Ay kızlar. Çevremde herkes o kadar kız istiyor ki eşim dahil, sinirim bozuldu. Hepsi "tabi önce sağlıklı olsun, sağlık daha önemli ama erkek çok zor. İnşallah kız olur rahat edersiniz" diyor. Akrabaları geçtim çevremde kim hamile olduğumu öğrense ilk dediği bu. Sinirim bozuldu artık. "Kız erkek farketmez, sağlıklu ve hayırlı evlat olsun. Kızın da kendine göre sıkıntıları var erkeğinde" diyorum. "Orası öyle tabi ama kız çocuk bi başka" diyorlar. Eşim zaten yıllardır kız babası olma hayali kuruyor. Benim içimde hiç bi cinsiyet tahmini veya isteği yoktu ama çevreden duyduklarımdan gelenlere karşı bebeği koruma içgüdüsünden midir nedir erkekmiş gibi hissetmeye başladım artık. Geçen rüyamda eşimle doktor kontrolünde erkek olduğunu öğrendiğimizi ve eşimin baya üzüldüğünü "sağlık olsun napalım" flan dediğini gördüm. Sabah uyandım adama trip attım. "Saçmalama, kız da olsa erkek de olsa seveceğim tabi öyle şey mi olur. Önemli olan sağlığı. İçimden geçen kız ama erkek olsa da seveceğim tabi ki saçmalama" dedi. Hormonlardan her şeye alınıyorum sanırım. Ama çevremde herkesin erkek çocuğa sanki terminatör doğuracakmışım ve hayatım bitecekmiş gibi bakması delirtiyor. Ki çevremde kız olup anne babalarını delirten bir sürü çocuk var. Önemli olan cinsiyet değil yetiştirme diyorum ama ne bileyim. Duymak rahatsız ediyor. Arkadaşım da cinsiyet partisi yapalım diyor ama erkek olursa partide herkes üzülürse diye geriliyorum. Böyle diyince de herkes saçmalama diyor. Ben mi alınganlık yapıyorum acaba