Hepimiz bir şekilde aynı şeyleri yaşıyoruz canım benim. Yorgunuz uykusuzuz sosyal hayat kalmadı. Ben balkona çıkınca seviniyorum inan ki. Eşimden fazla destek alamıyorum zamanla düzeleceğine inanıyorum
Hepimiz bir şekilde aynı şeyleri yaşıyoruz canım benim. Yorgunuz uykusuzuz sosyal hayat kalmadı. Ben balkona çıkınca seviniyorum inan ki. Eşimden fazla destek alamıyorum zamanla düzeleceğine inanıyorumgünaydın kızlar. Gece 2 de uyudum bi kaç kez de uyandım. Sabah eşim işe giderken de uyandım. Çok mutsuz bi halde uyandım. Gözlerim dolu dolu.
Sebebi sanırım kendimi çok yalnız hissetmem. Eşim işten 6 da çıkıyor eve gelmesi 7. Ailesi de yakın bize ve evin tek erkeği olduğu için onların da her şeyine koşuyor. Dün de annesini dişçiye götürdü iş çıkışı derken eve gelmesi 8 oldu. Yemek yedik sofra kaldırdık derken. 9 oldu. Eşim biraz çocukla ilgilendi. Bilerek kucağına götürdüm biraz dolandır ilgilen diye. Bi duş aldım o sırada. Sonra 10 gibi eşim koltukta uyudu kaldı. 11 de yatağa geçtik kızımla ama Gece 2 ye kadar uyu uyan bi türlü uykuya dalamadı. Eşim de 1.30 da anca geldi yatağa. Direk döndü arkasını uykusuna devam etti.
Kadınlar olarak bizim mesaimiz hiç bitmiyor. Özel hayat kalmadı. Kızıma canım feda çok seviyorum ama yalnız olduğum için çok yoruluyorum mental olarak.
Soluklanmaya nefes almaya ihtiyacım var.
Keşke eşim biraz daha özverili üstlense bu bebek bakım işini. Sürekli bi kaçma modunda zoraki ilgileniyor. Kızını çok seviyor öpmelere doyamıyor ama uykusu varsa bende açsa bende alt değişecekse bende ağlarsa bende. O sadece sevme kısımında var olmak istiyor.
Haliyle tükendim.
9 senelik 1 kızı olan arkadaşımla görüştüm. Eşinin de benzer olduğunu söyledi. Kızı 6-7 aylık olana kadar tam anlamıyla o sorumluluğu alamamış. Erkekler babalığı zor öğreniyor ve sonradan öğreniyor sanırım.
Arkadaşımın tek avantajı 5 ay annesi yanındaydı. Ben hiç yalnızlık çekmedim dedi.
Benimse gün içinde tek bir sohbet edeceğim kimse bile yok. Bi ablam var o da 10 saat uzaklıkta farklı şehirde. Annem keşke hayatta olsaydı diyorum.
Sırtımı dayar şefkatine sığınırdım.
Canım eşlerimiz malesef bizim kadar özverili değil. Dünyanın en iyi eşi diyebileceğim birisi ama babalıkta aynı durumda değil hangimizin eşi dört dörtlük. Hangimiz dört dörtlüğüz. Benim eşim bebekten sonra eski hayatımızı çok özlemeye sürekli söylenmeye başladı mesela keyfi iyiyken çok ilgili tamamen sorumluluğu üzerimden alıyor ama yorgunsa bizimle ilgilenmiyor yorgunluğuna rağmen spora gidiyorgünaydın kızlar. Gece 2 de uyudum bi kaç kez de uyandım. Sabah eşim işe giderken de uyandım. Çok mutsuz bi halde uyandım. Gözlerim dolu dolu.
Sebebi sanırım kendimi çok yalnız hissetmem. Eşim işten 6 da çıkıyor eve gelmesi 7. Ailesi de yakın bize ve evin tek erkeği olduğu için onların da her şeyine koşuyor. Dün de annesini dişçiye götürdü iş çıkışı derken eve gelmesi 8 oldu. Yemek yedik sofra kaldırdık derken. 9 oldu. Eşim biraz çocukla ilgilendi. Bilerek kucağına götürdüm biraz dolandır ilgilen diye. Bi duş aldım o sırada. Sonra 10 gibi eşim koltukta uyudu kaldı. 11 de yatağa geçtik kızımla ama Gece 2 ye kadar uyu uyan bi türlü uykuya dalamadı. Eşim de 1.30 da anca geldi yatağa. Direk döndü arkasını uykusuna devam etti.
Kadınlar olarak bizim mesaimiz hiç bitmiyor. Özel hayat kalmadı. Kızıma canım feda çok seviyorum ama yalnız olduğum için çok yoruluyorum mental olarak.
Soluklanmaya nefes almaya ihtiyacım var.
Keşke eşim biraz daha özverili üstlense bu bebek bakım işini. Sürekli bi kaçma modunda zoraki ilgileniyor. Kızını çok seviyor öpmelere doyamıyor ama uykusu varsa bende açsa bende alt değişecekse bende ağlarsa bende. O sadece sevme kısımında var olmak istiyor.
Haliyle tükendim.
9 senelik 1 kızı olan arkadaşımla görüştüm. Eşinin de benzer olduğunu söyledi. Kızı 6-7 aylık olana kadar tam anlamıyla o sorumluluğu alamamış. Erkekler babalığı zor öğreniyor ve sonradan öğreniyor sanırım.
Arkadaşımın tek avantajı 5 ay annesi yanındaydı. Ben hiç yalnızlık çekmedim dedi.
Benimse gün içinde tek bir sohbet edeceğim kimse bile yok. Bi ablam var o da 10 saat uzaklıkta farklı şehirde. Annem keşke hayatta olsaydı diyorum.
Sırtımı dayar şefkatine sığınırdım.
Benimkide yerine koyunca uyanıyor o yüzden yatarak emziriyorum kolumu başının altına koymuyorum emmesi bitince sessizce yanından kalkıyorumYa benimkide sürekli memede emsin bes dakka sonra veriyim yine emiyo emerken uyuyo yerine koydummu gözler faltaşı vallahi napcami şaşırdım kilo alimids çok iyi ayda bir kilo almıştı ilk ay şimdide 1 kiloya yaklaştı
Hayır canım migros ya da e bebekten alıyorum normal Molfix mavi olanMolfix hangisi peki canım kullandığını bir deneyeyim. İnternetten mi alıyorsun
Ay hatırlıyorum canım sen de uzun zamandır sıkıntıdasın, çok geçmiş olsun ilaç tedavisi olur da kurtulursun inşallah. Gittin mi doktora ne dediler ? Kolonoskopi zor bir işlem değilmiş, uyutuyorlarmış. İnsan korkuyor işte ya haklısın ama şu kabızdan kurtulursun bi rahatlarsın orasını düşünmeye çalışben sezeryan dogumdan beri cok ciddi kabizlik yasiyorum ve banada 5 yil once soktor kucuk bir basur var dogumda sikinti yaratabilir demisti bugune kadar varligini bile hissetme8dm desem yeridir ama son iki haftadir benimde tuvalete ciktiktan sonra baya kan geldigini goruyorum yarin gastroenterolojiden randevu aldim gecmeyen kabizlik ve kanamadan dolsyi bende kolonoskobiden korkuyorum ama kacari yok artik hayat kalitemi cok ciddi etkiliyor ve surup ve fitilde ise yaramadi yada sadece gunu kurtardi cok zor cikiyorum tuvalete
gerçekten öyle burada benzer şeyler duyunca ulan bi tek ben yaşamıyorum demek ki herkes de böyle diyorsun. İlla ki istisnalar vardır. Ama bizim de nasibimize bu düşmüş.Canım eşlerimiz malesef bizim kadar özverili değil. Dünyanın en iyi eşi diyebileceğim birisi ama babalıkta aynı durumda değil hangimizin eşi dört dörtlük. Hangimiz dört dörtlüğüz. Benim eşim bebekten sonra eski hayatımızı çok özlemeye sürekli söylenmeye başladı mesela keyfi iyiyken çok ilgili tamamen sorumluluğu üzerimden alıyor ama yorgunsa bizimle ilgilenmiyor yorgunluğuna rağmen spora gidiyorben de artık içini bildiğim için beklentimi düşük tutuyorum. Sen de negatif olmamaya çalış lütfen eşin seni de mutlu gördükçe daha çok yanınızda olmak isteyecek. Bunlar en zor günlerimiz ve rahatlamaya çok yaklaşıyoruz. Bebeklerimizin algıları açılacak dışarıyla meşgul olacak daha az ilgi isteyecekler. Yani inan ki benim oğlum hiç uyumuyor sabaha kadar tek bakıyorum namazımı bile koştur koştur kılıyorum bazen geçiyor hepimiz aynı durumdayız farkımız yok. Burda da sizi de kendim gibi görünce diyorum yani normali bu demekki geçip gidecek
Zaten normalde çok fedakar ve hoşgörülü oldukları için beklentimiz var bizim de normalde öyle olmasalar beklentimiz de olmazgerçekten öyle burada benzer şeyler duyunca ulan bi tek ben yaşamıyorum demek ki herkes de böyle diyorsun. İlla ki istisnalar vardır. Ama bizim de nasibimize bu düşmüş.
Eşimi çok seviyorum ona cephe alınca da üzülüyorum ama öfkeme yorgunluğuma yenik düşüyorum işte. Biraz yükümü hafifletsin istiyorum ama o pek farkında değil bunun.
Belki de bu kadarı geliyor elinden.
Evet bende o günleri bekliyorum en azından biraz oyuncakla oynadığı gülüp sesler çıkarıp kendi kendine takıldığı dönemde daha rahat ederiz. 46 günlük henüz benim çiçeğim. Annesine sırıtıyor bazen ama genel de derdi uyku mama ve gazgözü pek başka bişey görmüyor hahaha.
Ah yavrum ben deÇok yorgunum kucakta sallamaktan
canim bugun gittim surup ve fitil verdi kolonoskopi yapma taraftari degilim hem emziriyorsun hem yasin genc dedi bende istemiyorum zaten dedim bir suru tahlil ve ultrason istemis cokk pahali geldi 25 tane kan tahlili istemis yaptirmadan çiktim makatta catlak olmus bebegimde durmuyordu zaten fitil ve surup verdi onlari kullanacagim baklimAy hatırlıyorum canım sen de uzun zamandır sıkıntıdasın, çok geçmiş olsun ilaç tedavisi olur da kurtulursun inşallah. Gittin mi doktora ne dediler ? Kolonoskopi zor bir işlem değilmiş, uyutuyorlarmış. İnsan korkuyor işte ya haklısın ama şu kabızdan kurtulursun bi rahatlarsın orasını düşünmeye çalış
Bizde öyle olduk, sağlık ocağından sonra biz biraz yürüyüş yaptık. Ona da iyi geldi uyudu eve gelince ağladı ama zor geçmedi. Düşününce 7 aşı kolay değilKızlar aşıları yarın oluyoruz siz kaç tane oldunuz BCG (Verem aşısı), KPA ve 5'li karma aşı dendi bize.Ay inşallah değişik bi komplikasyon olmaz ya
kizlar icimi dokme seansini ben devraliuorum müsaadenizle.
herkes kaynanasindsn kocasindsn dert yanarken ben oz be oz annemden dert yanmak istiyorum. dogum oncesi 40 gun kalacagina okadar emin konusmustuki annem. fakat toplasaniz bur bucuk hafta kaldi. kv ile donusumlu kaliyolard8 dis tedavisine başlamisti dogumdan 1 ay once felan. sonra arka arkaya dis randevulari cikti. maddi durumlari cok kotu annemlerin develtte yaptiriyor ve disleri gerçekten cok kotuydu randevu bulabilmisken gitmem lazim diyip gitti gittigi iki uc gun onun yerine kv kaldi hepsindede gelicej diye ayarladik son dakka doktor cagirdigi icin kv kalmak zorunda kaldi hatta birinde keyfi olarak gelmedi artik o kalsinda ben snrski hafta gelirim demis kendi kendine ama sonraki haftada randevusu cikti gelmedi. artik kv kal demeye yuzum kalmadigi icin 24 gunlukken mecburi olarak kv mede kalma anne git sende cok yoruldun dedim. annemede gelme gerek yok biz alisicaz kendimiz kalmaya dedim. ve kizlar o gunden beri aadece iki kez geldi. birinde ablam ve yigenlerimle geldi birakin dinlenmeyi daha cok yoruldum. digerindede kendi annesigl( ananemgil) ve dayimgil geldi onlarla geldi. evimizin arasi arabayla 15 dakika. onun disinda ne nasilsin yardima ihtiyacin varmi dedi nede geleyim biraz dinlen dedi. gecen misafirlerim gelecekti esimin tarafindan. kv saolsun buzluguma borek kurabiye yapip koymustu onlar var onlari verecegim dedim birde yanina kek cirp doye akil verdi saolsun. kabizlikla mucadele ediyorum bebegim uyumuyor ve annemden gördüğümd destek sifira yakin. bu bana artik cok koymaya basladi cok canim sikiliyor bu duruma. sorsaniz annem benim icin olup biter. normaldede samimi degiliz desem surekli görüşüruz filan ama bu surecte beni bi basima kimsesiz gibi birakti. kayinvalidem 55 gundur bir kere yemek yaptirmadi bana yemek yapip getiriyor hergun yaziyor naptiniz bebis nasil sen nasilsin diyor. haftada 3 kez geliyor gidiyor her geldiginde yemegimi yapar temizligimi yapar onun oyle olupda kendi annemden bubdestegi gorememek beni cok bunalima soktu
al bendende o kadar bende o lobusa halimle cektigi dis agrilarini dinledim ve oturdum bunlara uzuldumAah ahh o kadar aynı ki yaşadıklarımız. Sanki o gelince misafir gelmiş gibi yoruluyorum. Hatta o kadar üzüldüm içerledim kendi kendime kv yaptı her şeyi yarın bi gün bi laf etseler ağzımı açamaz haldeyim.
Ama dünde hpv olduğunu öğrendim. Yine içi sizlayan benim.
Kız bana bide hastane yatağına 400 lira para attı ben bebeği yeni kucaklamışım ne oldum derdindeyim bildiğin yatağa attı ha afedersin şeye atar gibial bendende o kadar bende o lobusa halimle cektigi dis agrilarini dinledim ve oturdum bunlara uzuldum
normalde nasilsiniz annenle iliskniz? biz iki yakin arkadas gibiyiz normalde. ama ta kucuklugumden beri hic bir zorluk çıkartmayan evlat sesi cikmayan herseye olur diye evlat benim ilk defa ihtiyac duydum aileme babamin zaten hic bir destegini gormedim bu yasima kadar ondan zaten hic bisey beklemedim bilenama annem beni cok buguk hayal kirikligina ugratti nerdeyse lohusa depresyonuna girecegim onun yüzünden uyku uyuyamiyorum sürekli aklımda bu konu donuyor anlam veremiyorum neden yaptiginaKız bana bide hastane yatağına 400 lira para attı ben bebeği yeni kucaklamışım ne oldum derdindeyim bildiğin yatağa attı ha afedersin şeye atar gibi
Biz çok zor şartlarda maddi ve manevi olarak büyüdük ev çok kalabalıktı oda annelik diye bildiği her şeyi yaptı ama evlenirkende çocuk doğuncada o anlatılan ve burda okuduğum o desteği göremedim. Bir sürü antidepresan kullanıyor ama nasıl anlatıyım onada annesi yapmamış diye bakıyorum hep . Mesela doğumda değil koskoca eşyaları yukadım ütüledim ayırdım hiç birinde yoktu. Eve geldi çocuğun bezini at diyorum ben kovayı açamam diyor benden çocuğu alıyor hadi pilav yap diyor o sıra kafama çok taktım çok ağladım el bile gelip iş yaptı evde ama canı sağolsun diyorum artık.normalde nasilsiniz annenle iliskniz? biz iki yakin arkadas gibiyiz normalde. ama ta kucuklugumden beri hic bir zorluk çıkartmayan evlat sesi cikmayan herseye olur diye evlat benim ilk defa ihtiyac duydum aileme babamin zaten hic bir destegini gormedim bu yasima kadar ondan zaten hic bisey beklemedim bilenama annem beni cok buguk hayal kirikligina ugratti nerdeyse lohusa depresyonuna girecegim onun yüzünden uyku uyuyamiyorum sürekli aklımda bu konu donuyor anlam veremiyorum neden yaptigina
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?