Kızlar burda nerdeyse herkes kaynanasından yakınır benim de derdim eltim. Hatta sadece bana değil eşimin bütün sülalesine dert. Asla ortak noktamız olmayan biri. Nişanda, düğünde, hamileliğimde sabrettim sabrettim şimdi çocuk doğdu artık sabrımın son noktasındayım. Zaten tüm hamileliğimde arayıp arayıp kendi hamileliğiyle beni karşılaştırdı. Vay ben ne zorlandım da ay şöyleydi ay böyleydi. Hadi onlarda da tamamdı da iki güne bir arayıp ee bebek napıyo sen nasılsın diyo. Hep aynı cümleyi kuruyorum, iyi ben emziriyorum o da emiyo. Evet evet büyüyo.. vs. Sürekli bize geliyorlar ve bana gerçekten gına geldi. Daha 40 günlük olmamış bebeden beklentin ne ve gelip ne görmeyi bekliyorsun. Dün de aramış diyor ki 20 günlükte dışarı çıkacakmışsın (eşimle sitemizin bahçesinde yürürüz demiştik) e hadi bize gelin, yon dedim ben bi yere gelemem yanlış anlamışsın, o zaman biz size gelelim diyip bugün de bize geliyorlar. Biz daha dışarı çıkamadık bile. Gerçekten artık boğazlıcam az kaldı. Çocuğumu banyo yaptıracaktım oturup onları ağırlıcaz bi de. Ya sabır ya selamet..