duskapani Yalnız Ada'nın birilerine zarar vereceği ihtimaline inanamıyorum şuan.. :)
Kafamda sen ve o çok naif insanlar olarak kodlanmışsınız :)
Ama şu bir gerçek her çocuk öyle bir süreçten geçiyor, açıkçası geçmiyorsa garip.
Hatta çocuk yetişkin gibi öfke kontrolünü sağlayamaz, bu kesin ve nettir.
Çünkü sen benden iyi bilirsin; sağ sol beyin muhabbetleri.
Bizimki de 32.5 - 34 ay arası geçti öyle bir süreçten. Isırmaya ve vurmaya çalışıyordu.
Ki hareketli ama zarar vermeyen bir çocuktur biliyorsunuz.
Allahım bir şeyleri yanlış mı yaptık moduna girmiştim ben o derece.
Bir de komut almıyor gibi, süs havuzuna gitme diyorum mesela, sanki dağa taşa söylüyordum..
Hiç var mıyım yok muyum anne miyim, off kötüydü.
Oryantasyondan çok korktum bu nedenle.
Alışamazsa zarar devam ederse oyun terapisine mi gideriz diye düşündük hatta.
Sonra bir başladı, ben şok.
Nasıl oldu anlamadım :)
Bir kere ısırmış birini, onun dışında ufak tefek illa ki oluyordur ama öğretmen hiç yaptı demedi şükür.
Etkinliklere de katılıyor, bu daha ilginç :)
Çünkü sıra beklemek vs çok sabır isteyen şeyler ve bilin bakalım kimde yok :))
Şuan 3 haftadır 5-7 kişiler. Giderek artıyor sayıları.
Sayı artınca değişecek mi göreceğiz bakalım :))
Evet fark ettim seni sayfalarda gezerken
nasıl olsun hiç susmuyor hayal gücü beni bitiriyor
ama çok da asabi aynı zamanda ve her gün mutlaka aşırı anlamsız bi şey için 1saat ağlıyor iletişim de kuramıyorum en sonunda sinirleniyorum uzaklaşmaya çalışıyorum yapışıyor ayy yazarken daraldım. Sakinleşince konuşuyorum ama hiçbir faydası olmuyor ertesi gün yine aynı
Yazımın özeti bu şekilde
Okul açılsa da o kreşe ben okula gitsem diye gün sayıyorum
sizde ne var ne yok
