Şimdi yoldayız memlekete gidiyoruz. Normalde sevinmem lazım en azından bebekle ilgilenecek çok kişi var diye ama gel gör ki gece gözüme uyku girmedi resmen. Ne olacak, ya biri yanlış bir şey yaparsa, ya ben yanında değilken istemediğim bir şeyi yaparlarsa diye diken üstündeyim. En basitinden su mevzuu.. Kesin vermeye kalkacaklar. Kimse ile papaz olmadan, sinirlerim yıpranmadan, akıl sağlığımı koruyarak eve dönebilmeyi temenni ediyorum. Ne güzel kimse yoktu şimdi mama verememe, emzirmeme, giydirmeme her şeye laf söyleyecekler