E tabi tam bitti derken yeniden başlamak zorlama mı insanı :) Ben evde tekrar bir bebek düşünemiyorum bile. Hatta eşime bir gün üçüncü lafı geçtiğinde küçük olan bezi bırakmadan yapacaksak yapalım elim boktan çıkınca daha da doğurmam ben demiştim :)) ki üçüncüye hiç ciddi anlamda niyetlenmedik. Niyetlenemedik, kızım sağolsun :) Oğlum ne kadar kolay bir bebekse kızım o kadar zordu bana göre :)
Kardeşlik bağı açısından aslında sorun yok. Yaşları yakın olunca haliyle doğal bir rekabette büyüyorlar. Her ne kadar biz anne baba olarak bunu minimize etmeye çalışsak da doğaya karşı gelemiyorsun.
Karakter olarak inanılmaz farklı çocuklar. Kızım aşırı girişkenliği, sosyalliği, konuşkanlığı ile beni zorlarken oğlum çekingen, içe dönük, kuralcı ve kaygılı haliyle beni zorluyor. Kızım bütün sahne sanatlarına ilgi duyup parlamak isterken, oğlum tamamen kodlama üzerine gidiyor. Yani evin içinde tamamen iki farklı çocuğu dengelemeye çalışıyorum. Ama azimliyim, başaracağım :)