Popüler Konu 2024 Aralık Anneleri Paylaşım Alanı

blocked .!.:

Yıllardır tiroit hastası olarak tavsiyem herşeyi atla ama tiroidi atlama. 1 sıfırdan büyüktür diyip hemen yiyeceksen bile iç ilacını. 3 gün öyle içmesen değerler hemen değişiyor. Ben vücut değişimlerinden anlıyorum artık hele bir hafta içmediğim zaman olmuştu ölüyorum sandım. Gözünü korkutmak gibi olmasın ya da olsun bana göre en önemlisi tiroit geliyor ilaçlar arasında kendim çok çektiğim için

Genişletmek için tıkla...

Ben de bazen atlıyorum ne yalan söyleyeyim. Bazen de dediğin gibi içer içmez yiyorum bir şeyler. Ama bizimki gebelik tiroidi. Yine aynı şekilde değişiyor mudur? Ben iki aydır baktırmadım çok düşmüş müdür diye bile endişe ediyorum. Arada içmeyeyim de toparlansın biraz diyorum.
75lik doz alıyorum. Başta 3.88di. 2 ay önceki son tahlilde 0.97. Çok düşmemiş mi sence de? Ve ya o arada daha da düşmüşse?

outoffit .!.:

Doğru diyorsun. Eşimin bir sonraki kontrol de 23 Kasım haftasındaymış. Ay resmen doğuma bir kala yani. İnşallah can sıkacak bir şey söylemez de doktorlar. Öyle bir durum olur ve bunu duyarlarsa kimse tutamaz yine doluşurlar zaten. Ben de doğum paketimi falan yakar eşyaları yüklenir memlekete annemlere giderim bu sefer. Devlet hastanesinde de doğururum doğuma falan da gelemez giremez eşim. Burnumuzdan getirdikleri ile kalırlar. Şimdiden aklıma kötü kötü şeyler geliyor bak ama günde en az 3-4 kez bunu düşünüyorum ya obsesif oldum resmen.

Genişletmek için tıkla...

O kadar iyi anlıyorum ki seni anlatamam. Yani 28 yaşında mesafeli -gerçekten sımırlarım normalde çok nettir- 18 yaşından beri çalışan bir tipim bütün hayatımı ruh hastası kv ele geçirdi. Aslında bizim suçumuz biliyor musun bu kadar kafamıza takacağımıza çat çat bozacağız var ya o kadar kıymetli oluruz ki aslında. Yüz göz olmayalım, kırgınlık olmasın diye hıhı diyip geçiyoruz en büyük hata burda aslında. Yarın kızım büyüdüğünde ona söyleyeceğim ilk şey sakın istemediğin bir şey yapma, hayır demesini bil olacak. Çocuklarımıza bunları aşılamamız gerekiyor kesinlikle, başka türlü kırılmaz bu döngü. Kızım/oğlum bizim için çoo kıymetlisiniz, ne zaman ihtiyacınız olduğunda burdayız deyip normal bir ilişki kurmak çok mu zor ben anlamıyorum gerçekten. Benim annem de defalarca hastalandı, anneannem vefat etti eşim cenazeye katılmak dışında herhangi bir şey yapmadı, annemin de hiç öyle bir beklentisi olmadı. Çünkü neden olsun, onların evladı benim sonuçta. Ama sen/ben kadınız ya hem kendi ailemizle hem kocamızın manyak ailesiyle uğraşmak zorundayız. Bunu yediremiyorum bir türlü. Geçtiğimiz senelerde normal doğum istiyorum eşimle gidip sessiz sedasız halledeceğiz demiştim kv demişti ki “biz de sancılarında beraber olmak isteriz” sjfksjflskddldk neden mesela, o an herkesten fazla panik ol bir de seninle uğraşalım diye mi sayın ruh hastası. Tamamen o yüzden bu arada hiç hayatları olmadığı için derdi günü biz olmuşuz hepsinin, ben benimkini cool meşgul zannederdim meğer kendisine kadar coolmuş bize gelince çok geleneksel çıktı

outoffit .!.:

Kızlar benim kv’de de tarih yaklaştıkça eşime hatırlatma yapar gibi doğuma gelmek istediğini söylüyor ya. Gelirmiş görürmüş hemen de gidermiş hiç kalmazmış. Bir de böyle bir yumuşatma haliyle. Kış günü 8 saat yoldan gelip hastanede geceyi sabah edip sonra nasıl dönüp gidecek duy da inanma. Öte yandan normal doğum istiyorum ve belli bir tarihi yok. Yani ne düşünüyor mesela? Doktor 9unda dedi ben ayın 1inde gidip orada bekleyeyim mi diyor? Eşime de bunu dedim. Doğuma gelmek gitmek ne oluyor? Biz gölbaşında onlar Keçiören’de mi oturuyor ki gelsin gitsin. Aramızda 600 km yol var ve mevsim kış olacak. Gece hastanede olacağız misal annemle eşim refakat edecek. Onu nereye yatıracağız ya da oturtacağız. Zaten nazlıdır hemen sağı solu ağrır. E eşim dese ki gel ben seni eve bırakayım gitmesi gelmesi en az 2 saat. Neden gece gece ya da gün içinde olsun fark etmez onunla uğraşalım? Ya dedim ablan da doğum yaptı geldi mi kayınvalidesi? Ya da gelsin ister miydiniz? Senin annen 4 ay kaldı toplamda ablanla o kadın 1 hafta kaldı. Doğumdan da bir hafta sonra geldi. Aynı saygıyı bana neden göstermiyorsunuz? Almamış mı hastane doğum hevesini dedim. Ablam ayrı ben ayrıyım bu benim çocuğum dedi. Ama sen doğurmuyorsun ben doğuruyorum sonuçta ve başrolde olmak da bi zahmet benim hakkım olsun di mi dedim. Ha deseniz ki doğuma gelecek bitecekse bırak gelsin. Olur mu? Annem gidince tekrardan gelecek hatta ablası babası hepsi birden gelecekler o zamana bebek görmek için.
Yanlış mı düşünüyorum yani istemiyorum demekle eşime haksızlık mı ediyorum o da annesini yanında istiyor olabilir mi çocuğu olurken? Baba olduğunu hemen görsün istiyor olabilir mi? Hani böyle duygusal bakınca sadece ama sadece eşime karşı bir vicdan yapıyorum da öte yandan da rahatımı, o günkü ruh halimi düşününce ne gerek var böyle bir şova diyorum yani.

Genişletmek için tıkla...

Bence asla taviz verme, he başka seçeneğin olmaz gerçekten kv den başka yardımcı olabilevek birisi olmaz anlarım ama öbür türlü annen varken kimseye gerek yok. Zaten o anki psikolojimiz belli olmayacak belki annene bile tersleneceksin bir de onun gerginliğiule mi uğraşacaksın. Kayınvaliden nazlı biri olmasa cevval, sana da yardımcı olacak birisi olsa amenna da

outoffit .!.:

Olabilir canım o. Canın da adapte olamadığın için yanıyordur. İnşallah yakın zamanda bir genişleme yaşarız da hem bu kaburgalardan hem çatı kemiklerinden yana falan rahat ederiz gerçekten Ben de sağa yatınca bu dediklerin oluyor, ama sola da saatlerce yatamıyorum. Yani sabaha kadar 10 kere sağa 10 kere de sola dönüyorumdur net. Doğuma kadar rahat yüzü yok bize. Hatta lohusalık bitene kadar shshsb

Genişletmek için tıkla...

Bir hafta kaldı 30a hadi inşallah hepimiz için daha kolay geçer kalan zaman
Previa tehlikesi ortadan kalkınca doktor yürüyüş ve egzersiz yap dedi. Ben de hareketi aşırı arttırdım kaç gecedir yorgunluktan bayılıyorum resmen. Sağa sola sırt üstü belki yüz üstü bile uyumuşumdur gece öyle bir bayılmak. Sırtıma koyduğum yastığı eşimin üzerine atmışım nedenini asla bilmiyorum hatırlamıyorum o da uyanmamış zaten, gecenin bir yarısı uyandım su içeyim diye bütün suyu üzerime döktüm falan 3 yastıkla yatıyorum zaten onların yerlerini değişirim 50 kere dönerim ama öyle bayılınca taşta bile yatsam anlamazdım sanırım böyle devam edecek bundan sonra

Kumraladamavituna1 .!.:

O kadar iyi anlıyorum ki seni anlatamam. Yani 28 yaşında mesafeli -gerçekten sımırlarım normalde çok nettir- 18 yaşından beri çalışan bir tipim bütün hayatımı ruh hastası kv ele geçirdi. Aslında bizim suçumuz biliyor musun bu kadar kafamıza takacağımıza çat çat bozacağız var ya o kadar kıymetli oluruz ki aslında. Yüz göz olmayalım, kırgınlık olmasın diye hıhı diyip geçiyoruz en büyük hata burda aslında. Yarın kızım büyüdüğünde ona söyleyeceğim ilk şey sakın istemediğin bir şey yapma, hayır demesini bil olacak. Çocuklarımıza bunları aşılamamız gerekiyor kesinlikle, başka türlü kırılmaz bu döngü. Kızım/oğlum bizim için çoo kıymetlisiniz, ne zaman ihtiyacınız olduğunda burdayız deyip normal bir ilişki kurmak çok mu zor ben anlamıyorum gerçekten. Benim annem de defalarca hastalandı, anneannem vefat etti eşim cenazeye katılmak dışında herhangi bir şey yapmadı, annemin de hiç öyle bir beklentisi olmadı. Çünkü neden olsun, onların evladı benim sonuçta. Ama sen/ben kadınız ya hem kendi ailemizle hem kocamızın manyak ailesiyle uğraşmak zorundayız. Bunu yediremiyorum bir türlü. Geçtiğimiz senelerde normal doğum istiyorum eşimle gidip sessiz sedasız halledeceğiz demiştim kv demişti ki “biz de sancılarında beraber olmak isteriz” sjfksjflskddldk neden mesela, o an herkesten fazla panik ol bir de seninle uğraşalım diye mi sayın ruh hastası. Tamamen o yüzden bu arada hiç hayatları olmadığı için derdi günü biz olmuşuz hepsinin, ben benimkini cool meşgul zannederdim meğer kendisine kadar coolmuş bize gelince çok geleneksel çıktı

Genişletmek için tıkla...

Sancılarımda niye senle birlikte olayım ya? Gerçekten inan bana aynısını benim KV’de yapar. Daha çok yorulur. Kızında bile doğum biter bitmez vurmuş kafayı yatmış bir de diyor ki kız bir doğuruyor anne 9 doğuruyor. Buradan da kendine yatmak ve dinlenmek için pay çıkardın yani dedim içimden
Evet baştan verdiğim bazı tavizler için ben de çok aşırı pişmanım. Mesela eşim sigara içtiğini (ki 16-17 yaşında başlamış) hep saklamış ailesinden. Tanıştığımızda benden de bunu rica etti. Tabi o zaman öğrenciyiz günün birinde evlenip evlerine gidip kalmak o esnada sigarasızlığa tahammül etmek falan kimin aklına gelir. Tamam sorun yok dedim. O döngü bir daha asla kırılmadı. Senelerce her bir araya gelişimde krizler geçirdim. Yani herkesi bayıltıp bir şekilde sigara içmeyi düşündüğüm zamanlar bile oldu. Ki ben gerçekten bağımlıydım yani. Bunu üzülerek söylüyorum kesinlikle gurur duyulacak bir tarafı yok ama bunu neden yaptım ya? Eşim saklıyorsa saklasaydı ben neden sakladım? Üzülüyorlar mı üzülsünler, çok mu soru sorup ısrarcı olurlardı olsunlar, en baştan evlenmemize mi müsaade etmezlerdi etmesinler. Bakalım o durumda eşim ne yapacaktı? Sigara içtiği halde ailesine boyun mu eğecekti yoksa arkamda durup her şeye rağmen benimle evlenecek miydi? Bunun da cevabını hiç öğrenemeyeceğim. Ki bence ikiyi seçerdi ve zorlardı ben de en baştan dürüst başlardım. Şimdi resmen 9.5 senelik ilişkimizde ben sigarayı bıraktım gebelikle beraber onlar bişey öğrenmeden.
Bir de maalesef bir imaj çiziyoruz akıllarında o kalıyor. Beni de mesela hani hafif agresif ama saygısını asla bozmayan, akıllı, mantıklı, makul biri olarak kodladılar zihinlerinde. Ama ben yanlarında çoğu zaman ben gibi davranamıyorum. Eşime en küçük bir laf söylediğimde ortalık buza kesiyor. Oysa normalde daha farklı daha ağır şeyler de söyleyebilirim ve günlük yaşantımızda bu problem olmuyor. O söylediğinde de olmuyor. Ama bunların yanında kibarlıktan kırılıyoruz yani. Anneme yeri geldiğinde hani çok kırıcı olmadan terslendiğim anlar oluyor aynısını onlara yapamıyorum mesela. Oysa annemi hepsinden çok seviyorum ve tırnağı olamazlar. Bu sefer diyorum şu kadını kırmamak için eğilip bükülüyorsun ama annene gelince idare edilmeyi bekliyorsun.
En iyisi dediğin gibi doğum zamanı lohusalığın da etkisi ve bunalımıyla beni dinlemeyip gelirse çat çat çat her şeyi yüzüne söylemek. İster lohusa idare edelim desin ister üstüne alınsın. Ben rahatlarım en azından.

eelifeylull .!.:

Bence asla taviz verme, he başka seçeneğin olmaz gerçekten kv den başka yardımcı olabilevek birisi olmaz anlarım ama öbür türlü annen varken kimseye gerek yok. Zaten o anki psikolojimiz belli olmayacak belki annene bile tersleneceksin bir de onun gerginliğiule mi uğraşacaksın. Kayınvaliden nazlı biri olmasa cevval, sana da yardımcı olacak birisi olsa amenna da

Genişletmek için tıkla...

Çoook çok haklısın canım. Çok nazlıdır. Güzel bebek bakar beni de güzel yedirir içirir doyurur da buna annem gittikten sonraki aşamalarda da ihtiyacım olacak. O zaman yapsın ne iyilik yapmak istiyorsa. Annem de inşallah bir engel çıkmaz da gelir ve uzun bir süre benimle kalır.

outoffit .!.:

Sancılarımda niye senle birlikte olayım ya? Gerçekten inan bana aynısını benim KV’de yapar. Daha çok yorulur. Kızında bile doğum biter bitmez vurmuş kafayı yatmış bir de diyor ki kız bir doğuruyor anne 9 doğuruyor. Buradan da kendine yatmak ve dinlenmek için pay çıkardın yani dedim içimden
Evet baştan verdiğim bazı tavizler için ben de çok aşırı pişmanım. Mesela eşim sigara içtiğini (ki 16-17 yaşında başlamış) hep saklamış ailesinden. Tanıştığımızda benden de bunu rica etti. Tabi o zaman öğrenciyiz günün birinde evlenip evlerine gidip kalmak o esnada sigarasızlığa tahammül etmek falan kimin aklına gelir. Tamam sorun yok dedim. O döngü bir daha asla kırılmadı. Senelerce her bir araya gelişimde krizler geçirdim. Yani herkesi bayıltıp bir şekilde sigara içmeyi düşündüğüm zamanlar bile oldu. Ki ben gerçekten bağımlıydım yani. Bunu üzülerek söylüyorum kesinlikle gurur duyulacak bir tarafı yok ama bunu neden yaptım ya? Eşim saklıyorsa saklasaydı ben neden sakladım? Üzülüyorlar mı üzülsünler, çok mu soru sorup ısrarcı olurlardı olsunlar, en baştan evlenmemize mi müsaade etmezlerdi etmesinler. Bakalım o durumda eşim ne yapacaktı? Sigara içtiği halde ailesine boyun mu eğecekti yoksa arkamda durup her şeye rağmen benimle evlenecek miydi? Bunun da cevabını hiç öğrenemeyeceğim. Ki bence ikiyi seçerdi ve zorlardı ben de en baştan dürüst başlardım. Şimdi resmen 9.5 senelik ilişkimizde ben sigarayı bıraktım gebelikle beraber onlar bişey öğrenmeden.
Bir de maalesef bir imaj çiziyoruz akıllarında o kalıyor. Beni de mesela hani hafif agresif ama saygısını asla bozmayan, akıllı, mantıklı, makul biri olarak kodladılar zihinlerinde. Ama ben yanlarında çoğu zaman ben gibi davranamıyorum. Eşime en küçük bir laf söylediğimde ortalık buza kesiyor. Oysa normalde daha farklı daha ağır şeyler de söyleyebilirim ve günlük yaşantımızda bu problem olmuyor. O söylediğinde de olmuyor. Ama bunların yanında kibarlıktan kırılıyoruz yani. Anneme yeri geldiğinde hani çok kırıcı olmadan terslendiğim anlar oluyor aynısını onlara yapamıyorum mesela. Oysa annemi hepsinden çok seviyorum ve tırnağı olamazlar. Bu sefer diyorum şu kadını kırmamak için eğilip bükülüyorsun ama annene gelince idare edilmeyi bekliyorsun.
En iyisi dediğin gibi doğum zamanı lohusalığın da etkisi ve bunalımıyla beni dinlemeyip gelirse çat çat çat her şeyi yüzüne söylemek. İster lohusa idare edelim desin ister üstüne alınsın. Ben rahatlarım en azından.

Genişletmek için tıkla...

Ben de hiç kendim olamıyorum, anneme hep bunu söylüyorum hayatımda kendim olamadığım tek yer bu allahın cezasının yanı diye. Bu arada bana da sinirlisin diyor arada kv, sinirliysem benden çekinmen gerekmiyor mu mesela hani sinirliyim ya o kadar makul görüyor ki beni. Halbuki kötü yüzüm berbattır, öyle bir mesafe koyarım ki. İnsan hiç istemiyor kötü olmayı ama mecbur kalıyor işte böyle böyle. Biz neden alışverişti bebekti bunları konuşmuyoruz da benim yüzsüz, ilgi manyağı kadınları konuşuyoruz mesela o kadar üzülüyorum ki ama elimde de değil. Haftalardır çok kötüydüm yeni toparlanmıştım kovmaktan beter etti oğlu içimin yağları eriyeceğine yine sinirlendim yine sinirlendim. Bugün beddua ettim artık bebek biraz etkilendiyse fazla fazla çıksın ne diyeyim ya

outoffit .!.:

Sancılarımda niye senle birlikte olayım ya? Gerçekten inan bana aynısını benim KV’de yapar. Daha çok yorulur. Kızında bile doğum biter bitmez vurmuş kafayı yatmış bir de diyor ki kız bir doğuruyor anne 9 doğuruyor. Buradan da kendine yatmak ve dinlenmek için pay çıkardın yani dedim içimden
Evet baştan verdiğim bazı tavizler için ben de çok aşırı pişmanım. Mesela eşim sigara içtiğini (ki 16-17 yaşında başlamış) hep saklamış ailesinden. Tanıştığımızda benden de bunu rica etti. Tabi o zaman öğrenciyiz günün birinde evlenip evlerine gidip kalmak o esnada sigarasızlığa tahammül etmek falan kimin aklına gelir. Tamam sorun yok dedim. O döngü bir daha asla kırılmadı. Senelerce her bir araya gelişimde krizler geçirdim. Yani herkesi bayıltıp bir şekilde sigara içmeyi düşündüğüm zamanlar bile oldu. Ki ben gerçekten bağımlıydım yani. Bunu üzülerek söylüyorum kesinlikle gurur duyulacak bir tarafı yok ama bunu neden yaptım ya? Eşim saklıyorsa saklasaydı ben neden sakladım? Üzülüyorlar mı üzülsünler, çok mu soru sorup ısrarcı olurlardı olsunlar, en baştan evlenmemize mi müsaade etmezlerdi etmesinler. Bakalım o durumda eşim ne yapacaktı? Sigara içtiği halde ailesine boyun mu eğecekti yoksa arkamda durup her şeye rağmen benimle evlenecek miydi? Bunun da cevabını hiç öğrenemeyeceğim. Ki bence ikiyi seçerdi ve zorlardı ben de en baştan dürüst başlardım. Şimdi resmen 9.5 senelik ilişkimizde ben sigarayı bıraktım gebelikle beraber onlar bişey öğrenmeden.
Bir de maalesef bir imaj çiziyoruz akıllarında o kalıyor. Beni de mesela hani hafif agresif ama saygısını asla bozmayan, akıllı, mantıklı, makul biri olarak kodladılar zihinlerinde. Ama ben yanlarında çoğu zaman ben gibi davranamıyorum. Eşime en küçük bir laf söylediğimde ortalık buza kesiyor. Oysa normalde daha farklı daha ağır şeyler de söyleyebilirim ve günlük yaşantımızda bu problem olmuyor. O söylediğinde de olmuyor. Ama bunların yanında kibarlıktan kırılıyoruz yani. Anneme yeri geldiğinde hani çok kırıcı olmadan terslendiğim anlar oluyor aynısını onlara yapamıyorum mesela. Oysa annemi hepsinden çok seviyorum ve tırnağı olamazlar. Bu sefer diyorum şu kadını kırmamak için eğilip bükülüyorsun ama annene gelince idare edilmeyi bekliyorsun.
En iyisi dediğin gibi doğum zamanı lohusalığın da etkisi ve bunalımıyla beni dinlemeyip gelirse çat çat çat her şeyi yüzüne söylemek. İster lohusa idare edelim desin ister üstüne alınsın. Ben rahatlarım en azından.

Genişletmek için tıkla...

Bazı konuları baştan bıçak gibi kesmek lazım. Uzadıkça olaylar karmaşık oluyor istemediğimiz yerlere gidiyor. Bizim ülkedeki erkek kadın farketmeden bize kodlanan hep "aman sorun çıkmasın idare et" düşüncesinden geliyor bu. Çıksın ya çıksın sorun. O sorun o an çıkmazsa sende başka sorunlar çıkıyor. Bunun rahatlığını eşimde gördüm o baya özgüvenli büyümüş istemediği şeyi sevdiği biri için bile yapmaz hele ki emrivaki asla, sofrada bir yemeği beğenmediyse açık açık beğenmedim diyebilen biri. Ben onun kadar olamasam da farkettim ki asıl çizgini çizdiğinde daha çok saygı duyuluyor insana. Herkese uymaya çalışınca kimse senin isteklerini umursamıyor. Kendi kendini yiyip duruyorsun. Senin hayatının en özel anlarından biri. Canını daha şimdiden sıkacak birileri için bu kadar düşünmene değer mi? Onlar seni bu kadar düşünüyor mu? Yani istemediğin hiçbir şeyi yapmamak mümkün değil önemli olan karşıdaki buna değecek biri mi o var.