Sabah kuzumu almaya gidicez
❣
Çok mutluyum... O kadar heyecanlıyım ki
Doğuma giderken böyle olmadım
Çok korkuyorum çok endişeliyim evde nasıl olacak diye
Allahım kalbimden bu vesveseyi korkuyu alsın hemen inşallah
Saatlerdir ağlıyorum sessiz sessiz odamda
Ben lohusa depresyonu olmamışımdır dimi yaşadıklarımızdan dolayı böyleyimdir
Geçicek hepsi
Eşimden bile manevi destek görmüyorum gibi hissediyorum ki özverilidir.
Günlerdir evdeydi ve artık işe başlamak zorundaydı çünkü diğerleri izne çıkıcak
Ama istedim ki yanımda olsun yarın tüm gün Büyük ihtimalle bırakamaz tek çocuğu soramadım bile işe dönecekmisin hastaneden çıktıktan sonra diye
Alacağım cevaptan korktum birazda üzüldüm bu durumda işi düşünmesine
Ama mecbur onun tarafından düşününce de
Kafayı yiyorum galiba ben artık zihnim bedenim öyle yorgun ki