2010 Ocak Anneleri bu topicte bulualm....

askitom_85 .!.:

aynen bende sımdı ne yesem dıye dusunuyorum.tam bır ay var 16 kılo aldım sımdıye kadar
allahtan seker cıkmadı bende
sen kac kıo aldın

Genişletmek için tıkla...

sweetbaby .!.:

size nasıl meraba diyeceğimi bile bilmiyorum kızlar. içim okadar acıyoki duygularımı sizinl paylaşmka istedim. 8. ayımıza girmiştik çok az bi vakit kalmışt oğlumu kucağma lamya onun mis kokuunu duymaay. Allah nasip etmedi bize bu sevinci yaşamayı.1 aralık 2009 bu tarihi asla untmuyacağım bu haytımın en tarisiz acısını yaşadığım gün.erteigün doktor kontrolüm vardı.izne ayrılıyordum. bi sürü plan yapmıştım oğlumla evde dinlaneicektik. kıyafetlerini yıkayıp tüleyecekim.okula gittim arkasşlarla sohbet ettim tam eve gidicekken çok şiddeti bir ağrım başladı.bir de ıkınma hissi. hemen doktoru aardı. ters bi haereket yapmışsındır ya da idrar yolu enfeksiyonudur dedi. ters hareket yapmış olamazdım çünkü çok dikkat ediyordum kendime. belki enfeksiyondur dedim. ama böle kötü bişeyi aklıma getirmemeye çaıştım. çünü daha akşam bebğim tekmeliyordu beni,annecim ben burdayım diyordu.erken doğum yapan arkadaşalrı düşünerek heralde beb geliyor dedim.hemen yola çıktık. arabada bağıra bağıra gittim zaten, hiç kesilmeyen bi ağrıydı bu.süreklidua ettim gidee kadar. hemen hastanede nste bağladılar. am hiç ses gelmiyordu. ultrasonu getirdler odaya yine o güm güm atan kalbinden tek bir ses bile gelmiyordu., doktor sordum aam hareket ediyo dimi dedim hayır dedi. Allahım çok kötüydüm. eşimin suratı allak bullkatı. ona bakıyordum ban iyi bişey sölesin diye. yok hayır herkes susuyodu. plesantam bebketn ayrılmıştı. ve plesanta kanama yapmıştı. bu da bebği oksijensiz brakmış.3 snlk bi olay dedi doktor. yapamazmıız bebği şidi alsanız yaşmazmı dedk. hayır dediler yapacak hiçbişey yok. bu 3 sn nezman olmuştu ilmiyorum. hastaneye geldiğimizde kalbi atsaydı bile yüzde 95 özürlü olurdu çünkü beyin okijensiz kalmış dediler.onu besleyen plesanta ayrılmıştı ve bebğimin yaşamlaa bağlantısı kopmuştu. o a işte benim de yaşmala bağlantım koptu. kızlar o kadar kötüyüm ki içimdek acıyı anlatmaya asla kelimelr yetmiyor.beni en iyi is anlarsınız diiye size yazıyorum hem de en ufak kafanız takılan bi durum oduğunda ihmal etmeyin diye yazıyorum. ben çok dikket ediyordum, hep kendimi suçluyorum,mutlaka bişey yapmış olmalıyım.durduk yere niye böyle olsunki diyorum. niye, niye, niye. hep bu soruyu soruyorum kendime.Allahım evin her yerine baktıkça onu görüyorum.,onunla kurduğum hayaller gözümün önünde hep. hai size yazmıştım.oğluma yelek örüyoru umarım becereilirim diyodum. güzel oluyodu. çok az kalmıştı. bitirmek onun o mis tenne giydirmek nasip olmadı.. dolabını açıp açıp kıyafetlerine bakardım,öperdim hep. içinde hep oğlumu hayal ederdim.hayatımı ona endekslemiştim hep. şimdi kıyafetleri duruyo,ama karnım bomboş. her doknduğumda hissettiğim oğlum yok artık.Allahım ne yapıcam ben.yaşama sevincimi kaybettim ben. daha 1 hafta öncesinde babsı bi mont almıştı oğluma htta resmini de eklemiştim.bu sabah aldım sarıldım kollarını boynuma sardım ama içi de bebğim yok.her yeri prçalamak istiyorum. aklıma neler gelmiyoki oğlumun yanına ben d e gideyim diyorum belki annecim ben d eseni bekliyodum der. onu sıcacık sarıp sarmalamamı bekliyodur diyodum.sonra acaba isyanmı ediyorum. Allah daha beter acıları da gösterebilir diyorum. ama aklımdan bu düşünceler gitmiyo silemiyorum.her yerde onu görüyorum.hayata onsuz devam etmek mümkün değil gibi geliyo.bu trifi omayan ,asla doldurulamayacak bi boşuk. bu boşluk nasıl dolarki. belki biliyosunuz ben daha önce d ebi kayıp yaşadım. geöen yıl d ababmı kaybetmiştim am bu acı bambaşka. evlat acısı. dayanılmazbi keder. llahım dyorum içimden hep haykıtrıyorum ağlıyorum, gözyalarımı dindiremiyorumçbebğimi sitiyorum. oğumu istiyorum diyorum. ama bu boşa bi haykırışmı bilmiyorum. belki de değildir. her mucizeyii yaradan Allah belkizamnı da gün öncesine döndürürü, oğlumu ban geri veriri.olurmu acaba böle bişey.sorgulamakta hatamı ediyorum diyorum acaa oğlum gitmese şuan ilerde hayatında dha bütyük acılarmı yaşıcaktı bunu engellemek içinmi onı yanına aldı diyorum. bu soruların hiçbiriin cevabı yok bulamıyorum. eminim hiç bi zmanda bulamıcam.

doğumdan sonra oğlumu görmek istedim,doktorum istersen görme dedi.ama ben onu yüzünü bidaha göremicektim. bu şans bidaha elime geçmicekti.onun o çırılçıplak vücudunu kundak gibi bişeye sarmışlar getirdiler yanıma. tertmizid ğlum küçücük kafası elelri yumuk yumuktu. ben babsına benzettim odasana benziyodu dedi. demekki iimizden d ebişiler taşıyodu. biliyosunuz hep zayıfmı acacaba diyodum 15 gün önce 1340 grdı ancak 1500 filan olmuştur diyoduk. am oğlum kocaman olmuştu 190 gr,46 cmdi.yüzüne dokundum ,parmakalrına dokundum sıcacık yumuşacıktı. okadar güzeldiki,sadece yeterli oksijen alamadığından biraz mordu..ama daha fazlasıan izin vermedileralıp götürdüler oğlumu.ertsi gün babsı toprğa verdi oğlumu. şimdi onun minicik bedeni toprağın altında bensiz . buz gibi soğuk yağmurlu havalarda ne yapıcak diyoum.gidip onu sarabilme imkanımın olacağını bilsem em vazgeçmeye hazırım kendimden.kafam işet bu düşüncelerle karma karışık. hayatımın ışığını, sevincimi, tek hayalimi kaybettim. osuz nasıl nefes alırım nasıl çalışırım, nasıl bişey olammış gibi gülerim,uyarım bilemiyorum. yok yapaam, bu acı beni yiyip bitirecek bunuda biliyorum. çünkü ben okadar güçlü bi insandeğilim.

artık ben bir ocak annesi değilim. bi sürü hevesle güzel güzel konular açtık. bebklerimşzle ilgili heyecanlarımızı paylaştık. kıyafetlerini,odalarını, göbüşlerimizi, boylarını,kilolarını koyduk. ama bneim serüvenim sona çok yaklaşmışken yarıda kaldı. bu heyecanı devam ettirmek sizin hakkınız.ben artık aranızda olmıyacağım. sizden tek isteğim benim günahsız meleğimden duaalrınızı esirgemeyin. etrafımdakilar hep yaniden hamile olucasın yine bu heyecanları yaşıcaksın diuolar. ben buna inanamıyorum. belki d ehiç anne olamıyacağım, olsam d abelki yine aynı acıları yaşıayacağım, buna takatim yok.bu acıyla devam edebileceğimi sanmıyorum.

şimdi etrafımdakiler benden korkyolr. çünkü doğum sonrası tansiyonum çok yükseldi ve ara aar devam ediyo, bisürü ilaç içiyorum. zehirlenme riskim devam ediyo. ama bu benim umurumdamı . hayır.şimdi sen bu acıları yşa ama oğlunu vericezdeseler razıyım. ama gelmiyor oğlum. hep çağırıyorumgelmiyor. niye iy diyorum. cevap bulamıyorum. ve çok korkuyorum bundan sonraki bu yl benim için daa zorlu olucak. yeiden bi bebk istesem d edaha zor geçicek bu aşamalar, hep kontrol altında olmam gerekecek. ben bırakın bunu yaşamaya devam etmeey haır değilim. gözlerimi kaptsam hiç yanmasam ve oğlunun yanında olucaksın desler hemen evet derim kaparım gözlerimi sonszuluğa. . neyse kızlar. sizlsre hepinze hayırlı doğumlar, sağlıklı, sıhhatli evlatlar diliyorum. umrım sorunsuz, gözyaşı olmadan güzel bşekilde geçirirsiniz o hep hayalini kurduğumuz anları. ben aşayamadım. Allah sizlere nasip etsin. ben kavuşaamdım yavruma. siz en güzeliyle yaşaraınzı bu anları inşallah. aam oğlumdan dularınızı eksik etmeyin. ben girip bakamıcam sizlzer. çünkü her an oğlumu hatırlıcam ozaman. zaten untmam ümkün değil ama kahrolucam. sizlere güzel günler diliyorum. beni de bitanem deniz keemlimiş de unutmayın.belki sizin dualarınız kabul olur.

Genişletmek için tıkla...

askitom_85 .!.:

Delf
jasmın77
nasılsınız
cok cnm sıkılıyor kızlar ya

Genişletmek için tıkla...