Senin kızın nasıl canım? Her şey yolunda mı? Hislerin nasıl? Oğlun ile kıyaslandığında...
Çok şükür herşey yolunda canım, kızım sağlıklı, haftasıyla uyumlu şekilde büyümeye devam ediyor. Ben artık iyice ağırlaşmaya başladım, günlük hayat zorlaşmaya başladı ama normal yani, rutin sıkıntılar bunlar :)
Ne yalan söyleyeyim gebelik boyunca çok fazla hamile moduna giremedim sorumluluklarımdan dolayı. Şimdi sonuna gelirken heyecanlanmaya başladım. Hazırlıklar filan.. özlemişim :) Muhtemelen son olacağı için hazırlıkların, bekleyişin tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Ancak bir taraftan endişeliyim doğumda birşeylerin ters gitmesinden.. Evde bana ihtiyacı olan bir bebeğimin daha olması geriyor beni. Ya yetemezsem, ya eksik kalırsam..
En son kontrolde doktorla pazarlığa oturdum beni gece yatırmasın doğumdan sonra diye :))) Bakanlık bir gece yatırılmasını (normal doğumda) zorunlu tutuyor ama sabah saatlerinde olursa doğumun herşey de yolundaysa belki yatırmam gönderirim dedi. Biliyor evimin hastaneye çok yakın olduğunu.. Neden yatmak istemiyorsun dedi.. Oğlum yalnız uyusun istemiyorum dedim. Tamam dedi :)
Bilmiyorum, ikinci bebeği hayatımda hiç bir yere oturtup sığdıramadım daha.. Ama biliyorum ki kızım geldiği zaman kendi alanını çatır çatır açacak ve bambaşka bir hayat sunacak bize. Umutsuz ya da depresif gelebilir yazdıklarım ama sadece endişeliyim bu tarz konularda. Yoksa heyecan ve keyifle bekliyorum kızımı.
Kusura bakma çok uzun oldu, bir dokun bin ah işit dedikleri bu olsa gerek :)