Sancılarımda niye senle birlikte olayım ya? Gerçekten inan bana aynısını benim KV’de yapar. Daha çok yorulur. Kızında bile doğum biter bitmez vurmuş kafayı yatmış bir de diyor ki kız bir doğuruyor anne 9 doğuruyor. Buradan da kendine yatmak ve dinlenmek için pay çıkardın yani dedim içimden
Evet baştan verdiğim bazı tavizler için ben de çok aşırı pişmanım. Mesela eşim sigara içtiğini (ki 16-17 yaşında başlamış) hep saklamış ailesinden. Tanıştığımızda benden de bunu rica etti. Tabi o zaman öğrenciyiz günün birinde evlenip evlerine gidip kalmak o esnada sigarasızlığa tahammül etmek falan kimin aklına gelir. Tamam sorun yok dedim. O döngü bir daha asla kırılmadı. Senelerce her bir araya gelişimde krizler geçirdim. Yani herkesi bayıltıp bir şekilde sigara içmeyi düşündüğüm zamanlar bile oldu. Ki ben gerçekten bağımlıydım yani. Bunu üzülerek söylüyorum kesinlikle gurur duyulacak bir tarafı yok ama bunu neden yaptım ya? Eşim saklıyorsa saklasaydı ben neden sakladım? Üzülüyorlar mı üzülsünler, çok mu soru sorup ısrarcı olurlardı olsunlar, en baştan evlenmemize mi müsaade etmezlerdi etmesinler. Bakalım o durumda eşim ne yapacaktı? Sigara içtiği halde ailesine boyun mu eğecekti yoksa arkamda durup her şeye rağmen benimle evlenecek miydi? Bunun da cevabını hiç öğrenemeyeceğim. Ki bence ikiyi seçerdi ve zorlardı ben de en baştan dürüst başlardım. Şimdi resmen 9.5 senelik ilişkimizde ben sigarayı bıraktım gebelikle beraber onlar bişey öğrenmeden.
Bir de maalesef bir imaj çiziyoruz akıllarında o kalıyor. Beni de mesela hani hafif agresif ama saygısını asla bozmayan, akıllı, mantıklı, makul biri olarak kodladılar zihinlerinde. Ama ben yanlarında çoğu zaman ben gibi davranamıyorum. Eşime en küçük bir laf söylediğimde ortalık buza kesiyor. Oysa normalde daha farklı daha ağır şeyler de söyleyebilirim ve günlük yaşantımızda bu problem olmuyor. O söylediğinde de olmuyor. Ama bunların yanında kibarlıktan kırılıyoruz yani. Anneme yeri geldiğinde hani çok kırıcı olmadan terslendiğim anlar oluyor aynısını onlara yapamıyorum mesela. Oysa annemi hepsinden çok seviyorum ve tırnağı olamazlar. Bu sefer diyorum şu kadını kırmamak için eğilip bükülüyorsun ama annene gelince idare edilmeyi bekliyorsun.
En iyisi dediğin gibi doğum zamanı lohusalığın da etkisi ve bunalımıyla beni dinlemeyip gelirse çat çat çat her şeyi yüzüne söylemek. İster lohusa idare edelim desin ister üstüne alınsın. Ben rahatlarım en azından.