Ay sorma ya onun çocuğu 2 yaşına girecek, durup durup ben sormadığım halde herşeye tavsiye veriyor. Uykusunu soruyor, sık uyanıyor diyorum bizimki o zamanlardayken ben bi koyardım sabah uyanırdı diyo ama yalan, o zaman da beni arayıp bu çocuk beni mahvetti hiç uyuyamıyoruz falan diyordu. Geçen uyuturken eşim pişpiş açıp yanımıza geldi, aa siz telefondan pişpiş mi açıyorsunuz biz ağzımızla söylüyoduk diyo. Eşim de farkı ne dedi boş boş bakıyor. Kızım başkalarını yabancılıyor gitmek istemiyor diye tövbe estağfirullah bi sağlık sorunu var gibi olsun ya çocuk da napsın hiç çıkamadı evden falan diyor. Geçende sorgusuz sualsiz çocuğun ağzına elini soktu dişine bakıyo, şok olmuşum napıyosun ya dedim. Ben kendim bile sokmuyorum elimi ağzına. Sabrettim sabrettim de artık son noktamdayım, gık dese yerin dibine sokucam. Kayınvalidem de farketti. Bi daha bir araya getirmeyelim sizi diyo bana, iyi olur valla yoksa kalbini kırıcam dedim. Manyak mıdır nedir, doğum yaptığım zaman da iki güne bir eve gelmeye çalışıyordu

o zamandan bu zamana iyi bile geldik yani

elti başa bela bacım. Seninki nasıl?
Ay yaaaa yicem sizi

gün gün yeni bişey çıkarıyorlar, merak etme bırakır bunu da. Bizimki de ben kucağıma alır oturursam emmiyor da mememi açıp beklersem, eşim verirse kucağıma öyle emiyor

herşey çok kolay gibi bi de bu çıktı benim de başıma
Offf gerçekten kolaylaşacağına zorlaşıyor yaaa. Alt değişimi, kıyafet giydirme, banyo hepsi tam bi mücadele. Doğruluyor, dönüyor, tekme atıyor

Biz eşimle ve annemle bütün gün evde tiyatro ekibi gibiyiz, şarkılar türküler oyunlar, 1 dk durmak yok

biz napcaz bu bebelerleee?