Kızlar bugün resmen gecikmeli lohusa depresyonu geçirdim
Hatta ufak bir cinnet diyelim
Güldüğüme bakmayın gerçekten sabrımın son sınırına gelmiş gibi oldum o anda
Dünden beri gündüz gram uyumadı
Dün dışarı çıkmıştık , zaten haftaiçi evde hep yanlızım hapis gibi , haftasonunu iple çekiyordum
Ama hayallerimi yaşayamadan ağlayış bağırış cve geldik ama ne gelme
avmnin otoparkına kadar kucağımda götürdüm pusette nerdeyse kendini yere atacaktı
Neyse dünü atlattık bugün yeni bir gün diye sabah 7 de güne başladım( hergün istisnasız bu saatte uyanır paşam
) sabah beslemesinden sonra gram uyumadı , döngü yeniden başladı yeniden beslenme , yine uyku yok , tabi o sırada ben kahvaltı bile yapamadığım için sinirlerim tepemdeydi , o bağırdı ağladı ben bağırdım ağladım , sonra baktım saçlarımı yoluyorum
ağladım ağladım ağladım boşalttım kendimi, sanki yitip giden hayatımın ardından ağlamışım gibi
Halbuki tüp bebekle anne oldum ben ne zorluklarla
Ne hikmettirki annelik heralde şimdi hiçbirşey olmamış gibi döngüye devam ediyorum
Varmı aranızda benim gibi arada keçilerini kaçıran