Kizlar ben de dogum hikayemi yaziim.
1 ekim gece 4 gibi tuvalete gitmek için uyandım, yataktan kalktığım zaman hafif sıcak akıntı hissettim, çok az olduğu için normal akıntı dedim. Sonra 6.30 gibi yine uyandım ve yatagın ıslandığını gördüm, bir bardak kadar su, acaba idrarmi dedim, kokladım, hayır idrar kokmuyor. Eşimi hemen uyandırdım, şaşkın halda galiba suyum geldi dedim, şaşkın şaşkın baktık, napıcaz diye düşündük. Zaten sabah 9da doktor randevum vardı, beklemeye karar verdim, su ara ara gelmeye devam ediyordu, kahvaltımızı yaptık, doktora gittik. Suyum geldi dedim. Doktor ne kadar geldi, eminmisin sordu. Bi anda ya idrar çıkarsa nasıl rezil olurum diye düşündüm. Doktor kontrol etti, su değil dedi, ama yine nstye gönderdi ve ped verdi. Sonuç: hastaneye yatış ama yolun daha başındayız. 1 gece hastanede kaldım, günboyu lavman yapıldı, hafif sancılar kasılmalar ebenin ağrılı müayineleri (doktor aynı müayineyi daha acısız şekilde yapıyor :/), açılma 2 cm ve sancılar düzensiz ve yetersiz ve su gelmesi durdu, ebeye söylediğimde 'suyun bitti' söyledi, ama bebek gayet hareketli. Ebeye 'ee böyle devam ederse nolucak' sordum. (Koskoca doktora değil de nedem ebeye soruyorsun?!!) Su bittiği için yarın sezaryene alınabilirsin dedi. Doktor gece geldi müayine etti, su kesesi duruyor, bebeğin kalp atışı normal, açılma ve sancı yok, ilerleme olmazsa yarım eve göndereceğim dedi, nasıl olsa zamanına var dedi. Ben hayal kırıklığı - eşime bu bebek bu gece gelecek dedim :)))). Gece 4-5 gibi düzenli ve gerçek sancılar başladı. Daha önce yaşadığım sancıların doğum sancısı olmadığını anladım. 5dakdan bir daha önce 30 san sonra 1 dak devam eden belden sancı, başka sancıya benzemiyor.. gittikce şiddet arttı. Ben artık sancı geldiğinde ağlamaya başladım. Ebe müayinesi: açılma 4sm, sancı düzenli, birazdan doktor gelecek dedi. Artık şiddet artıyor ve epidural istedim. Sancılar artık tavan yapıyor ve 1 dak sürüyor, dayanamıck gibi oluyor, doktorum aradı epidural yaptırmamamı istedi, çoğu gitmiş azı kalmış dedi, ben inat ettim yaptırdım, bir az sonra doktorla anestezi uzmanı geldi, saat 10 gibi doğumhaneye aldılar beni, epidural yapıldı (lokal anestezi haric can acıtmıyor), doktor müayine etti açıklık 6cm, geri kalan zamanı doğumhanede geçirmemi istedi. Belden gelen ağrı yok, sancı var, aynı sancıları hissediyorum, artık daha uzun sürüyor ve kısa aralıklı, o sancıyı anlatamam, ne zaman biticek bu ıztırab diyorsun, epiduralın dozunu az verdiler ve dozu artırmam için alet verdiler. Sancı geldiğinde inlemeden, ağlamadan duramıyorum, bazen bağırıyorum hatta. Doktor bu iş bugün bitecek dedi, geceyi uykusuz geçirdiğin için fazla seni yıpratamayız dedi. Anestezi uzmanı ne olur olmaz yine kaldı. Doktor yarım saat sonra kontrol etti ve tam açıklık. Hadi şimdi iş sende dedi, her şey güzel dediğim zaman ıkınacaksın. Bende ikinma hiss sifir epidural aldigim icin, doktor sancilri takip ederek ikin diyor ve ben ikiniyorum ama dogru yapamiyorum, canim cok aciyor, dogum surecim 1 saat surdu, yorgun dustum, sancilar arasi resmen uyuya kaliyordum catalda, sanci zamani artik yapamiyordum, cataldan cikiyordum, biri bacagimi digeri kolumu tutuyor, doktor cok ugrasti kesisiz olsun, ama ben yapamadım ve hala da pişmanlığını duyuyorum. Sonra her şey biranda oldu, doktor kesi attı tabii ben hiç bir şey hiss etmiyorum. Son ıkınma, doktor afferin dedi, ben kafası çıktı sandım, ama doktorun bir şeyle uğraşdığını gördüm ve elinde bebeğim :)) Ya Rabbim şükür dedim, bebeğimi doktor sanki tavşan kulağından tutarmış gibi topuklarından tutmuş, o anda ağladım, acayip duygular, bitti mi yani??? O benim bebeğimmi? Bebeği temizleyip göğüsüme yatırdılar, süt sürdüler ağzına. Tüm sancı bir anda yok oldu, sonra bebeğim kucağımda tekerlikli sandalyede doğumhaneden çıktım.
Hala yapamadığımın ve pes ettiğimin pişmanlığı var içimde, görevimi yapamamış gibi hissediyorum. Bu da benim zorlu geçen doğum hikayem, normal doğuma pişmanmısın sorsanız hayır derim. İkinci doğum hakta ne düşünüyorsun derseniz şuan hiç bir şey düşünemiyorum. Ama doğru doktoru seçdiğime bir daha emin oldum.
Hepinize kolay doğumlar dilerim. Sorulara açığım :)
son günleri sayıyoruz nasipse ama gün belirtebilelerdi iyiydi
gözümü korkutuyor.
sonra tariyorum odata giriyorum bir suru kisi var. Sonra doktorumu goruyorum geliyo yanima sedye var oraya uzaniyo doktor
daha var ayin 31 ine kaadr zaman veriyorum sana diyo
eski fit halimi özlüyorum
korkulu değilmiş. Hemşire dıştan 5 dikiş söyledi en son.
