aynen canım..bende öyle bir topikden geldim..yola çıkarken hepimiz umutluyduk..hamile kalanlar oldu doğuranlar..ve hamile kalamayanlarda..önceleri kalabalıktık şonra sonra bir avuç kadar olduk..şimdi kimse uğrayamıyor....
neler neler yaşadık bi bilsen...ne yöntemler denendi, paylaşıldı, ağladık, güldük..dua ettik ...çok şükür ki çoğumuz hamile kaldı, ama kalamaylar için hala dilimizde duaları...
insan mutluluğunu paylaşmak istiyor..tabi çevrende senin gibiler varsa seni daha iyi anlayabiliyolar..iş yerimde kimi arkadaşım hamile ,ama pek fazla mutluluklarını yansıtmıyolar..biraz sıkıntıları oluyor..kilodan şikayet ediliyor,ağırlaşınca zorluklardan vs....
ben yüzümde sırıtan bir tip etrafda fink atıyorum.:) hergün tel.annemle konuşuyorum anneme hergün "anneee çok mutluyum "diyorum:) iş yerimde kim bana "nasıl gidiyor diye sorsa"bennn çok mutluyum "diyorum..
hergün eşime sbah akşam diyorum "canımmm yaaa ben çok mutluyum"...
içim içime sığmıyor dolup taşıyorum bugünlerde:) hamilleğin yan etkileri bana bunu yaptı
....ben hamile kalmadan önce herlade çok alıngan sinirli olurdum diye düşünüyodum..ama olmadı çok şükür..
ha duygusalıkda oluyo..haberlerden etkileniyorum zaafımmm çocuklar ve hayvanlar...