Ben birde yeter demistim o zaman. Üç yaşına gelmisti bezden ayrıldı. Uyku düzeni oturdu. Konuşmaya başladı. Her yere oğlumla rahat rahat gidiodum. Tek çocukta kalsaydim hayatim çok konforlu olurdu şuanda muhtemelen
. Ama oğluma haksızlık gibi geldi. Sırf keyfim için onu tek çocuk olarak bırakmak. Küçük dogdugundan beri hep zor bı bebek oldu. Çok gazliydi. Kucak bebegiydi.. hala öyle . Çok ağlayan çok hastalanan bı bebek. Daha deliksiz uyumadim doğumdan beri. Hatta geçen gece dörde kadar uyanmadı hiç. Dörtte emzirdim yattı. Ben yediye kadar uyuyamadım. Dört saat aralıksız uyumak fazla geldi bunyeme düşün yani
. İştahsız bı bebek. Gece sabaha kadar emerek geçiriyor nerdeyse. Gel gelelim. Bı o kadar Güler yüzlü tatlı çok bilmiş, abisiyle kendini yaşıt zannediyor onun yaptığı herseyi yapıyor
.evin maskotu neşesi. İyi ki olmuş. Oğluma yoldaş arkadaş. Bize birkez da dünya şenliği oldu. Ne kadar zor olsada evlat dünyanın en güzel şeyi. Rabbim isteyenlere aratmasın. Bizlere de kolaylık versin.