- 23 Temmuz 2014
- 5.359
- 17.587
- 498
- Konu Sahibi m e n t a l i s t
-
- #81
O mükemmel Harika eşliğini gitsin başkasına yapsın.
Kaç kurtul sende genceciksin ömrünü şu primata harcama bu adam zira iflah olmaz..
Evet kendini kahraman görüyor, o benimle evlenmek gibi bir lütuf yapmis senin bütün ömrün dosdoğru mu geçti Allah aşkına? dediğimde ben dosdoğru bı adamım benim gibisi yok diye cevaplar aldim. Dosdoğruyum diyen adam lisede bir kızdan karşılık alamayınca okulu son senesinde terketmiş, sonra dışarıdan bitirdi.. Nişanlıyken bana bir kız mesaj atmıştı, nişanlın benle her halti yedi şimdi de seninle yer.. demişti. Her gece açar por..o sitelerinde dolaşırdı yeni evlendigimizde. Internetten yediği çok pislikler var o zamanlar neden yapıyorsun diye sorduğumda hatalarım üzerine konuşmak beni kötü hissettiriyor filan filan dedi. Yada sen kendi yaptığınla mi kıyas ediyorsun bırak Allah aşkına tarzı yaklaşımlar.. " DOGRU TABI.. BEN SENI BI KADINLA YATAKTA DA BASSAM HICBI ZAMAN BENIM 10 YIL ONCEKI YAPTIGIMI BASTIRMAZ..GIT dilediğini yaşa o zaman demiştim..
Hicbi zaman hicbi hatanın üstüne düşmedim. Çünkü geçmiştir yani yapicak bişey yok duzeltemiyorsun. Vıdı vıdı sende şöyle yapmistin böyleydin kimbilir neler vargecmisinde diye çöp karıştırır gibi asla ttarzım değil..
Defalarca bosanmak istedigimi hayatımın geri kalanını bu şekilde bı suclamayla geçirmek istemediğimi yollarımızı ayirirsak daha mutlu olucagimizi söyledim.
Epilepsi hastasıyım, onun yanında ilk kez kriz gecirdigimde 1 ay öncesi, öleceğimi zannedip başımda nasıl ağladığını gördüm gerçekten seviyor bu adam demiştim. Ama sevmek tek başına hicbi ise yaramıyor, saygı güven olmayinca. Zaten artık böyle bir sevgi de istemiyorum. Kafamda bitirdim.
Hoop boşanma konusu açılınca hep U dönüşü yaptı , ne kadar merakliymissin ya boşanmaya, ben sana naptım, ben kötü bı adam miyim söylesene sizi tatillerre götürüyorum bı dedigini ikiletmiyorum, ne istesen alıyorsun, kızımız var bizim üstelik boşanmak öyle kolaymi , madem benden bu kadar nefret ediyorsun Allah benim canımı alsın da kurtul o zaman benden tez zamanda diye demagojiler yapmaya başladı. Allah seni bensiz bıraksın sende istediğin hayatı yaşa .. dedi.
Ailemin yanına gittikten sonra eşime boşanma dilekçesi göndermeyi düşünüyorum. 28 yaşındayım, hayatımın geri kalanını kendim ve kizim için yaşamak istiyorum. Umarım bu defa şans benden yana olur
Yaptım pişman değilim , hormonlarım var vs desin bak bakalım ne cevaplar geliyor? Amanın bir de cilveli olmak !!! Evlerden ırak !!! G.evden çıkma muamelesi görür. Erkek kafası itliğe çalışır anca. İnsan gibi düşünemezler.Yaşadıklarının arkasında durmasıyla cilve yapmasının bağlantısı nedir gerçekten anlayamadığım için soruyorum? Daha ilk yüzüne vurulduğunda konu sahibi kabulleneceğine doğrusuyla yanlışıyla yaptıklarımın arkasındayım deseydi kendini aciz, eksik gibi kabullenmeseydi kocası olacak şahıs her fırsatta yüzüne vurabilir miydi? Asıl sorun burda konu sahibinin kendini eksik görmeyi veya öyle görülmeyi kabullenmesi. Konu başlığı bile pişmanlığım.. kişi kendine saygı duymazsa karşısındaki nasıl duysun?
siz daha evlenmeden ona bu konuda çok taviz vermissiniz kendiniz eksikliği hissettirmissiniz adam bunu şuan kullanıyor resmen...her ay konu açılıyor diyorsunuz her ay size bu durumu hatırlatan biriyle bilmiyorum ,o bana birşey demese bile artik ben bu konu ne zaman açılcak yine diye tedirgin yasarim ..boyle bir ev'ilik kimseyi mutlu etmezIçimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
Canım aynı durumu bende yaşadım 8 yıldır gorusyorum erkek arkadaşımla bakire olmadığımı söyledim başta kabullenemedi ayrılmak istedim ben kendi kabul etmedetmedi bayramdan snra nisanlanmayi düşünüyoruz ama bugün kavga yasadim yüzüme vurdu bnde sen erkeksen evlenmezsin ben evlenmen için boğazına bıçak tutmuyorum dedim. Geri vites attı ve bazı büyük kavga larda buna değiniyor bende kararsızım ne yapan bilmiyorum 8 senemi vermişim onca emek varIçimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
Canım aynı durumu bende yaşadım 8 yıldır gorusyorum erkek arkadaşımla bakire olmadığımı söyledim başta kabullenemedi ayrılmak istedim ben kendi kabul etmedetmedi bayramdan snra nisanlanmayi düşünüyoruz ama bugün kavga yasadim yüzüme vurdu bnde sen erkeksen evlenmezsin ben evlenmen için boğazına bıçak tutmuyorum dedim. Geri vites attı ve bazı büyük kavga larda buna değiniyor bende kararsızım ne yapan bilmiyorum 8 senemi vermişim onca emek var
Canım aynı durumu bende yaşadım 8 yıldır gorusyorum erkek arkadaşımla bakire olmadığımı söyledim başta kabullenemedi ayrılmak istedim ben kendi kabul etmedetmedi bayramdan snra nisanlanmayi düşünüyoruz ama bugün kavga yasadim yüzüme vurdu bnde sen erkeksen evlenmezsin ben evlenmen için boğazına bıçak tutmuyorum dedim. Geri vites attı ve bazı büyük kavga larda buna değiniyor bende kararsızım ne yapan bilmiyorum 8 senemi vermişim onca emek var
Yaptım pişman değilim , hormonlarım var vs desin bak bakalım ne cevaplar geliyor? Amanın bir de cilveli olmak !!! Evlerden ırak !!! G.evden çıkma muamelesi görür. Erkek kafası itliğe çalışır anca. İnsan gibi düşünemezler.
Ne yapcam bilmiyorum kafam o kadar karışık kiIyi dusunun. 8 sene derken omrunuzu heba etmek de var. Zararin neresinden donseniz kardir. Suan bunu konu eden ileride de edecek emin olun.
Ben de tam bunları söyleyecektim. Eşiniz psikoloğa gitmeli bence!Terbiyesiz mi ne?
Çok kızdım bak! Ya evlenmeyeydi, niye evlendi????? Ne dinde ne de insanlikta yeri var bu yaptığının. Canım tatli dille bi psikologa gitmeyi onerseniz icinde bir yerlerde bisiyler var gibi sanki!
Eger imkanın varsa ailene git biraz uzak kal akillansin
Yanlış mı oludum ya da başkadının yazısına mı cevap verdimHormonlarım var desin demedim ben onu nerden çıkarttınız? Ben cilveli olsun gibi bir Şey de yazmadım siz niye bu cilve meselesine bu kadar takıldınız? Yaptığının arkasında durmak ile pişman olmak olmamak da farklı şeyler. Varsayalım ki yaptığının arkasında durduğunda cevap olarak genel evden çıkma muamelesi gelseydi en başta ona göre bir karar verilirdi belki soru sahibi evlenmezdi bile. İşte kastettiğimiz yaptığının arkasında dursun lafı burda devreye giriyor. Eğer kişi kendini ezdirirse ezen tabi ki olur. Soru sahibi dik durmayı öğrenmeli önce. Soru sahibi kendini eksik hissettirdiği için kocası bunu kullanıp üzerinde baskı kuruyor
kesınlıkle katılıyorumGünahın kime karşı işlendiği önemli. Aslında eşinizi ilgilendiren bir şey yok. Sizin ilişki deneyiminiz olduğunu bilerek evlenmiş, konunun kapanması lazımmış. Evlilik dışı ilişkiye karşıyım ancak burada başka bir durum var. Kendinizi ezdirmeniz gerekmez. Bunun hesabını benim inançlarıma göre yalnız Allaha verirsiniz, eşiniz hesap soramaz.
Gitsin psikologdan yardım alsın, böyle hayat geçmez
Içimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?