İnsan duygusal oluyor bu dönemlerde.ben az önce kızıma iyi anne miyim diye düşünürken buldum kendimi.neden biliyor musun..bugün parka çıkartamadım diye
yani demek istediğim bir biz anlarız birbirimizi...aynı Korkuyu martta yaşadım.beta düştükçe kabullenmedik.kan verip kontrol ettim durdum.o düştü ben doktorlar buldum...en son doktorum dedi ki keşke bazen olsa...keşke biz sağlıklı gebelik yasatabilsek,suyu olmayan gebeye su taşısak mesela dedi.sonu iyi ya da kötü ,bilgi güçtür diye anlatıyorum sana bunu.ben kötü sondan çok belirsizlikten korkarım.araştırmamı yaparım.çok sorarım,okurum ama sonu kötü diye anladıysam önceden kabullenmezsem sonradan zor olur diye düşünürüm mesela.sabret delicem...etmiceksin:) ama kabullen,tevekkül et ...iyiyi de kötüyü de kuzum.