arkadaşlar merhaba ,
bende bu takıntılardan kurtulamıyorum önceden de vardı bende şimdi daha da çok , birde hiçbişeyi takmıyorum herşey yolunda gidiyo derken myom da sorun oldu , myom beslenemediği için kendi içinde kanama oldu , yaklaşık 30 saat kadar çok şiddetli sancı yaşadım , mecburen kuvvetli ağrı kesici vermek zorunda kaldılar hamile olmasaydın hemen alabilirz ama hamile olduğun için mudahele edemeyiz dediler , ağrı kesiciden sonra ancak uyuyabildim , neyseki bebeğime zararı olmadı şimdilik ama bir çok risk var , özellikle erken doğum olabilir miş myom yüzünden .Inşallah hepimiz bebekleri kucağımıza sağlıklı bir şekilde alırız.
Kızlar dün sıkıntıdan saatlerce ağladığımı biliyorum
Gece saat 3:45 falandı geçtim yatağa.
benim eşimde ailesine çok bağlı kayın validemle aramız 5 dakika çok yakınız 2 günde bir gitmesek özlettiniz diyor...eşim pohpohlanmaya alışmış benden de bunu göremeyince daralıyor gidip annesinin pohpohlarını dinleyip rahatlıyor.
Bende senin gibi şimdiye kadar hiç bir şey demedim. Gitme demem hiç bir zaman.
Kızlar dün sıkıntıdan saatlerce ağladığımı biliyorum
Gece saat 3:45 falandı geçtim yatağa.
Eşimle çok ters düşüyoruz bu aralar.
Çok laf yapıyor sinirleniyor her şeye.
Ne yapacağım bilmiyorum...
Ailesini ihmal ediyormuş, git gör ömrüm diyorum kapa çeneni v.s gibi cümleler kurup fena kırıyor beni.
Saat 11 de çıkıyor evden gece 23:30 gibi geliyor.
Yemin ederim peşinde geziyorum yüzünü göreyim diye.
O ondan bile sıkılıyor.
Bekarken her şey güllük gülüstanlıktı.
Evlendikten sonra çok değişti herşey nedense.
İşi bırakmamı kendi istedi.
Şu an evde ne yapıyorum, neden ablamla geziyorum diye laf yapıyor.
Ben mi çok alınganım diyorum ama yok yok değilim.
Eşim çok ilgisizleşti, ne desem düşmanıymışım gibi cevap veriyor bana.
Alıyor telefonunu eline sabaha kadar oyun oynuyor.
Konuşmak için gidiyorum yanına bana çıkar mısın beni yalnız bırak diye sitem ediyor.
Dün annem bendeydi belli etmemek için gittim girdim yatağıma ama uyku girmedi gözüme ağlamaktan.
Eşimde mutfakta oturuyordu.
Nerede hata yapıyorum bilmiyorum.
Ama sırtımı dönmek istemiyorum eşime, biliyorum ki bu denli kendimden uzaklaştırsam araya buzulları dizeceğim.
Eşimin ailesi desen evin tek oğlu diye elleri ayakları hala.
Bütün herşeylerinde eşimden beklenti içindeler.
Eşim bir ailesine, birde kendi evine yetinmeye çalışıyor onun stresi de var üstünde.
Şu hamilelik evresinde pozitif olmaya çalışıyorum ama sanki ben kanatlanıp uçmaya çalışırken kolumu kanadımı bağlıyormuşlar gibi hissediyorum...
Çok yazdım sanırım ama çok doluyum.
Kimseylede paylaşamıyorum
arkadaşlar merhaba ,
bende bu takıntılardan kurtulamıyorum önceden de vardı bende şimdi daha da çok , birde hiçbişeyi takmıyorum herşey yolunda gidiyo derken myom da sorun oldu , myom beslenemediği için kendi içinde kanama oldu , yaklaşık 30 saat kadar çok şiddetli sancı yaşadım , mecburen kuvvetli ağrı kesici vermek zorunda kaldılar hamile olmasaydın hemen alabilirz ama hamile olduğun için mudahele edemeyiz dediler , ağrı kesiciden sonra ancak uyuyabildim , neyseki bebeğime zararı olmadı şimdilik ama bir çok risk var , özellikle erken doğum olabilir miş myom yüzünden .Inşallah hepimiz bebekleri kucağımıza sağlıklı bir şekilde alırız.
BEN DE KONUŞURUM SORARIM HATTA SÜREKLİ KONUŞURUM YANİ DIR DIR YAPARAK DEĞİL OTURUP KONUŞURUZ......AMA EŞİM BEN KIZMAYAYIM DİYE BAZEN BAZI ŞEYLERİ BENDEN SAKLIYOR SONRADAN DUYDUĞUMDA DA SİNİRLENİYORUM HALİYLE...İDARE EDİLDİĞİ SÜRECE İYİYİZ YANİ...SÖYLEMEDEN HİÇ BİR İŞ YAPMAZ...BENDE KABULLENDİM ARTIK UYUM SAĞLAMAYA ÇALIŞIYORUM...ELİNDEN GELDİĞİ KADAR YARDIMCI OLMAYA ÇALIŞIYOR AMA NASIL YAPACAĞINI BİLMİYOR...KİM NE DERSE ONU YAPAR KENDİ BAŞINA PEK HAREKET ETMEZ...
Erkekler kolay manipule oluyorlar maalesef. Ama çok sevindim konuşabilmenize. İnşallah var olan sıkıntılarınız da nisan yağmuru gibi gelip geçer canım:107:
İnşallah öyle olur canım.Hamile olan birine bu sekilde davranilmaz, davranilmamali... Cok uzuldum. Hepsi gececek, bebeginiz size iyi gelecek, buna yurekten inaniyorum.
Zaman herşeyin ilacı dediğin gibi...zaman........
erkekler biz gibi değiller.. anlatamaz konuşamazlar..
sordukça geriliyorlar..
ki eşinin bunaldığı şeyleri az çok biliyorsun sanırım üzerine gitme bir süre , zor biliyorum ama en iyisi bu..
dua çok güçlü bir silah.. bol bol.. YA HALİM oku sakinleşmesi için..
bide YA VEDUD.. aranızda ki aşkın artması için..
kendini koy onun yerine .. belki senide üzmemek için konuşmuyordur ama seni kırdığının farkında değildir.
Bende aynı durumdayım canım...benim eşimde ailesine çok bağlı kayın validemle aramız 5 dakika çok yakınız 2 günde bir gitmesek özlettiniz diyor...eşim pohpohlanmaya alışmış benden de bunu göremeyince daralıyor gidip annesinin pohpohlarını dinleyip rahatlıyor.
Bende senin gibi şimdiye kadar hiç bir şey demedim. Gitme demem hiç bir zaman.
Bebek olacak baba olacak sorumluluk sahibi olacak yani kocaman adam olacak
ama henüz eşlerimiz de birer çocuk... Bağımlı bakıma muhtaç .övülmeye şevkate..çünkü anneleri öyle yetiştirmiş..
Ne yapacaklarını bilmiyorlar ben öyle düşünüyorum...
çok şikayetçi oldun artık sürekli söyleniyorsun diyor...bende bazen görmüyorum eşimi uyumuş oluyorum ama elimde değil uyuyakalıyorum bazı akşamalar o geldiğinde.
Cinsel ihtiyaçlarınıda karşılayamıyorum bu yönden de sinirli olabilir.
Ben işteyken eşim gececiyse gündüz annesi gilden çıkmıyor ...ne konuşuyorlar benim hakkımda dolduruyorlar mı hiç bilmiyorum.belki annesi ve benim aramda kalıyordur.
Sürekli kendimi toparlamaya çalışıyorum.ne kadar güzelsin hala dese de,şişko çirkin uykucu bir kadın oldum...
Ve benim en sevdiğim şey ablamla vakit geçirmektir. Dünya bir yana ablam bir yana...
2. Annem gibidir.bebeği hissetmediği için de oluyor bunlar. Elimden geldiği kadar doktor kontrollerine beraber gidiyoruz..akşamları eğer saatlerimiz uyuşur bir arada olursak...bebeğin tekmeleri hissetmesi için yanına uzanıyorum elini karnıma koyuyorum.biz bukadar dengesizleşmişken ..hala her şeyi dengede tutmaya çalışıyorsak...biz de özel bir güç var bence...annelik böyle bir şey sanırım...ne kadar ağlasakta okadar güçlüyüz aslın da...
takma kafana canım bizlerde hamilelikten dolayı alınganız ama dediğin şekilde davranmışsa eşin çok ayıp etmiş. İnşallah doğumdan sonra düzelir.
İnşallah herşey daha iyi olur doğumdan sonra.canım acaba sana söyleyemediği bir sıkıntısmı var ondanmı böyle yapıyorki belki sen üzülme diye söylemiyordur bu hareketleride farkında olmadan yapıyordur bence üstüne gitme ama sende kendine göre haklısın şuanda bizim ilgiye daha çok ihtiyacımız var eşinden böyle muamele gçrmen seni üzüyor zaten çok duygusalız alınganız ağlamaya müsayitiz, eşim bana kırıcı bişey söylese hemen ağlıyorum çok alınıyorum normalde alınmayacağımız şeylere bile alınıyoruz ama onlar bunun farkında değiller onlar bizim gibi hissedemiyolar erkekler evlenince biraz değişiyorlar daha rahat davranmaya başlıyolar mesela nişanlıyken daha kibar oluyorlar ama evlendikten bir süre sonra o kibarlıklar azalmaya başlıyor biz istiyoruzki hep öyle devam etsin ama olmuyor malesef... sen bebeğini düşün rahatlamaya calış canım bugunlerde geçecek bizde sıkıntılı bir dönemden geçiyoruz şu bebeişleri bi doğuraalım rahatlayacaz inaşalh...
Eşim 31 yaşında demetcim...Çok üzüldüm okuyunca, Allah hepimizin yuvasına huzur&mutluluk versin. Eşleriniz kaç yaşında bu arada arkadaşlar? Konuşamamak en büyük sorun, açılmadığı sürece derdini de anlayamazsınız. Acaba hamilelikten dolayı mı strese girdi yoksa başka bir sıkıntısı mı var... Ama en çok ilgiye&sevgiye ihtiyacımız olan şu dönemde, inşallah sizin eşleriniz de silkelenip kendilerine gelirler. Benim de annem olmazsa olmazımdır, herşeyimi paylaşırım ama elbette annem bana asla eşimin vereceği sevgi&şevkati veremez. Eşlerin yeri çok ayrı ve destekleri çok önemli; doğumdan sonra daha da çok ihtiyacımız olacak...[/B][/FONT][/COLOR]
Kızlar dün sıkıntıdan saatlerce ağladığımı biliyorum
Gece saat 3:45 falandı geçtim yatağa.
Eşimle çok ters düşüyoruz bu aralar.
Çok laf yapıyor sinirleniyor her şeye.
Ne yapacağım bilmiyorum...
Ailesini ihmal ediyormuş, git gör ömrüm diyorum kapa çeneni v.s gibi cümleler kurup fena kırıyor beni.
Saat 11 de çıkıyor evden gece 23:30 gibi geliyor.
Yemin ederim peşinde geziyorum yüzünü göreyim diye.
O ondan bile sıkılıyor.
Bekarken her şey güllük gülüstanlıktı.
Evlendikten sonra çok değişti herşey nedense.
İşi bırakmamı kendi istedi.
Şu an evde ne yapıyorum, neden ablamla geziyorum diye laf yapıyor.
Ben mi çok alınganım diyorum ama yok yok değilim.
Eşim çok ilgisizleşti, ne desem düşmanıymışım gibi cevap veriyor bana.
Alıyor telefonunu eline sabaha kadar oyun oynuyor.
Konuşmak için gidiyorum yanına bana çıkar mısın beni yalnız bırak diye sitem ediyor.
Dün annem bendeydi belli etmemek için gittim girdim yatağıma ama uyku girmedi gözüme ağlamaktan.
Eşimde mutfakta oturuyordu.
Nerede hata yapıyorum bilmiyorum.
Ama sırtımı dönmek istemiyorum eşime, biliyorum ki bu denli kendimden uzaklaştırsam araya buzulları dizeceğim.
Eşimin ailesi desen evin tek oğlu diye elleri ayakları hala.
Bütün herşeylerinde eşimden beklenti içindeler.
Eşim bir ailesine, birde kendi evine yetinmeye çalışıyor onun stresi de var üstünde.
Şu hamilelik evresinde pozitif olmaya çalışıyorum ama sanki ben kanatlanıp uçmaya çalışırken kolumu kanadımı bağlıyormuşlar gibi hissediyorum...
Çok yazdım sanırım ama çok doluyum.
Kimseylede paylaşamıyorum
Kızlar dün sıkıntıdan saatlerce ağladığımı biliyorum
Gece saat 3:45 falandı geçtim yatağa.
Eşimle çok ters düşüyoruz bu aralar.
Çok laf yapıyor sinirleniyor her şeye.
Ne yapacağım bilmiyorum...
Ailesini ihmal ediyormuş, git gör ömrüm diyorum kapa çeneni v.s gibi cümleler kurup fena kırıyor beni.
Saat 11 de çıkıyor evden gece 23:30 gibi geliyor.
Yemin ederim peşinde geziyorum yüzünü göreyim diye.
O ondan bile sıkılıyor.
Bekarken her şey güllük gülüstanlıktı.
Evlendikten sonra çok değişti herşey nedense.
İşi bırakmamı kendi istedi.
Şu an evde ne yapıyorum, neden ablamla geziyorum diye laf yapıyor.
Ben mi çok alınganım diyorum ama yok yok değilim.
Eşim çok ilgisizleşti, ne desem düşmanıymışım gibi cevap veriyor bana.
Alıyor telefonunu eline sabaha kadar oyun oynuyor.
Konuşmak için gidiyorum yanına bana çıkar mısın beni yalnız bırak diye sitem ediyor.
Dün annem bendeydi belli etmemek için gittim girdim yatağıma ama uyku girmedi gözüme ağlamaktan.
Eşimde mutfakta oturuyordu.
Nerede hata yapıyorum bilmiyorum.
Ama sırtımı dönmek istemiyorum eşime, biliyorum ki bu denli kendimden uzaklaştırsam araya buzulları dizeceğim.
Eşimin ailesi desen evin tek oğlu diye elleri ayakları hala.
Bütün herşeylerinde eşimden beklenti içindeler.
Eşim bir ailesine, birde kendi evine yetinmeye çalışıyor onun stresi de var üstünde.
Şu hamilelik evresinde pozitif olmaya çalışıyorum ama sanki ben kanatlanıp uçmaya çalışırken kolumu kanadımı bağlıyormuşlar gibi hissediyorum...
Çok yazdım sanırım ama çok doluyum.
Kimseylede paylaşamıyorum
aaa nedemekmiş o kapa çeneni filan çok yanlışgit gör ömrüm demeyle öyle tersleyecekse aradaki saygı nerde kaldı ...yanlış anlama yargılamıyorum ama biraz canım sıkıldı...bence kendi haline bırak sen elinden geldiğince kendini üzme senin ve bebeğinin sağlığını düşün strese girme. sen ağlarsan karnındaki bebeğin etkilenir.
bak nasıl da sinirlendim şimdi
sen hem evlenirken yardım etme hem de evlendikten sonra borçlarına yardım etme sonra da ver paranızı ben idare ederim sizi de hem de borcunuz bitince onlara ev alacaksınız diye beklesinler.
Bu bolluk nerde Allah aşkına eşinde biraz yanıt vermeyi bilsin canım içimi kararttı kaynınvaliden yolasım geldi:)
İşin şakası bir yana yangına da körükle gitmeyeyim yüz verme sen.
İnsan en çokta buna üzülüyor işte...Kızlar merhaba
Yine geçmişi okuyamadım,inşallah iyidir herkes.Uzman tv'ye göz atarken yine hep söylediğim bir konuya denk geldim,açıklamayı kopyalıyorum.Elinizden geldiğince mutlu olmaya çalışın olur mu,içim gitti direk plasentadan direk aynı duygu ona geçiyo diye okuyunca.minicik daha o..
"Anne hamileliğini daha rahat geçirdiği zaman, bebek doğduktan sonra da ilk ayları rahat geçer. Anne eğer hamileliğini stresli geçirmişse bebek daha hareketli olur. Bu bilimsel olarak kanıtlanamamıştır ancak ilk bilimsel veriler alınmaya başlanmıştır.
'''Stres ve gerginlik'''
Anne adayında stres ve gerginlik olduğu zaman adrenalin ve kortizon hormanları salgılanır. Bu iki madde kanda dolaşmaya başladığı zaman direkt olarak plasentadan bebeğin kanına da geçer. Bebeğin kanına geçtiği zaman annedeki aynı duygu durumuna benzer bir duygu durumu bebekte de oluşur.
Anne eğer adrenalin ya da kortizon hormonu değil de mutluluk hormonu salgılıyorsa o mutluluk hormonu da rahim içinden bebeğe gider ve bebek benzer duyguyu hisseder."
Kızlar dün sıkıntıdan saatlerce ağladığımı biliyorum
Gece saat 3:45 falandı geçtim yatağa.
Eşimle çok ters düşüyoruz bu aralar.
Çok laf yapıyor sinirleniyor her şeye.
Ne yapacağım bilmiyorum...
Ailesini ihmal ediyormuş, git gör ömrüm diyorum kapa çeneni v.s gibi cümleler kurup fena kırıyor beni.
Saat 11 de çıkıyor evden gece 23:30 gibi geliyor.
Yemin ederim peşinde geziyorum yüzünü göreyim diye.
O ondan bile sıkılıyor.
Bekarken her şey güllük gülüstanlıktı.
Evlendikten sonra çok değişti herşey nedense.
İşi bırakmamı kendi istedi.
Şu an evde ne yapıyorum, neden ablamla geziyorum diye laf yapıyor.
Ben mi çok alınganım diyorum ama yok yok değilim.
Eşim çok ilgisizleşti, ne desem düşmanıymışım gibi cevap veriyor bana.
Alıyor telefonunu eline sabaha kadar oyun oynuyor.
Konuşmak için gidiyorum yanına bana çıkar mısın beni yalnız bırak diye sitem ediyor.
Dün annem bendeydi belli etmemek için gittim girdim yatağıma ama uyku girmedi gözüme ağlamaktan.
Eşimde mutfakta oturuyordu.
Nerede hata yapıyorum bilmiyorum.
Ama sırtımı dönmek istemiyorum eşime, biliyorum ki bu denli kendimden uzaklaştırsam araya buzulları dizeceğim.
Eşimin ailesi desen evin tek oğlu diye elleri ayakları hala.
Bütün herşeylerinde eşimden beklenti içindeler.
Eşim bir ailesine, birde kendi evine yetinmeye çalışıyor onun stresi de var üstünde.
Şu hamilelik evresinde pozitif olmaya çalışıyorum ama sanki ben kanatlanıp uçmaya çalışırken kolumu kanadımı bağlıyormuşlar gibi hissediyorum...
Çok yazdım sanırım ama çok doluyum.
Kimseylede paylaşamıyorum
Canım benim hepimiz aynı şeyleri söylüyoruz fazla hassas dönemdeyiz inanılmaz kırılgan oluyoruz. buna rağmen eşinin davranışları da biraz fazla kaçmış. oysaki her şeyi beraber yapmış olmanız ne kadar zorlu bir süreçten geçmiş olmanız sizi birbirinizi anlamaya yetmeli. konuşmaya çalış problemimiz ne diye sor. hepimizin dediği gibi konuşmadan olmuyor maalesef
bizde aynı şekilde her şeyi beraber yaptık eşimle şuan evlendiğimizde edindiğimiz borçların üzerine kat kat fazlası eklendi ki eşim hem annesine ayrı hem babasına ayrı bakıyor. biliyorum bakmak zorunda fakat annesi her neyse de babasının bizi zor durumda bırakmasına tahammül edemiyorumsürekli ona karşı söylenmek de istemiyorum bu sefer bizim aramız açılacak diye. annesi ayrı bi durumda zaten baba- anne ayrı oldukları için annesinin tek varlıkları 2 tane oğlu ki gözü başka şey görmüyor saolsun. şimdi torun gelecek diye de ben öyle büyütecem ben şöyle yapıcam diye konuşmaya başladı. çalışacağım için k. valide bakacak tabi bu durumdan da canım inanılmaz sıkılıyor. Allahtan her istediğini yapmıyorum ve istediğim şekilde büyütmesi gerektiğini aşılamaya başladım ama herşeyi kendi düzeninde olsun istiyor ki eltimle bize bile sürekli müdahale etmeye çalışıyor. off anlatınca bile içim daraldı:) hepimizin içinde sorunlar dev gibi ama şimdi sadece bebişlerimizi düşünüp mutlu olmalıyız. doğduklarında elbet bazı şeyler düzelecek belki de daha sıkıntı çekeceğiz ama artık hayatlarımız onlar olacak diğer şeyleri düşünmeye pek fırsatımız kalmayacak.. ne kadar dertliymişim bende.. neyse sen üzme kendini
Canim cok icten yazmissin, cok duygulandim. Biz cok alingan oluyoruz ama sanirim eslerimiz de hamilelik surecinde farkli psikolojiye sahip oluyor. Senin yasadiklarini seninle yasamayan bilemez sanirim, umarim en kisa zamanda sorunlarinizi asip bebeginizle bu gunlere gulersiniz. Esini en iyi sen taniyorsun, sanirim cozumu en iyi sen biliyorsun. Sevginiz hic bitmesin, boyle sorunlar illa ki biter.
Yüzyüze konuşamasakta eşimle şu dönemlerde..
Mesajla uzun uzun anlattım dile getirdim bazı şeyleri.
Akşam geldiğinde konuşmak istediğini beni çok sevdiğini dile getirmiş...
Bu bile içimi öyle bir ısıttı ki, yine umutluyum.
Kızımda oynayıp duruyor hareketlerini hissediyorum.
Sanki beni mutlu etmek istermiş gibi bir sağa bir sola geçiyor.
Rabbim hepimizin sıkıntılarına dertlerine derman versin.
Bunlar olacak şeyler sanırım hayatımızda.
Alışmak olgunlaşmak gerek zamanla...
Dediğin gibi bebeklerimize yoğunlaşalım canım,
Onların hiç birşeyden haberi yok.
Buruk olmasın canları
Sende takma kafana balım.
İnan konuşmasam anlatmasam daha kötü olacaktım şimdi çok şükür iyiyim.
Yüzyüze konuşamasakta eşimle şu dönemlerde..
Mesajla uzun uzun anlattım dile getirdim bazı şeyleri.
Akşam geldiğinde konuşmak istediğini beni çok sevdiğini dile getirmiş...
Bu bile içimi öyle bir ısıttı ki, yine umutluyum.
Kızımda oynayıp duruyor hareketlerini hissediyorum.
Sanki beni mutlu etmek istermiş gibi bir sağa bir sola geçiyor.
Rabbim hepimizin sıkıntılarına dertlerine derman versin.
Bunlar olacak şeyler sanırım hayatımızda.
Alışmak olgunlaşmak gerek zamanla...
Dediğin gibi bebeklerimize yoğunlaşalım canım,
Onların hiç birşeyden haberi yok.
Buruk olmasın canları
Sende takma kafana balım.
İnan konuşmasam anlatmasam daha kötü olacaktım şimdi çok şükür iyiyim.
çok sevindim canımseni elbetteki çok seviyordur. demekki bazı sorumluluklar ağır gelmiş dediğin gibi. zamanla inşallah herşey daha iyi olacaktır
yazdıklarını şimdi okudum canım..
aranızın düzelmesine sevindim... inşallah güzel mutlu ailelerimiz olur...
Eşim 31 yaşında demetcim...
Eşimin başlı başınca sıkıntısı ailesine karşı olan sorumluluklarını yerine getiremediğini düşünmesi.
Bunu çok iyi biliyorum ama eşim dışında hiç biri ailesinde bu kadar çaba göstermiyor.
Evin tek oğlu 3 kız kardeşi de bekar...
K.validem emekli, babası emekli..
Ama hala geçinemediklerini söylüyorlar ve eşimde kendine,ailesine ve bize yetibilmeye çalışıyor.
Arap saçı gibi bir ilişki aslında.
Anlatırken bile sıkıntı geliyor bana.
Yüzyüze konuşamasakta eşimle şu dönemlerde..
Mesajla uzun uzun anlattım dile getirdim bazı şeyleri.
Akşam geldiğinde konuşmak istediğini beni çok sevdiğini dile getirmiş...
Bu bile içimi öyle bir ısıttı ki, yine umutluyum.
Kızımda oynayıp duruyor hareketlerini hissediyorum.
Sanki beni mutlu etmek istermiş gibi bir sağa bir sola geçiyor.
Yüzyüze konuşamasakta eşimle şu dönemlerde..
Mesajla uzun uzun anlattım dile getirdim bazı şeyleri.
Akşam geldiğinde konuşmak istediğini beni çok sevdiğini dile getirmiş...
Bu bile içimi öyle bir ısıttı ki, yine umutluyum.
Kızımda oynayıp duruyor hareketlerini hissediyorum.
Sanki beni mutlu etmek istermiş gibi bir sağa bir sola geçiyor.
Rabbim hepimizin sıkıntılarına dertlerine derman versin.
Bunlar olacak şeyler sanırım hayatımızda.
Alışmak olgunlaşmak gerek zamanla...
Dediğin gibi bebeklerimize yoğunlaşalım canım,
Onların hiç birşeyden haberi yok.
Buruk olmasın canları
Sende takma kafana balım.
İnan konuşmasam anlatmasam daha kötü olacaktım şimdi çok şükür iyiyim.