Kıyamam miniğe sevilmez tabi öyle insan.Küçücük çocuk o ne verirse onu alır.Malesef bazısı baba bazısı anne tarafından sevgi veya manevi destek göremiyor.Ben de baba tarafını sevmem ve belli ederim her defasında.İnşallah çocuklarımız önce çekirdek ailesinde sonra da geniş ailede sevgiyle büyürler.Eşiniz için en iyisini yapmışsınız belki ufacık bir şey alır ama o çocuklar için çok değerli olur.Ben küçükken babamın babası diğer torununa harçlık verirdi bize vermezdi.Şimdi kendisini asla arayıp sormuyorum görünce elini öperim nasılsın der geçerim.Annemin de babası küçükken öldüğü için dede sevgisi göremedim.Ama ananem o kadar şefkatliydi ki tüm torunlarını çok severdi herkes için elinden geleni yapardı.Ananemi hasta zamanında banyo yaptırırdım yanında kalırdım tuvalete götürüp bezlerdim.Onu o kadar severdim.Bazıları da kendine yapıyor işte şimdi dedemi de kimse evinde istemiyor neydim değil ne olacağım demek lazım.Tam bu konuşmalardan sonra seni sevmiyorum dedi çocuk. Çocuk daha dün ailelerine katildim beni bile seviyor, otursun düşünsün neden onu sevmiyor? Ben eşimi bile yeğenlerine yeterli yakınlıkta bulmadığım için defalarca uyardım, daha iyi bir amca ol diye. Sayemde doğum günlerini ve özel anlarını atlamıyor, hediye alıyor şimdilerde. Ben kendi baba tarafımdan sevgi görmediğim için çocuğumu tek taraflı sevgi ile büyütmek istemezdim ama öyle olacak gibi. Eşime de belki kendim baba tarafı sevgisi görmediğim için daha iyi bir amca olması yönünde sürekli hatırlatmalar yapıyorum. Ama cocugum benimle aynı kaderi yaşayacak gibi, saçma ama buna üzülüyorum şu an yazarken bile. Her şey iki taraflı daha güzel oluyor bence.