Senin işin de çok zormuş. Allah kolaylık versin.Az kaldı büyüyecekler diye teselli ediyorum ben kendimi
.
Şimdiden parkta 2 yaş bebeleri kontrol ediyorum nasıl kreşe verip çalışacağım diye düşünüyorum.Çok duygusal davranıyorum galiba. Sonuçta daha erken bırakan anneler var.
Bana bu dönemi biraz daha zor geliyor ama çok tatlılar
. Hiç ayrılmıyor benden hep yapışık elimi tutmazsa pantolonumdan tutuyor.
Artık benimki de her şeyi anlıyor, öyle ki yanında şifreli konuşmaya başladık onu bile bazen anlıyor
.
Alışveriş merkezine bayılıyor. Yürüse kesinlikle tutamayacağım şimdiden belli.
Çok neşeli
herşeye gülüyor
.
Yemeğini bana yediriyor, önce ağzıma koyuyor, sonra ham ham ham deyip ağzını açıp kapatıp çiğnemeyi gösteriyor. Yedirdikten sonra da beni alkışlıyor
Bugünlerini çok özleyeceğiz
düzelmiyor malesef iştah problemimiz kilomuz alt sınırda ama gelişimsel olarak bizi etkilemedi şuana kadar iki altta 5 tanede üstte (ikisi ilk küçük azılar) 7 dişimiz var baya kelime söylüyor bazı nesnelere kendince isimler takıyor ( suya fu der mesela ) çalıştığım için gün boyu olmuyorum akşam evde yapışık ikizler gibi dolaşıyoruz hiç bir şey yaptırmıyor malesef parka bayılıyoruz götürünce eve gelmek istemiyor günde 2 uyku yapıyor bazen tek uyku akşamlarıda 10 10 buçuk gibi yatıyor şimdilik böyle durumlarımız
eşek sıpası
bir yanım yeniden emzik al diyor bir yanım bıraktırmaya çalışmak istiyor.. gece full emzirmek çok zormuş hiç halim kalmadı. 
o yüzden işi gücü bırakıp onun istediğini yapmaya çalışıyorum.
