Bulunduğun durumun farkındamısın bilmiyorum ama konunun başından beri kocanı balon gibi şişirmişsin,kendini yerden yere vurmuşsun ve psikolojik vaka olduğunu düşünüyorsun.Kocan o kadar mükemmel ki,nerdeyse sen bu dünyada bir hiçtin,hiçbirşey öğrenememişsin de herşeyi ona borçlusun.Evladının akıllı olmasını bile onun öğrettiklerine bağlıyorsun.Bak kırmızıyla boyadığım cümle var ya,ne aşağılayıcı bir cümledir o.Ne demek ideal eş.Kime göre neye göre.Sen ona 7 yıl boyunca kadınlık yap,iki evlat ver,hala ideal bir eş olmadığını düşünüyorsa,hala 30 lu yaşlara gelince ideal eş olacağın kanısındaysa,onun idealindeki insan değilsen ne diye çekiyor ki seni?
Bak tatlım,senin kocan bu kadar mükemmel,bu kadar herşeyin en iyisini biliyorsa,senin şu an sıkıntılı evhamlı olmaman lazım.Seni de nasıl yönlendireceğini mutlu edeceğini bilmesi lazım.
Benim senin yazdıklarından,düşünce yapından gördüğüm ne biliyor musun? Sen harika bir annesin.Çocuklarına sevgi ve şefkatle bağlısın.İnce fikirlisin,naifsin,bir insanı kırsan,kırılandan daha çok dert edecek kadar insana değer veriyorsun.O kadar iyi niyetlisin ki,karşındakinin hatasını bile kendin yükleniyorsun ben suçluyum diyorsun.
Hepimiz insanız.Hepimiz dört dörtlükmüyüz.İnsani zaaflarımız,zayıf noktalarımız ve bazı kalıplaşmış huylarımız var.Seninkiler de bunlar işte.Sen bu evlilikte eksik,yetersiz,bilgiye aç bir insan değilsin.Sadece senin fikirlerine düşüncelerine saygı gösterilmesi gerekiyor.Yani evde eşlerin görev dağılımı yapması gerekir.Çocuklar ikinizin olsa da,eğitiminden anne sorumludur.Mutfak alışverişinde neyin iyi neyin kötü olduğunu tecrübeyle sabit kadın bilir.Kocandan bazı konuları daha az biliyor olabilirsin.Ama senin de bir fikrin vardır ve değerlidir.