. Ve ben bunları izah etmeye çalışırken kapatmam lazım deyip lafı ağzıma tıkayıverdi. Öyle kalakaldım elimde telefonla. Herhangi bir arkadaşımla aramızda böyle bir konuşma geçse inanın burada anlatmazdım bile ama yirmi beş yıllık arkadaşım böyle yapınca çok zoruma gitti. Durumu anlattığım yakınlarım bunun altında benim pek konduramadığım bir gerçek yattığını söylüyorlar ısrarla. Belki kendinin bile farkında olmadığı bir kıskançlık yaşıyordur diyorlar. Niyet okumak istemiyorum ama belki de haklılar... Ve eğer haklılarsa kaç yıllık arkadaşımın beni kıskanması da bana çok koyuyor gerçekten. Öyle işte, biraz tadım kaçtı iki gündür...

Kaç senelik arkadaşlık da olsa bazen karşımızdaki bizim gösterdiğimiz hassasiyeti gösteremiyor. Bundan sonrasında bence de sınır koymanız, hatta iletişime geçen tarafın siz olmaması iyi olur. İnsanız özenebiliriz ama çok yakın arkadaşınla bunu paylaşırken kendimizi telkin ederiz, edebilmeliyiz yani. Çok uzun bir arkadaşlık olsa da bazen insanlar eleniyor, üzülmemeye çalışın. Çok yakın birkaç arkadaşım dışında ben de beklentiyi sıfırladım ve parmakla sayılan bir iki kişi ve aile bireylerim hariç fedakarlığı bıraktım. Yoksa hep hayal kırıklığı.

PaxosAurora · Salı 09:07

joynss .!.:
Kaç senelik arkadaşlık da olsa bazen karşımızdaki bizim gösterdiğimiz hassasiyeti gösteremiyor. Bundan sonrasında bence de sınır koymanız, hatta iletişime geçen tarafın siz olmaması iyi olur. İnsanız özenebiliriz ama çok yakın arkadaşınla bunu paylaşırken kendimizi telkin ederiz, edebilmeliyiz yani. Çok uzun bir arkadaşlık olsa da bazen insanlar eleniyor, üzülmemeye çalışın. Çok yakın birkaç arkadaşım dışında ben de beklentiyi sıfırladım ve parmakla sayılan bir iki kişi ve aile bireylerim hariç fedakarlığı bıraktım. Yoksa hep hayal kırıklığı.

Haklısınız, hayal kırıklığı... Zaten hep kendi göbeğini kendi kesen, insanlardan yardım isteyemeyen biri oldum hayatımda. Hamilelik beni bu konuda çok zorladı. Yardım edebildiğin gibi yardım da isteyebilmelisin dedi hayat resmen. Fakat çevreni sana vermeye alıştırmayınca en ufak beklentinde abartıyor oluyorsun, buldumcuk oluyorsun, vasattan ders dinliyorsun. Söyleyemediklerimi söylemek için bir kez daha konuşmak istiyordum aslında ama belki de en mantıklısı sessiz sedasız yolları ayırmak.

YagmuR_BereN · Salı 09:12

Papattyaaa .!.:
Yatış verdiler bana suyum iyice azalmış bebiş 2 hafta geride kalmış bilmiyorum ne olacak net bilgi de alamadık sabahı bekliyoruz

Merhaba Nasıl oldunuz ? Benzer seyler yasamısız. Korkmayın bende 32+4 de doğum yaptım. Bebeğimin gelişimi 30 haftaya uygun doğdu. Şuan kuvezde ama genel durumu iyi diyor doktorlar . Dün doktor ile konustuk alınmasaydıda zaten gelişmiyordu karnımda istersen 40 a kadaar bekle dedi . Daha riskli dedi.plasentam patalojiye gitti . Bakacak neyden kaynaklandıgına içini ferah tut . Dualarım seninle

UmayKaran · Salı 09:30

brcubrcu0101 .!.:
Ben hala direniyorum37 e kadar direnmeyi planlıyorum ama zor görünüyor

Bana kalsa şimdi giderim ama nisan ayını bari tamamlayayım diye bekliyorum çok zorsunuyorum ya

Papattyaaa · Salı 09:37

YagmuR_BereN .!.:
Merhaba Nasıl oldunuz ? Benzer seyler yasamısız. Korkmayın bende 32+4 de doğum yaptım. Bebeğimin gelişimi 30 haftaya uygun doğdu. Şuan kuvezde ama genel durumu iyi diyor doktorlar . Dün doktor ile konustuk alınmasaydıda zaten gelişmiyordu karnımda istersen 40 a kadaar bekle dedi . Daha riskli dedi.plasentam patalojiye gitti . Bakacak neyden kaynaklandıgına içini ferah tut . Dualarım seninle

Aynı şeyleri yaşıyorum şu an iki haftadır gelişim yok yine de diyorum bu zamana kadar geldik sabret. Geçecek hepsi oğluşu alacağız kucağımıza sağlıcakla inşallah bende size dua edeceğim sağlıkla çıksın bebeğiniz küvezden inşallah

Seguguse35 · Salı 09:55

bitanesiy .!.:
İyi akşamlar kizlar. Basur ile başı dertte olan var mı? Kullandığım ilaçlar mi etki etti bilemedim. Erken doğum riskinden dolayı Progestan ve başka bir ilaç daha kullanıyorum. Fitil de verdi iki defa günde. Multivitamin demir magnezyum ilaçlar ile doldu her ysnim. Acaba bunlar mı sebep oldu diye düşünüyorum. Çok acı birsey çözüm bulan var mı

Maalesef çok su tuketmeme rağmen bendede hala devam ediyor ama bence bebek bagirsaklara baskı yaptığı için yaşıyoruz bu durumu ve bence bir çok hamile bu aylarında yaşıyordur.Ben yapamıyorum şekerden dolayı ama daha önceleri çok denedim faydası oluyor.kuru kayısıyı kaynatın 3 4 tane iyice yumusayinca onları yiyin uzerinede sıcak su alın.sabah aç karnına bi tatlı kaşığı hakiki zeytinyağı alın umarım faydası olur evet çok zor gerçekten şifa olur inşallah

esraaa07 · Salı 09:57

PaxosAurora .!.:
Arkadaşlar azıcık içimi dökmek istiyorum... Dün yirmi beş yıllık en yakın arkadaşım tarafından çok kırıldım. Hamileliğimin en başından beri kendimin ve bebeğimin sağlığıyla ilgili kaç tane badire atlattım. Hepsini biliyor ama hiçbir zaman gereken alakayı göstermedi. İnanın aylardır onun iş hayatını daha fazla konuşmuşuzdur. Daha önce bu konuda bir kere hafiften sitem etmiştim, o da bana hak verip bir bakıma özür dilemişti. Fakat sonrasında değişen bir şey olmadı, biz yine benden çok onun 'sorunlarını' konuşmaya devam ettik. Bu sebeple bir süredir kendimi çekmiştim. Halimi hatırımı soranları, yardım etmek, destek vermek isteyenleri gördükçe onun bu kayıtsız tavrı iyice batmaya başlamıştı çünkü. Eşim de bu arkadaşlığın benim vericiliğim sayesinde devam ettiğini uzun zamandır söylüyor ve duygusal anlamda kullanıldığıma dair beni uyarıyordu zaten. Neyse bir süredir mesafeliydim ama dün bir sebepten telefonda görüşmek zorunda kaldık ve ben kendimi tutamayıp yine sitem ettim. Bana o kadar empatiden yoksun şeyler söyledi ki... En zoruma giden şu oldu; yaşadığımız sağlık sorunlarında aslında abartılacak bir şey yokmuş, eşim ve ben bebeğin fazla üstüne titriyormuşuz, tabii bunun sebebi geç yaşta çocuk sahibi olabilmemizmiş... Buldumcuk oldunuz dedi resmen. Ben bunun üzerine saf saf kendimi ifade etmeye çalıştım. Yaşadığım kanamaları, doktor kontrollerinde her seferinde ortaya çıkan sorunları vs hatırlatarak bunun abartısız kendiliğinden zor bir süreç olduğunu o kadar nahif bir dille anlatmaya çalıştım ki şu an dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum ve acıyorum. Ve ben bunları izah etmeye çalışırken kapatmam lazım deyip lafı ağzıma tıkayıverdi. Öyle kalakaldım elimde telefonla. Herhangi bir arkadaşımla aramızda böyle bir konuşma geçse inanın burada anlatmazdım bile ama yirmi beş yıllık arkadaşım böyle yapınca çok zoruma gitti. Durumu anlattığım yakınlarım bunun altında benim pek konduramadığım bir gerçek yattığını söylüyorlar ısrarla. Belki kendinin bile farkında olmadığı bir kıskançlık yaşıyordur diyorlar. Niyet okumak istemiyorum ama belki de haklılar... Ve eğer haklılarsa kaç yıllık arkadaşımın beni kıskanması da bana çok koyuyor gerçekten. Öyle işte, biraz tadım kaçtı iki gündür...

Böyle bir şey yaşamama çok üzüldüm. Bazen karşımızdaki insanlar onlara verdiğimiz değerin bizimle alakalı olduğunu anlayamıyorlar. Kalbinin kırılması çok normal ama unutmamalısın sen de bebeğin de çok değerlisiniz

Yalnız değilsin bir ailen var üstelik burada seni her zaman dinleyecek insanlar var. 25 yılın hatırı çok büyüktür eminim sen de belli ki vefalı kıymet bilen birisin. O yüzden kendi değerinin farkında olup biraz mesafe koyabilirsen belki tavrının hatasının farkına varabilir. Yine de bu tavrı devam ederse zaten uzak olmanız en iyisi. Lütfen üzme kendini hem bebeğin hem sen çok kıymetlisiniz

Hazel9 · Salı 09:59

PaxosAurora .!.:
Arkadaşlar azıcık içimi dökmek istiyorum... Dün yirmi beş yıllık en yakın arkadaşım tarafından çok kırıldım. Hamileliğimin en başından beri kendimin ve bebeğimin sağlığıyla ilgili kaç tane badire atlattım. Hepsini biliyor ama hiçbir zaman gereken alakayı göstermedi. İnanın aylardır onun iş hayatını daha fazla konuşmuşuzdur. Daha önce bu konuda bir kere hafiften sitem etmiştim, o da bana hak verip bir bakıma özür dilemişti. Fakat sonrasında değişen bir şey olmadı, biz yine benden çok onun 'sorunlarını' konuşmaya devam ettik. Bu sebeple bir süredir kendimi çekmiştim. Halimi hatırımı soranları, yardım etmek, destek vermek isteyenleri gördükçe onun bu kayıtsız tavrı iyice batmaya başlamıştı çünkü. Eşim de bu arkadaşlığın benim vericiliğim sayesinde devam ettiğini uzun zamandır söylüyor ve duygusal anlamda kullanıldığıma dair beni uyarıyordu zaten. Neyse bir süredir mesafeliydim ama dün bir sebepten telefonda görüşmek zorunda kaldık ve ben kendimi tutamayıp yine sitem ettim. Bana o kadar empatiden yoksun şeyler söyledi ki... En zoruma giden şu oldu; yaşadığımız sağlık sorunlarında aslında abartılacak bir şey yokmuş, eşim ve ben bebeğin fazla üstüne titriyormuşuz, tabii bunun sebebi geç yaşta çocuk sahibi olabilmemizmiş... Buldumcuk oldunuz dedi resmen. Ben bunun üzerine saf saf kendimi ifade etmeye çalıştım. Yaşadığım kanamaları, doktor kontrollerinde her seferinde ortaya çıkan sorunları vs hatırlatarak bunun abartısız kendiliğinden zor bir süreç olduğunu o kadar nahif bir dille anlatmaya çalıştım ki şu an dönüp baktığımda kendime çok kızıyorum ve acıyorum. Ve ben bunları izah etmeye çalışırken kapatmam lazım deyip lafı ağzıma tıkayıverdi. Öyle kalakaldım elimde telefonla. Herhangi bir arkadaşımla aramızda böyle bir konuşma geçse inanın burada anlatmazdım bile ama yirmi beş yıllık arkadaşım böyle yapınca çok zoruma gitti. Durumu anlattığım yakınlarım bunun altında benim pek konduramadığım bir gerçek yattığını söylüyorlar ısrarla. Belki kendinin bile farkında olmadığı bir kıskançlık yaşıyordur diyorlar. Niyet okumak istemiyorum ama belki de haklılar... Ve eğer haklılarsa kaç yıllık arkadaşımın beni kıskanması da bana çok koyuyor gerçekten. Öyle işte, biraz tadım kaçtı iki gündür...

Maalesef herkes iyi gün dostu olamıyor

sizin çabanız idareciliğinizle belki bu böyle 25 yıllık bir arkadaşlık olmuş ne yazık ki… haset insanlar böyle zamanlarda belli oluyor gerçekten. Ben içimde tutamaz mesaj yazardım ben üzülceğime o üzülsün yani üzülürse yoksa da kendi bilir ben söliceğimi söledim derim

az insan öz insan oluyor bir süre sonra zaten… canınızı sıkmayın hamileliğin son zamanları aynı beden de son haftalar tadını çıkarın gerçek anlamda bu günler geri gelmicek

esraaa07 · Salı 10:02

brcubrcu0101 .!.:
Kızlarrr bugün 1 aydan sonra doktor kontrolüm var . Çok heyecan yaptım . Dua edin her şey yolunda olsun

Dualarımız seninle

her şey gönlünce olsun. Bebişin de sağlıkla huzurla mutlulukla gelsin

Hazel9 · Salı 10:04

brcubrcu0101 .!.:
Kızlarrr bugün 1 aydan sonra doktor kontrolüm var . Çok heyecan yaptım . Dua edin her şey yolunda olsun

Hayırlı haberlerr şeker inşallah güzel şeyler duy anlat bize

Popüler Konu 2025 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti ...

kız

erkek

ikiz kız

ikiz erkek

ikiz kız/erkek

üçüz / çoğul

Popüler Üye

Üye

Üye

Guru

Guru

Popüler Üye

Üye

Guru

Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Benzer Konular