- 22 Mayıs 2024
- 451
- 775
- 30
- Konu Sahibi elektroforez
- #11.281
Amin İnşallah, hepimiz güzelce sağlıcakla bebişlerimizi kucağımıza alalımİnşallah çok güzel bi hamilelik geçirip sağ Salim alırsın kucağına bebeğini güzel düşünelim güzel şeyler olsun
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Amin İnşallah, hepimiz güzelce sağlıcakla bebişlerimizi kucağımıza alalımİnşallah çok güzel bi hamilelik geçirip sağ Salim alırsın kucağına bebeğini güzel düşünelim güzel şeyler olsun
Rica ederim.. O zaman boşver onu gerçekten bu süreçte sadece kendi huzuruna odaklanÇok güçlü ve çok derin yazmışsın . Teşekkür ederim . Onunla konuşunca anlamıyor, kendi kendime mutlu olabilmem için de bazen yok saymam lazım. Bu durumda da karşıma geçip sana ne oluyor diyor ya bi sal beni
sen de bendensin o zaman canım.. seni çok iyi anlıyorum. bebeğini kucağına aldığın gün tüm bu düşünceler geçicek emin ol. tüm yalnızlığın bitecek. o kadar mutlu olucaksın ki, önceki yaşanmış sıkıntıların aklına bile gelmicek. kendim yaşadım birebir. eşimi çok sevmemee bile isteye buraya gelmeme rağmen 7 yıl boyunca her gün ağladım taa ki kızımı kucağıma alana kadar. şuan yaşadığım yer, oturduğum ev, yürüdüğüm sokaklar herşey bana cennet gibi geliyor çünkü sevdiğim adamdan 2 tane evladım var hamd olsun. şükretçek sebebi oluyor insanın. senin de öyle olcakAaah ah keşke sevdiklerim olsa burada. Onun ailesi hayatı burada, ben herşeyi İstanbul’da bıraktım
Yani burda bir amaç uğruna diğer tarafında anlayışlı olması gerekiyor hamilelik zor bir süreç ki her hamilelik farklı ben 3 aydır mutfağa giremiyorum buzdolabını açamıyorum eşim olmasa yapamazdım 3 aydır o yemek vs yapıyor temizlik bs da yapamıyorum o elinden geldiğince yapmaya çalışıyor resmen 3 ay boyumca yattım Allah razı olsun çok yardımcı oldu Ben böyle bir durumda erkeklerin anlamsız tavır ve isteklerini gerçekten bencilce buluyorum bir bebek oluyor ve bunun her şeyini kadına yüklemek yardımcı olmamak bir de üstüne psikolojik baskı yapmak bana pek insancıl gelmiyorKızlar, sizi de bunaltmak istemiyorum. Ama en çok siz anlarsınız diye paylaşmak istedim. Ruh halim yerlerde. Moralim çok hızlı değişiyor. Kimsenin yüzünü görmek ve konuşmak istemiyorum, eşim dahil. Yataktan kalkıp yemek yiyecek halim yok, zaten ne yemek istediğimi de bilmiyorum. İştahım da yok. Haliyle evi de toparlayamıyorum. Az birşey yapınca yoruluyorum. Dolayısı ile eşim artık evin dağınıklığından, benim depresif hallerimden sıkılmaya başladı. Doktora gittik plasenta aşağıda olmasına rağmen cinselliğe okey verdi. Bir tane kaybım olduğundan çok tedbirli davranıyorum. Eşim de anlamıyor, senin psikolojik sorunlarına ancak kendin yardım edebilirsin, sürekli bu şeyleri takmalarından bunaldım diye azarlıyor bir yandan. Ne yapacağımı bilmiyorum, diyorum ki bu halde görmek istemiyorsan annemin yanına gönder İstanbul’da kalayım doğuma kadar. O kadar soğudum ki ondan anlatamam. Ben mi çok pimpirikli ve depresifim yoksa insanlar mı anlayışsız bilemedim
Baya baya pipiKızlarrrr doktor kontrolünden geldim şok olarak çıktık, 12. Haftadayken %90 kız denmişti şimdi 17.haftamdayım %80 erkek bu dedi doktor resmen gördük pipiyi ya ama 2-3 hafta sonra tekrar gel netleştirelim dedi kafamız çok karıştı
Sana sonuna kadar katılıyorum bende seninle aynı durumdaydım çok şükür hep destek verdi banada.Yani burda bir amaç uğruna diğer tarafında anlayışlı olması gerekiyor hamilelik zor bir süreç ki her hamilelik farklı ben 3 aydır mutfağa giremiyorum buzdolabını açamıyorum eşim olmasa yapamazdım 3 aydır o yemek vs yapıyor temizlik bs da yapamıyorum o elinden geldiğince yapmaya çalışıyor resmen 3 ay boyumca yattım Allah razı olsun çok yardımcı oldu Ben böyle bir durumda erkeklerin anlamsız tavır ve isteklerini gerçekten bencilce buluyorum bir bebek oluyor ve bunun her şeyini kadına yüklemek yardımcı olmamak bir de üstüne psikolojik baskı yapmak bana pek insancıl gelmiyor
Evet, ayrı dünyalarda gibiyiz. Sadece hastaneye gittiğimde haber veriyorum, o kadarRica ederim.. O zaman boşver onu gerçekten bu süreçte sadece kendi huzuruna odaklan
İnşallah, çok teşekkür ederim desteğin ve bana umut verdiğin için kızlar iyi ki varsınız. Zamanla yaşayıp göreceğiz artık güzel günler bizleri bekliyorsen de bendensin o zaman canım.. seni çok iyi anlıyorum. bebeğini kucağına aldığın gün tüm bu düşünceler geçicek emin ol. tüm yalnızlığın bitecek. o kadar mutlu olucaksın ki, önceki yaşanmış sıkıntıların aklına bile gelmicek. kendim yaşadım birebir. eşimi çok sevmemee bile isteye buraya gelmeme rağmen 7 yıl boyunca her gün ağladım taa ki kızımı kucağıma alana kadar. şuan yaşadığım yer, oturduğum ev, yürüdüğüm sokaklar herşey bana cennet gibi geliyor çünkü sevdiğim adamdan 2 tane evladım var hamd olsun. şükretçek sebebi oluyor insanın. senin de öyle olcak
Maşallah destek çıkan eşinin olması çok güzel birşey. Hem süreci daha kolay atlatırsınYani burda bir amaç uğruna diğer tarafında anlayışlı olması gerekiyor hamilelik zor bir süreç ki her hamilelik farklı ben 3 aydır mutfağa giremiyorum buzdolabını açamıyorum eşim olmasa yapamazdım 3 aydır o yemek vs yapıyor temizlik bs da yapamıyorum o elinden geldiğince yapmaya çalışıyor resmen 3 ay boyumca yattım Allah razı olsun çok yardımcı oldu Ben böyle bir durumda erkeklerin anlamsız tavır ve isteklerini gerçekten bencilce buluyorum bir bebek oluyor ve bunun her şeyini kadına yüklemek yardımcı olmamak bir de üstüne psikolojik baskı yapmak bana pek insancıl gelmiyor
Keşke böyle olmasa aslında hastanede falan nasıl ilgileniyor mu seninleEvet, ayrı dünyalarda gibiyiz. Sadece hastaneye gittiğimde haber veriyorum, o kadar
Yani ilgileniyor, evet. İşi olsa hemen bırakıp gelir. Sadece çocuk gibi sürekli bir şeyler öğretmeye çalışması, psikolojik baskı yapması, ailesine kendini kullandırtması beni itiyor. İlgilenmek istemiyorum. Normalde bu kadar mıy mıy değil, kendi ayaklarının üzerinde duran, akrabalarına posta koyabilirim ama hamilelik sürecinde bunlar için gerilerek bebeğime zarar vermek istemiyorum. Benim ve kendi doğmamış çocuğunun hakkını çok yedirtiyor, sinir oluyorum. Parasını oraya buraya dağıtıyor, sonra geri almıyor. Sonuçta ben biz bir aile oluruz, kararları beraber veririz diye ülke değiştirdim ama boşşş. O yüzden şimdilik ondan vazgeçmekten başka çarem yok.Keşke böyle olmasa aslında hastanede falan nasıl ilgileniyor mu seninle
Bence de, doktor niye %10 yanılma payı bıraktı ki benim doktor pipiyi bile göstermeden erkek dedi. Nasıl da hemen güvendik yaBaya baya pipi
Anladım canım. Aslında sorumluluğuda giderlerde artacak belki değişir bu durum. Şimdi daha idrak edememiş gibi. Umarım bu huyunu düzeltir. Sen şimdiden ona tüm gerekli şeyleri aldırmaya başla. Belki hesabını kitabını size göre ayarlar. Bazen öyle kendi kafalarına göre bireysel kararlar verebiliyorlar ama sen şu dönemde biraz takmamaya çalış kendi sağlığın ve evladın için.Yani ilgileniyor, evet. İşi olsa hemen bırakıp gelir. Sadece çocuk gibi sürekli bir şeyler öğretmeye çalışması, psikolojik baskı yapması, ailesine kendini kullandırtması beni itiyor. İlgilenmek istemiyorum. Normalde bu kadar mıy mıy değil, kendi ayaklarının üzerinde duran, akrabalarına posta koyabilirim ama hamilelik sürecinde bunlar için gerilerek bebeğime zarar vermek istemiyorum. Benim ve kendi doğmamış çocuğunun hakkını çok yedirtiyor, sinir oluyorum. Parasını oraya buraya dağıtıyor, sonra geri almıyor. Sonuçta ben biz bir aile oluruz, kararları beraber veririz diye ülke değiştirdim ama boşşş. O yüzden şimdilik ondan vazgeçmekten başka çarem yok.
Beylikdüzü medicana ama şimdi İzmir'de doktor arayışındayımBen de aynı yerde yaptırdım medicalparka mı gidiyorsunuz
Kızlaarr bana çok güzel destek oluyorsunuz, içimi döktüm ne güzel rahatladım. Beni anlayacağınızı biliyordum . misophonia_ canım çok doğru söylüyorsun kendi dünyama çekilmekten başka çarem yok zaten şuan. Herşeyi salmış durumdayım. Sürekli suçlamalara, psikolojik baskıya maruz kalınca acaba dışarıdan bakanlar da mı aynı şeyi düşünüyor demekten alamıyorum kendimiEstağfurullah, ne bunaltması...
Ne yazık ki bazen eşlerimiz bizim hormonal değişikliklerimizi anlayamayabiliyorlar. Yorgun olman, halsiz ve depresif hissetmen normal. Vücudumuzun kimyası değişiyor. Geleceğe dair korkular endişeler olabilir ve bu duygu bizi depresif yapabilir. Eşinle konuşup, bunun bir süreç olduğunu hep böyle devam etmeyeceğini, bu süreçte biraz anlayışlı olmasını ve desteğini hissetmek istediğini anlatsan anlar mı acaba?
Diğer yandan evet, kişiye kendinden başka yardım eden olmuyor. Kendine biraz zaman ver ve bu durumdan çıkmak için çözüm ara. Sana iyi gelen şeyler neler, onları yapmaya çalış. Küçük adımlar at. İyi pişirilmiş bir kahve, güzel bir kitap, kulağında son ses kulaklıkla hareketli müzikler eşliğinde kendi kendine dans etmek. Emin ol faydasını görürsün. Bırakma kendini. Eşinden uzaklaşmak araya daha çok soğukluk koyabilir. Yine de sizin ilişkinizi en iyi sen bilirsin. Umarım kendini daha iyi hissedersin Şunu da unutma birçoğumuz bunları yaşıyoruz zaman zaman, yalnız değilsin.
evet, bebeğim öncelikli , o yüzden saldım. Bu arada birisi para isteyince bütçeye göre hareket etmiyor. Gece gündüz çalışarak bütçe yaratıyorAnladım canım. Aslında sorumluluğuda giderlerde artacak belki değişir bu durum. Şimdi daha idrak edememiş gibi. Umarım bu huyunu düzeltir. Sen şimdiden ona tüm gerekli şeyleri aldırmaya başla. Belki hesabını kitabını size göre ayarlar. Bazen öyle kendi kafalarına göre bireysel kararlar verebiliyorlar ama sen şu dönemde biraz takmamaya çalış kendi sağlığın ve evladın için.
Yaa bilemedim çok net görüntü doktor olmaya gerek yokBence de, doktor niye %10 yanılma payı bıraktı ki benim doktor pipiyi bile göstermeden erkek dedi. Nasıl da hemen güvendik ya
Ah ah.. Sen o zaman masrafları arttır da vermesin ona bunaevet, bebeğim öncelikli , o yüzden saldım. Bu arada birisi para isteyince bütçeye göre hareket etmiyor. Gece gündüz çalışarak bütçe yaratıyor
Bugün 10/6 ydı yemek yemiştim. Sonra biraz daha iyi hissettim ölçtüm 9/6 dıBenim hep 9/5 geçen tokken bakıldı 10/6 çıktı senin kaç oluyor
Vallah erkeklerde bizlerle hamile oluyor onu çok iyi biliyorum. Acaba hangimiz önce doğurcazBenim ki bana deyince bişi diyorum ben mi böyle olmak istiyorum. Hormonlarım bunu yapıyor. Sadece kendi bebeğim değil bu ikimizin bebeği yaniKızlar, sizi de bunaltmak istemiyorum. Ama en çok siz anlarsınız diye paylaşmak istedim. Ruh halim yerlerde. Moralim çok hızlı değişiyor. Kimsenin yüzünü görmek ve konuşmak istemiyorum, eşim dahil. Yataktan kalkıp yemek yiyecek halim yok, zaten ne yemek istediğimi de bilmiyorum. İştahım da yok. Haliyle evi de toparlayamıyorum. Az birşey yapınca yoruluyorum. Dolayısı ile eşim artık evin dağınıklığından, benim depresif hallerimden sıkılmaya başladı. Doktora gittik plasenta aşağıda olmasına rağmen cinselliğe okey verdi. Bir tane kaybım olduğundan çok tedbirli davranıyorum. Eşim de anlamıyor, senin psikolojik sorunlarına ancak kendin yardım edebilirsin, sürekli bu şeyleri takmalarından bunaldım diye azarlıyor bir yandan. Ne yapacağımı bilmiyorum, diyorum ki bu halde görmek istemiyorsan annemin yanına gönder İstanbul’da kalayım doğuma kadar. O kadar soğudum ki ondan anlatamam. Ben mi çok pimpirikli ve depresifim yoksa insanlar mı anlayışsız bilemedim