- 30 Ekim 2018
- 16.162
- 36.779
- 528
- Konu Sahibi m e n t a l i s t
-
- #21
Keşke kandırsaydın. Bunlar dürüstlükten anlamıyor.
Kendisi el değmemiş ak kasiktir eminim ....valla dürüst olmussunuz ,anlaissiniz bile isteye evlenmiş tel kelime etmeye hakkı uok.bu kadar katiysa evlenmeyeeckti yanlış anlamayın bu bana göre bir kusur değil asla .Ama madem bu kadar unutamiyorsa evlenmemliydi .... Affetmeyin ,surunsun biraz .Ve sizde üzülmeyin lütfen ...Bana göre namus ,ahlak cinsellikle olculmez .Kul hakkı yememek ,dürüst olmak ,yalan söylememek en büyük ahlak .Ve siz bu sıfatları taşıyorsunuzIçimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
Konu sahibi karşınızdaki adam manyak.Şu mübarek günlerin hatrına rabbim ona akıl versin.Delimi ne .Canım sen eksik değilsin.İnsan olanın başına her şey gelir.Içimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
Evet o zamanlar aşıktı, bu konu burda gömüldü,sonsuza kadar acmiycaz. Eğer ben şeytana uyup açarsan bu konuyu seni üzersem Allah benim canımı alsın bilmem ne dedi.. Şimdi çocuk sahibi olduk 6 yıl devirdik ben sakin yapılı biriyim onunda birçok hatası oldu ne kavga ne dırdır hicbisey yapmadım. Onun hatalarını söyleyince. Ya ben hatalarını uzun uzun konuşmayı pek sevmem dedi kapadı hep. Ee dedim benimkide hata neden senelerce konuşuyoruz. Bir mi tutuyorsun diyor bu kez. Ya ben 2 gündür ağzımı açmıyorum. Kizimin odasında yatıyorum, iftarlara filan davetliyiz her akşam, onunla yiyip içmiyorum. Kulaklığı mi takip balkonda kitap okuyorum. Kızımla bahçeye iniyorum. Herşeyin farkında bı çocuk çünkü bizi barıştırmak filan çalışıyor,kıyamıyorum. 1 hafta sonrasına bilet aldım ailemin yanına gidicem. Sonrasını düşünücem kafamı toparlamam lazımKendisi el değmemiş ak kasiktir eminim ....valla dürüst olmussunuz ,anlaissiniz bile isteye evlenmiş tel kelime etmeye hakkı uok.bu kadar katiysa evlenmeyeeckti yanlış anlamayın bu bana göre bir kusur değil asla .Ama madem bu kadar unutamiyorsa evlenmemliydi .... Affetmeyin ,surunsun biraz .Ve sizde üzülmeyin lütfen ...Bana göre namus ,ahlak cinsellikle olculmez .Kul hakkı yememek ,dürüst olmak ,yalan söylememek en büyük ahlak .Ve siz bu sıfatları taşıyorsunuz
Baştan kabul etmeseymiş kardeşim nasıl bi adam ki namusum dediği karısına hani yediremiyo ya kendine sizin geçmişinizi nasıl dillendiriyo o kelimeleri nasıl yakıştırıpta söylüyo ve birde çocugunuz var yazıklar olsun o adama tavrınızı net bi şekilde koyun o konu açılınca ezilip bükülmeyin dik durun suçlu hissettiğiniz için yapıyo adam zevk alıyo bundan resmen yoksa dillendirmesi mümkün değil başka şekilde bunu karısına.. çok sinirlendim eşinize kusura bakmayınIçimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
Evet gidin .Ama esinize de deyin ki sen dürüstlüğü haketmiyormussun,seni salak yerine koymak varmış bunu hakediyirsun ...Evet o zamanlar aşıktı, bu konu burda gömüldü,sonsuza kadar acmiycaz. Eğer ben şeytana uyup açarsan bu konuyu seni üzersem Allah benim canımı alsın bilmem ne dedi.. Şimdi çocuk sahibi olduk 6 yıl devirdik ben sakin yapılı biriyim onunda birçok hatası oldu ne kavga ne dırdır hicbisey yapmadım. Onun hatalarını söyleyince. Ya ben hatalarını uzun uzun konuşmayı pek sevmem dedi kapadı hep. Ee dedim benimkide hata neden senelerce konuşuyoruz. Bir mi tutuyorsun diyor bu kez. Ya ben 2 gündür ağzımı açmıyorum. Kizimin odasında yatıyorum, iftarlara filan davetliyiz her akşam, onunla yiyip içmiyorum. Kulaklığı mi takip balkonda kitap okuyorum. Kızımla bahçeye iniyorum. Herşeyin farkında bı çocuk çünkü bizi barıştırmak filan çalışıyor,kıyamıyorum. 1 hafta sonrasına bilet aldım ailemin yanına gidicem. Sonrasını düşünücem kafamı toparlamam lazım
Sizin tek hatanız yaşadıklarınızdan dolayı eşinize mahçup olmanız bunun ezikliğini hissetmeniz ve ona yansıtmanız oysa bu sizin hayatınız dileğiniz gibi yaşama hakkınız var bu bizlere dayatıldığı gibi bir ayıp bir suç değil. Yüz yıllar geçsede biz bu algıyı yıkamayız bunu yapan ilk ve tek kadın değilsiniz.. hayatı nasıl yaşadığınız sadece sizi ilgilendirirdi eşinizden önce. Hala dunyada Bakire olmayan kadinlara ‘ baskasinin artigi’ gozuyle bakiliyo ve esinizde belli ki bu dusunceleri bu dayatmalari gordukce icine sindiremiyo amaa madem oyle hic evlenmeyecekti ve madem evlendi insan gibi unutup sizi uzmeyecekti bence tavrinizdan vaz gecmeyin hatasini anlar ve bidaha yapmayacagina emin olursaniz ancak barisin ve lutfen kendinizi ezdirmeyin ona kadinlik yapmisiniz bi evlat vermisiniz anladigim kadariyla sevgi sefkat vermissiniz.. Umarim sizin degerinizi sizi kaybedince anlamazIçimi dökmezem gerçekten kafayı sıyırıcam.
Ben 18 yaşlarında çok pişmanlık duyduğum bir ilişki yasadim tehdit, hakaret, ayrıldıktan sonra türlü korkular takip ederdi tehditli mesajlar atardı.
Gerçekten çok çektim, aileme anlatmakla tehdit etti babamın telefonunu arayıp ses vermedi vs vs..Panik atak olmuştum onun yüzünden.
Bende başka bir şehire taşındım. Orda biri ile tanıştım. Ve birkaç hafta sonra ona bakire olmadığını anlattım, hatta duyduğum pişmanlıktan dolayı çok ağladım. Ayrılmayi denedik o zaman, olmadı. Vazgeçemem artık senden,çok bağlandım bunu unutucaz dedi. İyi biriydi. Ve evlendik.
Evlendikten sonraki bir iki yıl bu konu hiç açılmadı. Ama benden hep onu el üstünde tutmami bekledi, her kavgamizi herseyi sineye çekiyim istedi. Çünkü ona göre ben eksik bı kadın olarak evlenmiştim. Şu an hala bu adamla evliyim. 6 yil oldu. Bı kızım var. Ve bu konu hiç kapanmiyor. Ayda bir deşiliyor. Her açıldığında utanıyorum, gerçekten mahcupluktan ölüyorum.
Kendimden, eşimden utanıyorum çünkü gerçekten değmeyen biri için pişmanlık duyduğum şeyler yaşadım. Dün yine biyerden konu açıldı geldi geldi benim geçmişime. Unutamıyorum dedi, kendimi enayi gibi aptal gibi hissediyorum bazen, bazen ruyalarima giriyor dedi. Sen boyle bı evlilikten, benden ne bekliyorsun ki, evlilik yıldönümü, doğum günü şu bu ne bekliyorsun yani dedi. Bı sürü ağır laflar.
Ailemin beni nasıl yetiştirdiğini kadar değdi konu. Ben onun ailesine karşı o kadar hürmet doluyum ki çünkü bı kötülüklerini görmedim beni hep tuttular. Gelirler her yaz 1 ay yanimmda kalırlar, bı gün aramasalar bı gün ararlar her neyse hal böyleyken onun benim ailemi devamli ignelemesi, kardeşlerimi annemi sevmemesi. Sevmezse sevmesin umrumda değil ama annesinin kızı annen gibi davranıyorsun bazen, o da babani çok üzüyor gibi saçma sapan laflar.
En sonunda patladim, doğru ben o....puyum ve sen beni hayat kadinligindan kurtardin, ben senden zaten zerre kadar bişey beklemiyorum zaten merak etme ama 40 yaşıma kadar bu lafları da işitemem kaldiramiyorum, çocuğumun yüzüne gülücek kadar bile enerjim kalmadi yeter bosanalim bitsin hicbiseyden korkmuyorum, sende umarım bakire bir kız bulursun da senin de ailenin de bı tarafından kan alir dedim. Istersen git herkese duyur ben sırf bu şekilde evlendigim için her sözü kaldırmak boyun eğmek ,zorunda hissetmiyorum. Kimbilir senin nelerin var liseyi bı kız icin son yılında birakmissin ben deşmiyorum o ayrı.dedim. Çok bunalıyorum, mutsuzluktan geberiyorum artık. Ailem den çok uzağım. Kimsem yok yaşadığım şehirde. benim beklentilerim hicbi zaman olmadı nolur sanki kocacığım kocacığım diye pervane olsan sürekli cilve yapsan başımı okşasan sevsen, durup dururken sırnaşsan dedi. Yani benim sürekli ona yalakalık yapmamı istiyor. Hiç tarzım değil..Sonra beni balkonda aglarken görünce yanıma gelip konusuyor benim hödüklüklerimi affet nolur yine bin tane şeyle canını sıktım üzdüm seni, bazen ne dediğimi bilmiyorum deyip özür diliyor. Affetmedim bu kez çok agir geldi. Ağzımı açıp tek cümle kurasim gelmiyor . Aynı çatının altında takvim yaprakları eskitiyoruz. Nereye kadar dayanabilirsem...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?