- 13 Haziran 2019
- 223
- 256
- 18
Cnm acı olanı mı, tatlı olanı mı bilmiyorum
Cnm acı olanı mı, tatlı olanı mı bilmiyorumCanim badem yagi tuylenme yapiyor diye duydum. Onun yerine kakao yagini oneriyorlar genelde.:)
Valla benim 24 saat zordu hatta gecesinde ben çok yürüdüm acım azaldı ertesi gün öğlen dr beni eve yolladı :)) bebekle hep ben ilgilendim canım annem az kaldı yanımda kv zaten yardımcı olamadı pek :))ağrı çok muydu sezeryanda, sonrası çok mu zor bebekle ilgilenebiliyormusun yani ,ben annemle aynı binada oturuyorum kaynanam karşı binada ondan biraz şanslıyım ama şu doğum korkumu atlatırsam sıkıntı olmayacak diye düşünüyorm :)
Ben de yakacıktayımAtalardayim canim ben sen neredesin
Ultrason olcumu doktorun odasindakiyle mi yapildi yapildi yoksa daha gelismis bir ultrason mumerhaba dün yaptırdım 7 tüp kan 2 tüp idrar ve ultrasonda baş popo ölçümü ve burun kemiği kontrolü yapıldı cuma günü sonucu cıkacakmış
ay çok hoşuma gitti yazdığın.gülümsettin beni.birde bir sorum olacak aslında ben sat tarihime göre 11w+6 gibi olmam lazımken doktor değiştirtti,10 nisanken son adetim 1 nisana çekti yumurtlamamı .sizinde önden gidiyormu hamileliğiniz ve işin kötüsü bir hafta daha öne gelirse evlenmeden cocuk sahibi olduğum düşünülecek :) 3 martta evlendm son adetim 10 nisandı 1 nisana çekti ve 37 38 de sezeryana alırım dedi :) dedikodulara maruz kalacağım korkusuda oluştu malesef :)
Ben hiç folik asit kullanmadım benim doktorum ilk öğrendiğimizden bu yana decavit verdi sadece. İçinde folik asit ve vitaminlerin olduğunu diyerek yazdı hemdebayanlar bide aklınızda olsun dün doktorum folik asiti kesti elenatal vitamin verdi , 65 tl miş fiyatı sonra eczacım kızdı git doktoruna decavit yazdır dedi hem devlet ödüyor hemde içerisinde cok daha kapsamlı vitaminler var dedi.bilginiz olsun sizinde
ben epidural sezeRyan oldum.dediğin gibi çok korkum vardı.doktorun da işine geldi tabi.doğumdan sonra hiç sıkıntı çekmedim.1 2 gün belki zorlanmisimdır yatıp kalkarken.öyle geçti gitti.ağrı çok muydu sezeryanda, sonrası çok mu zor bebekle ilgilenebiliyormusun yani ,ben annemle aynı binada oturuyorum kaynanam karşı binada ondan biraz şanslıyım ama şu doğum korkumu atlatırsam sıkıntı olmayacak diye düşünüyorm :)
Söylediklerinizi yaşamış biri olarak elbette sizi çok iyi anlıyorum. Ama ben bunun için hamile kalmadan önce gerekli psikolojik tedaviyi de gördüm (emdr ve somatik deneyimleme uyguladı paikoloğum siz daha iyi bilirsiniz)yani kötü duygularıma tü kaka diyip halının altına itmiyorum. Kaygılarınıza gelince bazen insan ihtiyacı olanı görüp kendine yardım edemeyebiliyor yani terzi kendi söküğünü dikemeyebiliyor. En basidinden tahlillerinizi sadece burada okuduğunuz olumsuz hikayeler sebebiyle yeniletmeniz sanırım biraz desteğe ihtiyacınız olabileceğinizi hissettirdi bana. Elbette burada birbirimize destek olalım hiçkimse bunu konuşmak yasak demedi bildiğim kadarıyla. Yada en azından benim ağzımdan böyle bir söz çıkmadı.. ama hamilelikte iyi düşünelim iyi olsun evet gerekirse bir süre ufak tefek endişelerimizi rafa kaldıralım ki bebeğimiz stresle dolu bir 9 ay geçirmesin kanısınsayım. Sonuçta herkese açık bir grup ve isteyen istediği paylaşımı yapabilir...Ben de uzman klinik psikoloğum. Şöyle ki, tabi ki pozitif düşünce ve olumluya odaklanmak çok gerekli bir şey ama bunun bir de diğer boyutu var. Olumsuz duygularınla ne yaptığın. Bebek kaybı ciddi bir travmadır ve travmaları atlatmadaki en önemli şey duyguları anlamak ve bunları ifade etmektir. Bir çok filmde görmüşsünüzdür mesela paylaşım grupları vardır ve orada travmalarından bahseder insanlar. Herkes aynı şeyi yaşadığı için birbirlerini anlarlar ve birbirlerine destek verirler. Biz burada aynen bunu yaşayabiliyoruz. Bu sebeple teklif etmiştim aslına bakarsanız ayrı bir grup kurabilir miyiz acaba kendi travmamızdan konuşabileceğimiz diye. Benim birçok arkadaşım anlayamıyor hissettiklerimi. Bir eşim anlıyor, o da bebeğini kaybettiği için. Bir de buradaki kadınlar. Kızlar randevum var kaygılandım dediğimde, canım seni o kadar iyi anlıyorum'la başlayan cümle bana nasıl iyi geldi dün anlatamam size. Terapide düdüklü tencere metaforu kullanırız biz. Olumsuz duyguları hiç dışarı atmazsanız eğer, düdüklü tencerenin havasını almamaya benzer bu durum. Patlayıverir mazallah. Olumsuz duygular öcü değildir. Onları tanımalıyız, ifade etmeliyiz ve sonra regüle etmeliyiz. Yani olumsuz duygularımızı bastırmamız, yok saymamız, çok çok daha zararlı birşeydir. Ben (ve eminim burada kayıp yaşamış tüm arkadaşlarım da öyledir) kaybımızın ardından günlerce ağladık. Çok şükür şu an hamileyiz, çok mutluyuz, çok umutluyuz. Ama insanız, kaygılarımız da var. Ay ay kaygı yok, endişe yok, bak kuş geçiyor gibi bir algıyla yaşayamayız. Hiç birimiz şu an günün 24 saati kaygılanıp ya bu bebeğim de giderse diye negatife odaklanmıyoruz. Hepimiz biliyoruz stresin bebeğimize zarar verebileceğini. Hepimiz zaten birbirimize bu sefer iyi olcak canım, atlatıcaz, bebeğimiz sağlıklı olcak diyoruz. A kişisi kaygılıyken ben ona diyorum, ben kaygılıyken o bana diyor. Yani olumluya odaklanmak için elimizden geleni yapıyoruz merak etmeyin. Ama arada kaygımız arttığında da bunu birbirimizle paylaşabilmek bize iyi geliyor. Arkadaşım sırtımı sıvazlamış, bana sarılmış gibi hissediyorum ben. Şişmişken gazım alınmış gibi hissediyorum. Bilmem anlatabiliyor muyum derdimi? Sonra ben böyle hissederken bana deniyor ki, hayır bu sana iyi gelmiyor. Öyle değil işte, geliyor. Negatif duygum basınca, ondan kurtulmuş oluyorum paylaşarak.
Ha bir de grubun sırf bebek kaybı olanlar açısından negatif etkisi yok ki. Ben herkes "aşırı mide bulantım var, göğüslerim aşırı ağrıyo" dediğinde, benim neden o kadar çok belirtim yok diye endişeleniyorum. Benim tiroidim şöyle çıktı, böyle tedavi görüyorum dediklerinde, doktorum değerin normal demiş olmasına rağmen gidip tiroidimi ölçtürdüm ben. Artısı da var eksisi de var paylaşım gruplarının. Ben de düne kadar artısının eksisinden daha fazla olduğunu düşünerek devam ettim. Çok uzun oldu özür dilerim. Herkese sevgilerimi gönderiyorum
merhabalar. bende marastayim .yeni tasindik .dr arayisi icindeyim .hilal hanimi bende duydum ama vatan hastanesi ayni devlet gibi cok yogun ve ayakalti bi yer olduğunu duydum. megaparkta derya hanimi onerdiler. ama megapark da pahaliymis sankiAntepte de bikac doktor önerdiler gerekirse antepe gitmeye de raziyim. Ama Yorumlara baktim bana onerilen doktorlardan biri sezaryen sirasinda “ne diye normale israr ediyolar anlamiyorum, ameliyat ol kurtul” gibi bi seyler derken duymus.
Zorunluluk varsa bebegi de kendimi de riske atmak istemem ama doktorlara guvenmiyorum bu konuda. Cogu hem daha rahat, saatlerce dogum bekleme derdi yok diye hem de daha cok para alacak diye gerek yokken sezaryen diyodogum zamani gelip catinca “acaba” diye suphe etmekten korkuyorum
Gzun aydin cnm cinsiyeti soylemedi mi suleyman bey |
Bende Hilal hanıma gidiyorum evet çok kalabalık kadını seviyorlar iyi diye hastası da çok o yüzdenmerhabalar. bende marastayim .yeni tasindik .dr arayisi icindeyim .hilal hanimi bende duydum ama vatan hastanesi ayni devlet gibi cok yogun ve ayakalti bi yer olduğunu duydum. megaparkta derya hanimi onerdiler. ama megapark da pahaliymis sanki
Maras buyuksehir bir de. Hastane konusunda bu kadar sıkıntılı olacagini hic ummamıştımmerhabalar. bende marastayim .yeni tasindik .dr arayisi icindeyim .hilal hanimi bende duydum ama vatan hastanesi ayni devlet gibi cok yogun ve ayakalti bi yer olduğunu duydum. megaparkta derya hanimi onerdiler. ama megapark da pahaliymis sanki
Bulusuruz bir gün kartal merkezde canim birseyler icerizBen de yakacıktayım
O kadar iyi anlatmışsın ki birbirimize destek olmak inanılmaz rahatlatıcı bir duyguBen de uzman klinik psikoloğum. Şöyle ki, tabi ki pozitif düşünce ve olumluya odaklanmak çok gerekli bir şey ama bunun bir de diğer boyutu var. Olumsuz duygularınla ne yaptığın. Bebek kaybı ciddi bir travmadır ve travmaları atlatmadaki en önemli şey duyguları anlamak ve bunları ifade etmektir. Bir çok filmde görmüşsünüzdür mesela paylaşım grupları vardır ve orada travmalarından bahseder insanlar. Herkes aynı şeyi yaşadığı için birbirlerini anlarlar ve birbirlerine destek verirler. Biz burada aynen bunu yaşayabiliyoruz. Bu sebeple teklif etmiştim aslına bakarsanız ayrı bir grup kurabilir miyiz acaba kendi travmamızdan konuşabileceğimiz diye. Benim birçok arkadaşım anlayamıyor hissettiklerimi. Bir eşim anlıyor, o da bebeğini kaybettiği için. Bir de buradaki kadınlar. Kızlar randevum var kaygılandım dediğimde, canım seni o kadar iyi anlıyorum'la başlayan cümle bana nasıl iyi geldi dün anlatamam size. Terapide düdüklü tencere metaforu kullanırız biz. Olumsuz duyguları hiç dışarı atmazsanız eğer, düdüklü tencerenin havasını almamaya benzer bu durum. Patlayıverir mazallah. Olumsuz duygular öcü değildir. Onları tanımalıyız, ifade etmeliyiz ve sonra regüle etmeliyiz. Yani olumsuz duygularımızı bastırmamız, yok saymamız, çok çok daha zararlı birşeydir. Ben (ve eminim burada kayıp yaşamış tüm arkadaşlarım da öyledir) kaybımızın ardından günlerce ağladık. Çok şükür şu an hamileyiz, çok mutluyuz, çok umutluyuz. Ama insanız, kaygılarımız da var. Ay ay kaygı yok, endişe yok, bak kuş geçiyor gibi bir algıyla yaşayamayız. Hiç birimiz şu an günün 24 saati kaygılanıp ya bu bebeğim de giderse diye negatife odaklanmıyoruz. Hepimiz biliyoruz stresin bebeğimize zarar verebileceğini. Hepimiz zaten birbirimize bu sefer iyi olcak canım, atlatıcaz, bebeğimiz sağlıklı olcak diyoruz. A kişisi kaygılıyken ben ona diyorum, ben kaygılıyken o bana diyor. Yani olumluya odaklanmak için elimizden geleni yapıyoruz merak etmeyin. Ama arada kaygımız arttığında da bunu birbirimizle paylaşabilmek bize iyi geliyor. Arkadaşım sırtımı sıvazlamış, bana sarılmış gibi hissediyorum ben. Şişmişken gazım alınmış gibi hissediyorum. Bilmem anlatabiliyor muyum derdimi? Sonra ben böyle hissederken bana deniyor ki, hayır bu sana iyi gelmiyor. Öyle değil işte, geliyor. Negatif duygum basınca, ondan kurtulmuş oluyorum paylaşarak.
Ha bir de grubun sırf bebek kaybı olanlar açısından negatif etkisi yok ki. Ben herkes "aşırı mide bulantım var, göğüslerim aşırı ağrıyo" dediğinde, benim neden o kadar çok belirtim yok diye endişeleniyorum. Benim tiroidim şöyle çıktı, böyle tedavi görüyorum dediklerinde, doktorum değerin normal demiş olmasına rağmen gidip tiroidimi ölçtürdüm ben. Artısı da var eksisi de var paylaşım gruplarının. Ben de düne kadar artısının eksisinden daha fazla olduğunu düşünerek devam ettim. Çok uzun oldu özür dilerim. Herkese sevgilerimi gönderiyorum
ben de istanbuldaydim daha once . iyi bi doktor bulmustum.hastasi coktu cok ilgiliydi. yine de cok ilgilendiler kalabalik olmasina ragmen . ama eşimi ikna edemiyorum vatan hastanesi konusunda. megapark diye tutturduBende Hilal hanıma gidiyorum evet çok kalabalık kadını seviyorlar iyi diye hastası da çok o yüzden
Mesaj yeterince uzun olduğu için detay vermemiştim. Ama bu mesajda açıklayayım :) Benim tiroid değerim 3.68 çıkmıştı. Doktorum benim için kritik değer 5.5tir dedi. Buradaki birçok arkadaşın 3-3.5 gibi değerler ile tiroid tedavisi aldığını gördüm. Kızlara sordum nedir ne değildir diye. 2.5 olması gerekiyor değer dediler, ardından çeşitli makaleler okudum ve hamileler için sınır değerin 2.5 yazdıklarını gördüm. Ben de bunun üzerine başka bir hastaneye gidip tiroidimi ölçtürdüm ve 2.35 çıktı, ardından rahatladım. 3.68 olduğunu bile bile bir önceki değerimin, rahatlayamazdım. Aldığım eğitim desteğe ihtiyacım olduğu ve olmadığı noktayı ayırt etmeme izin veriyor, ama çok teşekkür ederim yine de tavsiyeniz için. Sitenin belirlediği yasaklar dışında zaten hiçbirimiz hiçbir şeye yasak diyemeyiz. Sadece bazılarımız endişelerimizi paylaşarak rahatlıyoruz, bazılarımız da endişelerimizi rafa kaldırarak. Aradaki fark bu. Sevgiler!Söylediklerinizi yaşamış biri olarak elbette sizi çok iyi anlıyorum. Ama ben bunun için hamile kalmadan önce gerekli psikolojik tedaviyi de gördüm (emdr ve somatik deneyimleme uyguladı paikoloğum siz daha iyi bilirsiniz)yani kötü duygularıma tü kaka diyip halının altına itmiyorum. Kaygılarınıza gelince bazen insan ihtiyacı olanı görüp kendine yardım edemeyebiliyor yani terzi kendi söküğünü dikemeyebiliyor. En basidinden tahlillerinizi sadece burada okuduğunuz olumsuz hikayeler sebebiyle yeniletmeniz sanırım biraz desteğe ihtiyacınız olabileceğinizi hissettirdi bana. Elbette burada birbirimize destek olalım hiçkimse bunu konuşmak yasak demedi bildiğim kadarıyla. Yada en azından benim ağzımdan böyle bir söz çıkmadı.. ama hamilelikte iyi düşünelim iyi olsun evet gerekirse bir süre ufak tefek endişelerimizi rafa kaldıralım ki bebeğimiz stresle dolu bir 9 ay geçirmesin kanısınsayım. Sonuçta herkese açık bir grup ve isteyen istediği paylaşımı yapabilir...
istanbuldaydim daha önce bu kadar zorlanmamistim hastane konusunda. derya hanimin soyadini bilmiyorum büyük ihtimal odur. gidersem paylasirim mutlakaMaras buyuksehir bir de. Hastane konusunda bu kadar sıkıntılı olacagini hic ummamıştımderya saglam’i kastediyorsunuz sanirim. Onu ben de duydum internette arastirirken not ettim ismini. Eger giderseniz goruslerinizi paylasir misiniz?
doktorun odasındakinde yaptılar ama 10 dk sürdü bebeğin pozisyon alması ve sıçraması lazımmış hatta hafifçe vurdu doktor karnıma napıyosunuz dedim sıratıyorum içerideki sıvı bebeğini bu şekilde vurmayı bırak kaza dahi yaşasan koruyacak nitelikte korkma dedi.baş popo mesafesi burun kemiği ve ensesine odasındaki ultrasonda baktı.cinsiyeti sordum bu cihaz iyi değil 10 gün sonra özele git dedi devlette söylenmiyormuş oda ayrı saçma geldiUltrason olcumu doktorun odasindakiyle mi yapildi yapildi yoksa daha gelismis bir ultrason mu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?