Kızlar bu arada yaklaşık 3 gündür vajinamda ağrılar var
Bazen ince sızı bazen bıçak batıyor gibi.... Yürüyünce fazlalaşıyor da hatta
Azıcık araştırdım, doğumun yaklaştığının habercisiymiş
Doğumun yaklaştığını biliyoruz canımson günleri sayıyoruz nasipse ama gün belirtebilelerdi iyiydi
Zaten karnım bugün yine taş gibi, kızımın hareketleri tekmeden çok ittirme gibi zatengözümü korkutuyor.
Dün çok iş yaptım yorulunca hep böyle oluyor
Kizlar bende ruyamda sancim var saniyorum annemde yanimda. Sonra dustan cikmisim hastaneye kosmusum dur diyorum once saclarimi tarayimsonra tariyorum odata giriyorum bir suru kisi var. Sonra doktorumu goruyorum geliyo yanima sedye var oraya uzaniyo doktor daha var ayin 31 ine kaadr zaman veriyorum sana diyo doguramadim ya herkes doguruyo biz gec kaliyomusuz gibi geliyo halbuki 2~3 haftamiz var
Bende hareketleri azaldiginda cok korkuyorum canim ve sanki korktukca daha azaliyo hareketler. Esimde gecen tam boyle anda muzik acti baktik vuruyo
Canım ben de tam 5 kilo verdim, korse takıyorum, göbeğim küçülmüş artık.Göbek bakımı yapıyorum tatlım halen düşmedi 8. Gün dün işitme testi oldu çok şükür iyi çıktı senin kilo durumu Nasıl ben 5 kilo vermişim kaldı 6 kiloeski fit halimi özlüyorum
canım inanır mısın 40.haftadan önce doğurmucam gibi bir his var içimde öyle bir rahatım ki anlatamamAt canım resim yani
Bu arada telaş yaptırmak istemem canım amasenin gün benden önde ve senin benden daha çok hazır olması lazım
Canim ayni durum bende var sen cok guzel anlatmissin ben anlatamiyorum bile yasadigim sanci durumunu. Bende bakmistim yalanci sancilarmis sanirim bunlar. Ben gun icinde cok yorulursam aksam yogun hissediyorum bu agrilari.
Hayirolsun canim doguramamak basimiza vurdu galiba
Kizlar ben de dogum hikayemi yaziim.
1 ekim gece 4 gibi tuvalete gitmek için uyandım, yataktan kalktığım zaman hafif sıcak akıntı hissettim, çok az olduğu için normal akıntı dedim. Sonra 6.30 gibi yine uyandım ve yatagın ıslandığını gördüm, bir bardak kadar su, acaba idrarmi dedim, kokladım, hayır idrar kokmuyor. Eşimi hemen uyandırdım, şaşkın halda galiba suyum geldi dedim, şaşkın şaşkın baktık, napıcaz diye düşündük. Zaten sabah 9da doktor randevum vardı, beklemeye karar verdim, su ara ara gelmeye devam ediyordu, kahvaltımızı yaptık, doktora gittik. Suyum geldi dedim. Doktor ne kadar geldi, eminmisin sordu. Bi anda ya idrar çıkarsa nasıl rezil olurum diye düşündüm. Doktor kontrol etti, su değil dedi, ama yine nstye gönderdi ve ped verdi. Sonuç: hastaneye yatış ama yolun daha başındayız. 1 gece hastanede kaldım, günboyu lavman yapıldı, hafif sancılar kasılmalar ebenin ağrılı müayineleri (doktor aynı müayineyi daha acısız şekilde yapıyor :/), açılma 2 cm ve sancılar düzensiz ve yetersiz ve su gelmesi durdu, ebeye söylediğimde 'suyun bitti' söyledi, ama bebek gayet hareketli. Ebeye 'ee böyle devam ederse nolucak' sordum. (Koskoca doktora değil de nedem ebeye soruyorsun?!!) Su bittiği için yarın sezaryene alınabilirsin dedi. Doktor gece geldi müayine etti, su kesesi duruyor, bebeğin kalp atışı normal, açılma ve sancı yok, ilerleme olmazsa yarım eve göndereceğim dedi, nasıl olsa zamanına var dedi. Ben hayal kırıklığı - eşime bu bebek bu gece gelecek dedim :)))). Gece 4-5 gibi düzenli ve gerçek sancılar başladı. Daha önce yaşadığım sancıların doğum sancısı olmadığını anladım. 5dakdan bir daha önce 30 san sonra 1 dak devam eden belden sancı, başka sancıya benzemiyor.. gittikce şiddet arttı. Ben artık sancı geldiğinde ağlamaya başladım. Ebe müayinesi: açılma 4sm, sancı düzenli, birazdan doktor gelecek dedi. Artık şiddet artıyor ve epidural istedim. Sancılar artık tavan yapıyor ve 1 dak sürüyor, dayanamıck gibi oluyor, doktorum aradı epidural yaptırmamamı istedi, çoğu gitmiş azı kalmış dedi, ben inat ettim yaptırdım, bir az sonra doktorla anestezi uzmanı geldi, saat 10 gibi doğumhaneye aldılar beni, epidural yapıldı (lokal anestezi haric can acıtmıyor), doktor müayine etti açıklık 6cm, geri kalan zamanı doğumhanede geçirmemi istedi. Belden gelen ağrı yok, sancı var, aynı sancıları hissediyorum, artık daha uzun sürüyor ve kısa aralıklı, o sancıyı anlatamam, ne zaman biticek bu ıztırab diyorsun, epiduralın dozunu az verdiler ve dozu artırmam için alet verdiler. Sancı geldiğinde inlemeden, ağlamadan duramıyorum, bazen bağırıyorum hatta. Doktor bu iş bugün bitecek dedi, geceyi uykusuz geçirdiğin için fazla seni yıpratamayız dedi. Anestezi uzmanı ne olur olmaz yine kaldı. Doktor yarım saat sonra kontrol etti ve tam açıklık. Hadi şimdi iş sende dedi, her şey güzel dediğim zaman ıkınacaksın. Bende ikinma hiss sifir epidural aldigim icin, doktor sancilri takip ederek ikin diyor ve ben ikiniyorum ama dogru yapamiyorum, canim cok aciyor, dogum surecim 1 saat surdu, yorgun dustum, sancilar arasi resmen uyuya kaliyordum catalda, sanci zamani artik yapamiyordum, cataldan cikiyordum, biri bacagimi digeri kolumu tutuyor, doktor cok ugrasti kesisiz olsun, ama ben yapamadım ve hala da pişmanlığını duyuyorum. Sonra her şey biranda oldu, doktor kesi attı tabii ben hiç bir şey hiss etmiyorum. Son ıkınma, doktor afferin dedi, ben kafası çıktı sandım, ama doktorun bir şeyle uğraşdığını gördüm ve elinde bebeğim :)) Ya Rabbim şükür dedim, bebeğimi doktor sanki tavşan kulağından tutarmış gibi topuklarından tutmuş, o anda ağladım, acayip duygular, bitti mi yani??? O benim bebeğimmi? Bebeği temizleyip göğüsüme yatırdılar, süt sürdüler ağzına. Tüm sancı bir anda yok oldu, sonra bebeğim kucağımda tekerlikli sandalyede doğumhaneden çıktım.
Hala yapamadığımın ve pes ettiğimin pişmanlığı var içimde, görevimi yapamamış gibi hissediyorum. Bu da benim zorlu geçen doğum hikayem, normal doğuma pişmanmısın sorsanız hayır derim. İkinci doğum hakta ne düşünüyorsun derseniz şuan hiç bir şey düşünemiyorum. Ama doğru doktoru seçdiğime bir daha emin oldum.
Hepinize kolay doğumlar dilerim. Sorulara açığım :)
Ya cok özendim sana suan biliyomusun?Kizlar ben de dogum hikayemi yaziim.
1 ekim gece 4 gibi tuvalete gitmek için uyandım, yataktan kalktığım zaman hafif sıcak akıntı hissettim, çok az olduğu için normal akıntı dedim. Sonra 6.30 gibi yine uyandım ve yatagın ıslandığını gördüm, bir bardak kadar su, acaba idrarmi dedim, kokladım, hayır idrar kokmuyor. Eşimi hemen uyandırdım, şaşkın halda galiba suyum geldi dedim, şaşkın şaşkın baktık, napıcaz diye düşündük. Zaten sabah 9da doktor randevum vardı, beklemeye karar verdim, su ara ara gelmeye devam ediyordu, kahvaltımızı yaptık, doktora gittik. Suyum geldi dedim. Doktor ne kadar geldi, eminmisin sordu. Bi anda ya idrar çıkarsa nasıl rezil olurum diye düşündüm. Doktor kontrol etti, su değil dedi, ama yine nstye gönderdi ve ped verdi. Sonuç: hastaneye yatış ama yolun daha başındayız. 1 gece hastanede kaldım, günboyu lavman yapıldı, hafif sancılar kasılmalar ebenin ağrılı müayineleri (doktor aynı müayineyi daha acısız şekilde yapıyor :/), açılma 2 cm ve sancılar düzensiz ve yetersiz ve su gelmesi durdu, ebeye söylediğimde 'suyun bitti' söyledi, ama bebek gayet hareketli. Ebeye 'ee böyle devam ederse nolucak' sordum. (Koskoca doktora değil de nedem ebeye soruyorsun?!!) Su bittiği için yarın sezaryene alınabilirsin dedi. Doktor gece geldi müayine etti, su kesesi duruyor, bebeğin kalp atışı normal, açılma ve sancı yok, ilerleme olmazsa yarım eve göndereceğim dedi, nasıl olsa zamanına var dedi. Ben hayal kırıklığı - eşime bu bebek bu gece gelecek dedim :)))). Gece 4-5 gibi düzenli ve gerçek sancılar başladı. Daha önce yaşadığım sancıların doğum sancısı olmadığını anladım. 5dakdan bir daha önce 30 san sonra 1 dak devam eden belden sancı, başka sancıya benzemiyor.. gittikce şiddet arttı. Ben artık sancı geldiğinde ağlamaya başladım. Ebe müayinesi: açılma 4sm, sancı düzenli, birazdan doktor gelecek dedi. Artık şiddet artıyor ve epidural istedim. Sancılar artık tavan yapıyor ve 1 dak sürüyor, dayanamıck gibi oluyor, doktorum aradı epidural yaptırmamamı istedi, çoğu gitmiş azı kalmış dedi, ben inat ettim yaptırdım, bir az sonra doktorla anestezi uzmanı geldi, saat 10 gibi doğumhaneye aldılar beni, epidural yapıldı (lokal anestezi haric can acıtmıyor), doktor müayine etti açıklık 6cm, geri kalan zamanı doğumhanede geçirmemi istedi. Belden gelen ağrı yok, sancı var, aynı sancıları hissediyorum, artık daha uzun sürüyor ve kısa aralıklı, o sancıyı anlatamam, ne zaman biticek bu ıztırab diyorsun, epiduralın dozunu az verdiler ve dozu artırmam için alet verdiler. Sancı geldiğinde inlemeden, ağlamadan duramıyorum, bazen bağırıyorum hatta. Doktor bu iş bugün bitecek dedi, geceyi uykusuz geçirdiğin için fazla seni yıpratamayız dedi. Anestezi uzmanı ne olur olmaz yine kaldı. Doktor yarım saat sonra kontrol etti ve tam açıklık. Hadi şimdi iş sende dedi, her şey güzel dediğim zaman ıkınacaksın. Bende ikinma hiss sifir epidural aldigim icin, doktor sancilri takip ederek ikin diyor ve ben ikiniyorum ama dogru yapamiyorum, canim cok aciyor, dogum surecim 1 saat surdu, yorgun dustum, sancilar arasi resmen uyuya kaliyordum catalda, sanci zamani artik yapamiyordum, cataldan cikiyordum, biri bacagimi digeri kolumu tutuyor, doktor cok ugrasti kesisiz olsun, ama ben yapamadım ve hala da pişmanlığını duyuyorum. Sonra her şey biranda oldu, doktor kesi attı tabii ben hiç bir şey hiss etmiyorum. Son ıkınma, doktor afferin dedi, ben kafası çıktı sandım, ama doktorun bir şeyle uğraşdığını gördüm ve elinde bebeğim :)) Ya Rabbim şükür dedim, bebeğimi doktor sanki tavşan kulağından tutarmış gibi topuklarından tutmuş, o anda ağladım, acayip duygular, bitti mi yani??? O benim bebeğimmi? Bebeği temizleyip göğüsüme yatırdılar, süt sürdüler ağzına. Tüm sancı bir anda yok oldu, sonra bebeğim kucağımda tekerlikli sandalyede doğumhaneden çıktım.
Hala yapamadığımın ve pes ettiğimin pişmanlığı var içimde, görevimi yapamamış gibi hissediyorum. Bu da benim zorlu geçen doğum hikayem, normal doğuma pişmanmısın sorsanız hayır derim. İkinci doğum hakta ne düşünüyorsun derseniz şuan hiç bir şey düşünemiyorum. Ama doğru doktoru seçdiğime bir daha emin oldum.
Hepinize kolay doğumlar dilerim. Sorulara açığım :)
Cnm doktora sordum soylemedi, sen şimdi onu düşünme dedi. Yeni yeni baktım dikişime biliyomusunAGRA kaç dikişin vardı :'((
Hadi hayirli olsun doktor stresinden kalkmis oldu hayırlı doğumlara inş. Darısı:))selam kızlar...
hastaneden geldik anca yazabiliyorum.an itibariyle 9aydır gittiğim doktoru bırakmış bulunuyorum.geçen sefer gidip muayene olduğum doktorla görüştüm nasipse hayırlısıyla o yaptırcak doğumumu.birde doğum yapcağım hastaneyi doğumhaneyi falan gezdim ayy iyice heyecan bastırdı beni:)
Çok sağ ol. Cnm bnm inşallah sen de sağlıkla kucağına alırsın prensesini ve bize hikayeni anlatırsınYa cok özendim sana suan biliyomusun?
Çok şükür canim bebegin seninle ve ikinizde iyisiniz. Seni tebrik ederim bu guzel basarindan dolayi
Canım. Ne güzel anlatmış sin hiç yapamadım hissine kapılma bence o an insan ne yapacağını bilemez herhalde bebisin ve sen iyisiniz ya önemli olan bu tekrar tekrar tebrik ediyorum seniKizlar ben de dogum hikayemi yaziim.
1 ekim gece 4 gibi tuvalete gitmek için uyandım, yataktan kalktığım zaman hafif sıcak akıntı hissettim, çok az olduğu için normal akıntı dedim. Sonra 6.30 gibi yine uyandım ve yatagın ıslandığını gördüm, bir bardak kadar su, acaba idrarmi dedim, kokladım, hayır idrar kokmuyor. Eşimi hemen uyandırdım, şaşkın halda galiba suyum geldi dedim, şaşkın şaşkın baktık, napıcaz diye düşündük. Zaten sabah 9da doktor randevum vardı, beklemeye karar verdim, su ara ara gelmeye devam ediyordu, kahvaltımızı yaptık, doktora gittik. Suyum geldi dedim. Doktor ne kadar geldi, eminmisin sordu. Bi anda ya idrar çıkarsa nasıl rezil olurum diye düşündüm. Doktor kontrol etti, su değil dedi, ama yine nstye gönderdi ve ped verdi. Sonuç: hastaneye yatış ama yolun daha başındayız. 1 gece hastanede kaldım, günboyu lavman yapıldı, hafif sancılar kasılmalar ebenin ağrılı müayineleri (doktor aynı müayineyi daha acısız şekilde yapıyor :/), açılma 2 cm ve sancılar düzensiz ve yetersiz ve su gelmesi durdu, ebeye söylediğimde 'suyun bitti' söyledi, ama bebek gayet hareketli. Ebeye 'ee böyle devam ederse nolucak' sordum. (Koskoca doktora değil de nedem ebeye soruyorsun?!!) Su bittiği için yarın sezaryene alınabilirsin dedi. Doktor gece geldi müayine etti, su kesesi duruyor, bebeğin kalp atışı normal, açılma ve sancı yok, ilerleme olmazsa yarım eve göndereceğim dedi, nasıl olsa zamanına var dedi. Ben hayal kırıklığı - eşime bu bebek bu gece gelecek dedim :)))). Gece 4-5 gibi düzenli ve gerçek sancılar başladı. Daha önce yaşadığım sancıların doğum sancısı olmadığını anladım. 5dakdan bir daha önce 30 san sonra 1 dak devam eden belden sancı, başka sancıya benzemiyor.. gittikce şiddet arttı. Ben artık sancı geldiğinde ağlamaya başladım. Ebe müayinesi: açılma 4sm, sancı düzenli, birazdan doktor gelecek dedi. Artık şiddet artıyor ve epidural istedim. Sancılar artık tavan yapıyor ve 1 dak sürüyor, dayanamıck gibi oluyor, doktorum aradı epidural yaptırmamamı istedi, çoğu gitmiş azı kalmış dedi, ben inat ettim yaptırdım, bir az sonra doktorla anestezi uzmanı geldi, saat 10 gibi doğumhaneye aldılar beni, epidural yapıldı (lokal anestezi haric can acıtmıyor), doktor müayine etti açıklık 6cm, geri kalan zamanı doğumhanede geçirmemi istedi. Belden gelen ağrı yok, sancı var, aynı sancıları hissediyorum, artık daha uzun sürüyor ve kısa aralıklı, o sancıyı anlatamam, ne zaman biticek bu ıztırab diyorsun, epiduralın dozunu az verdiler ve dozu artırmam için alet verdiler. Sancı geldiğinde inlemeden, ağlamadan duramıyorum, bazen bağırıyorum hatta. Doktor bu iş bugün bitecek dedi, geceyi uykusuz geçirdiğin için fazla seni yıpratamayız dedi. Anestezi uzmanı ne olur olmaz yine kaldı. Doktor yarım saat sonra kontrol etti ve tam açıklık. Hadi şimdi iş sende dedi, her şey güzel dediğim zaman ıkınacaksın. Bende ikinma hiss sifir epidural aldigim icin, doktor sancilri takip ederek ikin diyor ve ben ikiniyorum ama dogru yapamiyorum, canim cok aciyor, dogum surecim 1 saat surdu, yorgun dustum, sancilar arasi resmen uyuya kaliyordum catalda, sanci zamani artik yapamiyordum, cataldan cikiyordum, biri bacagimi digeri kolumu tutuyor, doktor cok ugrasti kesisiz olsun, ama ben yapamadım ve hala da pişmanlığını duyuyorum. Sonra her şey biranda oldu, doktor kesi attı tabii ben hiç bir şey hiss etmiyorum. Son ıkınma, doktor afferin dedi, ben kafası çıktı sandım, ama doktorun bir şeyle uğraşdığını gördüm ve elinde bebeğim :)) Ya Rabbim şükür dedim, bebeğimi doktor sanki tavşan kulağından tutarmış gibi topuklarından tutmuş, o anda ağladım, acayip duygular, bitti mi yani??? O benim bebeğimmi? Bebeği temizleyip göğüsüme yatırdılar, süt sürdüler ağzına. Tüm sancı bir anda yok oldu, sonra bebeğim kucağımda tekerlikli sandalyede doğumhaneden çıktım.
Hala yapamadığımın ve pes ettiğimin pişmanlığı var içimde, görevimi yapamamış gibi hissediyorum. Bu da benim zorlu geçen doğum hikayem, normal doğuma pişmanmısın sorsanız hayır derim. İkinci doğum hakta ne düşünüyorsun derseniz şuan hiç bir şey düşünemiyorum. Ama doğru doktoru seçdiğime bir daha emin oldum.
Hepinize kolay doğumlar dilerim. Sorulara açığım :)
Cnm doktora sordum soylemedi, sen şimdi onu düşünme dedi. Yeni yeni baktım dikişime biliyomusunkorkulu değilmiş. Hemşire dıştan 5 dikiş söyledi en son.
Çok sağ ol. Cnm bnm inşallah sen de sağlıkla kucağına alırsın prensesini ve bize hikayeni anlatırsın
Cnm ben doğum sürecine hep böyle baktım: bebek nasıl olsa çıkıcak ordan, orda kalıcak hali yok ki :) sadece o süreci atlatmak lazım, sabrlı olmak lazım. Doğum sırasında doktora hep şunu söylüyordum: doktor bey ne yapıyorsunuz yapın ama beni sezaryene almayın:))) resmen yalvarıyordum. O kadar sancı acı sonrası sezaryen beni iyice depresyona sokardı. Hala doğumu hatırladığımda duygulanıyorum, unutulmaz anlarrÇok dikiş var demistin ya ben iyice tırsttım of çok stresli bu nasıl dogurcam düşüncesi
Canım tebrik ederim sağ sağlim almışsın yavrunu kucağına allah analı babalı büyütsün inşallah darısı diğer arkadaşlara olsun :) ğKizlar ben de dogum hikayemi yaziim.
1 ekim gece 4 gibi tuvalete gitmek için uyandım, yataktan kalktığım zaman hafif sıcak akıntı hissettim, çok az olduğu için normal akıntı dedim. Sonra 6.30 gibi yine uyandım ve yatagın ıslandığını gördüm, bir bardak kadar su, acaba idrarmi dedim, kokladım, hayır idrar kokmuyor. Eşimi hemen uyandırdım, şaşkın halda galiba suyum geldi dedim, şaşkın şaşkın baktık, napıcaz diye düşündük. Zaten sabah 9da doktor randevum vardı, beklemeye karar verdim, su ara ara gelmeye devam ediyordu, kahvaltımızı yaptık, doktora gittik. Suyum geldi dedim. Doktor ne kadar geldi, eminmisin sordu. Bi anda ya idrar çıkarsa nasıl rezil olurum diye düşündüm. Doktor kontrol etti, su değil dedi, ama yine nstye gönderdi ve ped verdi. Sonuç: hastaneye yatış ama yolun daha başındayız. 1 gece hastanede kaldım, günboyu lavman yapıldı, hafif sancılar kasılmalar ebenin ağrılı müayineleri (doktor aynı müayineyi daha acısız şekilde yapıyor :/), açılma 2 cm ve sancılar düzensiz ve yetersiz ve su gelmesi durdu, ebeye söylediğimde 'suyun bitti' söyledi, ama bebek gayet hareketli. Ebeye 'ee böyle devam ederse nolucak' sordum. (Koskoca doktora değil de nedem ebeye soruyorsun?!!) Su bittiği için yarın sezaryene alınabilirsin dedi. Doktor gece geldi müayine etti, su kesesi duruyor, bebeğin kalp atışı normal, açılma ve sancı yok, ilerleme olmazsa yarım eve göndereceğim dedi, nasıl olsa zamanına var dedi. Ben hayal kırıklığı - eşime bu bebek bu gece gelecek dedim :)))). Gece 4-5 gibi düzenli ve gerçek sancılar başladı. Daha önce yaşadığım sancıların doğum sancısı olmadığını anladım. 5dakdan bir daha önce 30 san sonra 1 dak devam eden belden sancı, başka sancıya benzemiyor.. gittikce şiddet arttı. Ben artık sancı geldiğinde ağlamaya başladım. Ebe müayinesi: açılma 4sm, sancı düzenli, birazdan doktor gelecek dedi. Artık şiddet artıyor ve epidural istedim. Sancılar artık tavan yapıyor ve 1 dak sürüyor, dayanamıck gibi oluyor, doktorum aradı epidural yaptırmamamı istedi, çoğu gitmiş azı kalmış dedi, ben inat ettim yaptırdım, bir az sonra doktorla anestezi uzmanı geldi, saat 10 gibi doğumhaneye aldılar beni, epidural yapıldı (lokal anestezi haric can acıtmıyor), doktor müayine etti açıklık 6cm, geri kalan zamanı doğumhanede geçirmemi istedi. Belden gelen ağrı yok, sancı var, aynı sancıları hissediyorum, artık daha uzun sürüyor ve kısa aralıklı, o sancıyı anlatamam, ne zaman biticek bu ıztırab diyorsun, epiduralın dozunu az verdiler ve dozu artırmam için alet verdiler. Sancı geldiğinde inlemeden, ağlamadan duramıyorum, bazen bağırıyorum hatta. Doktor bu iş bugün bitecek dedi, geceyi uykusuz geçirdiğin için fazla seni yıpratamayız dedi. Anestezi uzmanı ne olur olmaz yine kaldı. Doktor yarım saat sonra kontrol etti ve tam açıklık. Hadi şimdi iş sende dedi, her şey güzel dediğim zaman ıkınacaksın. Bende ikinma hiss sifir epidural aldigim icin, doktor sancilri takip ederek ikin diyor ve ben ikiniyorum ama dogru yapamiyorum, canim cok aciyor, dogum surecim 1 saat surdu, yorgun dustum, sancilar arasi resmen uyuya kaliyordum catalda, sanci zamani artik yapamiyordum, cataldan cikiyordum, biri bacagimi digeri kolumu tutuyor, doktor cok ugrasti kesisiz olsun, ama ben yapamadım ve hala da pişmanlığını duyuyorum. Sonra her şey biranda oldu, doktor kesi attı tabii ben hiç bir şey hiss etmiyorum. Son ıkınma, doktor afferin dedi, ben kafası çıktı sandım, ama doktorun bir şeyle uğraşdığını gördüm ve elinde bebeğim :)) Ya Rabbim şükür dedim, bebeğimi doktor sanki tavşan kulağından tutarmış gibi topuklarından tutmuş, o anda ağladım, acayip duygular, bitti mi yani??? O benim bebeğimmi? Bebeği temizleyip göğüsüme yatırdılar, süt sürdüler ağzına. Tüm sancı bir anda yok oldu, sonra bebeğim kucağımda tekerlikli sandalyede doğumhaneden çıktım.
Hala yapamadığımın ve pes ettiğimin pişmanlığı var içimde, görevimi yapamamış gibi hissediyorum. Bu da benim zorlu geçen doğum hikayem, normal doğuma pişmanmısın sorsanız hayır derim. İkinci doğum hakta ne düşünüyorsun derseniz şuan hiç bir şey düşünemiyorum. Ama doğru doktoru seçdiğime bir daha emin oldum.
Hepinize kolay doğumlar dilerim. Sorulara açığım :)
Tebrik ederim canım sağ sağlim almışsın yavrunu kucağına allah analı babalı büyütsün inşallah darısı diğer arkadaşlatın başına :)Kizlar ben de dogum hikayemi yaziim.
1 ekim gece 4 gibi tuvalete gitmek için uyandım, yataktan kalktığım zaman hafif sıcak akıntı hissettim, çok az olduğu için normal akıntı dedim. Sonra 6.30 gibi yine uyandım ve yatagın ıslandığını gördüm, bir bardak kadar su, acaba idrarmi dedim, kokladım, hayır idrar kokmuyor. Eşimi hemen uyandırdım, şaşkın halda galiba suyum geldi dedim, şaşkın şaşkın baktık, napıcaz diye düşündük. Zaten sabah 9da doktor randevum vardı, beklemeye karar verdim, su ara ara gelmeye devam ediyordu, kahvaltımızı yaptık, doktora gittik. Suyum geldi dedim. Doktor ne kadar geldi, eminmisin sordu. Bi anda ya idrar çıkarsa nasıl rezil olurum diye düşündüm. Doktor kontrol etti, su değil dedi, ama yine nstye gönderdi ve ped verdi. Sonuç: hastaneye yatış ama yolun daha başındayız. 1 gece hastanede kaldım, günboyu lavman yapıldı, hafif sancılar kasılmalar ebenin ağrılı müayineleri (doktor aynı müayineyi daha acısız şekilde yapıyor :/), açılma 2 cm ve sancılar düzensiz ve yetersiz ve su gelmesi durdu, ebeye söylediğimde 'suyun bitti' söyledi, ama bebek gayet hareketli. Ebeye 'ee böyle devam ederse nolucak' sordum. (Koskoca doktora değil de nedem ebeye soruyorsun?!!) Su bittiği için yarın sezaryene alınabilirsin dedi. Doktor gece geldi müayine etti, su kesesi duruyor, bebeğin kalp atışı normal, açılma ve sancı yok, ilerleme olmazsa yarım eve göndereceğim dedi, nasıl olsa zamanına var dedi. Ben hayal kırıklığı - eşime bu bebek bu gece gelecek dedim :)))). Gece 4-5 gibi düzenli ve gerçek sancılar başladı. Daha önce yaşadığım sancıların doğum sancısı olmadığını anladım. 5dakdan bir daha önce 30 san sonra 1 dak devam eden belden sancı, başka sancıya benzemiyor.. gittikce şiddet arttı. Ben artık sancı geldiğinde ağlamaya başladım. Ebe müayinesi: açılma 4sm, sancı düzenli, birazdan doktor gelecek dedi. Artık şiddet artıyor ve epidural istedim. Sancılar artık tavan yapıyor ve 1 dak sürüyor, dayanamıck gibi oluyor, doktorum aradı epidural yaptırmamamı istedi, çoğu gitmiş azı kalmış dedi, ben inat ettim yaptırdım, bir az sonra doktorla anestezi uzmanı geldi, saat 10 gibi doğumhaneye aldılar beni, epidural yapıldı (lokal anestezi haric can acıtmıyor), doktor müayine etti açıklık 6cm, geri kalan zamanı doğumhanede geçirmemi istedi. Belden gelen ağrı yok, sancı var, aynı sancıları hissediyorum, artık daha uzun sürüyor ve kısa aralıklı, o sancıyı anlatamam, ne zaman biticek bu ıztırab diyorsun, epiduralın dozunu az verdiler ve dozu artırmam için alet verdiler. Sancı geldiğinde inlemeden, ağlamadan duramıyorum, bazen bağırıyorum hatta. Doktor bu iş bugün bitecek dedi, geceyi uykusuz geçirdiğin için fazla seni yıpratamayız dedi. Anestezi uzmanı ne olur olmaz yine kaldı. Doktor yarım saat sonra kontrol etti ve tam açıklık. Hadi şimdi iş sende dedi, her şey güzel dediğim zaman ıkınacaksın. Bende ikinma hiss sifir epidural aldigim icin, doktor sancilri takip ederek ikin diyor ve ben ikiniyorum ama dogru yapamiyorum, canim cok aciyor, dogum surecim 1 saat surdu, yorgun dustum, sancilar arasi resmen uyuya kaliyordum catalda, sanci zamani artik yapamiyordum, cataldan cikiyordum, biri bacagimi digeri kolumu tutuyor, doktor cok ugrasti kesisiz olsun, ama ben yapamadım ve hala da pişmanlığını duyuyorum. Sonra her şey biranda oldu, doktor kesi attı tabii ben hiç bir şey hiss etmiyorum. Son ıkınma, doktor afferin dedi, ben kafası çıktı sandım, ama doktorun bir şeyle uğraşdığını gördüm ve elinde bebeğim :)) Ya Rabbim şükür dedim, bebeğimi doktor sanki tavşan kulağından tutarmış gibi topuklarından tutmuş, o anda ağladım, acayip duygular, bitti mi yani??? O benim bebeğimmi? Bebeği temizleyip göğüsüme yatırdılar, süt sürdüler ağzına. Tüm sancı bir anda yok oldu, sonra bebeğim kucağımda tekerlikli sandalyede doğumhaneden çıktım.
Hala yapamadığımın ve pes ettiğimin pişmanlığı var içimde, görevimi yapamamış gibi hissediyorum. Bu da benim zorlu geçen doğum hikayem, normal doğuma pişmanmısın sorsanız hayır derim. İkinci doğum hakta ne düşünüyorsun derseniz şuan hiç bir şey düşünemiyorum. Ama doğru doktoru seçdiğime bir daha emin oldum.
Hepinize kolay doğumlar dilerim. Sorulara açığım :)
Hiç o ıkınmayı kafana takma canım açılma tam olduğun da bebek gelmeye başladığı zaman öyle bi ıkınma hissi geliyo ki ben nasıl çıktı hala şaşkınım :)Aynen canım yorgunken daha fazla artıyor o bıçaklanma hissi ve karındaki gerginlik
Sabah beri daha yeni gerginlik azalmaya başladı ve kızım birazcık daha hareketli
Ay ne güzel
Bizde inş. böyle güzel hikayeler edinicez.
Yalnız bizde genel olarak (eğitimlere katılmadığımız için) o ıkınmayı başaramama ve doğru nefes alamama durumları mevcut canım.
Vücudunun da artık yorulması normal ama çok şükür ki bebeğin seninle. 1 geceyi sancıyla ya da tedirgin geçirmek hiç kolay değil...
Ama ben ilk doğumun özellikle normal olmasına şu yönde seviniyorum 2. de normal olabilme ihtimali yükseliyor.
Ve yaşamadık ama her zaman ilk doğumun daha zor olduğunu 2. 3. neyse daha kolay olduğunu söylerler....
Hatta yengem ilk çocuğunu doğurduğunda yemin billah etmişti daha çocuk doğurmam diye
2. de hiç öyle laflar duymadım
yengec4 canım Allahtan 40 haftayı bitirmicek diye his var içinde herşeyi geçtim bebişin çantasını tam hazır et benim de halaa depent alınacak ya o kadarını karıştırma
Hiç o ıkınmayı kafana takma canım açılma tam olduğun da bebek gelmeye başladığı zaman öyle bi ıkınma hissi geliyo ki ben nasıl çıktı hala şaşkınım :)
Tatlı Anneler Günaydın
Uyuyamadığım için ben açayım dedim bugün dükkanı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?