Ev aldı başını gidiyor salonda topladigim ütüler küçük bir tepecik oluşturdu utulenmeyi bekliyor lazım olanı utuleyip giyiyoruzKızlar bebek bakımı ve ev işlerine nasıl vakit ayırıyorsunuz ya da nasıl bi rutine oturttunuz ? Ben hiçbir şeye tam anlamıyla yetemiyorum. Ne eve, ne bebeğe ne de kendime.. Ev işleri için hafta içi bi abla geliyor yarım gün yemek temizlik yapıyor. Annem her sabah 8 de bize geliyor akşama kadar kalıyor yanımda ama yine de çok tükenmiş ve eksik hissediyorum. Dün annem gelmedi kafayı yiyecektim hiç uyumadı hiç bir şekilde oyalayamadım, o ağladıkça ben de ağladım. bi düzene uyamıyorum. Eski planlı ve düzenli günlerimi çok özlüyorum
robot süpürge var bende iki günde bir onu çalıştırıyorum ama yerleri kaç zaman oldu silemedim toz desen iki arada bir derede yarım yamalak alıyorum annem 20 gün kaldi gitti o varken yemek yapıyordu bende evi dip köşe temizleyebiliyordum ama gittikten sonra yemek bir gün yapıyorsam bir gün yapamıyorum genelde birde 6,5 yaşında kızım var onun karnını doyurmak amacın kendim ikinci plandayim öz bakimda sabahları yüz yıkamak diş fırçalamak ve de 2 günde bir duş daha ne olsun 
ama kızımı hergün yikamam gerekiyor çünkü bahçeye çıkıp köstebek gibi toz ter içinde eve geliyor 
oglanida anca üç günde bir yikayabiliyoruz eşim işten geç geldiği için dün oğlanın ve kızın çamaşırlarını makinaya atacaktım lekeliler var elimde citileyip atmam lazım yarısını citiledim yarısı kaldı bugünde kalan yarisini citileyip makinayı calistiracagim İnşallah 
Hiçbir şeye yetişemiyorum canım. Gündüz hiç uyumuyor zaten. Annem 40 gün geldi artık gelmiyor. Bazen ben gidiyorum.Ne temizlik yapabiliyorum ne bebekle tam ilgilenebiliyorum çok eksik hissediyorum. Haftada bir yarım gün bi abla ayarladım ben de o şekilde yapıcam. Çamaşır yıkayabilirsem şükrediyorum. Ha bide bebeğin ütüsü var onu da arada kim gelirse o yapıyorKızlar bebek bakımı ve ev işlerine nasıl vakit ayırıyorsunuz ya da nasıl bi rutine oturttunuz ? Ben hiçbir şeye tam anlamıyla yetemiyorum. Ne eve, ne bebeğe ne de kendime.. Ev işleri için hafta içi bi abla geliyor yarım gün yemek temizlik yapıyor. Annem her sabah 8 de bize geliyor akşama kadar kalıyor yanımda ama yine de çok tükenmiş ve eksik hissediyorum. Dün annem gelmedi kafayı yiyecektim hiç uyumadı hiç bir şekilde oyalayamadım, o ağladıkça ben de ağladım. bi düzene uyamıyorum. Eski planlı ve düzenli günlerimi çok özlüyorum
İyiliğine iyidir ama herşeye karışıp herşeyden haberdar olmak istemesi sinir bozucu oluyor ben aman kırılmasın diye lafini esirgeyen biride değilim yüzüne Allah'tan sen kayınvalidem değilsin olsaydin cekemezdim şimdiye on kere bosanmistik dedim içten içe aliniyordur da kesin,ama bana bişey demiyor esime söylüyor ama eşim sağolsun bana karışmadığı için boşver konuşsun dursun sen istedigini yap diyorAy o ne öyle yaa Allah yardımcın olsun. Biz sünnet ettirdik kimseye de söylemedik gittik yaptırdık. Böyle yakın oturunca ister istemez muhatap oluyorsun. Benim de eşim karşı çıkmıştı. Çocuğun Bi sünnet kıyafetli fotosu olmayacak diye. Olmasın dedim. Ben adet olduğumu kutladım mı onun da sünneti kutlanmasın yani. Ayrıca büyüyünce bana teşekkür edecek göreceksin dedimbüyüdükçe zor canım gerçekten. Yaptırabilirsiniz iyi olur
Gerçekten 2. Çocuğu yapan insanlara çılgın gözüyle bakıyorum artık. İlerleyen dönemde düşüncem değişir mi bilmiyorum ama 2. Çocuk fikri bile o kadar korkunç geliyor ki. başedebilenleri, hala ruhen ve fiziken sağlam kalabilenleri tebrik ediyorum. Bu hayatta üstesinden gelemeyeceğiniz şey yok benceEv aldı başını gidiyor salonda topladigim ütüler küçük bir tepecik oluşturdu utulenmeyi bekliyor lazım olanı utuleyip giyiyoruz
Ben şunu farkettim yeme içme değil ama uykusuzsam süt o gün mutlaka az geliyor. İyi uyursam da baya baya çok..tamamen uykuyla alakalı oluyor bende. İstersen dinlenme ve uykuya biraz daha vakit ayırmaya çalış. Bir de havuç ye bol bol çok işe yarıyor.
Çok iyi yapmışsın canım yardımcı almakla. Ben de başta tereddüt etmiştim pandemiden dolayı ama baktım ki ruh sağlığım iyice bozulmaya başladı şimdi böyle daha rahatım ama ona rağmen yine de kendime vakit ayıramamak bebeğe tam olarak yetememe düşüncesi çok etkiliyor. Böyle düşünmek de ayrı huzursuz ediyor ne biçim bir döngü
Tamamdır havuç yiycem. Bebeğin 1,5 aylık emziriyorum yine elini emmeye devam ediyor bazen ağlıyor . Biberon veriyorum bu sefer biberonu da tutmuyor çekmiyor sütü . Anlamadım gitti
Bebeğe yetmediğini nasıl anladınız
Biz iyi kötü bir düzen kurduk sayılır canım, tabi bazen bir günü diğerini tutmuyor.Kızlar bebek bakımı ve ev işlerine nasıl vakit ayırıyorsunuz ya da nasıl bi rutine oturttunuz ? Ben hiçbir şeye tam anlamıyla yetemiyorum. Ne eve, ne bebeğe ne de kendime.. Ev işleri için hafta içi bi abla geliyor yarım gün yemek temizlik yapıyor. Annem her sabah 8 de bize geliyor akşama kadar kalıyor yanımda ama yine de çok tükenmiş ve eksik hissediyorum. Dün annem gelmedi kafayı yiyecektim hiç uyumadı hiç bir şekilde oyalayamadım, o ağladıkça ben de ağladım. bi düzene uyamıyorum. Eski planlı ve düzenli günlerimi çok özlüyorum
Oğlun nasıl uyuyor canım, zor oluyor mu uykuya geçişiNe kadar erken bitiyor gün sizdedışarı çıktığımızda da 8 gibi dönüyoruz genelde. Akşam yemeği de 7 gibi oluyor tabi yemek varsa
Bosunami kızım 6,5 yaşında bende ikinci çocuğu asla asla yapmam diyordumGerçekten 2. Çocuğu yapan insanlara çılgın gözüyle bakıyorum artık. İlerleyen dönemde düşüncem değişir mi bilmiyorum ama 2. Çocuk fikri bile o kadar korkunç geliyor ki. başedebilenleri, hala ruhen ve fiziken sağlam kalabilenleri tebrik ediyorum. Bu hayatta üstesinden gelemeyeceğiniz şey yok bence
kız herkesin kardeşi var benim niye yok diye ağlamaya başlayınca birde etraftan kardeş istemiyormusun sorularina ben istiyorum ama annem istemiyor diye cevap verince kıyamadım yalnız kalmasina psikolojik olarak iyiyim şükür saldım çayıra mevlam kayira diyorum arada gelenler gelince eşime carliyorum stresimi atıyorum ama fiziken hep bı sırt ağrısı ve yorgunluk var ama ilkten tecrübeli olunca onlarda geçecek biliyorum mesela dün gece kız saat 4'te uyandı oğlan aynı zamanda emmeye kalktı birini emzirip uyuttum kızın yanına gittim nasıl gözümden uyku akıyor yanında bekledim 10 dakika duramıyorum annem tişörtümü versem ona sarılıp uyusan çok uykum var benim dedim olur dedi çıkarttım verdim ustumdekini başka tişört giydim ona sarılıp uyumuş sabahta babasına mutlu mutlu anlatıyor ben annemin tisortune sarıldım gece diye eşimde sen bu çocukları doğurduğuna eminmisin kokun olmadan uyumuyorlar diyor 
Bosunami kızım 6,5 yaşında bende ikinci çocuğu asla asla yapmam diyordum
Bi gülüşü var dünyalara bedel deniyor ya işte o olmasa ne yaparız bilmem
o da tamam hayatım sakin ol, uyurlarsa sen de dinlen iş falan yapma diyor Parka gittiğiniz zaman direk süren doldu demeyin önden 10 dakikan kaldı 5 dakikan kaldı diye hatirlatin gitme saatinin geldiğini kızımda bizde bu işe yaramıştı ama ağlamak Allah'ın emri ağlamak isterlerse sen kendini yirtsanda ağlıyorlar AVM'de çok defa tutturmuslugu var çocuk eğlence yerlerinden çıkmamak için ben gidiyorum sen kal diyordum gidiyormus gibi yapıyordum ama gözüm üstünde oluyordu benim ciddi olduğumu anladığında aglasada arkadan peşime takiliyordu kaç sefer evden bir yere gitmek için montumu giymeyeceğim diye tutturmuslugu var gitmiyoruz o zaman diyip ben üstümü çıkarmaya başlayınca paşa paşa giyiniyordu çünkü gezmeyi çok seven bir kızım var sizde de işe yarayan bı taktik vardır deneyip bulmak lazım o yaşlarda hepsi inat edip kendi istediklerini yaptırmaya çalışıyorlar geçiyor mutlaka ama sakın kalmak bazen çok zor oluyorÇocukları 2 yaş ve 2 yaşını geçen anneler sizlere bir sorum var
Sizin de çocuklar nereye gitseniz zorluyor muydu o dönemlerde, veya şu an o yaşlarda olanlar zorlanıyor musunuz
Çocuk mutlu olsun diye onca yorgunluğumuza rağmen dışarıya çıkıyoruz, nerdeyse her gün ağlayarak dönüyor
Dün okulun pikniği vardı, orda mahvetti bizi. Sürekli parkta oynamak istedi, yemek hazırlanana kadar iki saat oynattım, yemek yiyelim tekrar getircem dedim ama inatlaştı ağladı gelmek istemedi. Zorla getirdim, yemek yemedi ağlamaya devam etti. Sırayla bi babası bir ben başında bekleyip durduk, herkes ortamın tadını çıkardı biz gerildik geldik
Yaklaşık 6 saat kaldık orda, bebeğim gık bile demedi emdi uyudu, kızım bizi peşinde perişan etti, eve geldik banyosunu zor yaptırdık.
Nereye gitsek bu böyle, trambolin var parkın yanında, zıplamak istiyor götürüyorum ama süren doldu dediğimde inmiyor ağlıyor, en az yarım saat zıplıyor ben artık zorla indirip eve götürüyorum, öyle bir ağlıyor ki gören çocuğu dövdük zanneder
Şimdi 26 aylık, ne zaman biter bu krizler, tünelin ucunda ışık var mı
Aynen dediğin gibi hatırlatıyorum canım
Elini benim kız da emiyor ama açlıktan olduğunu düşünmüyorum genelde mutlu mutlu takılırken yapıyor. Çok fazla mama veriyorsan o da bebeği tok tutacağı için bebeğin seni emme süresiyle orantılı süt üretimi de azalacak. Ben başlarda mama veriyordum sonra bir kaç gün aç da kalsa sadece emzirdim ve süt bebeğin ihtiyacına göre arttı. Şöyle düşün bebekler büyüdükçe mideleri de büyüyor ve süt buna uygun şekilde artmasa bebekler hep aç kalırdı ama mama takviyesiyle bunun önüne geçiyoruz.
Bebeğin de uyumlu sanırım gün içinde bunları yapmaya fırsat bulabiliyorsan çok güzel. Ben bazen yalnızsam kendime su almaya gidemiyorum mutfağa. Şöyle uyutup bırakayım 1 2 saat işime bakayım gibi bi durum olmuyor. Uyumuyorsa da zaten sürekli ilgi istiyor mesela otomatik sallanan anakucagı var ona koyuyorum 5 dk kadar çok mutlu tam bir işe başlıyorum çığlık çığlığa hemen işi bırakıp geri geliyorum ya da bi uyuyayım diyorum yine aynı.. inşallah biz de bu düzeni kurabiliriz en kısa zamandaBiz iyi kötü bir düzen kurduk sayılır canım, tabi bazen bir günü diğerini tutmuyor.
Bizde kahvaltıyı eşim hazırlıyor işe gidiyor.
Ben çocuklarla ilgileniyorum, bebeği uyutup temizlik yapıyorum haftada bir gün silme süpürme toz alma, fazlası yok :)
Temizlik yapmadığım günler ya çocuklarla parka çıkıyorum öğlene kadar ya da evde kızımla biraz oynayıp biraz ortalığı topluyorum.
Öğlen ikisini de uyutup ben de yatıyorum
Eşim 16.30 civarı eve geliyor yemeği o yapıyor.
En geç 18de yemeği yiyoruz, mutfağı öylece bırakıp yine çocukları dışarı çıkarıyoruz 21e kadar.
Eve gelince banyolarını yaptırıp yatırıyorum, mutfağı topluyorum.
Gün içinde fırsat buldukça çamaşır atıyorum, kuruyanları katlıyorum, katlanmış varsa yerleştiriyorum ama mesela iki makina çamaşırın dolaplara girmesi bir haftayı buluyor bu tempoda
Kızım suyla oynamayı seviyor, kahvaltıdan sonra balkonda o suyla oynarken ben de balkonun olduğu odada ütü yapıyorum bir yandan da kızımı takip ediyorum. Çamaşırları mesela o sırada katlıyorum, balkon sefası bitince yıkayıp çıkıyorum.
Kendi bakımım da duş, diş fırçalama, yüz yıkama şekilde daha ne olsun
Kızımla banyoya giriyorum, o küvette oynarken ben yıkanıyorum, sonra kızımı yıkayıp babasına veriyorum, bebeği alıyorum onu da yıkayıp çıkıyorum
Bebeği emziğe alıştırdım, işlerim daha kolaylaştı, öncesinde ben de akşama kadar deli oluyordum
Imzami atıyorum bu yorumun altına.Gerçekten 2. Çocuğu yapan insanlara çılgın gözüyle bakıyorum artık. İlerleyen dönemde düşüncem değişir mi bilmiyorum ama 2. Çocuk fikri bile o kadar korkunç geliyor ki. başedebilenleri, hala ruhen ve fiziken sağlam kalabilenleri tebrik ediyorum. Bu hayatta üstesinden gelemeyeceğiniz şey yok bence
