- 2 Kasım 2016
- 2.228
- 4.723
- 39
Tatile çıkmadan 1 gün önce öğrendim. Pazar günüydü ve doktorum çalışmıyordu. Dönüşte giderim dedim. Doktoru arayıp yapmam gerekenleri sordum. Sonra atladım Bodrum’a geldim. Şehre uzak bir oteldeyim. Belki merkezde olsam düşünebilirdim yine. Beklerim ne var diyordum başta. Ama beklemek zormuş meğer.
İlk zamanlar çok stresli geçiyor gerçekten. Önce dış gebelik mi kimyasal mı telaşesi. Sonra kese boş mu dolu mu telaşesi. Ardından kalp atışı var mı yok mu telaşesi. İnsanın içi şiştikçe şişiyor. Biraz ağrı olsa ters giden bir şeyler mi var diye telaşlanıyor insan. Böyle hep bir yüreğimiz ağzımızda geziyoruz. Siz yine rahat olmaya çalışın elinizden geldiğince. Bakın kafanız rahatlayınca nasıl hamile kalıvermişsiniz. Başımıza ne geliyorsa stres yapmaktan, kafaya takmaktan geliyor.
şimdi de kalbi atmaya devam ediyor mu derdi var doğurana kadar bu mod devam edecek belli ki.. napalım cennet boşuna bizim ayağımızın altında değil, bekleyeceğiz artık