Evet bazen öylesine kucağıma yatırıyorum, meme vericem sanıp hırçınlaşıyor.
Biz 5 aylıkken başarmıştık. Tam 1 hafta hiç biberon kullanmadık, sadece emdi. Artık bitti tamam demiştim.
Sonra bi gün yine emmek istemedi, ama bu normal bi durum her bebek dönemsel olarak yapabiliyor. Ben de ısrar etmedim, hatırlamamsı için biberon vermedim. Bir kaç saat emmedi. (Konunun burdan sonra kv içerir.)
Kv başladı evladım günlerdir aç demeye. Zayıflayacakmış. Ağlamaktan çatlayacakmış. Aç değil diyorum, ben aç olsa anlarım. Bezlerini de takip ediyorum. Kv Denizin ağzına boş biberonu sokuyor. Bak ağzını açıyor acıkmış işte diyor. Ne versen ağzını açar zaten.
Sağmaya üşeniyorsan süt verme mama ver dedi! Memeyle boğuyorsun dedi. Cinnet geçirdim. Sen bana karışamazsın , benim çocuğum dedim. Ben babanesiyim dedi. Ben senden bir yardım dilersem canın istiyorsa edersin, babanesin diye her şeye müdahil olamazsın dedim.
O günden beri 1buçuk aydır torununu görmüyor. Cevabını almıştır diye düşünüyorum.
Aynı kadın aylardır mama ver bu kız doymuyor diyip duruyordu. Hem de biberonla besliyorum içtiği süt belli, nasıl doymayacak. Sütün doyurmuyor diyordu. Bebek ayda 1 kilo alıyor. Açlıktan ağlıyor diyordu. Sanki bebek başka sebepten ağlayamaz. Gündüzleri hiç uyumuyor diye mama versen uyuyacak ama vermiyorsun açken nasıl uyusun diyordu.
Emzirmeyi denesem aç aç aç diye başımın etini yiyordu. Zaten yenidoğanken kilo kaybından hastanede yattığımız için hassastım, o da öyle konuştukça hemen biberona dönüyordum.
Bana destek olacağına köstek oldu. Var olan özgüvenimi de yerle bir etti. Tam başarmışken bebeğime biberonu hatırlatıp tüm emeklerimi boşa çıkardı. Düşündükçe deliriyorum. Bu olaylardan sonra eşimle de aramız bozuldu. Üzüntüden sütüm kesildi. İyice sinir oldum. Neyseki şimdi sütüm eskiye döndü. Ama evliliğim eskiye dönebilecek mi bilmiyorum. 3.kişiler nasıl huzur bozabiliyorlar..