haklısınız abla
bi dayanabilsem bi atlatabilsem. onları üzmeye hakkım yok. herşeyi kendime ettim ben. geçmişimi yaşayışımı hayatımı geleceğiimi perişan ettim. berbat ettim. evet o kürtaj masası hele de uyuşturmadan canlı canlı parçamı aldılar canımı aldılar. belki de bir daha çocuğum olmayacak.
bu saaten sonra zaten hayatıma kimse girmez ben sokmam. istemem. ailemle birlikte yaşlanırım.. zaten bu yaşımda ben yaşlanmışım... bendn kimseye yar olmaz. kimseden de bana.... bu hayatta tek istediğim meshut bahtiyar ailemin evinden gelinlikle çıkıp mutlu bir şekilde çocuk çocuğa kavuşmak isterdim.
Şu an yazdıklarından kesin olarak bir depresyon yaşadığın anlaşılıyor. Sağlıklı kararlar veremezsin bu ruh haliyle. İlk önce bu durumu düzeltecek basit ilaçlar var kendi kendine telkinle zor. Sağlık ocağında bile yazabilirler. İnsanlar geçmişin pişmanlığı ile geleceğin korkusu arasında sıkışıp kalır doğru olansa şu an ama şu an durumunun ne olduğunu belirlemen. Bir kere sen yaptın ne yaptıysan arkasında duracaksın. Evet sevdim beraber oldum. Sonuçta evli bir adamla değil boşanmış bir kişiyle oldum etik olmayan birşey yok. Yapman gerekenler ne ise buna karar verip korkmadan uygulaman. Senin için anladığım kadarıyla bir durum değerlendirmesi yapayım.
Halihazırda mevcut durum
1 Boşanmış iki cocuklu erkek sevgili.
2. Bu erkekten olan kürtaj ile alınmış bir bebek
Endişelerin
1. Evlilik halinde çevre ne der korkusu
2. Babam evlenmeme razı gelmez.
3. Çocuk sahibi olamam korkusu
4. Bu olmazsa bir daha evlenemem
Potansiyel duruma sebep olanlar ( Yükünü attığın yansıttığın savunma mekanızman)
1. Çevrenin dedikoducu fitnecileri
2. Sert otoriter baban
----
Şimdi bunları bir çevirelim.
Halihazırda mevcut durum
1 Boşanmış iki cocuklu 11 yaş buyuk erkek sevgili.
( Evli olmayan boşanmış insanlarda ilişki yaşayabilir hayata başlayabilir bunda bir sorun yoktur ahlaksız bir durumda yoktur. Yaşının büyük kücük olması gibi etmenlere çok takılmamak gerekir. Gayette mutlu olanlarda var)
2. Bu erkekten olan kürtaj ile alınmış bir bebek
( Bir bebeğin canına kıymak şahsi olarak çok üzücü bir durum. Bunun affedilecek bir yanı yok bol bol tövbe etmek Allahtan af dilemek gerekir bana göre. Yoğun stres ve kaygı senin bu kararı almana sebep olmuş elbet bahane degil ama bunu bilirsen bundan sonraki kararları yanlış almazsın)
Endişelerin
1. Evlilik halinde çevre ne der korkusu
( Bu maddeye kısaca milletin canı cehenneme!! diyorum acıklama gereği bile duymuyorum)
2. Babam evlenmeme razı gelmez.
( Baban sert otoriter olabilir öncelikle durumu kabul ettirmeye çalış sonuçta sen 18 yaşından buyuksun çok tasvip etmesemde başına gelenler yüzünden baba evinden ayrılıp kendi iradenle evlilik kararı alabilirsin bunu da iyice düşünerek yap. Elbet bir şekilde razı gelecektir. Ama tabi bu şahısla evlenmeyede zorunlu değilsin. Gerçekten seviyorsan sevildigine inanıyorsan aşkının arkasında dur ve gereğini yap)
3. Çocuk sahibi olamam korkusu
( Bu konuda Allah bilir diyorum biz bilemeyiz)
4. Bu olmazsa bir daha evlenemem
( Bu şahıs olmasa bile evlenebilirsin bu tarzda örnekler var. Hayata yeniden başlayan çok farklı şeyler yaşayan insanlar.. Hayat insanlara farklı farklı hikayeler sunar bu korkuda çok geçerli bir durum değil)
senin icin anladığım kadarıyla durumu ifade etmeye calıstım ama bunu sen kendinde yapabilirsin sadece net duşunmek icin olayı basitçe yazıp durumu görmen gerekir bence. Bi de cesur ol.