- 2 Kasım 2023
- 2.348
- 4.049
- 53
- 31
- Konu Sahibi basakkadiniy
- #121
Bence bebekten dolayı böyle olmuş olabilir. Bebek büyük sorumluluk yardım da göremeyince eşten insan soğur tabi eşinden. Acele karar vermeyin konuşun oturun . Bebek ev konusunda madde madde görev verin mesela tatil günlerinde yemek işi sende bir de evi süpüreceksin vs gibi. Ya ta yine tatil gününe yakın yerlere piknik olanı olabilir. Akşamları ailece yürüyüş olabilir. Eşiniz hatalı ama belliki siz de çok doğru değilsiniz sizde de var biraz muhtemelen. Elle tutulur neden yokken dokuz aylık bebekle boşanılmaz. Boşanma lafı da laçkalaşmış malesef. Blöf olarak bir kez kullanılabilir ikinci kullanmada boşanır insan. Benim eltim de her sene gider ailesine , eşine şart sunar gelir eve. Halbuki ikisinde de var suç. Neyse iki sene önce yine ailesine gitti kocası almaya gitmedi bu kez. Herkesi aradı yine sartlarım var kabul ederse döneyim falan. Halbuki baba evidne hiç rahat değil baya gün sayıyordu dönmeye. Baktı gelen giden yok kendi kendine döndü tekrar. Gereksiz şeyler bunlar. Çocuklar da çok etkileniyor büyükler blöf yapacak diye yazık günah.merhaba
2 senelik evliyim ve 9 aylık bir bebeğim var (konu çocuk değil lütfen erken olmuş vs olarak yorumlamayın) eşimin düzenli bir işi yok ama evi geçindirmek için elinden geleni yapıyor. hafta içi kazı işinde hafta sonu pazarda çalışıyor kirada yaşıyoruz eşimin yapması gereken bir askerliği var hala ( nişanlıyken çok ısrar ettim ama kayınvalidem gitmesini doğru bulmadı ve hele bi evlenin bedelliyi hallederiz diye geçiştirdi) şimdilerde kendime çok kızıyorum ama o zaman bi cahillikle görmezden geldim ve evlendim takı paramız bir hiç uğruna gitti dolabdırıldık kenarda bir birikimimiz yok borcumuz da yok. Benim kendi çalıştığımla annemin yardımlarıyla biriktirdiğim altınlarım var sadece ama bu paraya bebeğime yatırım amacıyla bakıyorum kirada oturduğumuz için kenara para atacak kadar bir gelirimiz de yok her ay anca yetiriyoruz. tüm bunların üstüne eşim normalde de çok ilgili mıc mıc değil ama son iki haftadır çok ilgisizleşti. yemek yerken telefonda tuvalette telefonla suratıma bakmıyor benimle dışarda bir planı geçin evde dahi bir şey yaptığı yok eskiden en azından oturup film izler karşılıklı şakalaşır eğlenirdik artık oda yok ev işlerine de yardımı kesti küçük bebeğim de olduğu için artık yetişemiyorum ilgisiz bıraktığı için önüne yemek dahi koyasım gelmiyor çocuğuma ise üzgün olduğum için yeterli ilgiyi gösteremez hale geldim kısacası mutsuzum. daha önce tartışmalarda boşanmak istediğimi söyledim blöf olarak da ciddi olarakta çok fazla bunu yaptım annemin evine gittiğim de oldu her defasında pişman olmuş ve düzelticem kafasıyla gelip aynı hataları yaptı( ilgisizlik, benimle dışarda bişeyler yapmak içinden gelmiyor ama kuzeni abisi gel sanayiye gidelim bile dese uçar, ve haftanın 2 günü en az okey izin versem 7 günü de gider ) artık gidicem edicem demek işe yaramıyor çok fazla yaşadığımız için korkusu yok nasıl olsa barışırız kafasında bebeğim olmasa bir saniye durmam ama bebeğim küçük ve yanlış karar almaktan korkuyorum. Lütfen yargısız infaz yapmayın aldığım kararların ( evlilik , çocuk) mükemmel olmadığını ve çok erken yaşta olduğunun farkındayım o zaman duygusal bir çöküşteydim ve düşünmeden hareket ettim şuan bebeğim için pişman değilim o bana yeni bir umut hayat kattı ama evlendiğim için bin pişmanım (bu arada eşim ikizler burcu aşırı dengesiz ve çok sakin ben kırıldığımı söylediğimde sürekli kafada kurma hadi işine bak vs gibi konuşuyor beni anlamaya çalışmıyor geçiştiriyor sonra ben çıldırma eşiğine geldiğimde oralı olmayıp beni takmıyor patlayınca da ruh hastasısın psikolojin iyi değil diyip kendimi kötü hissettiriyor) lütfen yargılamak için yazmayın sadece yerimde olsanız ne yapardınız bunu merak ediyorum şimdiden teşekkür ederim
Bir de çocuk olmasa bişan derdim ama çocuk yapmışsın artık bir zahmet ilgi yok vs diye boşanma. Tamam ilgisiz eş zor ama bu yüzden çocuğun zor durumda kalması daha zor. Önce çocuk menfaati derim ben.
Ek. Olarak dediğim gibi çocuk sirumluluğu doğum uykusuzluk vs çok sağlıklı düşünülen evreler değil. Bu evrede kadınların yüzde ellisi eşinden bosanmayı düşünmüştür bence. Çünkü ülkede erkekleri çok b.k tan yetiştirdikleri için doğum ve akabinde eşini anlayan ilgilenen yardım eden erkek az