Omenlove 
Banu Çiftçi. Doğum sonrası kanamalarda sebep, genelde içeride kalan plasenta parçaları veya enfeksiyondur. Loşi denilen akıntı, daha uzun sürer ve buna düzensiz ve aşırı miktarda bir kanama eşlik ederse bu durumda hemen doktora başvurulmalıdır. Erken başvurulur ve erken tanı konursa tedavisi başarılıdır.
Alışacaksınız güzel anneler. Arada nefes verin ilk zamanlar uyuyun bol bol mümkün olduğunca. Uyumadığınız zamanlarda da bebişinizle ilgilenin. İlk çocuğu olan herkes sizin yaşadığınız şeyleri yaşıyor ve aynılarını hissediyor. Bu bir süreç ve şuan yaşadığınıız an geri gelmeyecek. Üzülmeyin alışmaya bakın sabır istiyor biraz bu süreç ve yaşadıklarınız çoook normal. Kolay degil. Hepimiz büyük şeyler başarıyoruz anneliğimizle...
İnşallah dediğiniz gibi olur
Seninle aynı şeyleri yaşıyorum inan ki. Ben çareyi eskisi gibi hazırlanıp eşimle azıcık gezmeye çıkarak yavaş yavaş atlatıyorum. Emziriyorum çıkmadan birazda süt sağıyorum anneme bırakıyorum bebeğimi. Bi kahve içmeye gidip gelmek bile iyi geliyor. Hem biraz özleyince ayrı kalınca anneliğim biraz daha depreşiyor daha çok bağlanıyorum
Henüz bebekle çıkmaya cesaret edemedim bende nasıl emziririm ağlarsa naparım diye yarında onunla çıkmayı deneyeceğim 
Evet bende göğüs ucunda sizi oluyor iki üç gündür annemle eşime bebek uyancak heralde diyorum
hemen 1 2 dk kalmadan uyanıyor Aynısıni yaşıyorum annem yanımda ama çok yorgunum hatta isyan ederim diye çok korkuyorum Allah bana sağlıkla evlat nasip etti bin şükür ama tüm hayatım bitmiş gibi.bazen bir odada tüm gün arkada bı bebek müziği Sürekli emzirip uyutuyorum tipim kaymış .ki ben normalde çok bakımlı bir bayanimdir evde giydiğim kıyafetlere de dikkat ederim şimdi çar çöp bı tarzım var kafamda topuz sürekli pijamalı valla dişimi bile fırçalamayı unutuyorum ;( bide sarkmış iğrenç bir göbeğim var daha 23 ,gün olmuş doğurali tabi iki günde manken olcak halim yok ama bunlarda beni geriyor.Bi türlü adapte olamadım bebekle birlikte bende ağlıyorum hiç hazır degilmisim diyorum;( bugün arabayla dışarı çıktık öne oturuyorum arkaya çocukla oturuyorum üşümesin diye cam acmiyorz klimayı açamıyoruz bı yemeğe oturduk iki kere uyandi.surekli bir emzirme halı dışarı çıktık eve geldik savaştan çıkmış kadar yorgundum;( benim hayatım bitmiş dedim ben nasıl adapte olcam herşey bana çok zor geliyor
Biz de yıkadık çok sorun yok teşekkürler
Bende yaptırdım bir sıkıntı yok şuan için bakalım inşallah olmaz
Benim de öyle acıktığını anlıyorum sızlamasından
Evet bende göğüs ucunda sizi oluyor iki üç gündür annemle eşime bebek uyancak heralde diyorum
Aynısıni yaşıyorum annem yanımda ama çok yorgunum hatta isyan ederim diye çok korkuyorum Allah bana sağlıkla evlat nasip etti bin şükür ama tüm hayatım bitmiş gibi.bazen bir odada tüm gün arkada bı bebek müziği Sürekli emzirip uyutuyorum tipim kaymış .ki ben normalde çok bakımlı bir bayanimdir evde giydiğim kıyafetlere de dikkat ederim şimdi çar çöp bı tarzım var kafamda topuz sürekli pijamalı valla dişimi bile fırçalamayı unutuyorum ;( bide sarkmış iğrenç bir göbeğim var daha 23 ,gün olmuş doğurali tabi iki günde manken olcak halim yok ama bunlarda beni geriyor.Bi türlü adapte olamadım bebekle birlikte bende ağlıyorum hiç hazır degilmisim diyorum;( bugün arabayla dışarı çıktık öne oturuyorum arkaya çocukla oturuyorum üşümesin diye cam acmiyorz klimayı açamıyoruz bı yemeğe oturduk iki kere uyandi.surekli bir emzirme halı dışarı çıktık eve geldik savaştan çıkmış kadar yorgundum;( benim hayatım bitmiş dedim ben nasıl adapte olcam herşey bana çok zor geliyor
Hele bir size gülücükler atmaya başlasın,ilk dişi,ilk adımı ,emeklemesi vs hepsi size bu anları unutturacak emin olun 
Ağlamanız geliyorsa ağlayın bosverin o da duygu boşaltması sonuçta 
Çok yeni değil mi tabi ki de böyle hissedeceksin. Bebekli bir hayata alışmak yıllardır bağımsız belli bir yaşa gelmiş bizler için kolay değil. Zamanla alışacağız onlar bize alışacak. Savaştan çıkmış gibi yorgun olmaya da alışacağız zamanla daha farklı olacak. Bebişler doğduktan 2 ay sonra hayata adapte olurlarmış. Hala anne karnında gibi hissediyorlar. Sürekli memede olmak istiyorlar bu onların kendilerini rahatlatma yöntemi. Şu dönem onlar için de zor.Evet bende göğüs ucunda sizi oluyor iki üç gündür annemle eşime bebek uyancak heralde diyorum
Aynısıni yaşıyorum annem yanımda ama çok yorgunum hatta isyan ederim diye çok korkuyorum Allah bana sağlıkla evlat nasip etti bin şükür ama tüm hayatım bitmiş gibi.bazen bir odada tüm gün arkada bı bebek müziği Sürekli emzirip uyutuyorum tipim kaymış .ki ben normalde çok bakımlı bir bayanimdir evde giydiğim kıyafetlere de dikkat ederim şimdi çar çöp bı tarzım var kafamda topuz sürekli pijamalı valla dişimi bile fırçalamayı unutuyorum ;( bide sarkmış iğrenç bir göbeğim var daha 23 ,gün olmuş doğurali tabi iki günde manken olcak halim yok ama bunlarda beni geriyor.Bi türlü adapte olamadım bebekle birlikte bende ağlıyorum hiç hazır degilmisim diyorum;( bugün arabayla dışarı çıktık öne oturuyorum arkaya çocukla oturuyorum üşümesin diye cam acmiyorz klimayı açamıyoruz bı yemeğe oturduk iki kere uyandi.surekli bir emzirme halı dışarı çıktık eve geldik savaştan çıkmış kadar yorgundum;( benim hayatım bitmiş dedim ben nasıl adapte olcam herşey bana çok zor geliyor
Zaten öyle güçlü bı sevgisi var ki onun için gece uykumdan uyanıp emzirmek mutlu ediyor ama tuhaf bı bunalım hâlimde zamanla aliscam bazen onu izlerken mest oluyorum hatta eşime diyorum ben evde çocuk büyütmek heralde iş hayatı yok doktorasi bilmem ne herşey isteyene kalsın ben çocuk büyütcem tüm hayatım ona feda olsun diyorum bazende çok çok bunalım düşünüyorumÇok yeni değil mi tabi ki de böyle hissedeceksin. Bebekli bir hayata alışmak yıllardır bağımsız belli bir yaşa gelmiş bizler için kolay değil. Zamanla alışacağız onlar bize alışacak. Savaştan çıkmış gibi yorgun olmaya da alışacağız zamanla daha farklı olacak. Bebişler doğduktan 2 ay sonra hayata adapte olurlarmış. Hala anne karnında gibi hissediyorlar. Sürekli memede olmak istiyorlar bu onların kendilerini rahatlatma yöntemi. Şu dönem onlar için de zor.
Ben geceleri ağlıyor acıkıyor severek uyanıyorum severek altını alıyorum, emzirirken dokunuyorum saçlarını okşuyorum karnına elimi koyuyorum rahatlasın beni hissetsin, huzurlu olsun diye. Onlar için de kolay değil diye düşünüyorum. Alışacağız inşallah, en zor zamanları geçiriyoruz.
Ben kimseye muhtaç olmayım aman her şeyi kendim yapayım dedim (karakterimde malesef bu var, hep ben herşeyi yaparım güçlüyüm modları) Annem ve kv 1 hafta kaldılar, bebekle sadece ben ilgilendim gece gündüz, onlar ev işi yemek vs ilgilendi. Kendimce ne kadar erken adapte olursam bebekli hayata alışmam da o kadar kısa olur dedim ve gönderdim ikisini de. Şuan inan ki evi de temizliyorum, yemekte yapıyorum (her gün olmasa da), kıyafetlerini yıkayıp ütülüyorum, bebeğime de bakıyorum. Zor evet ama buna alıştım şuan ve ilk zaman ki gibi zor gelmiyor artık. Demem o ki artık rutin hayatımıza onlarla devam edeceğiz bize artık kalan ömrümüzde eşlik edecekler. Zamanla zor günler yerini daha tatlı günlere bırakacak, inanalım
çok yeni daha bunlar normal bilmiyorum Evet annem de diyor sen ikinci çocuk için yakında plan bile yapicaksin diyorHep böyle olmayacak ki merak etmeyin.O kadar hızlı büyüyorlar ki.Surekli böyle olsa zaten kimse anneligi dusunmezdi sanırım
dün gece hiç uyumadım nerdeyse sabah uyurken gülüyordu o gülüşü görmek bile yetti huzur verdi hepsi gecicek zamanla bende adapte olucam insalahBen de aynı böyleyim. Herşeyi kendim yaparım modundayım. İlk doğumunda da süreç böyleydi benim için bu şekilde alışmak daha kolay oluyor.Ben kimseye muhtaç olmayım aman her şeyi kendim yapayım dedim (karakterimde malesef bu var, hep ben herşeyi yaparım güçlüyüm modları) Annem ve kv 1 hafta kaldılar, bebekle sadece ben ilgilendim gece gündüz, onlar ev işi yemek vs ilgilendi. Kendimce ne kadar erken adapte olursam bebekli hayata alışmam da o kadar kısa olur dedim ve gönderdim ikisini de. Şuan inan ki evi de temizliyorum, yemekte yapıyorum (her gün olmasa da), kıyafetlerini yıkayıp ütülüyorum, bebeğime de bakıyorum. Zor evet ama buna alıştım şuan ve ilk zaman ki gibi zor gelmiyor artık. Demem o ki artık rutin hayatımıza onlarla devam edeceğiz bize artık kalan ömrümüzde eşlik edecekler. Zamanla zor günler yerini daha tatlı günlere bırakacak, inanalım
Maalesef 40ı olmadan hastane dışında dışarı çıkmıyoruzSeninle aynı şeyleri yaşıyorum inan ki. Ben çareyi eskisi gibi hazırlanıp eşimle azıcık gezmeye çıkarak yavaş yavaş atlatıyorum. Emziriyorum çıkmadan birazda süt sağıyorum anneme bırakıyorum bebeğimi. Bi kahve içmeye gidip gelmek bile iyi geliyor. Hem biraz özleyince ayrı kalınca anneliğim biraz daha depreşiyor daha çok bağlanıyorum
Ama bayrama kadar sabredersem bayramda çıkarım inşallah artıkŞu cümleler o kadar ben ki.. Geçen sabah bebeğin kontrolü için doktora gidicektik üstüme ne bulduysam geçirmişim (ki normalde sizin gibi aşırı önem veririm giyimime bakımıma) annem giydiklerimi görünce ''bu halin ne kendini bu kadar salma'' falan dedi sonra aynaya bi baktım gerçekten birbiriyle alakasız şeyleri üst üste giymişim. Kendi öz bakımımı yapamıyorum erteliyorum sürekli, bende sizin gibi acaba anneliğe hazır değil miydim diye düşünüyorum sonra bebeğime bakıp vicdan azabı yaşıyorum böyle düşündüğüm için.. İnşallah hepimiz bu süreci kolayca atlatırız ve evlatlarımıza iyi ebeveynler olabilirizAynısıni yaşıyorum annem yanımda ama çok yorgunum hatta isyan ederim diye çok korkuyorum Allah bana sağlıkla evlat nasip etti bin şükür ama tüm hayatım bitmiş gibi.bazen bir odada tüm gün arkada bı bebek müziği Sürekli emzirip uyutuyorum tipim kaymış .ki ben normalde çok bakımlı bir bayanimdir evde giydiğim kıyafetlere de dikkat ederim şimdi çar çöp bı tarzım var kafamda topuz sürekli pijamalı valla dişimi bile fırçalamayı unutuyorum ;( bide sarkmış iğrenç bir göbeğim var daha 23 ,gün olmuş doğurali tabi iki günde manken olcak halim yok ama bunlarda beni geriyor.Bi türlü adapte olamadım bebekle birlikte bende ağlıyorum hiç hazır degilmisim diyorum;( bugün arabayla dışarı çıktık öne oturuyorum arkaya çocukla oturuyorum üşümesin diye cam acmiyorz klimayı açamıyoruz bı yemeğe oturduk iki kere uyandi.surekli bir emzirme halı dışarı çıktık eve geldik savaştan çıkmış kadar yorgundum;( benim hayatım bitmiş dedim ben nasıl adapte olcam herşey bana çok zor geliyor
Çoğu kadın bu yollardan geçiyor oyüzden kimse bize acıyarsk bakamaz. Bu dönem hassas çoğu şey gözümüz e olduğundan daha vahim görünür. Hepsi geçiyor ama merak etmeÇünkü çok kötü gözüküyorum göz altlarım mosmor, tenim kansızlıktan ruh gibi oldu, elim sürekli karnımda iki büklüm yürüyorum acıdan.. sanırım bu yüzden
Haklısın kendini ne zMN hazır hissedersen öyle cık. İyi gelecek sana da.
Bnmde aynı durum artık memenin durumundan çocuğun uyanacagı veya acıktıgı saati anlıyorum
Gözümüz dışarıya kaydı artık; yaz da geldi yapacak bir şey yok çıkış yakındır 
Valla canim masallah sana. Benim bebis de biliyorsun yaka dugmesi. Odum kopuyor disari cikmaya. Bir an bile ayrilmiyor benden cesaret edemiyorum planlar yapmaya. Ancak evdeyiz o da beni cok bunaltiyorKullanırsın kullanırsın, en fazla ağlar, çok ağlarsa kenara çekersin sakinleştirir devam edersin ya da arabada süpürge sesi vs açarsın. Ben de haftaya bebiş ve 4 yaş oğlumla tek başıma uçacağım. Bazen bi anksiyete geliyor ama sakinleştiriyorum kendimi. Ufaklık emmeden kati suretle sakinleşmiyor bir de. Böyle böyle büyüyecekler napalım
Beslenmeyle alakalı olabilir ishalide eğer başka bir durum yoksa.. Kaka takibi yapmak anneliğin asli görevi gibiAaa bunu ilk kez duyuyorum ve evet ben biraz fazla karbonhidrat tüketiyorumbu sayfayı hemen takibe alicam. Kakası sulu geliyor ishal gibi o canımı sıkıyor
Ben tüysüz kılsızim diye diye kendimi nazarladimbide hamileyken ilk tüyler çıkınca göbeğim jilet attım ne de olsa bende çıkmaz diye.cunky ben yıllardur bacaklarima jilet atarım hala 3 5 kıl var Allah'a şükür hiç tüy sorunum olmadı ama şuan göbeğim resmen siyah tüylü
Kilosunu alıyorsa keyfi yerindeyse güzel besleniyorsa daha ne ister bir anne Şu an geldiğim noktada diyorum ki bazı şeyleri boşuna kendime dert etmişim. Ama tabi yaşayarak tecrübe ederek bu konuma geliniyor. Dediğim sayfayı kesinlikle takip et güzel paylaşımları oluyor. bende de tüy yoktur çok fazla göbek çevrem hamilelikte tüylendi siyahtı. Doğumdan 3-4 ay sonra döküldü sanırım. Tam süresini hatırlamıyorum. 
