Bizim dün yıl sonu gösterimiz vardı. ilk sahneye tüm çocuklar aynı anda çıktılar. koro grubunu tüm çocuklar oluşturuyordu. bizim ki perdeler açıldı etrafa bakmaya başladı. biz baya bi arka sıralardaydık ve beni pat diye buldu
anne gel dedi ağzını okudum eliyle çağırdı. tabi biz tepki vermedik ama oğlum önce yere baktı sonra tişörtünün alt kısmı ile oynamaya başlayıp o tatlı ağzını kocaman açarak anne diye ağladı durdu durdu sonra yüzünü elleriyle kapatarak koşarak arkaya kaçtı. arkasından sınıfındaki bir diğeri ağlamaya başladı o da içeri kaçtı. diğer arkadaşları koroda kaldı büyükler şarkı söyledi diğerleri ön sırada öyle etrafa bakıp durdular. Bizim morelimiz o kadar çok bozuldu ki. ağlayacaktım neredeyse. Tabi miniklerin sadece 2 gösterisi vardı. 2 gösteriye hazırlandık koroyla 3.
büyük sınıflar o kdar güzel oyunlar oynadı ki maşallah diyeyim çok sevimliydiler. minikleri en sona bırakmışlar alışsınlar diye. Neyse ki 2 gösteriyi de yarım yumalak tamamladı kuzular. bir birlerine baktılar etrafa baktılar utana utana hareketleri yaptılar yapmadılar. ama çok sevimliydiler. çok güzel bir gün geçirdik. sonra hepsi sahneye çıktı zıpladılar dans ettiler ama anladım ki yavrum utangaç olacak. inşallah büyüdükçe atlatır ilk deneyimimiz böyleydi. O kadar izleyici önüne bu yaşta ben çıksam nasıl olurdu belki daha çok utanırdım bilemiyorum. ben oğlumu izlerken oturduğum yerde benim karnım ağrıdı herkes bakıyor diye yavrum gene durdu sahnede :) sonra sürprizi sordu hemen unutmamış söz vermiştik gösteri sonrası gezmeye gidicez diye. çok güzel geçti ya :)