İyi geceler hanımlar. Aslında sık sık giriyorum. Sizlerden haber alıyorum ama her zaman yazamıyorum.
Alperli hayat biraz yorucu olmaya başladı. Birde yeni yeni ergenliğe adım atmaya başlayan bir oğul daha var. İnanin onun psikolojisiyle başetmek bir bebeğe bakmaktan daha zor olabiliyor bazen. İş hayatı, oruç, evin işi derken bende kafa gidik. Emziriyorumda bir taraftan. Deliksiz bir uykusu da yok. Uykusundan surekli uyanir aglar kucak ister. Ruh gibiyim anlayacağınız.
Alper'e gelince bayağı büyüdü, hareketlendi. Herseyi karıştırmak istiyor. Dur durak yok. Evi geziyor bende peşindeyim surekli. Çok da sevimli oldu. Aynı zamanda çok sıcak kanlı bir bebek. Birde biliyorsunuz bizim gözlük maceralarimiz var. Gözlüğüne alıştı ama yine de bebekte gözlük işi ekstra iş. Arada sıkılınca cikartiyor. Elinde oynuyor, salliyor, yerlere vuruyor, dişliyor. Camlar hep mama lekesi, parmak izi. Sürekli temizliyorum. Ama biraz sonra yine aynı.
Gözlüklü haliyle pek sükse yapti. Herkes bir gozluk bir bebege bu kadar mı yakışır diyor :) Ama bir de münasebetsiz tipler var. "Ayy yazııık, hep mi takacak, çok mu az görüyor" gibi sorulara muhatap oluyorum.
Birde geçen bir polis " görme engelli mi" diye sordu