Bende aynı senin gibi yaşadım,birkaç gündür daha iyiyim. 22 günlük oldu ufaklık. İki hafta hiç ilgilenemedim eşimle annem baktı, stresten bunalmaktan oğluma yaklasamadim, kendimi sorguladim, ben ne yapıyorum artık istediğim şeyleri yapamicam diye deli deli düşünceler aglamalar oldu, kotuydum baya, sadece uyumak kendi haline kalmak istedim hep.mana da verdiğimiz için ben uyuyorum deyip odama çekilip 5 saat uyudugumu biliyorum, sonra annem gitti artık sen yapabilirsin dedi ki altını hiç degistirmemistim. Hele kıyafet giydirmek falan sıfır,sanki annem doğurdu da ben kardeşime bakiyo gibiydim. Annem geçen hafta gidince eve 4-5 gün çok zor geçti,gündüz tekim bebekle agliyo,ediyo acayip stres oldum ama bı baktım birkaç gündür kendimi anne gibi hissetmeye başladım . Bebeğime dokunmak istemiyodum ben niye böyleyim diyordum ama yalnız kalıp kendim ilgilenince baya anne gibi hissetmeye başladım
artık bol bol konuşuyorum oğlumla, şarkılar söylüyorum, oynuyorum, banyo bile yaptırdım
baya sendrom yaşadım. 15 günüm baya ağlayarak geçti.sanki hayatım allak bullak olmuş gibiydim. Tabi emzirememe,süt azdı, sezeryan ağrıları falan hepsi ustuste gelmişti ondan oldu sanırım.kendimi yetersiz,beceriksiz biri gibi hissediyordum
Benim ev 30 derece gündüzleri, ben bugün yatak odasında klima calistirdim25 dereceye ayarli, oğlumu salonda tuttum surekli, yatak odasindan serinlik tüm eve yayıldı , emzirirken alnından ter akiyodu oğlumun, bugün minik minik terledi çok az. Çok rahat ettim.30-31 derece eriyoduk resmen evde
Postahaneye gittim epey de yürüdüm baktım çok kalabalık sıra var evi aradım kızım acıkmış ağlıyor bekleyemedim koşa koşa geldim ama eve vardığımda su kesilmiştim. Çocuklar hasta olmasın diye camları da çok fazla açamıyoruz zaten kısaca buralar alev alıyor kuzum haberin olsun gelirken kendini psikolojik olarak bu gerçeğe hazırla 
bu Arada adın ne senin rumuzun anlamı ne ?
