Ben de 37. Haftamdaydım işte doğuma gittigimde. Evet zor oluyor kaybettiginde o eşyalara bakıp bakıp ağlıyorsun. Hatta şöyle soyleyeyim ben evime gidemiyorum hala. Başka yerde kalıyoruz eşimle. Cünkü evimde kızımın eşyaları var bir odaya kaldırıp kapatmıs eşim ama bebek arabasına beşigine bakmadan duramıyorum. Hastane çantasına koydugum benim pijamaları bile cıkarmadık valiz düzenleyicisinde duruyor. Oyle hani lohusa pijaması değiil normal dugmeli takımlar. Hatta dagiden falan aldıgım 36 beden standart pijama giyebilirim günlük ama elim hiçbirşeye gitmiyor. Sadece kızımın bezlerini dagıttım verdim. Herşeyii aynı bıraktıgım gibi duruyor. Hemşireye vericegim cantadan hastane cantasına battaniyesinin oldugu yere kadar. Pilates topum matım bile o odada ve ben düzenli pilates yapıyorum aylardır ama o eşyaları kullanmıyorum hamilelikte kullandım diye. Her hamileye bunları soyluyorlar. Ama biyerde artık eşya almak benim fiili duam dedim. Eger alayım zorlanmadan taksit taksit diyorsanız altın falan alıp kenara koyabilirisiniz. Sonra bozdurur eksikleri alırsınız. Ama dediğim gibi ben dogum kasılması yasadıgım gecenin sabahına kaybettim bu hesaba gore hastaneye gittigimde bebege hiçbişey giydirmemeli hastane carsafıyla dogurmalı. Ordayken birisi gidip alıp gelmeli. Ama tabiki olası ihtimal değil o aşamaya kadar kimse beklemıyor zaten( ha ben dogum yaptım akşamına yuruyuse kaldırdıklarında yan tarafta 1 kadın doğum yapmıs cocugun babası sanırım biyerden puset alıp gelmiş poşetini açıyordu koridorda. Nasıl aglamıştım ben kızımın yıkanabilecek herşeyini organik deterjanlarla yıkadım pusetini arabasını beşigini herşeyini havalandırdım. Reflü yatagının bile her parçasını cıkarıp yıkayıp havalandırdım.ütülenecek ne varsa ütüledim. Adama bak doğumdan cıkınca gitmiş rasgele bişey almıs gelmiş diye. Ne alerjisini dusunmus ne baska bişeyini.