aslında bizimki de hemen hemen bu şekilde. sadece kol ve bacakları çok sert. yani uyurken kucağıma aldığımda aman allahım bu benim bebeğim mi, pamuk gibi diyorum çünkü uyanıkken aşırı dirençli, bir şey giydirirken falan sıkıyor kollarını zor sokuyorum ya da altını bezlerken bacaklarını geriyor bazen. nörolog da karın üstü koyarken falan bunları fark etti muhtemelen. bir de karın üstü durduğunda elleri yumruk yumruk. bir tanesiyle bir şeye uzanacaksa diğerine dayanıyor o da yumruk kalıyor. elleriyle bir şeyi zor kavrıyor, kavradı diyelim ağzına götürürken zor zor götürüyor. bunlar gözüme batan şeyler. bugün bizimle tamamen aynı durumda prematür bir bebeğin annesiyle görüştüm. bebeği 1 yaşına gelmiş, onlar en başından beri fizik tedaviye yönlendirilmiş ve şu an fizyoterapist sorun var derken nörolog bir sıkıntı yok diyormuş. o da doktorların birbiriyle uzlaşamamasından şikayetçi. bu da içimi karartıyor hep böyle bir belirsizlik oluyor sanırım. bebek olduğu için karar vermek güç. bugün yapmadığını yarın yapabiliyor ya da yapmadığı şeyler kimine göre sorunken, kimine göre değil. mesela onun bebeği emeklemiyormuş hiç. otururken poposunu kaydırarak gidiyormuş. fizyoterapist bunu sorun olarak görüyor, nöroloji sorun yok diyor. bilemiyorum cidden ya. ay çok uzun yazmışım
silsem mi dedim ama neyse silmiyorum belki ileride birinin işine yarar okur