2023 Mart Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti


  • Ankete Katılan
    300
Kızlar bir konuda çok arada kaldım, sizlerle paylasmak istedim...
Ben kendimi bildim bileli her zaman ilerde bir gün bir çocuğu sahipleneceğimi, ona kol kanat gereceğimi söyleyip durdum yıllarca. Hatta eşimle evlilik kararı aldığımızda bu konuyu onunla da konuşmuştum açık açık. Simdi bu yaşadığımız deprem felaketin sonrası sürekli karşıma koruyucu aile başvuruları ile ilgili şeyler geliyor ve bu bana eskiden söylediğim sözleri hatırlatıyor.. sanki zamanı gelmiş şimdi yapmam gerekiyormuş gibi.. kaç kere başvuru ekranını kapattım sayısını bilmiyorum😓 bir yanım şimdi sanırım zamanı geldi diyor diğer yanım kızın küçük, şuan hamilesin birkaç hafta içinde yeni bir can doğacakken travma atlatmış bir çocuğa yetebilecek miyim düşüncesi benim kafamı çok karıştırıyor. Tabi daha ilk gün eşime söyledim bu durumu ben her türlü hepsine yeterim, hiçbirini ayırmam sen kendinden eminsen hemen başvur dedi. Ama içimde bir yandan da tarif edemediğim bir huzursuzluk şuanda gebelik kaynaklı duyguları çok üst perdeden yaşıyoruz, haberlerden etkilenmemek imkansız bu yüzden mi bu kadar kendimi sorumlu tutuyorum eski söylediğim sözler için diye düşünüyorum. Bu arada düşüncemde hala bir değişiklik yok. Çocuklarım biraz büyüyüp biz kendimize ait kurduğumuz planlara adım attığımızda bir çocuğa kol kanat germeyi düşünüyoruz hala. Ama vakti şimdi mi, yoksa beklemeli mi. Bu ikilem çok arada bırakıyor beni.
Çok güzel bir düşünce ne mutlu size 🌺 ben de emin olamadım. Tedirginliklerine katılıyorum. Hamile oluşun ve kısa süre sonra doğum yapacak olman şuan koruyucu ailelik için uygun bir süreç mi bilemedim. Evet evde çocukların olması bir canlılık olması gelen çocuk için de olumlu şeyler ama bebek başlı başına bir bakım gerektiriyor. O noktada yaraları olan bir çocuğa da ilgimi vereyim derken diğer çocuğunuzu da incitebilme durumu çıkabilir. Dengeyi kurmak biraz zor gibi .
 
Kızlar bir konuda çok arada kaldım, sizlerle paylasmak istedim...
Ben kendimi bildim bileli her zaman ilerde bir gün bir çocuğu sahipleneceğimi, ona kol kanat gereceğimi söyleyip durdum yıllarca. Hatta eşimle evlilik kararı aldığımızda bu konuyu onunla da konuşmuştum açık açık. Simdi bu yaşadığımız deprem felaketin sonrası sürekli karşıma koruyucu aile başvuruları ile ilgili şeyler geliyor ve bu bana eskiden söylediğim sözleri hatırlatıyor.. sanki zamanı gelmiş şimdi yapmam gerekiyormuş gibi.. kaç kere başvuru ekranını kapattım sayısını bilmiyorum😓 bir yanım şimdi sanırım zamanı geldi diyor diğer yanım kızın küçük, şuan hamilesin birkaç hafta içinde yeni bir can doğacakken travma atlatmış bir çocuğa yetebilecek miyim düşüncesi benim kafamı çok karıştırıyor. Tabi daha ilk gün eşime söyledim bu durumu ben her türlü hepsine yeterim, hiçbirini ayırmam sen kendinden eminsen hemen başvur dedi. Ama içimde bir yandan da tarif edemediğim bir huzursuzluk şuanda gebelik kaynaklı duyguları çok üst perdeden yaşıyoruz, haberlerden etkilenmemek imkansız bu yüzden mi bu kadar kendimi sorumlu tutuyorum eski söylediğim sözler için diye düşünüyorum. Bu arada düşüncemde hala bir değişiklik yok. Çocuklarım biraz büyüyüp biz kendimize ait kurduğumuz planlara adım attığımızda bir çocuğa kol kanat germeyi düşünüyoruz hala. Ama vakti şimdi mi, yoksa beklemeli mi. Bu ikilem çok arada bırakıyor beni.
Düşüncen çok güzel ama şuan duygusalsın, bir de bunun şartları ve sorumlulukları var. 2 çocuğun varken onları yerine getirebilecek misin. Bunları da düşünmek lazım.
 
İyi aksamlar bende uzun zamandır takip ediyorum sizi bugun 36 haftam doldu icinizde Konya'da yaşayan varmi bi sorum olacakti ben hatayda yaşıyorum depremi yaşadım bu halimle çok kötüydü çok şükür o korkuyla doğum yapmadim depremden sonra.benim dogumum sezeryan olacak bide sancim tutsa doktor yok hastane yok caresizligin en dibini yaşadım bu şekilde olacak gibi değil diye bizde Konya'daki depremzedeleri için olan yurt açılmış oraya geldik doğumu burda yapicam nasipse ama doktor hastane bilmiyorum hangi doktora gitsem kime gitsem buralarda içinizde yaşayan varsa bana bi yol gosterirmisiniz nereye gidebilirim
Merhaba yeni gördüm paylaşımınızı,ben Konyalıyım bulabildinizmi doktor
 
Sade havuç bulunmuyor ya hep karışık ama olsun o da fayda ediyor metro uzak getirde de bulamadım 2 lt stoğum var şimdi eşim de alacak gelirken bunlar bitince sıkıp denicen bı hoşuma giderse kendim sıkar içerim
Bende havuçla birlikte ne bulduysam sıkıp içiyorum 😀 çok stoklu çalışma sen yine de bittikçe sıkıp iç🌸 Bebişin iyi olmasına da sevindim🎉 #direnminseo😀
 
Sarı seron neymiş kız ilk defa duydum😅 Şuan çok yıkık halde değilim ama hemen toparlamazsam kötüye gidecek gibi duruyor. Meyveye yüklendim bi de ıhlamur içtim bakalım
Kuzum b vitamini serumu aslında ✌️ doktoruna bi sor belki izin verir genellikle antibiyotik gerektiren bi hastalık değilse sarı seronnn baya işe yarar ✌️
 
Kızlar gebelik boyunca hasta olmadım olmadım doğuma 1 hafta kala şifayı kaptım 🙃 Eşim sağolsun.. En hızlı nasıl toparlarım 2 gündür nane limon içtim başka ne yapabilirim bilmiyorum. Halsizlik kırgınlık yok şimdilik çok şükür burun akıntısı hapşırık tıksırık vs. var. Eşim de aynı ek olarak öksürüyor bende öksürük yok. Var mı bi öneriniz doğuma kadar iyileşsem bari 🥴
Canım ben de aralığın son haftası çok hasta olmuştum bol C vitamini takviyesi portakal kivi falan ve ihlamur kuşburnu ile kendime geldim tavsiye ederim çok geçmiş olsun💐💐
 
Kızlar bir konuda çok arada kaldım, sizlerle paylasmak istedim...
Ben kendimi bildim bileli her zaman ilerde bir gün bir çocuğu sahipleneceğimi, ona kol kanat gereceğimi söyleyip durdum yıllarca. Hatta eşimle evlilik kararı aldığımızda bu konuyu onunla da konuşmuştum açık açık. Simdi bu yaşadığımız deprem felaketin sonrası sürekli karşıma koruyucu aile başvuruları ile ilgili şeyler geliyor ve bu bana eskiden söylediğim sözleri hatırlatıyor.. sanki zamanı gelmiş şimdi yapmam gerekiyormuş gibi.. kaç kere başvuru ekranını kapattım sayısını bilmiyorum😓 bir yanım şimdi sanırım zamanı geldi diyor diğer yanım kızın küçük, şuan hamilesin birkaç hafta içinde yeni bir can doğacakken travma atlatmış bir çocuğa yetebilecek miyim düşüncesi benim kafamı çok karıştırıyor. Tabi daha ilk gün eşime söyledim bu durumu ben her türlü hepsine yeterim, hiçbirini ayırmam sen kendinden eminsen hemen başvur dedi. Ama içimde bir yandan da tarif edemediğim bir huzursuzluk şuanda gebelik kaynaklı duyguları çok üst perdeden yaşıyoruz, haberlerden etkilenmemek imkansız bu yüzden mi bu kadar kendimi sorumlu tutuyorum eski söylediğim sözler için diye düşünüyorum. Bu arada düşüncemde hala bir değişiklik yok. Çocuklarım biraz büyüyüp biz kendimize ait kurduğumuz planlara adım attığımızda bir çocuğa kol kanat germeyi düşünüyoruz hala. Ama vakti şimdi mi, yoksa beklemeli mi. Bu ikilem çok arada bırakıyor beni.
Travmaları olan ailesini yeni kaybetmiş bir çocuğa çok ayrı ilgi ve psikoloji ile yaklaşılması gerektigini düşünüyorum çünkü aksi takdirde onu kattığımız aile ortamı ona çok daha fazla zarar verip yara açabilir. Mesela belki senelerce terapi alması gerekecek, korkulari, takıntıları olacak. İçine kapanık olabilir çocuklarınla o iletişimi kuramayabilir bunlar için ekstra çaba sarf etmek zorundasın. Ebeveyn olarak bunca sorumluluğun altından kalkip kalkamayacak olduğunuza önce karar vermek lazim. Çünkü kendi çocuklarından daha fazla ilgi alaka özen göstermek zorunda kalabilirsin günün sonunda vicdanen kendini suclamayacagin bir noktada olman lazim. Bu düşünce çok güzel ama altını doldururken de çok ağır şeyler barındırdığı için bence çok dikkatli karar verilmeli. Şuan herkes hüzün ve kederle başvurular yapıyor ama kaç aile o çocuklara merhem olmayı başarır bakanlığın çok ince eleyip sık dokuması gereken bir durum. Çünkü bunlar bebeklikten terk edilen bireyler değil. Akşam annesiyle resim yapıp babası ile oyun oynayıp uykuya yatıp uyandığında artık yalnız kalan çocuklar. Çok ağır bir travma çok hassas düşünüp karar vermek gerekli bence
 
Çankaya, batıkent, eryaman, ümitköy buralar olabilir. Kombi yok 😕
Kuzum aşağıda ilettiklerimle yarın bi irtibata geçebilirmisin?
AC6DF1BD-F579-48B0-9588-B3F26AD3DC93.jpeg
E138D5E2-76E4-449A-ADE5-0DC88C8BC4E6.jpeg
 
Valla kız yanaklarim Heidi gibi al al oldu alerjiden, midem desen nasıl ekşiyor sırf 2 gün daha fazla içerde dursun diye bunca çile 😅
Taze sıkılmış belki alerji de yapmaz. Hazır aldıklarının içinde koruyucu madde var sonuçta.
 
Çok güzel bir düşünce ama bana kalırsa şuan bir bebeğiniz olacak birde kiziniz var yaralari olan bir çocuk icin yeterli vakit ayirabileceginizi düşünmüyorum bence bir sure daha ertelemelisiniz
Çok güzel bir düşünce ben de çok istemişimdir ama dediğin gibi hem 1 evladin var hem de yeni bir bebek geliyor 3. 'ye yetemeyebilirsin hem de travmaları olan bir çocuk onu iyileştirmen gerek yaralarını sarman gerek yeterli vakit ayıramazsın üzülürsün tüm çocukların için.bence beklemek hepiniz için en doğrusu gibi
Evet kizlar benimde zaten büyük endişelerimden birtanesi ilgilenememek, yetememek.
Çok güzel bir düşünce ne mutlu size 🌺 ben de emin olamadım. Tedirginliklerine katılıyorum. Hamile oluşun ve kısa süre sonra doğum yapacak olman şuan koruyucu ailelik için uygun bir süreç mi bilemedim. Evet evde çocukların olması bir canlılık olması gelen çocuk için de olumlu şeyler ama bebek başlı başına bir bakım gerektiriyor. O noktada yaraları olan bir çocuğa da ilgimi vereyim derken diğer çocuğunuzu da incitebilme durumu çıkabilir. Dengeyi kurmak biraz zor gibi .
Zaten durup dururken bir duygusal patlama yaşıyoruz birde o bölgeden gelen görüntülere maruz kalınca iyice duygu fırtınası sarıyor her yanımı. Eşim kararı bana bıraktı tamamen, ne kadar ölçüp tartsanda bazen dışarıdan bir üçüncü göz, görüş ister ya insan o yüzden sizlerin fikirlerini sormak istedim.
Düşüncen çok güzel ama şuan duygusalsın, bir de bunun şartları ve sorumlulukları var. 2 çocuğun varken onları yerine getirebilecek misin. Bunları da düşünmek lazım.
Evet o duygusallık zaten mantıklı karar vermeyi zorlaştırıyor malesef 😐 sartlarini ve sorumluluklarını tüm detaylarıyla biliyorum ama şuan doğum öncesi bunu kaldırabilir miyim onu hiç bilmiyorum😓
Travmaları olan ailesini yeni kaybetmiş bir çocuğa çok ayrı ilgi ve psikoloji ile yaklaşılması gerektigini düşünüyorum çünkü aksi takdirde onu kattığımız aile ortamı ona çok daha fazla zarar verip yara açabilir. Mesela belki senelerce terapi alması gerekecek, korkulari, takıntıları olacak. İçine kapanık olabilir çocuklarınla o iletişimi kuramayabilir bunlar için ekstra çaba sarf etmek zorundasın. Ebeveyn olarak bunca sorumluluğun altından kalkip kalkamayacak olduğunuza önce karar vermek lazim. Çünkü kendi çocuklarından daha fazla ilgi alaka özen göstermek zorunda kalabilirsin günün sonunda vicdanen kendini suclamayacagin bir noktada olman lazim. Bu düşünce çok güzel ama altını doldururken de çok ağır şeyler barındırdığı için bence çok dikkatli karar verilmeli. Şuan herkes hüzün ve kederle başvurular yapıyor ama kaç aile o çocuklara merhem olmayı başarır bakanlığın çok ince eleyip sık dokuması gereken bir durum. Çünkü bunlar bebeklikten terk edilen bireyler değil. Akşam annesiyle resim yapıp babası ile oyun oynayıp uykuya yatıp uyandığında artık yalnız kalan çocuklar. Çok ağır bir travma çok hassas düşünüp karar vermek gerekli bence
Tabikide canım iyi bir şey yapayım derken kimse kötü bir şey yapmak istemez. Ben sosyolog+sosyal hizmet uzmanıyım. Bir dönem aile ve sosyalde koruyucu aile biriminde de görev aldım. Prosedürü, süreci, sorumlulukları konusundaki tüm işleyiş ve sürece hakimim. Süreçten sürekli vazgeçme sebebim de o zaten, anlık duygusal karar vermemek. Ama biliyorum elbet bir gün olacak , yazdığım gibi hep böyle bir isteğim vardı zaten çok uzun yıllardır. Süreç olarak daha çok çocuklar biraz büyüyünce, eşimle kendi işimizi kurmak için farklı yatırımlar yapıyoruz bir süredir, o işletmeyi kurunca idi. Yani o zaman dogru zaman gibi geliyordu. Ama deprem sonrası bir anda ya doğru zaman şimdi ise fikri duygusallıkla beraber üzerime çöreklendi sanki. Onun ikileminde yoğun duygu içerisinde bocalıyorum.. 😓
 
Valla kız yanaklarim Heidi gibi al al oldu alerjiden, midem desen nasıl ekşiyor sırf 2 gün daha fazla içerde dursun diye bunca çile 😅
Canım C vitamini vücuduna fazla gelmiş olabilir mi? Çünkü belirtiler sanki onun işareti gibi geldi.
 

Eklentiler

  • Screenshot_20230214_000946_Chrome.jpg
    Screenshot_20230214_000946_Chrome.jpg
    142,2 KB · Görüntüleme: 30
X