ay bu kadar akıllı durduğuna bile seviniyorum artık çünkü her geçen gün yeni bir yaramazlık çıkıyor
biz maalesef tuvalete hep birlikte gidiyoruz. büyük tuvaletim geldiğinde kapıyı kapatıyorum kapıda ağlıyor eğer alaturka tuvaletteysem kapının altından telefonu atıyorum biraz oyalanıyor geri bana atıyor
banyodaki tuvaletteysem de dolabı açıp deterjanları indiriyor sabunları çıkarıyor. viledayla oynuyor. çöpü açıyor. hatta bi ara klozet fırçasına sarmıştı kaldırdım mecburen
artık biraz kabul ettim ve daha az sinirleniyorum. çünkü yapacak bir şey yok ve bu onların doğalarında var. sinirlenmeyip eşlik etmeye çalışınca her şey daha kolay oldu.
yine de beni en çok sinirlendiren şey mutfaktayken bana yapışması
ayaklarıma kapanıp ağlıyor. galiba bi öğrenme kulesi almam gerekecek. hoş şimdiye kadar aldığım çoğu şeyle ilgilenmedi ama