Ben 3.ayından beri çalışıyorum. Ben direkt bakıcıya bıraktım. Hatta bakıcının evine götürüyorum. İş yerim ile bakıcının evi 10 metre. İstediğim zaman gidip görüyorum.
Biz çok erken başladığımız için bakıcıyı ya benden çok severse diye düşünüyordum hep. Kıskanıyordum içten içe. Ama bakıcı hanımda güzel ilgilenip gözüm arkada kalmayınca o duygulardan arındım. İşe başlamak bana çooook ama çooook iyi geldi. Evde Pijamamı çıkaracak vakit bulamıyordum. Saçım başım darmadağınık geziyordum. Şimdi daha düzenli herşey. İşe gidince dinleniyorum diyebilirim. En azından çayım kahvem önüme geliyor.
Annenin sosyalleşmesi, birileriyle sohbet etmesi, işine adapte olması; bebeğine, eşine, evine karşı daha pozitif yapıyor diye düşünüyorum.
Şimdiden kolaylıklar diliyorum