Şöyle söyleyeyim, arkamda sanıp mutfakta iş yaparken bir şey anlatıyorum, bir bakıyorum içeride koltuğa oturmuş mutfaktan aşırdığı bir şeylerle oynuyor. Ya da odasında diye biliyorum Flash gibi geçiveriyor başka odaya, Defne miydi gözlüğe ışık vurdu onun yansıması mıydı emin olamıyorum. Emeklerken daha uzun oluyordu geçişi yatay gittiği için, dikey geçerken gözden kolay kayboluyor
Doktor tavsiye etmedi, ben dedim başlamayı düşünüyorum evet faydalı dedi. Diş fırçası aldım, ben yanında fırçalarken o da kendisi fırçalıyor. Normalde de diş fırçalarken hep onun hizasına eğilirdim çok keyif alırdı fırçalamamdan şimdi de birlikte yapınca şevkle yapıyor. Hatta her elini yıkamamızda ağlıyordu fırçalamak için, yemek yedikten sonra fırçalanacağına zor ikna ettim. Fırça kabı inekli, banyoya her girişimizde ‘inek, kızımın fırçasına iyi bak, yemekten sonra geleceğiz. Hadi hoşçakal’ diye el sallayıp törenle ayrılıyoruz. Öneririm
ceremesini de ben çekiyorum
) bi gün eşim geldi direkt içeri girdi bende şaşırdım neden zile basmadın diye,açık kapının neyini çalayım dedi ben şok 
o gün kapıyla oynuyodu meğer açmış ve saatlerce açık kalmış 
o günden beri bende fobi falan kalmadı 
bir alem bu çocuklar. Nasıl iyi gözlemciler ve kaydediciler. Günümüzde evet mümkün değil sanırım uzak tutmak teknolojiden. 
teşekkür ederim
