Canım sakin kalmaya çalış. Hamilelik, doğum, yeni hayata alışma bunların hepsi bir bunalım sebebi zaten. Kimisi daha ağır kimisi daha hafif atlatıyor. Önemli olan kendini bırakmaman. Bu geçici bir süreç bunu kendine sürekli hatırlat. Evde annen de varsa sen günlük yürüyüşlere çık yine kendini zorlamadan. Tek başına yürümek dinginleştirecektir seni. Üzgün olma, mutlu olacağım günlere yakınım diye telkin et kendini. Duygularımızın çoğunu biz düşüncelerimizle oluşturuyoruz. Hepsi geçecek inan bunlara mı üzülmüşüm diyeceksin.
Biliyorsun sıkıntılı hamilelik geçirdim. Düşünsene iki bayramı, bir yılbaşını, onca güneşli günü evde geçirdim. Çoğu işimi başkaları yaptı, zaman zaman muhtaçlık hissi de yaşadım. Bebeğimin eşyalarını bile dokunamadan, gezemeden seçtim. Duvarlara bakıp uzun uzun düşündüğüm çok zamanım oldu. Ama dedim ki hep “geçecek.” Ki lohusalık dönemi var daha ama diyorum ki geçecek. Bahara kadar geçecek. Çiçekli günlerde daha mutlu olmuş olacağız.
O yüzden “geçecek” canım seni yıpratmasına izin verme olumsuz duyguların.